ECLI:NL:RBLIM:2018:10850

• Datum uitspraak: 20 november 2018
• Publicatiedatum: 20 november 2018
• Zaaknummer: 03/720213-17 OWVV
• Instantie: Rechtbank Limburg
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: C.M. Nollen; L. Feuth; V.E.J. Noelmans
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot ontneming wederrechtelijk verkregen voordeel in verband met hennepteelt en diefstal van elektriciteit

Op 20 november 2018 heeft de Rechtbank Limburg uitspraak gedaan in een zaak waarin de verdachte medeplichtig was aan hennepteelt en diefstal van elektriciteit. De verdachte, die in de periode van 1 december 2016 tot en met 25 januari 2017 betrokken was bij deze strafbare feiten, ontving naar eigen zeggen huur voor het ter beschikking stellen van een gedeelte van zijn loods. De officier van justitie vorderde een ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel, aanvankelijk geschat op € 189.428,06, maar later gewijzigd naar € 1.750,00. De verdediging stelde dat de verdachte geen wederrechtelijk voordeel had genoten, omdat hij geen wetenschap had van de hennepkwekerij en de ontvangen huur legitiem was.

De rechtbank heeft de zaak inhoudelijk behandeld op de zitting van 6 november 2018, waar zowel de verdachte als zijn raadsvrouw aanwezig waren. De rechtbank oordeelde dat de verdachte geen voordeel had genoten in de bewezenverklaarde periode, omdat het strafdossier geen aanknopingspunten bood voor het tegendeel. De rechtbank wees de vordering van de officier van justitie af, omdat niet aannemelijk was geworden dat de verdachte enig wederrechtelijk verkregen voordeel had genoten. De uitspraak werd gedaan door een meervoudige kamer, bestaande uit drie rechters, en de griffier was aanwezig tijdens de openbare zitting.

Uitspraak

RECHTbANK Limburg

Zittingsplaats Roermond

Strafrecht

Parketnummer: 03/720213-17 OWVV

Tegenspraak

Uitspraak van de meervoudige kamer d.d. 20 november 2018 op de vordering ex artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht

in de zaak tegen:

[verdachte] ,

geboren te [geboortegegevens verdachte] ,

wonende te [adresgegevens verdachte] ,

hierna te noemen: [verdachte] .

[verdachte] wordt bijgestaan door mr. A.M.A. Kok-Verheijde, advocaat, kantoorhoudende te Tegelen.

1. Onderzoek van de zaak

De zaak is inhoudelijk behandeld op de zitting van 6 november 2018. [verdachte] en zijn raadsvrouw zijn verschenen. De officier van justitie en de verdediging hebben hun standpunten kenbaar gemaakt.

De behandeling van de ontnemingsvordering heeft gelijktijdig plaatsgehad met de behandeling van de strafzaak met parketnummer 03/720213-17. Op 20 november 2018 heeft de rechtbank eerst vonnis gewezen in de strafzaak. Vervolgens is de onderhavige uitspraak gewezen.

2. De vordering van de officier van justitie

De vordering van de officier van justitie strekt tot het vaststellen van het bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel als bedoeld in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht wordt geschat en het aan [verdachte] opleggen van de verplichting tot betaling aan de staat van dat geschatte voordeel. De officier van justitie heeft dit bedrag aanvankelijk geschat op € 189.428,06.

Op de terechtzitting van 6 november 2018 heeft de officier van justitie de vordering gewijzigd in die zin dat het geschatte voordeel € 1.750,00 bedraagt.

3. De beoordeling

3.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat hij uitgaat van een pleegperiode van zeven maanden (juli 2016 tot en met januari 2017). Volgens hem is niet aannemelijk geworden dat [verdachte] de gehele opbrengst van de hennepkwekerij heeft ontvangen. Wel heeft [verdachte] wederrechtelijk voordeel genoten in de vorm van maandelijkse huur ad € 250,00 voor het – ten behoeve van de hennepkwekerij – ter beschikking stellen van een gedeelte van zijn loods, hetgeen neerkomt op een totaalbedrag van € 1.750,00.

3.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat de loods pas is verhuurd door [verdachte] in augustus 2016. Hij heeft hiervoor tweemaal een bedrag ontvangen van € 500,00. Doordat [verdachte] een tegenprestatie voor dat bedrag heeft geleverd, namelijk het ter beschikking stellen van het gehuurde, is er geen sprake van enig wederrechtelijk verkregen voordeel. [verdachte] had geen wetenschap van de hennepkwekerij in zijn loods, waardoor het innen van de huursom moet worden gezien als een legale betaling voor het gebruikmaken van een deel van de loods. Subsidiair heeft de raadsvrouw zich op het standpunt gesteld dat het wederrechtelijk verkregen voordeel maximaal € 1.000,00 bedraagt.

3.3

Het oordeel van de rechtbank

Bij voormeld vonnis d.d. 20 november 2018 is [verdachte] veroordeeld wegens:

feit 1 subsidiair: medeplichtigheid aan het opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 3 onder B van de Opiumwet gegeven verbod, gepleegd in de periode van 1 december 2016 tot en met 25 januari 2017;

feit 2 subsidiair: medeplichtigheid aan diefstal, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van verbreking, gepleegd in de periode van 1 december 2016 tot en met 25 januari 2017.

De officier van justitie heeft de vordering ex artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht aanhangig gemaakt binnen de daarvoor gestelde termijn.

Ingevolge het bepaalde in artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht moet worden onderzocht of, en zo ja in hoeverre, [verdachte] voordeel heeft verkregen door middel van of uit de baten van de feiten waarvoor de veroordeling heeft plaatsgevonden en/of andere strafbare feiten, waaromtrent voldoende aanwijzingen bestaan dat zij door [verdachte] zijn begaan.

De rechtbank overweegt dat [verdachte] medeplichtig is geweest aan genoemde strafbare feiten vanaf 1 december 2016. Volgens de verklaring van [verdachte] heeft hij vier huurtermijnen ontvangen van elk groot € 250,00, die betrekking hebben op de maanden augustus, september, oktober en november 2016. Vanaf december 2016 heeft hij geen betalingen meer ontvangen van de huurder. Naar het oordeel van de rechtbank biedt het strafdossier geen aanknopingspunten voor het tegendeel. Nu niet aannemelijk is geworden dat [verdachte] enig voordeel heeft genoten in de bewezenverklaarde periode, zal de rechtbank voormelde vordering van de officier van justitie afwijzen.

4. De beslissing

De rechtbank:

-
wijst af de vordering van de officier van justitie ter ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel.

Deze uitspraak is gegeven door mr. C.M. Nollen, voorzitter, mr. L. Feuth en mr. V.E.J. Noelmans, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M.J. Dijkhoff, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 20 november 2018.