ECLI:NL:RBHAA:2007:BB7503

• Datum uitspraak: 6 november 2007
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 138987 en 138990
• Instantie: Rechtbank Haarlem
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Insolventierecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: R. van der Heijden
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing van verzoek tot schuldsanering na eerdere schone lei en afwijzing van eerdere verzoeken

In deze zaak heeft de Rechtbank Haarlem op 6 november 2007 uitspraak gedaan over de afwijzing van een verzoek tot toelating tot de schuldsaneringsregeling (WSNP) door verzoekers, die eerder in 2003 een schone lei hebben verkregen. De verzoekers, die in 2001 tot 2003 onder de schuldsaneringsregeling vielen, hebben in april 2006 een nieuw verzoek ingediend, dat door de rechtbank werd afgewezen. Deze afwijzing werd in hoger beroep en cassatie bevestigd. In juli 2007 hebben de verzoekers opnieuw een verzoek ingediend voor de toepassing van de schuldsaneringsregeling, maar ook dit verzoek werd afgewezen. De rechtbank oordeelde dat de termijn van vijf jaar sinds de eerdere schuldsanering nog niet was verstreken, en dat de verzoekers geen nieuwe feiten of omstandigheden hadden aangevoerd die een hernieuwde toelating konden rechtvaardigen.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de verzoekers in de vorige procedure al waren gewaarschuwd dat de schulden die binnen de vijfjarige termijn waren ontstaan, niet te goeder trouw waren. De verzoekers hebben verklaard dat zij te maken hebben gehad met ziekte en een sterfgeval, wat heeft geleid tot extra kosten. Echter, de rechtbank oordeelde dat deze omstandigheden niet voldoende waren om de afwijzing van het verzoek te heroverwegen. De rechtbank concludeerde dat er geen bijzondere omstandigheden waren die een hernieuwde toelating tot de schuldsaneringsregeling konden rechtvaardigen, en heeft de verzoeken tot toepassing van de schuldsaneringsregeling afgewezen op basis van artikel 288, tweede lid, onder a, van de Faillissementswet.

De beslissing van de rechtbank is als volgt: de verzoeken worden afgewezen. Deze uitspraak is gedaan door mr. R. van der Heijden en is openbaar uitgesproken in aanwezigheid van de griffier.

Uitspraak

RECHTBANK HAARLEM

Sector civiel recht

Afdeling insolventies

Zaaknummers: 138987 en 138990

vonnis van de enkelvoudige kamer voor burgerlijke zaken d.d. 6 november 2007

[verzoekers],

wonende te [woonplaats],

VERZOEKERS,

hebben op 18 juli 2007 verzoekschriften met bijlagen ingediend tot toepassing van de schuldsaneringsregeling.

Ter terechtzitting van 23 oktober 2007 zijn verzoekers gehoord. Het proces verbaal van dit verhoor dient als hier ingevoegd te worden beschouwd.

Gebleken is dat de wettelijke schuldsaneringsregeling reeds eerder – van 2 oktober 2001 tot en met 25 maart 2003 – op verzoekers van toepassing is geweest. Daarbij is aan verzoekers een “een schone lei” verleend.

Verzoekers hebben vervolgens op 26 april 2006 een tweede verzoek tot toepassing van de schuldsaneringsregeling ingediend, welke verzoeken door de rechtbank Haarlem bij vonnis van 20 juni 2006 zijn afgewezen.

Bij arrest van 6 oktober 2006 heeft het Gerechtshof te Amsterdam de uitspraak van de rechtbank bekrachtigd en bij arrest van 27 april 2007 heeft de Hoge Raad het cassatieberoep van verzoekers verworpen.

In de vorige procedure heeft deze rechtbank bij vonnis van 20 juni 2006 geoordeeld dat het grootste deel van de schulden bestaat uit schulden waarvan niet aannemelijk is dat het aangaan strikt noodzakelijk was en waarvan verzoekers op het moment van aangaan wisten of redelijkerwijs hadden moeten begrijpen dat zij niet in staat zouden zijn om deze te financieren. Verder heeft de rechtbank geoordeeld dat de schulden, die binnen de in de jurisprudentie gehanteerde termijn van vijf jaar zijn ontstaan, niet te goeder trouw zijn ontstaan, aangezien verzoekers eerder in de schuldsaneringsregeling hebben gezeten en derhalve van hen verwacht mocht worden dat zij alert zouden zijn ten aanzien van het laten ontstaan van een nieuwe onoverbrugbare schuldenlast. Ten slotte heeft de rechtbank geoordeeld dat geen sprake is van bijzondere omstandigheden die een hernieuwde toelating tot de schuldsaneringsregeling kunnen rechtvaardigen.

Blijkens de in onderhavige procedure overgelegde verklaring ex artikel 285, eerste lid, Fw hebben verzoekers een totale schuld van 53.699,52. Deze schuld lag ook ten grondslag aan het tweede verzoek van verzoekers van 26 april 2006.

Verzoekers hebben ter zitting verklaard dat ze plotseling te maken kregen met de ziekte en een sterfgeval in de familie, waardoor ze veel kosten hebben moeten maken. Verzoekers hebben verder verklaard dat ze een fout hebben gemaakt door nieuwe schulden te laten ontstaan en dat ze het heel moeilijk hebben.

De rechtbank stelt vast dat verzoekers geen nieuwe feiten of omstandigheden hebben aangevoerd die tot een andere beslissing dienen te leiden dan de beslissing die deze rechtbank bij voormeld vonnis van 20 juni 2006 heeft genomen. Hierbij neemt de rechtbank in aanmerking dat de termijn van vijf jaar, waarbinnen de nieuwe schulden zijn ontstaan, nog steeds niet is verstreken. Van bijzondere omstandigheden die een hernieuwde toelating tot de schuldsanering kunnen rechtvaardigen is ook ditmaal niet gebleken.

Bovenstaande brengt met zich mee dat de verzoeken tot toepassing van de schuldsanerings-regeling met toepassing van artikel 288, tweede lid, onder a, FW zullen worden afgewezen.

BESLISSING

De rechtbank:

- wijst de verzoeken af.

Gewezen door mr. R. van der Heijden, lid van genoemde kamer, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 6 november 2007 in tegenwoordigheid van de griffier.