Uitspraak
Rechtbank Haarlem
Sector Kanton Locatie Haarlem
zaak/rolnummer: 235662 CV EXPL 04-3947
datum uitspraak: 1 december 2004
Vonnis
De kantonrechter in de rechtbank Haarlem, locatie Haarlem, heeft het volgende vonnis gewezen in de zaak van:
Klerkx Groep B.V.
te Waalwijk,
gemachtigde: P.F.A.M. van der Sanden
verder te noemen: Klerkx;
tegen
[gedaagde],
te [woonplaats]
gemachtigde: mr. J. Brons
verder te noemen: [gedaagde].
BESLISSING.
In conventie.
De vordering wordt afgewezen.
In voorwaardelijke reconventie.
Verstaat dat niet hoeft te worden beslist..
In conventie en in voorwaardelijke reconventie.
Klerkx wordt veroordeeld in de kosten van deze procedure, deze voor zover gerezen aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op € 450,- wegens salaris van de gemachtigde.
*******************
Verloop van de Procedure.
Klerkx heeft op gronden zoals in de dagvaarding vermeld een vordering ingesteld tegen [gedaagde] (vordering in conventie).
Hierop heeft [gedaagde] geconcludeerd voor antwoord. Daarbij is een voorwaardelijke tegenvordering ingesteld (voorwaardelijke vordering in reconventie).
Vervolgens is schriftelijk voort geprocedeerd.
Tenslotte is de uitspraak op vandaag bepaald.
De inhoud van alle processtukken, waaronder begrepen de mogelijk door partijen overgelegde producties, wordt als hier overgenomen beschouwd.
Beoordeling van het geschil.
De vorderingen.
Klerkx vordert dat de kantonrechter, bij vonnis uitvoer-baar bij voorraad, [gedaagde] zal veroordelen aan Klerkx te betalen de somma van € 2.496,13 met (verdere) rente en kos-ten.
[gedaagde] vordert dat de kantonrechter, bij vonnis uitvoer-baar bij voorraad, de in deze procedure bedoelde overeenkomst zal ontbinden, voor zover nog vereist, met kos-ten.
Het verweren.
De verweren strekken tot afwijzing van de respectieve vorderingen.
Oordeel van de kantonrechter.
Het gaat in deze zaak om de afwikkeling van een tussen partijen gesloten overeenkomst waarbij Klerkx zich heeft verplicht tot aflevering ten huize van [gedaagde] van een meubel (hoekbank) tegen een koopprijs van € 4.009,--. Nadat de aflevering een aantal keren was uitgesteld heeft Klerkx bedoelde hoekbank op 23 december 2003 proberen af te leveren, hetgeen niet lukte omdat deze niet door de deur ging. Van de kant van Klerkx is toen aangeboden om nogmaals te komen leveren, waarbij dan via een slaapkamer en balkon zou moeten worden gemanoeuvreerd, dan wel gebruik zou moeten worden gemaakt van een voor gezamenlijke kosten te huren verhuislift. Daarvan heeft [gedaagde] geen gebruik gemaakt omdat deze oplossingen volgens haar technisch niet uitvoerbaar zijn. Vervolgens heeft [gedaagde] de koopovereenkomst buitengerechtelijk ontbonden, hetgeen door Klerkx niet is geaccepteerd. Op haar beurt vordert Klerkx de in de toepasselijke voorwaarden voorziene annuleringsvergoeding ad 50% = € 2.104,50 met bijkomende rente en kosten.
Partijen verschillen allereerst van mening over de vraag of aflevering nu wel of niet nog mogelijk is. Van de kant van [gedaagde] is uitvoerig toegelicht dat en waarom dit technisch niet kan. Hetgeen daartegen door Klerkx is ingebracht is onvoldoende concreet om tot een ander antwoord te kunnen besluiten. Bij gebreke van een voldoende gemotiveerde betwisting moet ik dus mèt [gedaagde] uitgaan van het gegeven dat aflevering ten huize van [gedaagde] blijvend onmogelijk is gebleken.
Vervolgens komt aan de orde de vraag, voor wiens rekening en risico dit moet komen. Indien [gedaagde] daarvan het risico draagt, dan had zij niet mogen ontbinden en moet zij de dan onbetwist verschuldigde annuleringskosten betalen, omdat zij niet bereid is gebleken de overeenkomst na te komen. In het tegengestelde geval is de overeenkomst, nu nakoming door Klerkx immers blijvend onmogelijk is gebleken, echter terecht door haar ontbonden. Aanmaning was in dat geval, gelet op het bepaalde in artikel 6.81 van het Burgerlijk Wetboek, niet nodig.
Daarover oordeel ik als volgt.
[gedaagde] heeft met klem volgehouden dat zij de verkoper ten tijde van de aankoop met zoveel woorden heeft gewezen op een mogelijk tekort aan ruimte om met de hoekbank naar binnen te kunnen. Dat is weliswaar betwist door Klerkx, maar daaraan ga ik voorbij, nu deze stelling eerder (bijlage 5 bij de dagvaarding) in feite is erkend. Het had daarvoor op de weg van Klerkx gelegen om eerst te gaan kijken, of het risico met zoveel woorden bij [gedaagde] te leggen. Dat heeft ze onbetwist niet gedaan, zodat zij dat risico thans zelf moet dragen.
Mocht het voorgaande niet opgaan, omdat toch niet zou vaststaan dat [gedaagde] de verkoper heeft gewezen op een mogelijk tekort aan ruimte, dan heeft het volgende te gelden. Deze nadere overwegingen worden geacht de hiervoor gegeven beslissing zelfstandig te kunnen dragen.
In de overgelegde, toepasselijke voorwaarden is de hiervoor bedoelde kwestie niet geregeld.
In artikel 6 lid 1 is echter wèl vastgelegd dat de ondernemer de afnemer er tijdig voor de oplevering op wijst dat de plaats van aflevering bereikbaar moet zijn. In artikel 6 lid 2a is verder met zoveel woorden bepaald dat de ondernemer de consument ervan op de hoogte moet stellen, dat deze hem kennis moet geven van bijzondere omstandigheden die het gebruik van een lift, takel of kraan noodzakelijk maken. In dat geval wordt in de overeenkomst geregeld voor wiens rekening dat komt.
In het licht van het voorgaande dient de onderhavige overeenkomst, waar het gaat om het risico van het niet kúnnen afleveren, naar mijn oordeel in redelijkheid als volgt te worden aangevuld. Voorop moet staan dat het, behoudens andersluidende afspraak, de consument is die ervoor moet zorgen is dat af te leveren goederen ook werkelijk ongehinderd bij hem naar binnen kunnen. Anderzijds echter rust dienaangaande een waarschuwingsplicht op de ondernemer, dit ter bescherming van de consument, die vaak niet bedacht zal zijn op mogelijke bezorgproblemen. Gesteld noch gebleken is dat [gedaagde] daarvoor door Klerk is gewaarschuwd.
Een dergelijke waarschuwingsplicht vloeit naar mijn oordeel overigens ook reeds voort uit het gewone recht. Het ging hier immers om een zeer groot meubelstuk, waarvan Klerkx als professionele meubelleverancier wist of had moeten weten dat dit niet zomaar overal naar binnen kan. De door haar in acht te nemen contractuele zorgvuldigheid brengt met zich mee dat zij de klant daar op moet wijzen.
Op grond van deze niet nagekomen waarschuwingsplicht moet het niet kunnen afleveren van de hoekbank naar mijn oordeel eveneens voor rekening en risico van Klerkx blijven, zodat de koopovereenkomst (samenvattend) terecht is ontbonden en de vordering van Klerkx moet worden afgewezen.
Gelet op deze uitslag hoeft niet te worden beslist op de voorwaardelijke tegenvordering.
Proceskosten.
Omtrent de proceskosten moet worden beslist zoals hiervoor bij de beslissing is bepaald.
Dit vonnis is gewezen door mr. F.M. Visser en op bovengenoemde datum in het openbaar uitgesproken.