Uitspraak
RECHTBANK GRONINGEN
Sector Civielrecht
zaaknr.: 126143 / FA RK 11-903
beschikking d.d. 27 juli 2011
[de vrouw],
geheim adres,
verzoekster,
hierna te noemen de vrouw
advocaat mr. F.B. Flooren
en
[de man],
zonder bekende woon- of verblijfplaats,
verweerder,
hierna te noemen de man,
in rechte niet verschenen.
PROCESGANG
De kinderrechter heeft op 31 mei 2011 een tussenbeschikking gegeven.
Naar aanleiding van deze beschikking heeft mr. F.B. Flooren, advocaat van de vrouw, gereageerd bij faxbericht d.d. 22 juni 2011.
Bij brief, binnengekomen ter griffie op 15 juli 2011, heeft mr. F.B. Flooren, voornoemd, nadere stukken overgelegd.
Voorts zijn ter griffie van de rechtbank op 15 juli 2011 en 19 juli 2011, faxberichten binnengekomen, eveneens afkomstig van mr. Flooren, voornoemd.
Op 20 juli 2011 heeft de rechtbank de zaak ter terechtzitting met gesloten deuren behandeld.
Gehoord zijn daarbij: de vrouw, bijgestaan door haar raadsvrouw mr. F.B. Flooren en de heer R.C.M. Wouters namens de Raad voor de Kinderbescherming, regio Groningen en Drenthe, locatie Groningen.
Tevens was aanwezig de heer M. Chibiane, geregistreerde tolk Marokkaanse taal.
OVERWEGINGEN
Vaststaande feiten
- partijen zijn, blijkens een uittreksel uit de GBA van de gemeente [plaatsnaam], gehuwd op 21 juli 2006 te [plaatsnaam] Marokko;
- uit het huwelijk is geboren:
* [minderjarige], geboren [in 2010] in de gemeente [plaatsnaam];
- partijen oefenen gezamenlijk het gezag uit;
- de vrouw heeft de Marokkaanse nationaliteit;
- [minderjarige] en de man hebben de Nederlandse en de Marokkaanse nationaliteit.
De rechtbank neemt hier over hetgeen is overwogen bij beschikking d.d. 31 mei 2011.
Hierbij is het verzoek van de vrouw, strekkende tot het verlenen van toestemming tot afgifte van een paspoort voor voornoemde minderjarige, aangehouden.
Beoordeling door de rechtbank
Rechtsmacht
Allereerst dient de vraag te worden beantwoord of de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft en bevoegd is van het verzoek kennis te nemen.
De rechtbank is van oordeel dat de verklaring als bedoeld in artikel 34 lid 2 Paspoortwet (het verkrijgen van vervangende toestemming) gelijk te stellen is met een beslissing van de rechter op basis van artikel 1:253a BW. De beslissing omtrent vervangende toestemming voor reisdocumenten betreft immers een beslissing inzake de beperking dan wel toepassing van ouderlijke verantwoordelijkheid.
De Verordening Brussel II regelt de bevoegdheid van de nationale rechters van de EU-lidstaten in zaken met betrekking tot onder meer de ouderlijke verantwoordelijkheid. Artikel 8 van deze verordening bepaalt dat voor deze zaken geldt dat bevoegd zijn de gerechten van de lidstaat op het grondgebied waarvan het kind zijn gewone verblijfplaats heeft op het tijdstip dat de zaak bij het gerecht aanhangig wordt gemaakt.
De rechtbank is van oordeel dat [minderjarige] zijn gewone verblijfplaats in Nederland heeft. Hij is hier geboren, heeft vervolgens enige maanden met zijn ouders in Nederland gewoond en heeft naast de Marokkaanse nationaliteit tevens de Nederlandse nationaliteit. Voorts is aannemelijk geworden dat, hoewel de vrouw thans al enige maanden met [minderjarige] in Marokko verblijft, het nimmer haar bedoeling is geweest zich hier permanent te vestigen. Het feit dat zij in Marokko niet de beschikking heeft over de identiteitspapieren van zichzelf en [minderjarige] heeft tot op heden aan een terugkeer naar Nederland in de weg gestaan.
De vrouw heeft gesteld dat zij met [minderjarige], zodra zij over de juiste papieren voor hem beschikt, (permanent) wenst terug te keren naar Nederland en dat zij hem in Nederland wil opvoeden en laten opgroeien.
Hiermee is naar het oordeel van de rechtbank voldaan aan het begrip gewone verblijfplaats en is de Nederlandse rechter bevoegd om van het verzoek kennis te nemen.
Het toepasselijke recht
De rechtbank zal het Nederlandse recht toepassen op het verzoek, omdat dit het interne recht van Nederland is.
De vrouw heeft het onderhavige verzoek ingediend omdat de man weigert de benodigde reisdocumenten, die in zijn bezit zijn, aan de vrouw ter hand te stellen.
De rechtbank zal deswege krachtens artikel 34, tweede lid van de Paspoortwet een vervangende verklaring van toestemming verlenen tot afgifte van een paspoort voor [minderjarige].
Het is in het belang van [minderjarige] dat hij over het juiste reisdocument kan beschikken om samen met zijn moeder zich vrij te kunnen bewegen.
BESLISSING
vervangt de verklaring van toestemming van de man tot afgifte van een paspoort voor de minderjarige:
* [minderjarige], geboren in de gemeente [plaatsnaam] [in 2010];
verklaart deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad.
Deze beschikking is gegeven te Groningen door mr. M.J. Oostveen, kinderrechter, in tegenwoordigheid van H.M. Kamphuis-van der Veer, griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 27 juli 2011.
Van deze beschikking kan hoger beroep worden ingesteld binnen drie maanden na de dag van deze uitspraak door indiening van een beroepschrift ter griffie van het Gerechtshof te Leeuwarden.