In deze zaak heeft de Rechtbank Gelderland op 31 januari 2025 uitspraak gedaan over de vordering tot verlenging van de terbeschikkingstelling (tbs) van betrokkene, die sinds november 2022 transmuraal woont en een leven buiten de kliniek heeft opgebouwd. De rechtbank heeft vastgesteld dat het recidiverisico van betrokkene is teruggebracht naar een aanvaardbaar niveau, mede door de aanwezigheid van voldoende beschermende factoren in zijn leven. Betrokkene is in het verleden veroordeeld tot tbs vanwege zware mishandeling en heeft sindsdien verschillende behandelingen ondergaan. De officier van justitie en de raadsvrouw van betrokkene hebben beiden gepleit voor afwijzing van de vordering tot verlenging van de maatregel, waarbij zij de deskundigenadviezen hebben ingeroepen die aangeven dat het recidiverisico afdoende is verlaagd.
De rechtbank heeft de adviezen van de reclassering en de psycholoog in overweging genomen, die beiden hebben geadviseerd om de tbs niet te verlengen. De psycholoog heeft het recidiverisico als laag ingeschat, mits betrokkene uit zorg blijft en er geen ongunstige omstandigheden optreden. De rechtbank concludeert dat er onder de huidige omstandigheden geen noodzaak meer bestaat om de terbeschikkingstelling te verlengen, en dat betrokkene in staat is zijn leven zonder de maatregel verder vorm te geven. De rechtbank wijst daarom de vordering tot verlenging van de tbs af.