ECLI:NL:RBGEL:2024:7434

Uitspraak

RECHTBANK GELDERLAND

Team strafrecht

Zittingsplaats Zutphen

Parketnummer: 05.140640.24

Datum uitspraak : 31 oktober 2024

Tegenspraak

vonnis van de meervoudige kamer

in de zaak van

de officier van justitie

tegen

[verdachte],

geboren op [geboortedatum] 2003 in [geboorteplaats] (Syrië),

wonende aan de [adres] , [postcode] in [woonplaats] .

Raadsman: mr. mr. Ph.J.N. Aarnoudse, advocaat in Deventer.

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op een openbare terechtzitting.

1.De inhoud van de tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 21 april 2024 te Zutphen openlijk, te weten op/aan de Beukerstraat, in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek toegankelijke plaats, in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer] door meermalen, althans eenmaal die [slachtoffer] :

- op/tegen het lichaam te duwen en/of

- op/tegen het hoofd te slaan en/of te stompen (waarbij die [slachtoffer] ten val is gekomen) en/of

- ( vervolgens terwijl die [slachtoffer] zich op de grond bevond) op/tegen het hoofd en/of het lichaam te slaan en/of te stompen en/of te schoppen terwijl dit door hem/hen gepleegde geweld enig lichamelijk letsel, te weten een hersenschudding en/of een blauw oog en/of een of meerdere sneeën bij de neus en/of de wenkbrauw en/of een zwelling aan het oor en/of een wond op de bil en/of een schaafwond op het voorhoofd voor die [slachtoffer] ten gevolge heeft gehad.

2. Overwegingen ten aanzien van het bewijs^[1]

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het ten laste gelegde feit. Het schoppen tegen het hoofd blijkt uit de camerabeelden.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit verdachte vrij te spreken, omdat er geen wettig en overtuigend bewijs is. Verdachte heeft aangever geduwd, maar op dat moment was nog geen sprake van medeplegen. Subsidiair heeft de verdediging bepleit verdachte vrij te spreken van het veroorzaken van lichamelijk letsel, omdat de rol van verdachte beperkt was.

De beoordeling door de rechtbank

Aangever [slachtoffer] heeft verklaard dat hij op 20 april 2024 in Zutphen [naam] aan het troosten was toen [medeverdachte]
(de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte] )en een andere jongen aan kwamen lopen die zeiden dat hij [naam] niet bij de schouder mocht vastpakken. Toen aangever wegliep, kwam de andere jongen achter hem aan en duwde hem op de borst. Daarna kreeg aangever meerdere klappen tegen zijn hoofd en viel hij op de grond. Toen hij op de grond lag, voelde hij veel pijn aan zijn gezicht en zijn hoofd.

Als gevolg hiervan had aangever een hersenschudding, een blauw oog, een snee bij zijn neus, een snee bij zijn wenkbrauw, een zwelling aan zijn oor, een schram op zijn voorhoofd en een wond aan zijn bil.^[2]

Getuige [getuige 1] heeft verklaard dat de vriend van [medeverdachte] tegen [slachtoffer]
(de rechtbank begrijpt: aangever [slachtoffer] )zei dat hij het niet normaal vond dat [slachtoffer] een hand en een knuffel gaf aan [naam] en dat hij [slachtoffer] begon te duwen. Getuige zag [medeverdachte] en zijn vriend op een gegeven moment met hun vuisten meerdere keren inslaan op het gezicht en lichaam van [slachtoffer] . Vervolgens kwam [slachtoffer] op de grond terecht. [medeverdachte] en zijn vriend trapten toen meerdere keren tegen het lichaam van [slachtoffer] .^[3]

Getuige [getuige 2] heeft verklaard dat zij op de Beukerstraat in Zutphen was. Daar zag zij dat [verdachte] een duw gaf aan [slachtoffer] . [slachtoffer] probeerde terug te duwen, maar dat lukte niet. Vervolgens sloeg [verdachte] [slachtoffer] in zijn gezicht. [slachtoffer] sloeg [verdachte] een keer terug. Daarna sloegen [medeverdachte] en [verdachte] op [slachtoffer] in. Vervolgens lag [slachtoffer] op de grond en sloegen en trapten [medeverdachte] en [verdachte] [slachtoffer] om de beurt.^[4]

Op camerabeelden, die tijdens de terechtzitting zijn getoond, is te zien dat verdachte aangever een flinke duw gaf, waarna verdachte kort contact had met medeverdachte [medeverdachte] . Hierna was verdachte in gesprek met aangever, waarna verdachte aangever duwde. Vervolgens kreeg verdachte een harde duw van aangever. Vrijwel direct daarna sloeg medeverdachte [medeverdachte] met zijn vuist in het gezicht van aangever. [medeverdachte] en verdachte liepen in op aangever. Aangever probeerde verdachte te slaan. [medeverdachte] sloeg toen met zijn vuist op de zijkant van het gezicht van aangever, waardoor aangever op de grond viel. Terwijl aangever op de grond viel bleef [medeverdachte] op hem inslaan. Toen aangever op de grond lag trapte verdachte meerdere keren tegen het lichaam van aangever.^[5]

De rechtbank stelt op basis van de bewijsmiddelen vast dat op de Beukerstraat in Zutphen verdachte aangever heeft geduwd en dat hij daarna samen met medeverdachte [medeverdachte] aangever meerdere keren in zijn gezicht en tegen zijn lichaam heeft geslagen. Ook hebben zij, terwijl aangever op de grond lag, meermalen tegen het lichaam van aangever geschopt en geslagen. Door het slaan en schoppen raakte aangever lichamelijk gewond. Verdachte en medeverdachte waren hier beiden even verantwoordelijk voor. De stelling van de verdediging dat geen sprake zou zijn geweest van medeplegen wordt weersproken door de bewijsmiddelen.

Verdachte is degene die de confrontatie met aangever aanging en die als eerste geweldshandelingen pleegde door hem meerdere keren te duwen. Op dat moment deed medeverdachte [medeverdachte] daar nog niet aan mee, maar vloog er vlak daarna met een vuistslag in het gezicht van aangever in. De rechtbank is van oordeel dat ook het initiële duwen door verdachte van aangever onderdeel is van de openlijke geweldpleging. Openlijke geweldpleging kan zich namelijk in verschillende vormen voordoen en daarbij komt dat juist het duwen door verdachte de start is geweest van het gehele voorval. Het duwen kan niet los gezien van worden van de later gegeven klappen en schoppen.

Het geweld heeft plaatsgevonden op de openbare weg en was zichtbaar voor andere personen, zoals blijkt uit de getuigenverklaringen. De rechtbank komt dan ook tot een bewezenverklaring van het in vereniging plegen van openlijk geweld tegen aangever met lichamelijk letsel tot gevolg.

De rechtbank spreekt verdachte (partieel) vrij van het schoppen tegen het hoofd, nu dit niet op basis van de camerabeelden is vast te stellen.

3.De bewezenverklaring

Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, te weten dat:

hij op
of omstreeks21 april 2024 te Zutphen openlijk, te weten op
/aande Beukerstraat,
in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek toegankelijke plaats,in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer] door meermalen,
althans eenmaaldie [slachtoffer] :

-
op/tegen het lichaam te duwen en
/of

- op/tegen het hoofd te slaan en
/ofte stompen
(waarbij die [slachtoffer] ten val is gekomen
)en
/of

-
(vervolgens terwijl die [slachtoffer] zich op de grond bevond
)op/tegen
het hoofd en/ofhet lichaam te slaan en
/ofte stompen en
/ofte schoppen terwijl dit door
hem/hen gepleegde geweld enig lichamelijk letsel, te weten een hersenschudding en
/ofeen blauw oog en
/ofeen
of meerderesnee
ënbij de neus en
/ofde wenkbrauw en
/ofeen zwelling aan het oor en
/ofeen wond op de bil en
/ofeen schaafwond op het voorhoofd voor die [slachtoffer] ten gevolge heeft gehad.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.

Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is niet bewezen.

Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert op:

openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen, terwijl het door de schuldige gepleegde geweld enig lichamelijk letsel ten gevolge heeft

5.De strafbaarheid van het feit

Verdachte heeft zelf verklaard dat aangever hem op de grond duwde, waardoor verdachte uit zelfverdediging aangever een flinke duw gaf. Ook heeft verdachte verklaard dat aangever begon met het slaan met de vuist en dat verdachte als reactie daarop terugsloeg. Voor zover verdachte met deze verklaring een beroep op noodweer heeft willen doen (welk verweer door zijn raadsman overigens niet is gevoerd), wordt het verworpen.

Van een ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding van aangever jegens verdachte(n), waartegen verdachte zich slechts heeft verdedigd is – de beelden beziende – niets gebleken. Het is verdachte geweest die begint met meermalen duwen van aangever, waarop die aangever (hard) terugduwt. Vervolgens slaat de medeverdachte aangever hard tegen diens gezicht, waarop aangever een slaande beweging maakt, waarop verdachte en medeverdachte aangever verder te lijf gaan.

Het feit is dus strafbaar.

6.De strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk is geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.

7.De overwegingen ten aanzien van straf

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte zal worden veroordeeld tot een taakstraf van 180 uren, waarvan 60 uren voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren en met aan het voorwaardelijk deel de bijzondere voorwaarden gekoppeld zoals door de reclassering is geadviseerd, behalve het contactverbod.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft in geval van een bewezenverklaring bepleit een taakstraf op te leggen, waarvan een deel voorwaardelijk met daarbij de bijzondere voorwaarden zoals door de reclassering geadviseerd.

De beoordeling door de rechtbank

De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straf rekening gehouden met de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard en de omstandigheden waaronder dit is begaan. De rechtbank heeft verder rekening gehouden met de persoon en de omstandigheden van verdachte.

Verdachte heeft zich samen met zijn medeverdachte schuldig gemaakt aan het plegen van openlijk geweld tegen slachtoffer [slachtoffer] . Het slachtoffer was op straat een vrouw aan het troosten. Verdachte zei dat die de vrouw niet bij haar schouder mocht aanraken. Vervolgens hebben verdachte en medeverdachte het slachtoffer meerdere keren geduwd, geslagen en geschopt, ook toen het slachtoffer op de grond lag. Hij heeft hier meerdere verwondingen aan overgehouden, waaronder een hersenschudding, een blauw oog, sneeën in zijn gezicht en een wond op zijn bil die moest worden gehecht.

Het plegen van openlijk geweld is ernstig omdat dit zowel impact heeft op het slachtoffer van dit geweld als op de omstanders die hiervan getuige zijn. Verdachte heeft met dit zinloze geweld inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Het slachtoffer is behoorlijk toegetakeld en gewond geraakt. De situatie is voor hem, zo blijkt uit de slachtofferverklaring, erg beangstigend geweest. Hij is zijn veiligheidsgevoel kwijt en kampt nog dagelijks met de gevolgen van dit geweld.

De reclassering adviseert in haar rapport van 24 september 2024 een (deels) voorwaardelijke straf met bijzondere voorwaarden op te leggen.

Bij het bepalen van de strafmaat heeft de rechtbank gelet op de geldende oriëntatiepunten straftoemeting van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS). Voor openlijke geweldpleging met lichamelijk letsel als gevolg geldt als uitgangspunt een taakstraf van 150 uren.

Alles overwegend acht de rechtbank het opleggen van een taakstraf van 150 uren, waarvan 50 uren voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren, en met aftrek van het voorarrest, passend en geboden. De rechtbank verbindt aan het voorwaardelijk deel de bijzondere voorwaarden zoals door de reclassering is geadviseerd, met uitzondering van het contactverbod met het slachtoffer. Een dergelijk verbod is namelijk nauwelijks controleerbaar en van andere incidenten is nadien ook niet gebleken. De rechtbank heeft overigens ook de indruk gekregen van verdachte dat hij zich niet nog eens tegen het slachtoffer zal misdragen.

8.De beoordeling van de civiele vordering

De benadeelde partij [slachtoffer] heeft in verband met het feit een vordering tot schadevergoeding ingediend. De benadeelde partij vordert € 4.221,43 aan materiële schade en € 1.700,- aan smartengeld, allebei vermeerderd met de wettelijke rente. Verder is om oplegging van de schadevergoedingsmaatregel verzocht.

Standpunten

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de gevorderde schadeposten kapotte schoenen, kapot T-shirt, reparatiekosten beeldscherm mobiele telefoon, het eigen risico zorgverzekering en de inkomstenderving kan worden toegewezen, met toekenning van de wettelijke rente, en vordert oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De officier van justitie heeft gesteld de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaren in de gevorderde schadeposten bebloede jas en bebloede broek. Er zitten nauwelijks zichtbare bloedvlekken op de binnenzijde van de jas en de bloedvlekken op de broek zijn uitwasbaar. De slijtage op de broek hoort bij de broek zelf.

De immateriële schade kan worden toegewezen tot een bedrag van € 1.500,-.

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk wordt verklaard in de gevorderde schadeposten kapot T-shirt, bebloede jas en bebloede broek. Verder heeft de verdediging gesteld de gevorderde inkomstenderving en de schadepost reparatiekosten beeldscherm mobiele telefoon te matigen. Ten aanzien van de inkomstenderving is het denkbaar dat de inkomstenbelasting hoger is. Voor wat betreft de reparatiekosten beeldscherm mobiele telefoon is er geen nota overlegd van reeds betaalde schade. Daarbij is het een oudere telefoon.

Overweging van de rechtbank

Materiële schade

Uit het onderzoek ter terechtzitting is voldoende gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het bewezen verklaarde handelen van verdachte rechtstreeks schade heeft geleden.

De schadeposten kapotte schoenen (€ 810,-), kapot T-shirt (€ 59,-), bebloede broek (€ 189,95), reparatiekosten beeldscherm mobiele telefoon (€ 119,-), eigen risico zorgverzekering (€ 374,48) en inkomstenderving (€ 2.059,-) zijn voldoende onderbouwd en komen redelijk voor. Ten aanzien van de schadeposten kapot T-shirt, bebloede broek en reparatiekosten beeldscherm mobiele telefoon overweegt de rechtbank als volgt. Het gat in de achterkant van de broek hoort niet bij de originele broek. Daarbij zitten er bloedvlekken op die moeilijk uitwasbaar zijn. Het T-shirt was nog geen jaar oud, waardoor er nog geen sprake is van afschrijving. Vaststaat dat de mobiele telefoon is beschadigd en zal moeten worden gerepareerd. Het is niet van belang of die reparatie al is betaald.

Voor deze schade is verdachte naar burgerlijk recht aansprakelijk.

Gelet op dit alles is de rechtbank van oordeel dat de vordering tot een hoogte van € 3.611,43 kan worden toegewezen.

De rechtbank zal de benadeelde partij ten aanzien van de schadepost bebloede jas niet-ontvankelijk verklaren in de vordering, omdat de nauwelijks zichtbare bloedvlekken op de binnenzijde van de jas zitten.

Smartengeld

Op basis van de genoemde bewijsmiddelen en wat ter zitting over de vordering is besproken, stelt de rechtbank vast dat de benadeelde partij door het bewezenverklaarde schade heeft geleden die binnen een categorie van artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek valt.

Door het feit heeft de benadeelde immers lichamelijk letsel in de vorm van een hersenschudding, een blauw oog, een snee bij zijn neus, een snee bij zijn wenkbrauw, een zwelling aan zijn oor, een schram op zijn voorhoofd en een wond aan zijn bil opgelopen.

Dit is aan verdachte toe te rekenen.

De rechtbank houdt rekening met de aard en de ernst van het feit en de bedragen die Nederlandse rechters in vergelijkbare gevallen toewijzen. Naar maatstaven van billijkheid zal zij het smartengeld op een bedrag van € 1.500,- vaststellen.

De rechtbank zal de benadeelde partij voor het overige niet-ontvankelijk verklaren in de vordering.

Verdachte is vanaf 21 april 2024 wettelijke rente over het toegewezen bedrag verschuldigd.

De rechtbank overweegt dat verdachte en zijn medeverdachte ieder voor het hele schadebedrag (hoofdelijk) kunnen worden aangesproken. Verdachte hoeft niet meer te betalen indien en voor zover zijn medeverdachte de schade heeft vergoed.

De rechtbank ziet aanleiding om op grond van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht de schadevergoedingsmaatregel aan verdachte op te leggen. Verdachte wordt verplicht het aan de benadeelde partij toegewezen bedrag aan de Staat te betalen. Eventueel toegekende proceskosten zijn daar niet bij inbegrepen.

9.De toegepaste wettelijke bepalingen

De oplegging van de straf en/of maatregel is gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 36f en 141 van het Wetboek van Strafrecht.

10.De beslissing

De rechtbank:

 verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde feit, zoals vermeld onder ‘De bewezenverklaring’, heeft begaan;

 verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;

 verstaat dat het aldus bewezenverklaarde oplevert het strafbare feit zoals vermeld onder ‘De kwalificatie van het bewezenverklaarde’;

 verklaart verdachte hiervoor strafbaar;

 legt op een taakstraf van
150 uren, met bevel dat indien deze straf niet naar behoren wordt verricht vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van 75 dagen;

 beveelt dat voor de tijd die door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van de taakstraf in verzekering is doorgebracht, bij de uitvoering van die straf uren in mindering worden gebracht volgens de maatstaf dat per dag in verzekering doorgebracht 2 uur in mindering wordt gebracht;

bepaalt dat een gedeelte van deze taakstraf, te weten
stelt als algemene voorwaarde dat verdachte zich niet schuldig zal maken aan een strafbaar feit;
stelt als bijzondere voorwaarden dat verdachte:

- zich meldt binnen drie dagen na het ingaan van de proeftijd bij Reclassering Nederland op het adres Houtwal 16a te Zutphen. Verdachte blijft zich melden op afspraken met de reclassering, zo vaak en zolang de reclassering dat nodig vindt. Hierbij dient verdachte zich te houden aan de aanwijzingen van de reclassering;

- meewerkt aan onderzoek door i-psy of een soortgelijke zorgverlener te bepalen door de reclassering, en meewerkt aan een daaruit voorvloeiende behandeling (indien geïndiceerd). De behandeling duurt de gehele proeftijd of zoveel korter als de reclassering nodig vindt. Verdachte houdt zich aan de huisregels en de aanwijzingen die de zorgverlener geeft voor de behandeling;

- zich ambulant laat begeleiden door Bureau Mens en Co of een soortgelijke zorgverlener, te bepalen door de reclassering;

 stelt als overige voorwaarden dat:

verdachte zijn medewerking zal verlenen aan het ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit afnemen van een of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage zal aanbieden;
verdachte zijn medewerking zal verlenen aan het reclasseringstoezicht als bedoeld in artikel 14c van het Wetboek van Strafrecht. De medewerking aan huisbezoeken en het zich melden bij de reclasseringsinstelling zo vaak en zolang de reclassering dit noodzakelijk acht zijn daaronder begrepen;

 geeft opdracht aan de reclassering tot het houden van toezicht op de naleving van deze bijzondere voorwaarden en tot begeleiding van verdachte ten behoeve daarvan;

veroordeelt verdachte in verband met het feit tot betaling van schadevergoeding aan de benadeelde partij
veroordeelt verdachte in de kosten die de benadeelde partij in deze procedure heeft gemaakt en de kosten die de benadeelde partij mogelijk nog moet maken om het toegewezen bedrag betaald te krijgen, tot vandaag begroot op nul;

 verklaart de benadeelde partij
[slachtoffer] voor het overige niet-ontvankelijkin de vordering tot materiële schade en smartengeld;

legt aan verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van benadeelde partij [slachtoffer] , een bedrag te betalen van € 3.611,43 aan materiële schade en € 1.500,-aan smartengeld. Dit wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 21 april 2024 tot aan de dag dat het hele bedrag is betaald. Als dit bedrag niet wordt betaald, kunnen 60 dagen gijzeling worden toegepast zonder dat de betalingsverplichting vervalt;
bepaalt daarbij dat met betaling aan de benadeelde partij in zoverre de betaling aan de Staat vervalt en omgekeerd;

 bepaalt dat als de medeverdachten (een deel van) het schadebedrag betaalt dat bedrag op de betalingsverplichting van verdachte in mindering wordt gebracht;

Dit vonnis is gewezen door mr. M.J. Ouweneel (voorzitter), mr. J.S.W. Lucassen en mr. W.H.S. Duinkerke, rechters, in tegenwoordigheid van mr. T.J. Schoen, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 31 oktober 2024.