2.3.Op 14 juni 2021 heeft de deskundige haar rapport uitgebracht. In het kader van de eerste vraag, “
Wat zijn uw bevindingen bij verzekeringsgeneeskundige anamnese en onderzoek?” heeft de deskundige in haar rapport onder meer genoteerd:
“
(…)
4Anamnese
(…)
Gevraagd naar de klachten vertelt verzekerde op dat moment meer klachten in het oog te voelen omdat hij richting het raam kijkt en buiten de zon is gaan schijnen, waardoor het licht, ondanks aanwezige vitrage, wat feller is. Als hij in de zon zou gaan zitten zonder zonnebril zou het oog gaan branden. Het branden kan overgaan in heftige pijnscheuten waarbij hij zich dan terug moet trekken en moet gaan zitten met de ogen dicht waarna het meestal met 2-3 uur wat zakt, maar vaak ook moet hij het dan 1-2 dagen erna bezuren.Klachten nemen niet alleen toe bij feller licht, maar ook bij lang aan de computer werken, lang autorijden, een lang gesprek zoals het huidige of omhoog kijken (b.v. naar iemand die bovenaan de trap staat).Het heeft te maken met snelle beelden, want b.v. blad blazen of kabel pellen (een kabel van het omhulsel ontdoen), activiteiten waarbij de handen min of meer ‘op de automatische piloot’ werken zonder echt goed te hoeven kijken, gaat beter dan aan de computer werken.En het heeft te maken met verre oogbewegingen, met name ver omhoog kijken. Er zijn wel oplossingen te bedenken als zelf omhoog gaan zodat hij weer recht kan kijken of het hoofd draaien, maar de snelste en eerste reactie is om omhoog te kijken wat dan pijn geeft. Hij draagt altijd een pet (met klep), ten eerste om lichtinval tegen te gaan, maar ook om omhoog kijken te verhinderen. Heel soms, als hij moe is, ziet hij bij omhoog kijken dubbelbeelden, maar dat doet zich vaker voor bij omlaag kijken zoals bij trap af lopen. Het beeld vertraagt en verzekerde is dan bang zich te verstappen zodat hij zich met twee handen vasthoudt aan de leuning.
Pijnvrij is verzekerde nooit.Er is altijd een gevoel onder in de linker oogkas alsof er een blauwe plek zit die steeds belast wordt.Sowieso nemen de klachten in de loop van de dag toe. Klachten nemen sterker toe naarmate er meer belastende activiteiten zijn gedaan. Zolang verzekerde rustig aan doet blijven de klachten wel draaglijk, maar ook dan komt het vaak genoeg voor dat hij ’s avonds met een zonnebril op tv zit te kijken.
Kort voor de coronapandemie bezocht verzekerde zijn oogarts in het AMC die aangaf er niet aan te twijfelen dat er een ontsteking is. De oogarts verwees naar de reumatoloog, ten eerste om te kijken of er een alternatief is voor de prednison die verzekerde, naast botox, nog altijd gebruikt, en ten tweede om te kijken of er een onderliggende verklaring te vinden is (eerder onderzoek naar diverse aandoeningen leverde geen verklaring op). Dit onderzoek is uitgesteld tot de coronamaatregelen voorbij zijn.
(…)
Als gevolg van de aandoening en de IC-opname waren conditie en cognitie sterk afgenomen. Op beide punten voelt verzekerde zich flink opgeknapt en er is ook altijd nog verbetering gaande.Op dit moment zijn er nog klachten van wegdwalen in een gesprek en dan niet meer weten waar hij het eigenlijk over had en de prikkelgevoeligheid is nog verhoogd. Lichamelijk merkt verzekerde bij lang zitten of lang staan stram te zijn zodat hij dan even moet bewegen.Opbouw van lichamelijke conditie en opbouw van sociale activiteiten, inclusief opbouw in omgaan met prikkels, is door corona verstoord geraakt. Nu het zwembad dicht is kan hij niet gaan zwemmen voor de conditie (ging 2-3x per week) en ook mist hij de sociale contacten die hij er had. Voor de lichamelijke conditie gaat hij nu vaker op de hometrainer fietsen. En nu iedereen zo veel mogelijk thuis moet blijven is het vermijden van prikkels en sociale activiteiten makkelijker en niet vreemd; het leven is er voor verzekerde makkelijker door geworden. Hoe het hem zal vergaan als corona voorbij is kan hij niet voorspellen, maar het gaat wel duidelijk beter dan in de eerste periode na de IC-opname. Aan de andere kant was hij ook voor de pancreatitis al aan het worstelen met hoe hij om moest gaan met drukte in verband met pijn van het oog. Maar in die periode kon hij b.v. wel naar een verjaardag gaan. Ook was hij toen al wel bewust bezig met voeding en trainen in verband met overgewicht, maar het was wel jojo-en.
Sinds een aantal maanden heeft verzekerde een nieuwe hobby: postzegels. Hij beleeft er veel plezier aan en het geeft hem een doel en perspectief. Eigenlijk zou hij ervoor naar rommelmarkten moeten gaan, maar dat lukt in verband met het autorijden alleen in de woonomgeving. Naar Zwolle kan hij b.v. wel rijden. Sowieso het liefst in de ochtend als hij het fitst is.Rijden in de stad of op de snelweg maakt overigens niet uit want het één is inspannend door de drukte en het ander door de snelheid waardoor het beeld snel gaat. Het openbaar vervoer gebruikt verzekerde eigenlijk niet, want het geeft geen echte zelfstandigheid en de drukte op stations e.d. is misschien ook te belastend. Voor de postzegel-hobby zoekt verzekerde nu internet af, b.v. marktplaats. Dat lukt wel, mits hij niet een echt slechte dag heeft, maar hij moet het niet uren aaneen doen. En als hij het vergelijkt met werk dan is dit echt anders. In werk moeten dingen volgens planning gebeuren. Het moet snel en je moet door; je kan het niet laten liggen of onderbreken met pauzes. In werk kan je het niet na 10 minuten afbreken om iets anders te gaan doen. Zo kan je ook met autorijden niet ieder uur een pauze inlassen als je een langere rit moet maken. Peuteren met de postzegels doet verzekerde niet heel veel (…) maar als hij het toch doet moet hij de felle lamp na een kwartier uit doen en stoppen, want als hij het een uur aaneen zou doen dan zouden de klachten uit de hand lopen. Als hij dat zou doen dan zou hij aansluitend een paar uur met de ogen dicht op de bank moeten zitten om d ergste pijn te laten zakken.
Verzekerde houdt redelijk vast dagritme aan. (…) Zijn ouders wonen bij hem in, en koken en huishouden wordt voor een groot deel door zijn moeder gedaan. Verzekerde kan het allemaal wel en zijn eigen woning houdt hij schoon en opgeruimd, zodat hij er weinig aan hoeft te doen en het hem rust geeft. Voor corona ging hij wel naar de supermarkt op de fiets en maakte een praatje als hij iemand tegenkwam. Dat vergde, zoals gezegd sinds de IC-opname, het nodige.
(…)
Zolang verzekerde zijn dagen op deze rustige manier indeelt gaat het heel redelijk en blijven de klachten meestal draaglijk.Sinds de ergste IC-klachten achter de rug zijn is hij een stuk positiever geworden. Terugkijkend realiseert hij zich dat hij er een stuk slechter aan toe is geweest en vooruitkijkend verwacht hij nog wel wat verder te verbeteren. Hij ziet weer perspectief.
Toezenden gespreksverslag
Op 13 april 2021 werd het anamnetisch gedeelte van dit rapport (paragraaf 4) aan verzekerde gezonden. Daarop werden diezelfde dag, 13 april, twee reacties van verzekerde ontvangen.
(…)
Reactie 2
Zag en dacht later nog wat na:
Over het autorijden heb ik gezegd dat je niet om de 10 minuten een half uur aan de kant kunt gaan staan. Zal waarschijnlijk verschrijving zijn in uw verslag, daar staat een uur.
Tevens had ik gemeld dat de houding met het hoofd naar beneden (langer dan half uur) misschien nog wel korter niet wenselijk is.
Denk dat ik nu alles heb gemeld.
(…)