Uitspraak
beschikking
RECHTBANK GELDERLAND
Familie- en jeugdrecht
Zittingsplaats: Zutphen
Zaakgegevens: C/05/365680 / FZ RK 20/241
schadevergoeding artikel 10:12 Wvggz
Beschikking van 7 februari 2020, naar aanleiding van het ingediende verzoekschrift ex artikel 10:12 van de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) van:
[betrokkene](echtgenote van [echtgenoot] )
,
,
geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats] ,
wonende te [adres] , [postcode] te [woonplaats] ,
hierna te noemen: verzoekster,
advocaat: mr. C. Lamphen te Utrecht,
ter verkrijging van een beslissing over een verzoek om schadevergoeding door:
Gemeente Barneveld,
gevestigd te Barneveld,
hierna te noemen: verweerder.
1.Procesverloop
1.1.
Het procesverloop blijkt uit:
- het verzoekschrift met bijlagen, ingekomen ter griffie op 15 januari 2020;
- het verslag van het horen van betrokkene op 3 januari 2020.
1.1.
De mondelinge behandeling van het verzoek heeft plaatsgevonden op 31 januari 2020, op de locatie GGZ Centraal, locatie Veldwijk te Ermelo. Gelijktijdig is behandeld het beroep tegen de onderhavige crisismaatregel, bekend onder zaaknummer: C/05/364934 / FZ RK 20/82.
1.2.
Tijdens deze mondelinge behandeling waren aanwezig en heeft de rechtbank de volgende personen gehoord:
- betrokkene, bijgestaan door haar advocaat;
- namens de gemeente:
o [ambtenaar] , als ambtenaar openbare veiligheid en coördinator Wvggz verbonden aan de Gemeente Barneveld;
o mw. C. Tempelman, als jurist verbonden aan de Gemeente Barneveld.
2.Feiten
2.1.
Betrokkene heeft beroep ingesteld tegen de beslissing van de burgemeester om een crisismaatregel op te leggen. Betrokkene is verstoken geweest van juridische bijstand doordat de burgemeester er geen zorg voor heeft gedragen dat betrokkene binnen
24 uur na het nemen van de crisismaatregel werd bijgestaan door een advocaat.
2.2.
Bij beschikking van 7 februari 2020, bekend onder zaaknummer C/05/364934 / FZ RK 20/82, heeft de rechtbank het beroep van betrokkene gegrond verklaard.
3.Verzoek en verweer
3.1.
Verzoekster heeft verzocht om verweerder te veroordelen tot betaling van een bedrag aan schadevergoeding ter hoogte van € 315,00.
Verzoekster heeft – bij monde van haar advocaat – aan haar verzoek ten grondslag gelegd dat de onderhavige crisismaatregel onrechtmatig is afgegeven en dat de gemeente dientengevolge gehouden is de schade die verzoekster hierdoor heeft geleden, te vergoeden. Voorts heeft de advocaat aangevoerd dat betrokkene in crisis is opgenomen, in een kwetsbare positie verkeerde en dat de advocaat aan betrokkene had kunnen uitleggen wat er aan de hand was. De advocaat stelt dat zij voor de hoogte van het bedrag aansluiting heeft gezocht bij de hoogste dagvergoeding die wordt toegewezen aan een persoon die ten onrechte in een huis van bewaring heeft verbleven. Voor verzoekster komt dit neer op drie dagen à
€ 105,-- is € 315,--.
€ 105,-- is € 315,--.
3.2.
Verweerder heeft hiertegen aangevoerd dat de crisismaatregel rechtmatig tot stand is gekomen en op een goede grond is genomen. Verweerder betwist dan ook de gestelde schade.
4.Beoordeling
4.1.
Indien de wet niet in acht is genomen bij het nemen van een crisismaatregel, kan betrokkene op grond van artikel 10:12, eerste lid, van de Wvggz in een schriftelijk en gemotiveerd verzoekschrift bij de rechter verzoeken om schadevergoeding door de gemeente.
4.2.
In onderhavige zaak is komen vast te staan dat in strijd met de wet nà afgifte van de crisismaatregel op 3 januari 2020 de burgemeester er niet binnen 24 uur voor heeft zorggedragen dat betrokkene bijstand van een advocaat kreeg. Dit betekent evenwel niet dat de voorafgaande beslissing van de burgemeester om de crisismaatregel te nemen onrechtmatig was. Dat er ten aanzien van betrokkene bij afgifte van de crisismaatregel werd voldaan aan de wettelijke criteria hiervoor is ook niet betwist en is de rechtbank ook overigens niet gebleken. De rechtbank is dan ook van oordeel dat de door de burgemeester opgelegde crisismaatregel rechtmatig is genomen en dus geen grond biedt voor een schadevergoeding.
Voor zover de advocaat in haar verzoek ook heeft bedoeld dat het handelen in strijd met de wet na afgifte van de crisismaatregel zou moeten leiden tot schadevergoeding, is het verzoek onvoldoende onderbouwd. De niet nader gespecificeerde stelling dat de advocaat na opname uitleg had kunnen geven aan betrokkene over wat er aan de hand was, is daarvoor naar het oordeel van de rechtbank niet voldoende.
4.3.
Gelet op het voorgaande zal het verzoek om schadevergoeding dan ook worden afgewezen.
5.Beslissing
De rechtbank:
5.1.
wijst het verzoek om schadevergoeding af.
Deze beschikking is gegeven door mr. A.J.J.M. Weijnen, rechter, in tegenwoordigheid van
[griffier] , griffier, en in het openbaar uitgesproken op 7 februari 2020.
Tegen deze beslissing staat hoger beroep open op grond van artikel 358 lid 1 Rv.