ECLI:NL:RBGEL:2017:5756

Uitspraak

RECHTBANK GELDERLAND

Team strafrecht

Zittingsplaats Arnhem

Parketnummer : 05/720034-17

Datum uitspraak : 7 november 2017

Tegenspraak

vonnis van de meervoudige kamer

in de zaak van

de officier van justitie bij het arrondissementsparket Oost-Nederland

tegen

[verdachte]

geboren op [geboortedag] 1989 te [geboorteplaats] ,

wonende aan de [adres] [woonplaats] ,

thans gedetineerd te Justitieel Complex Zaanstad te Westzaan,

raadsvrouw: mr. Ö. Saki, advocaat te Rotterdam.

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 9 mei 2017,

1 augustus 2017 en 24 oktober 2017.

1.De inhoud van de tenlastelegging

Aan verdachte is, na vordering nadere omschrijving tenlastelegging, ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 27 september 2016 te Beneden-Leeuwen, gemeente West Maas en Waal, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening, op de openbare weg (de Van Heemstraweg), heeft weggenomen een (grote) hoeveelheid 131 (honderdeenendertig) kilogram cocaïne, in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededaders,

welk diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [slachtoffer 1] ,

gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn mededaders hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond dat verdachte en/of zijn mededaders (rijdende in twee of meer personenauto’s)

- die [slachtoffer 1] , zijnde de bestuurder van een vrachtauto, (met als lading een zeecontainer) heeft/hebben klemgereden en/of tot stoppen heeft/hebben gedwongen (door de/het door verdachte en/of zijn mededader(s) bestuurde personenauto’s voor die door [slachtoffer 1] bestuurde vrachtauto tot stilstand te brengen) en/of

- die [slachtoffer 1] te verstaan heeft/heeft gegeven dat hij rustig moest blijven en/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] dat er iets in de zeecontainer zou liggen dan aan hen, verdachte en/of zijn mededader(s) zou toebehoren en/of

- ( vervolgens) die verzegeling/het slot van de zeecontainer heeft hebben verbroken met een (door verdachte en/of zijn mededader(s) meegenomen) betonschaar en/of

- een aantal (zichtbaar zware) (ongeveer 4 (vier) tot 6 (zes)) sporttassen uit de container heeft/hebben gehaald/gepakt en (vervolgens) in de meegenomen personenauto’s heeft/hebben (over)geladen en/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] , toen die [slachtoffer 1] trachtte een van de tassen uit de hand(en) van verdachte en/of zijn mededader(s) te trekken/grijpen, dat die [slachtoffer 1] de tas moest loslaten anders zouden zij (verdachte en/of zijn mededader(s) hem dood schieten;

en/of

hij op of omstreeks 27 september 2016 te Beneden-Leeuwen, gemeente West Maas en Waal, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of anderen wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld op de openbare weg (de Van Heemstraweg) [slachtoffer 1] heeft gedwongen tot de afgifte van een (grote) hoeveelheid 131 (honderdeenendertig) kilogram cocaïne, in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededaders, welk geweld en/of bedreiging met geweld hierin bestond dat verdachte en/of zijn mededaders (rijdende in twee of meer personenauto’s)

- die [slachtoffer 1] , zijnde de bestuurder van een vrachtauto (met als lading een zeecontainer) heeft/hebben klemgereden en/of tot stoppen heeft/hebben gedwongen (door de/het door verdachte en/of zijn mededader(s) bestuurde personenauto(‘s) voor de door die [slachtoffer 1] bestuurde vrachtauto tot stilstand te brengen), althans de rijbaan te blokkeren met voornoemde personenauto(‘s) en/of

- die [slachtoffer 1] te verstaan heeft/heeft gegeven dat hij rustig moest blijven en/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] dat er iets in de zeecontainer zou liggen dan aan hen, verdachte en/of zijn mededader(s), zou toebehoren en/of

- ( vervolgens) de verzegeling/het slot van de zeecontainer heeft/hebben verbroken met een (door verdachte en/of zijn mededader(s) meegenomen) betonschaar en/of

- ongeveer 4 (vier) tot 6 (zes), althans een aantal, (zichtbaar zware) sporttassen uit de container heeft/hebben gehaald/gepakt en (vervolgens) in de meegenomen personenauto’s heeft/hebben (over)geladen en/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] – toen die [slachtoffer 1] trachtte (een van) de tassen uit de hand(en) van verdachte en/of zijn mededader(s) te trekken/grijpen/rukken-, dat die [slachtoffer 1] de tas(sen) moest loslaten anders zouden zij (verdachte en/of zijn mededader(s)) hem dood schieten;

hij op of omstreeks 27 september 2016 te Beneden-Leeuwen, gemeente West Maas en Waal, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, al dan niet als bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet, althans aanwezig en/of voorhanden heeft gehad, (ongeveer) 131(honderdeenendertig) kilogram cocaïne, in elk geval een of meer (handels)hoeveelhe(i)d(en) van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne, een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

2. Overwegingen ten aanzien van het bewijs^[1]

De feiten

Op grond van de bewijsmiddelen wordt het volgende, dat verder ook niet ter discussie staat, vastgesteld.

Op 27 september 2016 was aangever [slachtoffer 1] aan het werk als vrachtwagenchauffeur. Omstreeks 12:07 uur kreeg hij de opdracht om een container op te halen bij [slachtoffer 2] op de Maasvlakte bij Rotterdam. Het containernummer van deze container was [nummer] . De container moest naar Beneden-Leeuwen gebracht worden.^[2]De container was afkomstig uit Costa Rica.^[3]

Toen [slachtoffer 1] op de openbare weg (de Van Heemstraweg) te Beneden-Leeuwen was, is uit de container door in ieder geval vier mannen, waaronder verdachte, een aantal zwarte sporttassen weggenomen.^[4]Daaraan voorafgaand is door een van de mannen tegen [slachtoffer 1] gezegd: “Rustig, er is niks aan de hand. Ik wil wat vertellen. In de container ligt iets wat van ons is”.^[5]De verzegeling van de container is door één van de mannen met een betonijzerschaar geopend. Verdachte is in de container van de vrachtwagen gesprongen en heeft de sporttassen gepakt. De sporttassen zijn door andere mannen in twee auto’s gestopt: een Seat, voorzien van kenteken

[kenteken 1] , en een BMW, voorzien van kenteken [kenteken 2] . Verdachte was de bestuurder van de Seat.^[6]De Seat en de BMW zijn op 27 september 2016 aangetroffen in respectievelijk Wamel en Beneden-Leeuwen.^[7]In de BMW zijn vier zwarte sporttassen met daarin pakketten aangetroffen. Het netto gewicht van alle pakketten uit de sporttassen was 131,83 kilogram.^[8]In deze pakketten zat cocaïne.^[9]

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder 1 en 2 tenlastegelegde. Ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde is de officier van justitie van mening dat de sporttassen, en de inhoud daarvan, aan [slachtoffer 1] toebehoorden. Gelet daarop is volgens de officier van justitie sprake van wederrechtelijke toe-eigening.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verzocht verdachte vrij te spreken van de ten laste gelegde feiten. Daartoe heeft de verdediging ten aanzien van feit 1 aangevoerd dat geen sprake is geweest van een oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening, nu niet kan worden bewezen dat de door verdachte weggenomen sporttassen aan [slachtoffer 1] of [slachtoffer 2] toebehoorden. De sporttassen behoorden namelijk toe aan de opdrachtgever van verdachte. Gelet daarop kan ook van een oogmerk van wederrechtelijke bevoordeling geen sprake zijn.

Als al wel sprake zou zijn van diefstal dan geldt dat de vrachtwagen niet is klemgereden. De auto’s van verdachte en zijn medeverdachten stonden achter de vrachtwagen. Ook is geen geweld dan wel bedreiging met geweld toegepast jegens [slachtoffer 1] , ook niet in de vorm van het uit handen trekken van een tas. De in feit 1 omschreven handelingen zijn enkel gebaseerd op de verklaring van aangever [slachtoffer 1] welke geen steun vindt in het dossier. Met uitzondering van getuige [getuige 1] heeft geen van de getuigen gezien dat [slachtoffer 1] een tas pakte welke vervolgens uit zijn handen zou zijn getrokken. Daarbij komt dat getuige [getuige 1] kort na het incident en voorafgaand aan zijn verhoor heeft gesproken met [slachtoffer 1] . Gelet daarop dient de nodige voorzichtigheid te worden betracht bij het gebruik van de verklaring van getuige [getuige 1] , welke ook wordt weerlegd door de verklaring van getuige [getuige 2] .

Ten aanzien van feit 2 heeft de verdediging aangevoerd dat uit het dossier niet blijkt dat verdachte zou weten dat er cocaïne in de tassen lag. Verdachte dacht dat er goudstaven in de sporttassen zaten. Verdachte draagt niet dagelijks sporttassen met goudstaven of cocaïne en heeft dan ook geen enkel besef van hoe zwaar sporttassen met een dergelijke inhoud zouden moeten zijn.

Beoordeling door de rechtbank

Ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde

Verdachte heeft verklaard dat hij in opdracht van anderen op 27 september 2016 achter de vrachtwagen met container is aangereden. Hij is nadat de container was geopend achterin geklommen en heeft vier sporttassen uit de container gepakt.^[10]

De rechtbank ziet zich allereerst voor de vraag gesteld of de sporttassen met inhoud aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] toebehoorden.

De rechtbank beantwoordt die vraag bevestigend en overweegt daartoe als volgt. [slachtoffer 1] reed in zijn vrachtwagen waarop een container was geladen waarin, naar later bleek, tassen met cocaïne lagen. Naar het oordeel van de rechtbank had [slachtoffer 1] als verantwoordelijk vervoerder van deze container de zeggenschap over deze container en de inhoud daarvan. Dat de container verzegeld was en dat [slachtoffer 1] niet op de hoogte was van de tassen met cocaïne doet daaraan niet af. Nu [slachtoffer 1] de (tijdelijke) heerschappij had over de container en de inhoud daarvan, dus ook over de zich daarin bevindende tassen met cocaïne, behoorde deze cocaïne hem toe in de zin van artikel 310 van het Wetboek van Strafrecht. Door de tassen met cocaïne uit de container te halen en in de Seat en de BMW te stoppen, hebben verdachte en de andere mannen zich de cocaïne wederrechtelijk toegeëigend.

De rechtbank ziet zich vervolgens voor de vraag gesteld of sprake is geweest van geweld dan wel bedreiging met geweld. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

Aangever [slachtoffer 1] heeft verklaard dat hij op 27 september 2016 een rotonde in de richting van Beneden-Leeuwen opreed. Hij zag toen dat de BMW, die voor hem reed, een rondje op de rotonde maakte en achter [slachtoffer 1] kwam te rijden. Na de rotonde reed [slachtoffer 1] de Van Heemstraweg op. Op dat moment werd hij ingehaald door een zwarte auto. Deze auto remde af waardoor [slachtoffer 1] moest stoppen. [slachtoffer 1] zag dat er twee mannen uit de zwarte auto stapten en naar hem toe liepen. Eén van de mannen zei tegen [slachtoffer 1] : “Rustig, er is niks aan de hand. Ik wil wat vertellen. In de container ligt iets wat van ons is”. De andere man stond voor de vrachtwagen. Op enig moment hoorde [slachtoffer 1] gerommel aan de achterzijde van de vrachtwagen. [slachtoffer 1] zag vanuit zijn spiegel dat er tassen uit de container werden gehaald. [slachtoffer 1] is toen uitgestapt en naar de achterzijde van de vrachtwagen gelopen. [slachtoffer 1] zag een jongen uit de container komen. [slachtoffer 1] heeft geprobeerd om één van de tassen terug te trekken. Op dat moment werd door één van de mannen gezegd dat [slachtoffer 1] de tas los moest laten, anders zouden zij hem doodschieten.^[11]

Getuige [getuige 3] heeft het volgende verklaard. Op 27 september 2016 reed hij omstreeks 14:45 uur over de Van Heemstraweg uit de richting van Beneden-Leeuwen.^[12]Op de Van Heemstraweg zag hij op de tegenovergelegen rijbaan een vrachtwagen stil staan. [getuige 3] zag dat voor deze vrachtwagen één personenauto stil stond en dat achter de vrachtwagen twee personenauto’s stil stonden.^[13]

Getuige [getuige 4] heeft verklaard dat zij op 27 september 2016 omstreeks 14:40/14:45 uur over de Van Heemstraweg uit de richting van Beneden-Leeuwen reed. [getuige 4] zag op de tegenovergelegen rijbaan een vrachtwagen stil staan. Zij zag dat voor de vrachtwagen een auto stil stond.^[14]

Getuige [getuige 1] heeft verklaard dat zij op 27 september 2016 omstreeks 14:45 uur over de Van Heemstraweg uit de richting van Beneden-Leeuwen reed.^[15]Op de Van Heemstraweg zag zij op de tegenovergelegen rijbaan een vrachtwagen stil staan. [getuige 1] zag dat achter de vrachtwagen twee auto’s stil stonden. [getuige 1] zag dat een aantal mannen met zwarte tassen aan het sjouwen was. [getuige 1] zag dat de vrachtwagenchauffeur aan één van de tassen heeft staan trekken en deze even daarna losliet omdat hij zag dat het onbegonnen werk was. [getuige 1] zag dat de tassen door de mannen in de twee auto’s werden geladen.^[16]

Op grond van de hiervoor weergegeven bewijsmiddelen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan de onder 1 ten laste gelegde diefstal met geweld.

De rechtbank acht daarbij bewezen dat aangever klem is gereden door drie auto’s en daardoor gedwongen werd om de vrachtwagen tot stilstand te brengen. De verklaring van aangever wordt op dit punt ondersteund door de verklaringen van de getuigen [getuige 3] en [getuige 4] . Zij verklaren dat zij voor de vrachtwagen één auto stil zagen staan.

Ook de handeling zoals ten laste gelegd onder het zesde gedachtestreepje acht de rechtbank bewezen. Daartoe is van belang dat de verklaring van aangever dat hij getracht heeft om een tas terug te trekken bevestiging vindt in de verklaring van getuige [getuige 1] . De enkele omstandigheid dat deze getuige na het incident met [slachtoffer 1] heeft gesproken vormt naar het oordeel van de rechtbank geen aanleiding om de betrouwbaarheid van haar verklaring in twijfel te trekken. Deze verklaring is dan ook bruikbaar voor het bewijs. Nu de verklaring van aangever niet alleen wat betreft het trekken aan een tas, maar ook wat betreft de overige ten laste gelegde handelingen, bevestiging vindt in andere bewijsmiddelen, ziet de rechtbank geen reden om te twijfelen aan de juistheid van de verklaring van aangever dat – toen hij de tas trachtte terug te trekken – tegen hem gezegd is dat hij de tas los moest laten en dat zij hem anders zouden doodschieten.

Ten aanzien van het onder 2 tenlastegelegde

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of verdachte wist dat de uit de container gehaalde sporttassen cocaïne bevatten. De rechtbank overweegt daarover als volgt.

Verdachte heeft bij de politie verklaard dat hij van anderen het verzoek had gekregen om voor hen vier sporttassen met daarin goudstaven uit een container te halen. Hij heeft dat naar zijn zeggen geaccepteerd, waarna hij op een gegeven moment meer info heeft gekregen die inhield dat een transporteur de container zou ophalen bij een haven en naar een bedrijf zou brengen. Het was dus ook de bedoeling om de sporttassen op het bedrijventerrein eruit te halen.

Verdachte wist dus dat de container vanuit de haven van Rotterdam getransporteerd zou worden, terwijl het een feit van algemene bekendheid is dat cocaïne voornamelijk in containers via de haven van Rotterdam met grote regelmaat wordt ingevoerd in Nederland. Evenzeer is het een feit van algemene bekendheid dat cocaïne ingevoerd wordt door deze te verstoppen tussen goederen die legaal worden ingevoerd. Dat op een zelfde manier goudstaven het land in worden gebracht is naar het oordeel van de rechtbank misschien niet volstrekt onaannemelijk, maar ligt toch veel minder voor de hand. In elk geval wist verdachte dat hij uit de container goederen zou moeten halen die daar op irreguliere wijze in terecht waren gekomen en dat de tassen smokkelwaar bevatten.

Dat tegen verdachte is gezegd dat de inhoud van de tassen bestond uit goud, heeft verdachte op geen enkele manier aannemelijk gemaakt. Anders dan dat dit hem door zijn opdrachtgever, waarvan hij de naam niet bekend wil maken, is verteld, heeft hij niet gesteld.

In de gegeven omstandigheden heeft verdachte zich naar het oordeel van de rechtbank willens en wetens blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat de inhoud van de sporttassen cocaïne zou betreffen, welke kans hij heeft aanvaard. Het verweer ten aanzien van het ontbreken van opzet wordt dan ook verworpen.

De rechtbank concludeert dat wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte opzet

- in voorwaardelijke zin - heeft gehad op de (verlengde) invoer van 131 kilo cocaïne in Nederland. De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich samen met anderen schuldig heeft gemaakt aan het onder 2 tenlastegelegde.

3.Bewezenverklaring

Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 tenlastegelegde heeft begaan, te weten dat:

hij op
of omstreeks27 september 2016 te Beneden-Leeuwen, gemeente West Maas en Waal, tezamen en in vereniging met
een of meeranderen,
althans alleen,met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening, op de openbare weg (de Van Heemstraweg), heeft weggenomen een (grote) hoeveelheid 131 (honderdeenendertig) kilogram cocaïne,
in elk geval enig goed,geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 1]
en/of [slachtoffer 2] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededaders,

welk diefstal werd voorafgegaan, vergezeld
en/of gevolgdvan geweld en
/ofbedreiging met geweld tegen die [slachtoffer 1] ,

gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken
en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn mededaders hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

welk geweld en
/ofwelke bedreiging met geweld hierin bestond dat verdachte en
/ofzijn mededaders (rijdende in twee of meer personenauto’s)

- die [slachtoffer 1] , zijnde de bestuurder van een vrachtauto, (met als lading een zeecontainer)
heeft/hebben klemgereden en
/oftot stoppen
heeft/hebben gedwongen (door de
/hetdoor
verdachte en/ofzijn mededader(s) bestuurde personenauto’s voor die door [slachtoffer 1] bestuurde vrachtauto tot stilstand te brengen) en
/of

- die [slachtoffer 1] te verstaan heeft/hebben gegeven dat hij rustig moest blijven en
/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] dat er iets in de zeecontainer zou liggen dat aan hen, verdachte en
/ofzijn mededader
(s
)zou toebehoren en
/of

-
(vervolgens
)die verzegeling/het slot van de zeecontainer
heefthebben verbroken met een (door verdachte en
/ofzijn mededader
(s
)meegenomen) betonschaar en
/of

- een aantal (zichtbaar zware) (ongeveer 4 (vier) tot 6 (zes)) sporttassen uit de container
heeft/hebben gehaald/gepakt en (vervolgens) in de meegenomen personenauto’s
heeft/hebben (over)geladen en
/of

-
heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] , toen die [slachtoffer 1] trachtte een van de tassen uit de hand(en) van verdachte en/of zijn mededader(s) te trekken/grijpen, dat die [slachtoffer 1] de tas moest loslaten anders zouden zij (verdachte en
/ofzijn mededader
(s
)hem dood schieten;

en/of

- die [slachtoffer 1] te verstaan heeft/hebben gegeven dat hij rustig moest blijven en/of

- heeft/hebben gezegd/geroepen tegen die [slachtoffer 1] dat er iets in de zeecontainer zou liggen dat aan hen, verdachte en/of zijn mededader(s), zou toebehoren en/of

- (vervolgens) de verzegeling/het slot van de zeecontainer heeft/hebben verbroken met een (door verdachte en/of zijn mededader(s) meegenomen) betonschaar en/of

hij op
of omstreeks27 september 2016 te Beneden-Leeuwen, gemeente West Maas en Waal, tezamen en in vereniging met
een of meeranderen,
althans alleen,opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, al dan niet als bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet,
althans aanwezig en/of voorhanden heeft gehad,(ongeveer) 131 (honderdeenendertig) kilogram cocaïne
, in elk geval een of meer (handels)hoeveelhe(i)d(en) van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde cocaïne, een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is niet bewezen.

Verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert op:

Ten aanzien van feit 1:

‘diefstal, voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen’

Ten aanzien van feit 2:

‘medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 2 onder A van de Opiumwet gegeven verbod’

5.De strafbaarheid van het feit

De feiten zijn strafbaar.

6.De strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.

7.Overwegingen ten aanzien van straf

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geëist dat verdachte ter zake van de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 6 jaren met aftrek van de tijd in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht.

Het standpunt van de verdediging

Ingeval de rechtbank toekomt aan een bewezenverklaring en strafoplegging heeft de verdediging verzocht om rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Verdachte is mantelzorger van zijn moeder en kan zodra hij uit detentie komt aan de slag bij zijn voormalige werkgever.

Beoordeling door de rechtbank

De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon en de omstandigheden van de verdachte zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, waarbij onder meer is gelet op het uittreksel uit het algemeen documentatieregister, gedateerd 18 september 2017.

De rechtbank heeft bij de straftoemeting in het bijzonder het navolgende in aanmerking genomen.

Verdachte heeft zich samen met zijn mededaders schuldig gemaakt aan het plegen van een overval op een vrachtwagen op de openbare weg op klaarlichte dag. De vrachtwagenchauffeur vervoerde op 27 september 2016 nietsvermoedend cocaïne in een container toen hij plots door auto’s klem werd gereden en tot stoppen werd gedwongen. De container is vervolgens opengebroken met een betonijzerschaar en uit de container zijn een aantal sporttassen weggenomen. Toen de vrachtwagenchauffeur één van de sporttassen probeerde terug te pakken, is er gedreigd dat hij zou worden doodgeschoten. In de sporttassen bleek 131 kilo cocaïne te zitten.

Dergelijke misdrijven veroorzaken gevoelens van angst en onveiligheid bij slachtoffers en in de samenleving, zeker nu de feiten zijn gepleegd op de openbare weg en op klaarlichte dag en veel omstanders hiervan getuige zijn geweest. Vrachtwagenchauffeurs brengen een groot deel van hun tijd door in hun vrachtwagen en zij moeten zich daar veilig kunnen voelen. De vrachtwagenchauffeur is erg geschrokken van de overval en vond het in de periode na de overval moeilijk om weer in zijn vrachtwagen te stappen. Vanwege de aanhoudende klachten volgt hij nu EMDR-therapie. Verdachte heeft zich kennelijk geen moment bekommerd om de gevolgen van zijn handelen voor de vrachtwagenchauffeur.

Daarnaast heeft verdachte zich samen met anderen schuldig gemaakt aan de (verlengde) invoer van een aanzienlijke hoeveelheid cocaïne. Cocaïne is een voor de gezondheid van personen schadelijke stof. De ingevoerde hoeveelheid was van dien aard, dat deze bestemd moet zijn geweest voor verdere verspreiding en handel. De verspreiding en handel in cocaïne gaan gepaard met vele andere vormen van criminaliteit.

Bij de straftoemeting heeft de rechtbank ten nadele van verdachte in aanmerking genomen dat hij blijkens het uittreksel uit het algemeen documentatieregister eerder is veroordeeld voor vermogensdelicten waarbij geweld is gebruikt. Voorts heeft de rechtbank in aanmerking genomen dat artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht van toepassing is.

De rechtbank is van oordeel dat voor afdoening van deze zaak geen andere straf in aanmerking komt dan een vrijheidsbenemende straf van lange duur. Alles afwegende, acht de rechtbank een gevangenisstraf voor de duur van 5 jaren en 6 maanden passend en geboden.

7a. De beoordeling van de civiele vordering, alsmede de gevorderde oplegging van de schadevergoedingsmaatregel

De benadeelde partij [slachtoffer 1] heeft zich in het strafproces gevoegd ter verkrijging van schadevergoeding ter zake van het onder 1 bewezen verklaarde feit. Gevorderd wordt een bedrag van € 1.200,44.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft verzocht de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1] geheel toe te wijzen met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel ex artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft de vordering niet betwist.

Beoordeling door de rechtbank

Naar het oordeel van de rechtbank is op grond van de gebezigde bewijsmiddelen komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 1 bewezen verklaarde handelen tot € 1.200,44 schade heeft geleden, waarvoor verdachte naar burgerlijk recht aansprakelijk is. De vordering is voor toewijzing vatbaar.

De gevorderde wettelijke rente is toewijsbaar vanaf 27 september 2016.

De rechtbank zal verdachte hoofdelijk veroordelen tot betaling aan de benadeelde partij van de schadevergoeding. Dit betekent dat de verdachte niet meer tot vergoeding gehouden is indien en voor zover de schadevergoeding door zijn mededader(s) is of wordt voldaan.

Gelet op het vorenstaande ziet de rechtbank aanleiding om aan verdachte op basis van het bepaalde in artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht de verplichting op te leggen tot betaling aan de Staat van het toe te wijzen bedrag ten behoeve van genoemde benadeelde partij.

8.De toegepaste wettelijke bepalingen

De beslissing is gegrond op de artikelen 10, 24c, 27, 36f, 47, 57, 63, 91, 310, 311 en 312 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 2, 10 en 13 van de Opiumwet.

9.De beslissing

De rechtbank:

 verklaart bewezen dat verdachte het tenlastegelegde, zoals vermeld onder punt 3, heeft begaan;

 verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;

 verstaat dat het aldus bewezenverklaarde oplevert de strafbare feiten zoals vermeld onder punt 4;

 verklaart verdachte hiervoor strafbaar;

 veroordeelt verdachte wegens het bewezenverklaarde tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
5 (vijf) jaar en 6 (zes) maanden;

 beveelt dat de tijd, door veroordeelde vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht;

De beslissing op de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 1] :

 veroordeelt verdachte ten aanzien van feit 1 tot betaling van
schadevergoedingaan de
benadeelde partij [slachtoffer 1], van een bedrag van
€ 1.200,44 (twaalfhonderd euro en vierenveertig eurocent), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 27 september 2016 tot aan de dag der algehele voldoening;

 verstaat dat indien en voor zover door de mededader(s) het betreffende schadebedrag is betaald, veroordeelde daarvan zal zijn bevrijd;

 legt aan veroordeelde de
verplichtingop
om aan de Staat, ten behoeve van de benadeelde partij [slachtoffer 1] een bedrag
te betalen van € 1.200,44 (twaalfhonderd euro en vierenveertig eurocent), vermeerderd met de wettelijke rente vanaf

27 september 2016 tot aan de dag der algehele voldoening, met bepaling dat bij gebreke van betaling en verhaal van de hoofdsom 22 dagen hechtenis zal kunnen worden toegepast zonder dat de betalingsverplichting vervalt;

 bepaalt dat, indien veroordeelde heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat daarmee de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien veroordeelde heeft voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij daarmee de verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Dit vonnis is gewezen door mr. K.A.M. van Hoof (voorzitter), mr. C. van Linschoten en

mr. M.C. Gerritsen, rechters, in tegenwoordigheid van D. Waizy, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 7 november 2017.

ECLI:NL:RBGEL:2017:5756

Overval op vrachtwagen met cocaïne en geweld tegen de bestuurder

Uitspraak

1.De inhoud van de tenlastelegging

3.Bewezenverklaring

4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde

5.De strafbaarheid van het feit

6.De strafbaarheid van de verdachte

7.Overwegingen ten aanzien van straf

8.De toegepaste wettelijke bepalingen

9.De beslissing

Voetnoten