Uitspraak
RECHTBANK GELDERLAND
Team strafrecht
Zittingsplaats Arnhem
Parketnummer : 05/820075-16
Datum uitspraak : 24 maart 2017
Tegenspraak
vonnis van de meervoudige kamer
in de zaak van
de officier van justitie bij het arrondissementsparket Oost-Nederland
tegen
[verdachte]
geboren op [geboortedatum] 1971 te [geboorteplaats], wonende te [adres],
raadsman: mr. A.M. Smetsers, advocaat te Nijmegen.
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 10 maart 2017.
1.De inhoud van de tenlastelegging
Aan verdachte is ten laste gelegd dat:
1.
Primair
zij op of omstreeks 6 februari 2016, te Millingen aan de Rijn, in de gemeente
Berg en Dal, als verkeersdeelnemer, namelijk als bestuurder van een
motorrijtuig (personenauto), daarmee rijdende op de weg, de Heerbaan, komende
vanuit de richting centrum en gaande in de richting van Kerkerdom, zeer, althans aanmerkelijk, onvoorzichtig, onoplettend en/of onachtzaam heeft
gereden, hierin bestaande dat verdachte, terwijl zij onder invloed verkeerde van alcohol, althans na het gebruik van
een (niet onaanzienlijke) hoeveelheid alcoholhoudende drank, en/of (daarbij) met dat door haar, verdachte bestuurde motorrijtuig (personenauto)
slingerend heeft gereden, waarbij zij een trottoir is opgereden en/of één of
meermalen tegen een trottoirband is gebotst, en/of (daarbij) niet, althans in onvoldoende mate op het direct voor haar gelegen
weggedeelte van die weg (de Heerbaan) en/of het overige verkeer heeft gelet
en/of is blijven letten, en/of (daarbij) de snelheid van dat door haar bestuurde motorrijtuig (personenauto)
in strijd met het gestelde in artikel 19 van het Reglement verkeersregels en
verkeerstekens 1990 niet zodanig heeft geregeld dat zij, verdachte in staat
was dat motorrijtuig (personenauto) tot stilstand te brengen binnen de afstand
waarover zij die weg (de Heerbaan) kon overzien en waarover deze vrij was,
en/of (vervolgens) is gebotst tegen, althans in aanrijding is gekomen met een voor
haar, verdachte, uit over die weg (de Heerbaan) langzamer rijdende fiets en/of
de bestuurder van die fiets, ten gevolge waarvan de bestuurder van die fiets
ten val is gekomen, en aldus zich zodanig heeft gedragen dat een aan haar schuld te wijten
verkeersongeval heeft plaatsgevonden, waardoor een ander ([slachtoffer])
zwaar lichamelijk letsel, althans zodanig lichamelijk letsel dat daaruit
tijdelijke ziekte of verhindering in de uitoefening van de normale bezigheden
is ontstaan, werd toegebracht, terwijl verdachte verkeerde in de toestand als bedoeld in artikel 8 tweede lid van de Wegenverkeerswet 1994;
althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling leidt:
Subsidiair
zij op of omstreeks 6 februari 2016, te Millingen aan de Rijn, in de gemeente
Berg en Dal, als bestuurder van een motorrijtuig, (personenauto), daarmee
heeft gereden op de weg, de Heerbaan, komende vanuit de richting centrum en
gaande in de richting van Kerkerdom, en (daarbij) met dat door haar, verdachte bestuurde motorrijtuig
(personenauto) slingerend heeft gereden, waarbij zij een trottoir is opgereden
en/of één of meermalen tegen een trottoirband is gebotst, en/of (daarbij) niet, althans in onvoldoende mate op het direct voor haar gelegen
weggedeelte van die weg (de Heerbaan) en/of het overige verkeer heeft gelet
en/of is blijven letten, en/of (daarbij) de snelheid van dat door haar bestuurde motorrijtuig (personenauto)
in strijd met het gestelde in artikel 19 van het Reglement verkeersregels en
verkeerstekens 1990 niet zodanig heeft geregeld dat zij, verdachte in staat
was dat motorrijtuig (personenauto) tot stilstand te brengen binnen de afstand
waarover zij die weg (de Heerbaan) kon overzien en waarover deze vrij was,
en/of (vervolgens) is gebotst tegen, althans in aanrijding is gekomen met een voor
haar, verdachte, uit over die weg (de Heerbaan) langzamer rijdende fiets en/of
de bestuurder van die fiets, ten gevolge waarvan de bestuurder van die fiets
ten val is gekomen, door welke gedraging(en) van verdachte gevaar op die weg werd veroorzaakt, althans kon worden veroorzaakt, en/of het verkeer op die weg werd gehinderd,
althans kon worden gehinderd;
2.
zij op of omstreeks 06 februari 2016 te Millingen aan de Rijn, gemeente Berg en
Dal, als bestuurder van een voertuig, (personenauto), dit voertuig heeft
bestuurd, na zodanig gebruik van alcoholhoudende drank, dat het alcoholgehalte
van haar adem bij een onderzoek, als bedoeld in artikel 8, tweede lid, aanhef
en onder a van de Wegenverkeerswet 1994, 570 microgram, in elk geval hoger dan
220 microgram, alcohol per liter uitgeademde lucht bleek te zijn.
2. Overwegingen ten aanzien van het bewijs [1]
Feit 1
De feiten
Op grond van de bewijsmiddelen wordt het volgende, dat verder ook niet ter discussie staat, vastgesteld.
Op 6 februari 2016 is verdachte op de Heerbaan in Millingen aan de Rijn als bestuurder van een personenauto tegen een trottoirband gebotst, waarna zij in aanrijding kwam met een fietser ([slachtoffer]) die voor haar op de weg reed. Verdachte reed vanuit het centrum van Millingen richting Kekerdom. [2]
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gesteld dat wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het primair ten laste gelegde, in die zin dat verdachte een aanmerkelijke verkeersfout heeft gemaakt.
Het standpunt van de verdediging
De verdediging bepleit vrijspraak voor het onder 1 primair en subsidiair ten laste gelegde. De verdediging voert daartoe aan dat uit het dossier niet blijkt dat er enige causaliteit is tussen het ongeval en het verkeersgedrag van verdachte.
Beoordeling door de rechtbank
De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het primair ten laste gelegde heeft begaan.
Geen van de getuigen heeft gezien hoe de aanrijding tussen verdachte en de fietser tot stand is gekomen. Van het ongeval is geen verkeersongevallenanalyse opgemaakt.
Hoewel de omstandigheid dat verdachte beschonken achter het stuur zat, in de richting wijst van verdachte als veroorzaker van de aanrijding, kan uit het dossier niet worden opgemaakt dat het in de tenlastelegging onder primair benoemde verkeersgedrag van verdachte tot die aanrijding heeft geleid. Er zijn dan ook onvoldoende bewijsmiddelen voor de stelling dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan aanmerkelijk onvoorzichtig verkeersgedrag (of erger) in de zin van artikel 6 van de Wegenverkeerswet 1994. Verdachte zal van dat feit worden vrijgesproken.
De rechtbank acht wel wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het subsidiair ten laste gelegde heeft begaan en overweegt daartoe als volgt:
Getuige [getuige 1] heeft verdachte zien rijden vlak voor het ongeval plaatsvondt. Hij heeft het volgende verklaard: hij liep samen met zijn vrouw over het trottoir toen de auto van verdachte voorbij kwam. De auto reed het trottoir op en reed [getuige 1] en zijn vrouw bijna omver. Vervolgens zag hij dat de auto rechts de stoep raakte en weer doorreed. Kort daarop hoorde hij een knal. Hij zag een man met fiets op de grond liggen. Een paar meter verderop stond de auto van verdachte. [3]
Getuige [getuige 2] heeft verklaard dat ze, lopend op de Heerbaan in Millingen, de auto van verdachte slingerend een trottoirband zag raken. [4]
Verdachte heeft verklaard dat de fietser slingerde en dat ze zelf ging slingeren omdat ze de fietser voorbij moest.
Uit de getuigenverklaringen concludeert de rechtbank dat verdachte al slingerde voor zij kort achter de fietser kwam te rijden, en daarbij op het trottoir terechtkwam en de trottoirband eerder heeft geraakt. Daarna is verdachte, blijkens haar eigen verklaring kort achter de slingerende fietser blijven rijden en heeft zij slingerend getracht deze fietser in te halen, hetgeen uiteindelijk leidde tot een aanrijding tussen haar en de fietser. Met dit verkeersgedrag heeft verdachte gevaar op de weg veroorzaakt en het verkeer op die weg (de fietser en voetgangers) gehinderd.
Feit 2
Er is sprake van een bekennende verdachte als bedoeld in artikel 359 derde lid, laatste zin van het Wetboek van Strafvordering en daarom wordt volstaan met een opgave van de bewijsmiddelen.
Bewijsmiddelen:
- het proces-verbaal ter zake artikel 8 WVW 1994, p. 13;
- een afdruk van een uitdraai van een Honac-ademanalyseapparaat, p. 14;
- de verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting.
3.Bewezenverklaring
Naar het oordeel van de rechtbank is wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 1 subsidiair en 2 tenlastegelegde heeft begaan, te weten dat:
1.
Subsidiair
zij op
of omstreeks6 februari 2016, te Millingen aan de Rijn, in de gemeente Berg en Dal, als bestuurder van een motorrijtuig
,(personenauto), daarmee heeft gereden op de weg, de Heerbaan, komende vanuit de richting centrum en gaande in de richting van Kekerdom, en
(daarbij
)met dat door haar, verdachte bestuurde motorrijtuig (personenauto) slingerend heeft gereden, waarbij zij een trottoir is opgereden en
/of één of meermalen tegen een trottoirband is gebotst, en
/of(daarbij)
niet, althansin onvoldoende mate op het direct voor haar gelegen weggedeelte van die weg (de Heerbaan) en
/ofhet overige verkeer heeft gelet en
/ofis blijven letten, en
/of(daarbij) de snelheid van dat door haar bestuurde motorrijtuig (personenauto) in strijd met het gestelde in artikel 19 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 niet zodanig heeft geregeld dat zij, verdachte in staat was dat motorrijtuig (personenauto) tot stilstand te brengen binnen de afstand waarover zij die weg (de Heerbaan) kon overzien en waarover deze vrij was, en
/of (vervolgens
) is gebotst tegen, althansin aanrijding is gekomen met een voor haar, verdachte,
uitover die weg (de Heerbaan) langzamer rijdende fiets en
/of
of omstreeks6 februari 2016, te Millingen aan de Rijn, in de gemeente Berg en Dal, als bestuurder van een motorrijtuig
,(personenauto), daarmee heeft gereden op de weg, de Heerbaan, komende vanuit de richting centrum en gaande in de richting van Kekerdom, en
(daarbij
)met dat door haar, verdachte bestuurde motorrijtuig (personenauto) slingerend heeft gereden, waarbij zij een trottoir is opgereden en
/of één of meermalen tegen een trottoirband is gebotst, en
/of(daarbij)
niet, althansin onvoldoende mate op het direct voor haar gelegen weggedeelte van die weg (de Heerbaan) en
/ofhet overige verkeer heeft gelet en
/ofis blijven letten, en
/of(daarbij) de snelheid van dat door haar bestuurde motorrijtuig (personenauto) in strijd met het gestelde in artikel 19 van het Reglement verkeersregels en verkeerstekens 1990 niet zodanig heeft geregeld dat zij, verdachte in staat was dat motorrijtuig (personenauto) tot stilstand te brengen binnen de afstand waarover zij die weg (de Heerbaan) kon overzien en waarover deze vrij was, en
/of (vervolgens
) is gebotst tegen, althansin aanrijding is gekomen met een voor haar, verdachte,
uitover die weg (de Heerbaan) langzamer rijdende fiets en
/of
de bestuurder van die fiets, ten gevolge waarvan de bestuurder van die fiets ten val is gekomen, door welke gedraging
(en
)van verdachte gevaar op die weg werd veroorzaakt,
althans kon worden veroorzaakt,en
/ofhet verkeer op die weg werd gehinderd.
, althans kon worden gehinderd;
(en
)van verdachte gevaar op die weg werd veroorzaakt,
althans kon worden veroorzaakt,en
/ofhet verkeer op die weg werd gehinderd.
, althans kon worden gehinderd;
2.
zij op
of omstreeks 06 februari 2016 te Millingen aan de Rijn, gemeente Berg en
of omstreeks 06 februari 2016 te Millingen aan de Rijn, gemeente Berg en
Dal, als bestuurder van een voertuig
,(personenauto), dit voertuig heeft
,(personenauto), dit voertuig heeft
bestuurd, na zodanig gebruik van alcoholhoudende drank, dat het alcoholgehalte
van haar adem bij een onderzoek, als bedoeld in artikel 8, tweede lid, aanhef
en onder a van de Wegenverkeerswet 1994, 570 microgram
, in elk geval hoger dan
, in elk geval hoger dan
220 microgram, alcohol per liter uitgeademde luchtbleek te zijn.
Voor zover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.
Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen is verklaard, is niet bewezen.
Verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.
4.De kwalificatie van het bewezenverklaarde
Het bewezenverklaarde levert op:
Ten aanzien van feit 1 subsidiair:
Overtreding van artikel 5 van de Wegenverkeerswet 1994
Ten aanzien van de feiten 2 en 3 telkens:
Overtreding van artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994
5.De strafbaarheid van het feit
De feiten zijn strafbaar.
6.De strafbaarheid van de verdachte
Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit.
7.Overwegingen ten aanzien van straf en/of maatregel
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft geëist dat verdachte ter zake van het onder 1 primair en 2 tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot het verrichten van 90 uren werkstraf, te vervangen door 45 dagen hechtenis, waarvan 30 uren, te vervangen door 15 dagen hechtenis, voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar, en voorts ter zake van feit 2 tot oplegging van een ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van 9 maanden
Het standpunt van de verdediging
De verdediging heeft verzocht in geval van strafoplegging er rekening mee te houden dat er sprake is van samenloop.
Beoordeling door de rechtbank
De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straf gelet op de aard en de ernst van hetgeen bewezen is verklaard, de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon en de omstandigheden van de verdachte zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, waarbij onder meer is gelet op het uittreksel uit het algemeen documentatieregister, gedateerd 1 februari 2017.
De rechtbank overweegt in het bijzonder het volgende.
Verdachte heeft gevaarlijk in haar auto gereden en zij is in aanrijding gekomen met een fietser. Daarbij reed zij ook nog onder de invloed van een forse hoeveelheid alcohol.
Dit zijn ernstige feiten. Verdachte heeft een groot risico genomen door auto te gaan rijden terwijl zij onder invloed was. Dat zij niet in staat was fatsoenlijk een auto te besturen blijkt wel uit de verklaringen van de getuigen die hebben gezien dat zij al voor het ongeval slingerde en meerdere malen het trottoir raakte. Kennelijk heeft voor verdachte de verkeersveiligheid moeten wijken voor haar wens om snel thuis te zijn. Het is niet aan verdachte te danken dat dit niet veel slechter is afgelopen.
Gelet op hetgeen doorgaans voor vergelijkbare zaken wordt opgelegd zal de rechtbank aan verdachte ter zake van feit 1 een geldboete opleggen van na te noemen hoogte. Ter zake van feit 2 zal de rechtbank, naast een geldboete, tevens een onvoorwaardelijke rijontzegging opleggen.
8.De toegepaste wettelijke bepalingen
De beslissing is gegrond op de artikelen 23, 24, 24c, 62 en 91 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 5, 8, 176, 177, 178 en 179 van de Wegenverkeerswet 1994.
9.De beslissing
De rechtbank:
Spreekt verdachte vrij van het onder 1 primair tenlastegelegde feit.
verklaart bewezen dat verdachte de onder 1 subsidiair en 2 tenlastegelegde feiten, zoals vermeld onder punt 3, heeft begaan;
verklaart niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;
verstaat dat het aldus bewezenverklaarde oplevert de strafbare feiten zoals vermeld onder punt 4;
verklaart verdachte hiervoor strafbaar;
veroordeelt verdachte wegens het bewezenverklaarde tot
Ten aanzien van feit 1 subsidiair:
een
geldboetevan
€ 450,- (vierhonderdenvijftig euro)bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
9 (negen) dagen hechtenis;
geldboetevan
€ 450,- (vierhonderdenvijftig euro)bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
9 (negen) dagen hechtenis;
Ten aanzien van feit 2:
een
geldboetevan
€ 550,- (vijfhonderdenvijftig euro)bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
11 (elf) dagen hechtenis;
geldboetevan
€ 550,- (vijfhonderdenvijftig euro)bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door
11 (elf) dagen hechtenis;
ontzegt verdachte ten aanzien van het
onder 2 bewezen verklaardede
bevoegdheid motorrijtuigente besturen voor de duur van
6 (zes) maanden.
onder 2 bewezen verklaardede
bevoegdheid motorrijtuigente besturen voor de duur van
6 (zes) maanden.
Dit vonnis is gewezen door mr. M.A. Bijl (voorzitter), mr. G.M.L. Tomassen en mr. C.E.W. van de Sande, rechters, in tegenwoordigheid van mr. C.T.P.M. van Aarssen, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 24 maart 2017.