ECLI:NL:RBGEL:2015:2775

• Datum uitspraak: 23 april 2015
• Publicatiedatum: 23 april 2015
• Zaaknummer: AWB - 15 _ 1580
• Instantie: Rechtbank Gelderland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Voorlopige voorziening
• Rechters: H.J. Klein Egelink
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beëindiging van hulp bij het huishouden op grond van de Wmo 2015 en voorlopige voorziening

In deze zaak heeft de voorzieningenrechter van de Rechtbank Gelderland op 23 april 2015 uitspraak gedaan in een verzoek om voorlopige voorziening van verzoekster, die hulp bij het huishouden ontving op basis van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2007 (Wmo 2007). Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Overbetuwe had op 24 februari 2015 besloten om de aan verzoekster toegekende hulp per 1 april 2015 te beëindigen, omdat zij volgens hen niet langer recht had op een maatwerkvoorziening op basis van de nieuwe Wmo 2015. Verzoekster heeft hiertegen bezwaar gemaakt en verzocht om een voorlopige voorziening, omdat zij een spoedeisend belang had bij het behoud van de hulp.

Tijdens de zitting op 20 april 2015 heeft de voorzieningenrechter vastgesteld dat verzoekster niet in staat was om haar woning zelf schoon te maken en dat zij ook geen alternatieve oplossingen kon vinden. De voorzieningenrechter heeft vervolgens de argumenten van verweerder beoordeeld, die stelde dat verzoekster in aanmerking kon komen voor een financiële compensatie van € 12,50 per uur voor private schoonmaakondersteuning. De voorzieningenrechter oordeelde echter dat deze regeling niet voldeed aan de eisen van een algemene voorziening zoals gedefinieerd in de Wmo 2015, omdat het niet ging om een door de gemeente aangeboden voorziening.

De voorzieningenrechter heeft het verzoek van verzoekster toegewezen en het primaire besluit geschorst tot zes weken na de beslissing op bezwaar. Dit betekent dat verzoekster met onmiddellijke ingang weer recht heeft op de huishoudelijke hulp zoals deze voorheen was toegekend. Daarnaast heeft de voorzieningenrechter bepaald dat verweerder het door verzoekster betaalde griffierecht moet vergoeden. De uitspraak benadrukt de compensatieplicht van de gemeente onder de Wmo 2015 en dat beleid dat leidt tot hogere kosten voor de aanvrager niet redelijk is.

Uitspraak

RECHTBANK GELDERLAND

Zittingsplaats Arnhem

Bestuursrecht

zaaknummer: AWB 15/1580

uitspraak van de voorzieningenrechter van

op het verzoek om voorlopige voorziening in de zaak tussen

[verzoekster], verzoekster

(gemachtigde: W.G. Junggeburt),

en

het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Overbetuwe te Elst, verweerder.

Procesverloop

Bij besluit van 24 februari 2015 (het primaire besluit) heeft verweerder de aan verzoekster toegekende hulp bij het huishouden ingevolge de Wet maatschappelijke ondersteuning 2007 (Wmo 2007) met ingang van 1 april beëindigd op grond van de Wmo 2015.

Verzoekster heeft tegen het primaire besluit bezwaar gemaakt. Verzoekster heeft de voorzieningenrechter verzocht om een voorlopige voorziening te treffen.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 april 2015. Verzoekster heeft zich laten vertegenwoordigen door gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde mevrouw S.J.H. Penterman.

Overwegingen

1. Het oordeel van de voorzieningenrechter heeft een voorlopig karakter en bindt de rechtbank in een (eventueel) bodemgeding niet. De voorzieningenrechter stelt allereerst vast dat verzoekster genoegzaam heeft aangetoond dat zij een spoedeisend belang heeft bij de gevraagde voorziening. Ter zitting is aannemelijk geworden dat de woning van verzoekster sinds 1 april 2015 niet meer wordt schoongemaakt en dat verzoekster dit zelf ook niet kan doen. Voorts is niet gebleken dat verzoekster met eigen (financiële) middelen dan wel via haar netwerk op korte termijn zelf een oplossing kan bewerkstelligen.

2. Verzoekster is voorafgaande aan het primaire besluit op grond van de Wmo 2007 geïndiceerd voor huishoudelijke hulp voor 1 uur per week. Verweerder heeft, kort gezegd, aan zijn besluitvorming ten grondslag gelegd dat verzoekster geen gebruik meer kan maken van huishoudelijke hulp per 1 april 2014 nu zij niet langer is aangewezen op een maatwerkvoorziening op grond van de Wmo 2015.

3. Kernvraag is hier of verzoekster met de aangeboden algemene voorziening voldoende in haar behoefte aan maatschappelijke ondersteuning wordt gecompenseerd.

4.
In artikel 1.1.1 eerste lid van de Wmo is bepaald dat onder algemene voorziening wordt verstaan een aanbod van diensten of activiteiten dat, zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de gebruikers, toegankelijk is en dat is gericht op maatschappelijke ondersteuning.

5.
Zoals ter zitting namens verweerder is verklaard geldt als algemene voorziening hier de gemeentelijke regeling op grond waarvan verzoekster een financiële compensatie kan krijgen van € 12,50 per uur als zij gebruik maakt van (private) schoonmaakondersteuning. Deze laatste geldt, aldus verweerder, zelf niet als algemene voorziening.

6.
De voorzieningenrechter is voorshands van oordeel dat genoemde regeling niet als een algemene voorziening kan worden gekwalificeerd. Uit het bepaalde in de artikelen 2.1.2 tweede lid onder e en 2.2.3 van de Wmo 2015 vloeit voort dat eerst van een algemene voorziening kan worden gesproken wanneer het een voorziening betreft die door of in opdracht van de gemeentelijke overheid is getroffen en die voorziet in activiteiten of leveren van diensten gericht op maatschappelijke ondersteuning. Het louter bieden van een beperkte financiële compensatie als hier aan de orde voldoet daar niet aan. Nu verzoekster onbetwist is aangewezen op schoonmaakondersteuning omdat zij beperkt is bij het voeren van de huishouding had verweerder dus niet kunnen volstaan moet de verwijzing naar de private schoonmaakondersteuning en bieden van de beperkte financiële compensatie. Daar komt nog bij dat de financiële lasten voor verzoekster hierdoor meer dan verdubbeld worden. Verzoekster had een uur huishoudelijke hulp per week op grond van de Wmo 2007. Daarvoor was verzoekster een eigen bijdrage van laatstelijk € 19 per maand verschuldigd. Met de private schoonmaakondersteuning blijft er voor verzoekster een bedrag van € 10 per uur over zodat zij ongeveer € 40 per maand kwijt zal zijn. Het voorgaande betekent dat de voorzieningenrechter van oordeel is dat verweerder met de verwijzing naar de schoonmaakondersteuning en het aanbieden van meergenoemde financiële vergoeding onvoldoende de compensatieplicht in acht heeft genomen, zoals die ook uitgangspunt is van de Wmo 2015.

De vraag of een door de gemeente vastgesteld beleid redelijk is, dient als uitgangspunt de compensatieplicht te hebben. Het beleid van verweerder voldoet hier niet aan, zeker nu dit leidt tot aanzienlijk hogere kosten voor verzoekster. Dit betekent dat verweerder in strijd heeft gehandeld met de uit de Wmo 2015 voortvloeiende verplichting verzoekster maatschappelijke ondersteuning te verlenen.

7. De voorzieningenrechter wijst het verzoek toe en treft de voorlopige voorziening dat het bestreden besluit wordt geschorst tot zes weken na verzending van de beslissing op bezwaar. Dit betekent dat verzoekster met onmiddellijke ingang aanspraak heeft op de voorziening huishoudelijke hulp ter hoogte van de indicatie zoals die voor het primaire besluit was toegekend.

8. Omdat de voorzieningenrechter het verzoek toewijst, bepaalt de voorzieningenrechter dat verweerder aan verzoekster het door haar betaalde griffierecht vergoedt.

Beslissing

De voorzieningenrechter;

• schorst het primaire besluit tot zes weken na verzending van de beslissing op bezwaar;
• gelast dat verweerder het door verzoekster betaalde griffierecht ad € 45, - aan haar vergoedt.

Deze uitspraak is gedaan door mr. H.J. Klein Egelink, voorzieningenrechter, in tegenwoordigheid van H. de Groot, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op:

griffier

voorzieningenrechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.