ECLI:NL:RBDHA:2025:8254

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Rotterdam

Bestuursrecht

zaaknummer: NL23.14044

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser], V-nummer: [nummer], eiser

(gemachtigde: mr. E.W.B. van Twist),

de minister van Asiel en Migratie, voorheen de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder,

(gemachtigde: mr. E.G. Angela).

Procesverloop

Bij besluit van 19 april 2023 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd (de asielaanvraag) in de verlengde procedure afgewezen als ongegrond.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

De rechtbank heeft het beroep op 18 februari 2025 op zitting behandeld. Beide partijen hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigde.

Overwegingen

Inleiding

1. In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiser tegen het bestreden besluit.

2. Eiser is van Nigeriaanse nationaliteit en is geboren op [geboortedatum] 1993. Hij heeft op 14 oktober 2021 een asielaanvraag ingediend.

3. Eiser heeft aan zijn asielaanvraag – samengevat weergegeven – het volgende ten grondslag gelegd. Hij heeft, nadat hij hoorde dat zijn toenmalige echtgenote was verkocht door haar stiefmoeder en naar Libië was gebracht, ruzie gekregen met de stiefmoeder en is door haar beschuldigd van ontvoering. Hij heeft Nigeria verlaten in 2011 en is naar Libië gegaan, waar hij zijn toenmalige echtgenote heeft geholpen te ontsnappen. Eiser is in 2014 naar Italië gereisd, waar hij meerdere keren is bedreigd vanwege de ontsnapping van zijn toenmalige echtgenote. Daarnaast vreest eiser voor de Nigeriaanse autoriteiten omdat hij tijdens de verkiezingen stemmen heeft gestolen.

Het bestreden besluit

4. Het asielrelaas bevat volgens verweerder de volgende relevante elementen:

- identiteit, nationaliteit en herkomst;

- problemen wegens stemfraude;

- problemen wegens zijn echtgenote;

In het bestreden besluit is verweerder naar aanleiding van de zienswijze van eiser ingegaan op de angst van eiser voor besnijdenis van zijn dochters. (Hierover heeft eiser geen beroepsgronden aangevoerd en daarom behandelt de rechtbank dit onderwerp niet.)

4.1.

Verweerder heeft de verklaringen van eiser over zijn identiteit, nationaliteit en herkomst geloofwaardig geacht.

4.2.

De problemen vanwege de stemfraude heeft verweerder niet geloofwaardig geacht. Verweerder heeft opgemerkt dat de ACP, waarvoor eiser zou hebben gefraudeerd, in 2009 nog niet bestond. Daarnaast heeft eiser direct na het gestelde incident geen problemen ondervonden, maar opeens wel in 2011, terwijl zijn betrokkenheid al veel eerder duidelijk was. Ook de problemen die verband houden met eisers voormalige echtgenote heeft verweerder niet geloofwaardig geacht. Hiertoe heeft verweerder overwogen dat eiser en zijn toenmalige echtgenote tegenstrijdig hebben verklaard en dat daarvoor geen afdoende verklaring is gegeven.

4.3.

Eiser kan volgens verweerder op grond van het geloofwaardig geachte eerste element niet worden aangemerkt als vluchteling in de zin van het Vluchtelingenverdrag. Evenmin heeft eiser aannemelijk gemaakt dat hij bij terugkeer naar Nigeria een reëel risico loopt op een behandeling in strijd met artikel 3 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Gelet hierop heeft verweerder de asielaanvraag van eiser afgewezen.

De beoordeling door de rechtbank

Problemen wegens stemfraude

5. Eiser voert aan dat verweerder de problemen wegens stemfraude ten onrechte niet geloofwaardig heeft geacht. Eiser betwist niet dat de ACP in 2009 nog niet bestond, maar wijst erop dat de ACP voortkomt uit een fusie van meerdere partijen die nu ook met de nieuwe naam worden aangeduid. De verkiezingen waren niet in 2009, maar in 2011.

5.1.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder de verklaringen van eiser over het stelen van stemmen niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht. Verweerder merkt onweersproken op dat de ACP pas in 2013 is opgericht. Omdat eiser Nigeria in 2011 heeft verlaten, mocht verweerder verwachten dat eiser de naam noemde van de partij waarvoor hij destijds zou hebben gefraudeerd en niet die van de nieuwe (fusie)partij. Dat eiser in beroep zijn verklaring over het jaartal van de verkiezingen wijzigt, acht verweerder niet ten onrechte vreemd. De verklaring van eiser dat hij zich eerder heeft vergist, is niet afdoende.

5.2.

De beroepsgrond slaagt niet.

Geloofwaardigheid problemen wegens zijn echtgenote

6. Eiser vindt het niet vreemd dat zijn toenmalige vrouw soms anders heeft verklaard dan hijzelf. Eiser wijt dit aan haar verleden, dat haar geheugen en persoonlijkheid heeft aangetast. Eiser wijst daarnaast op zijn eigen problemen met data en tijdstippen als gevolg van zijn culturele achtergrond. Eiser is van mening dat hij de volgorde van de gebeurtenissen juist heeft verteld en dat dit voldoende zou moeten zijn.

6.1.

Eisers verwijzing naar de problemen van zijn toenmalige echtgenote treft geen doel. Vandaag heeft de rechtbank uitspraak gedaan op het beroep in haar asielprocedure. Daarin heeft de rechtbank overwogen dat haar stelling dat zij moeite heeft met verklaren en het benoemen van concrete data vanwege de trauma’s die zij heeft opgelopen en haar psychische toestand als gevolg daarvan, niet met medische stukken of andere controleerbare gegevens is onderbouwd. Ook eiser heeft een dergelijke onderbouwing niet gegeven.
De rechtbank ziet geen grond voor het oordeel dat verweerder onvoldoende rekening heeft gehouden met het referentiekader van de ex-vrouw van eiser of met zijn eigen referentiekader. De conclusie is dat verweerder de verklaringen van de ex-echtgenote van eiser bij de besluitvorming op de aanvraag van eiser mocht betrekken en dat verweerder eventuele tegenstrijdigheden tussen hun verklaringen mag meewegen in het nadeel van eiser.

6.2.

Verweerder stelt zich niet ten onrechte op het standpunt dat de verklaringen van eiser en zijn ex-echtgenote op verschillende punten tegenstrijdig zijn. Met name met betrekking tot hun oudste dochter en de gebeurtenissen in Italië verklaren zij evident tegenstrijdig. Daargelaten dat eiser en zijn toenmalige echtgenote de geboorte van hun oudste dochter op een andere manier in de lijn van de gebeurtenissen plaatsen, verklaren zij tegenstrijdig over wat er met deze dochter is gebeurd. De toenmalige echtgenote van eiser verklaart dat deze dochter naar de stiefmoeder is gebracht, maar volgens eiser is deze dochter naar iemand anders toegebracht. Verweerder verwacht niet ten onrechte dat eiser en zijn toenmalige vrouw hierover eenduidig kunnen verklaren. Verweerder werpt eiser verder niet ten onrechte tegen dat hij en zijn toenmalige vrouw tegenstrijdig hebben verklaard over een bedreiging in Italië waarbij zij beiden aanwezig waren. Volgens de voormalige echtgenote van eiser vond deze bedreiging plaats bij hun huis en door een vrouw, maar volgens eiser vond deze bedreiging plaats tijdens een wandeling en door een man. Voor deze tegenstrijdigheden (en een aantal andere tegengeworpen tegenstrijdigheden) heeft eiser in beroep geen verklaring gegeven, anders dan de in 6.1 besproken argumenten en de stelling dat het in de Nigeriaanse cultuur niet gebruikelijk is dat echtgenoten van alles met elkaar bespreken. Deze stelling overtuigt niet. Bij de bedreiging in Italië waren eiser en zijn toenmalige vrouw beiden aanwezig en ook over het lot van hun oudste dochter mogen in alle redelijkheid eensluidende verklaringen worden verwacht.

6.3.

Gelet op het voorgaande heeft verweerder zich niet ten onrechte en deugdelijk gemotiveerd op het standpunt gesteld dat de verklaringen van eiser over de gedwongen prostitutie van zijn ex-echtgenote en de daaruit voorkomende problemen ongeloofwaardig zijn. De beroepsgrond slaagt niet.

Conclusie en gevolgen

7. Het beroep is ongegrond.

8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. B. van Velzen, rechter, in aanwezigheid van mr. F. Horst - van Dee, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met de uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen 4 weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.