Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Middelburg
Bestuursrecht
zaaknummer: NL24.47830
proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[eiser] , eiser
V-nummer: [V-nummer 1]
[eiseres] ,eiseres
V-nummer: [V-nummer 2]
samen: eisers
mede ingediend namens hun minderjarige kinderen:
[minderjarige 1] en [minderjarige 2]
V-nummers: [V-nummer 3] en [V-nummer 4]
(gemachtigde: mr. N. Vollebergh),
en
de minister van Asiel en Migratie, verweerder
(gemachtigde: mr. H.J. Metselaar).
Procesverloop
Bij besluit van 26 november 2024 (het bestreden besluit) heeft verweerder de asielaanvragen van eisers afgewezen als kennelijk ongegrond.
Eisers hebben tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
De rechtbank heeft het beroep op 17 januari 2025 op zitting behandeld. Eisers en zijn gemachtigde zijn, met bericht van verhindering, niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Na afloop van de behandeling van de zaak ter zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Overwegingen
1. De rechtbank geeft hiervoor de volgende motivering.
2. Eisers stellen dat verweerder ten onrechte geen uitstel van vertrek om medische redenen heeft verleend. Het zoontje van eisers staat namelijk onder medische behandeling. Dit blijkt uit het feit dat hij een afspraak had op 4 december 2024 in het [ziekenhuis] bij de Polikliniek Kindergeneeskunde. Daarnaast betwisten eisers dat zij alleen aangelegenheden aan de orde hebben gebracht die niet ter zake doen voor een asielvergunning. Het beroep op artikel 64 van de Vw [1] raakt namelijk aan een asielgrond, nu alleen uitstel van vertrek wordt verleend wanneer sprake is van een reëel risico op schending van artikel 3 van het EVRM. [2] De asielaanvragen zijn daarom ten onrechte afgewezen als kennelijk ongegrond. Er is dan ook ten onrechte een inreisverbod opgelegd.
3. De rechtbank is van oordeel dat verweerder terecht geen aanleiding heeft gezien om aan eisers uitstel van vertrek op grond van artikel 64 van de Vw te verlenen. Eisers hebben niet aannemelijk gemaakt dat hun zoontje onder medische behandeling staat. Het overleggen van een enkele afspraakbevestiging is in dat verband onvoldoende. Daarbij is ook niet gebleken dat het bezoek aan het ziekenhuis op 4 december 2024 heeft geresulteerd in een diagnose en/of medische behandeling.
4. Daarnaast heeft verweerder de aanvragen terecht afgewezen als kennelijk ongegrond. [3] Uit jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State volgt dat de medische toestand van een vreemdeling onder uitzonderlijke omstandigheden een schending kan opleveren van artikel 3 van het EVRM. Die vreemdeling komt in dat geval echter niet in aanmerking voor een internationale beschermingsstatus, maar voor een nationale beschermingsstatus. [4] Verweerder heeft dus terecht overwogen dat eisers alleen aangelegenheden aan de orde hebben gesteld die niet ter zake doen met betrekking tot de vraag of zij in aanmerking komen voor internationale bescherming.
6. Het beroep is ongegrond.
7. Verweerder hoeft geen proceskosten te vergoeden.
Deze uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 17 januari 2025 door mr. A.C.J. van Dooijeweert, rechter, in aanwezigheid van mr. R. de Mul, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.
Dit proces-verbaal is bekendgemaakt op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking van dit proces-verbaal.