ECLI:NL:RBDHA:2023:9786

• Datum uitspraak: 31 mei 2023
• Publicatiedatum: 6 juli 2023
• Zaaknummer: NL23.14932
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: D. Verduijn
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ongegrond beroep tegen maatregel van bewaring en verzoek om schadevergoeding

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 31 mei 2023 uitspraak gedaan in een beroep tegen de maatregel van bewaring die aan eiser was opgelegd door de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid. Eiser, die stelt de Marokkaanse nationaliteit te hebben, heeft beroep ingesteld tegen het voortduren van deze maatregel, die op 21 februari 2023 was opgelegd op grond van de Vreemdelingenwet 2000. Eiser verzocht tevens om schadevergoeding. De rechtbank heeft bepaald dat een onderzoek ter zitting niet nodig was en heeft de processtukken beoordeeld.

De rechtbank overweegt dat eiser geen nieuw feit of argument heeft aangedragen dat een effectieve uitzetting mogelijk maakt. De rechtbank stelt vast dat het onderzoek bij de Marokkaanse autoriteiten nog loopt en dat er geen aanwijzingen zijn dat zij geen laissez passer aan eiser zullen verstrekken. Eiser's stelling dat er geen redelijk zicht op uitzetting is, wordt door de rechtbank verworpen. Daarnaast heeft verweerder regelmatig contact met de Marokkaanse autoriteiten en zijn er plannen voor een vertrekgesprek met eiser.

Eiser heeft ook aangevoerd dat verweerder zou moeten volstaan met een lichter middel dan de maatregel van bewaring, zoals een meldplicht. De rechtbank verwijst naar eerdere uitspraken en ziet geen aanleiding om van dat oordeel af te wijken. Eiser's beroep op zijn recht op familie- en gezinsleven wordt eveneens afgewezen, omdat dit niet raakt aan de onrechtmatigheid van de bewaring. Uiteindelijk verklaart de rechtbank het beroep ongegrond en wijst het verzoek om schadevergoeding af. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Utrecht Bestuursrecht zaaknummer: NL23.14932

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser] , eiser V-nummer: [V-nummer]

(gemachtigde: mr. M.K. Bhadai),

en

de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid , verweerder (gemachtigde: mr. S.H.F. Pols).

Procesverloop

Verweerder heeft op 21 februari 2023 aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) opgelegd. Deze maatregel duurt nog voort.

Eiser heeft tegen het voortduren van de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Daarbij heeft hij verzocht om schadevergoeding.

Verweerder heeft een voortgangsrapportage overgelegd. Eiser heeft hierop gereageerd. Vervolgens heeft verweerder een verweerschrift ingediend.

De rechtbank heeft bepaald dat een onderzoek ter zitting achterwege blijft.

Overwegingen

1. Eiser stelt dat hij de Marokkaanse nationaliteit heeft en dat hij is geboren op [geboortedatum] 1969.

2. Indien de rechtbank van oordeel is dat de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd is met de Vw dan wel bij afweging van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is, verklaart zij op grond van artikel 96, derde lid, van de Vw het beroep gegrond en beveelt zij de opheffing van de maatregel of een wijziging van de wijze van tenuitvoerlegging daarvan.

3. De rechtbank stelt voorop dat zij deze maatregel van bewaring al eerder heeft getoetst. Uit de uitspraak van 8 mei 2023 (in de zaak NL23.12511) volgt dat de maatregel van bewaring tot het moment van het sluiten van het onderzoek dat aan die uitspraak ten

grondslag ligt, rechtmatig was. Daarom staat nu alleen ter beoordeling of sinds het moment van het sluiten van dat onderzoek de maatregel van bewaring rechtmatig is.

Redelijk vooruitzicht op uitzetting

4. Eiser stelt zich op het standpunt dat zicht op uitzetting ontbreekt. Volgens hem heeft verweerder geen nieuw feit of argument naar voren gebracht dat een effectieve uitzetting mogelijk maakt.

5. De rechtbank volgt eiser niet in zijn stelling dat er geen redelijk zicht op uitzetting is. Het onderzoek bij de Marokkaanse autoriteiten loopt en zij hebben niet te kennen gegeven op voorhand geen laissez passer aan eiser te zullen verstrekken. Deze beroepsgrond slaagt niet.

Voortvarendheid

6. Eiser stelt dat verweerder zijn uitzetting onvoldoende voortvarend ter hand neemt.

7. Verweerder rappelleert met regelmaat bij de Marokkaanse autoriteiten, laatstelijk op 17 mei 2023. Daarnaast heeft verweerder in zijn verweerschrift van 25 mei 2023 aangegeven op 25 mei 2023 een vertrekgesprek te hebben gepland met eiser. Deze beroepsgrond slaagt niet.

Lichter middel

8. Eiser stelt dat verweerder dient te volstaan met het opleggen van een lichter middel dan de maatregel van bewaring, bijvoorbeeld in de vorm van een meldplicht. Volgens eiser zijn er geen bijzondere omstandigheden die een langere duur van de maatregel van bewaring nog rechtvaardigen.

9. Voor de beroepsgrond over het opleggen van een lichter middel verwijst de rechtbank naar haar eerdere uitspraak van 8 mei 2023, overweging 9. In wat eiser nu aanvoert ziet de rechtbank geen aanleiding voor een ander oordeel. De beroepsgrond slaagt daarom niet.

Recht op familie- en gezinsleven

10. Eiser stelt dat zijn uitzetting in strijd is met zijn recht op familie- en gezinsleven, als gewaarborgd in artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.

11. Deze beroepsgrond slaagt niet, omdat deze niet raakt aan de onrechtmatigheid van de bewaring. Zoals verweerder overigens in zijn verweerschrift heeft opgemerkt is deze beroepsgrond reeds beoordeeld bij het besluit van 29 maart 2017, waarin het verblijfsrecht van eiser is ingetrokken en aan hem een inreisverbod is opgelegd.

Conclusie

12. Ook met inachtneming van de ambtshalve toetsing waartoe de rechtbank gehouden is, is er geen aanleiding voor het oordeel dat de maatregel van bewaring onrechtmatig voortduurt.

13. Het beroep is ongegrond. Daarom wordt ook het verzoek om schadevergoeding afgewezen.

14. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank:

• verklaart het beroep ongegrond;
• wijst het verzoek om schadevergoeding af.

Deze uitspraak is gedaan door mr. D. Verduijn, rechter, in aanwezigheid van N.J.R. Kalaykhan, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:

31 mei 2023

Documentcode: [documentcode]

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.