ECLI:NL:RBDHA:2023:5437

• Datum uitspraak: 27 januari 2023
• Publicatiedatum: 18 april 2023
• Zaaknummer: NL23.1319
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: A. Snijders
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen maatregel van bewaring en verzoek om schadevergoeding in vreemdelingenrechtelijke context

In deze zaak heeft eiser beroep ingesteld tegen de maatregel van bewaring die op 14 januari 2023 is opgelegd en op 16 januari 2023 is opgeheven. De rechtbank heeft geoordeeld dat eiser geen belang heeft bij het instellen van dit beroep, aangezien de bewaring reeds is opgeheven en eiser volledige schadevergoeding en vergoeding van proceskosten is toegezegd. De rechtbank heeft vastgesteld dat de maatregel van bewaring op een onjuiste wettelijke grondslag was gebaseerd, wat heeft geleid tot de opheffing van de maatregel door verweerder. Eiser heeft echter verzocht om een uitspraak over de rechtmatigheid van de ophouding die aan de maatregel voorafging, maar de rechtbank oordeelt dat dit verzoek geen zelfstandig procesbelang oplevert, aangezien het doel van het beroep al is bereikt door de toezegging van schadevergoeding.

De rechtbank heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen, omdat verweerder reeds uit eigen beweging tot vergoeding overgaat. De uitspraak is gedaan door mr. A. Snijders, rechter, in aanwezigheid van mr. D.S.A.W. Raes, griffier, en is op 27 januari 2023 bekendgemaakt. Tegen deze uitspraak kan binnen één week hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Roermond

Bestuursrecht

zaaknummer: NL23.1319

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser], eiser

V-nummer: [V-nummer]

(gemachtigde: mr. C.M.G.M. Raafs),

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: G. Cambier).

Procesverloop

Bij besluit van 14 januari 2023 (het bestreden besluit) heeft verweerder aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) opgelegd.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. Dit beroep moet tevens worden aangemerkt als een verzoek om toekenning van schadevergoeding.

Verweerder heeft op 16 januari 2023 de maatregel van bewaring opgeheven.

De rechtbank heeft het beroep op 24 januari 2023 op zitting behandeld. Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Als tolk is verschenen S. Veseli. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Overwegingen

1. De rechtbank stelt vast dat verweerder de maatregel van bewaring op 16 januari 2023 heeft opgeheven omdat deze vanaf aanvang op een onjuiste wettelijke grondslag was gebaseerd. Verweerder heeft toegezegd aan eiser een schadevergoeding toe te kennen voor de periode waarin eiser ten onrechte in bewaring is gesteld (van 14 tot 16 januari 2023) en de proceskosten te zullen vergoeden.

2. Eiser stelt dat verweerder weliswaar de bewaring heeft opgeheven, omdat deze op een onjuiste wettelijke grondslag was gebaseerd, maar dat neemt niet weg dat eiser graag een uitspraak wil van de rechtbank waarin een oordeel wordt gegeven over de rechtmatigheid van de ophouding die aan de maatregel vooraf is gegaan. Naar de mening van eiser is de ophouding namelijk ten onrechte gebaseerd op artikel 50, tweede lid, van de Vw 2000. Dit maakt de onderhavige maatregel onrechtmatig en deze onrechtmatigheid werkt (alleen na constatering dat de onrechtmatigheid in het voortraject de onderhavige maatregel onrechtmatig maakt) door in de op 16 januari 2023 opgelegde (nieuwe) maatregel van bewaring, aldus eiser.

3. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de bewaring inmiddels is opgeheven onder (toezegging van) toekenning van schadevergoeding en proceskostenvergoeding en dat daarmee ‘het doel is bereikt’. Het gebrek dat aan de eerste maatregel kleefde is daarmee gecompenseerd.

4. De rechtbank is van oordeel dat eiser geen belang heeft bij de onderhavige beroepsprocedure, omdat de bewaring op 16 januari 2023 is opgeheven en volledige schadevergoeding en vergoeding van proceskosten is toegezegd. Het doel van het instellen van beroep is daarmee bereikt. De onrechtmatigheid van de onderhavige maatregel, vanaf aanvang daarvan, staat nu vast en “onrechtmatiger” dan onrechtmatig kan niet. De rechtbank ziet geen beletsel om de door eiser gestelde onrechtmatigheid in het voortraject te betrekken bij de beoordeling van de nieuwe maatregel van bewaring (zaaknummer NL23.1376), dus deze gestelde onrechtmatigheid levert geen zelfstandig procesbelang op bij het beroep tegen de onderhavige maatregel.

Conclusie

5. Het beroep is niet-ontvankelijk en het verzoek om schadevergoeding wordt afgewezen nu dit reeds uit eigen beweging door verweerder wordt betaald.

6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat, nu verweerder reeds uit eigen beweging overgaat tot vergoeding van deze kosten, geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep niet-ontvankelijk;
- wijst het verzoek om schadevergoeding af.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A. Snijders, rechter, in aanwezigheid van mr. D.S.A.W. Raes, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op: 27 januari 2023

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking.