ECLI:NL:RBDHA:2023:1530

• Datum uitspraak: 13 februari 2023
• Publicatiedatum: 13 februari 2023
• Zaaknummer: SGR 22/2964
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: M.A. Broekhuis
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van arbeidsongeschiktheid en toekenning van WIA-uitkering

In deze uitspraak van de Rechtbank Den Haag op 13 februari 2023, in de zaak SGR 22/2964, wordt het beroep van eiser tegen de beslissing van het UWV beoordeeld. Eiser had een loongerelateerde uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) aangevraagd, waarbij zijn arbeidsongeschiktheidspercentage was vastgesteld op 60,69%. Na bezwaar werd dit percentage verlaagd naar 59,2%. De rechtbank onderzoekt of deze beslissing van het UWV terecht was.

Eiser, die zich op 18 november 2019 ziekmeldde, betwistte de vastgestelde mate van arbeidsongeschiktheid en voerde aan dat zijn beperkingen onvoldoende waren erkend. De rechtbank concludeert dat het UWV zorgvuldig onderzoek heeft verricht en dat de verzekeringsarts B&B de medische situatie van eiser op een overtuigende manier heeft beoordeeld. De rechtbank oordeelt dat de verzekeringsarts B&B de belastbaarheid van eiser op 15 november 2021 adequaat heeft vastgesteld, ondanks de bezwaren van eiser over het ontbreken van lichamelijk onderzoek naar zijn schouderklachten.

De rechtbank oordeelt verder dat de arbeidsdeskundige B&B de functies die eiser nog kan vervullen, correct heeft vastgesteld. Eiser's argumenten dat de geduide functies niet passend zijn, worden verworpen, omdat de rechtbank geen reden ziet om aan de FML te twijfelen. Uiteindelijk verklaart de rechtbank het beroep gegrond, vernietigt het bestreden besluit voor zover het bezwaar ongegrond is verklaard, en herroept het primaire besluit. Het UWV wordt veroordeeld tot het vergoeden van de proceskosten van eiser en het griffierecht.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Inloopteam bestuursrecht

zaaknummer: SGR 22/2964

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser] , uit [woonplaats] , eiser

(gemachtigde: A. van Lieshout),

en

de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: het UWV), verweerder

(gemachtigde: M.A. Brouwer).

Inleiding

Het UWV heeft de aanvraag voor een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) toegewezen en eiser een loongerelateerde uitkering in verband met Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) toegekend, waarbij de mate van arbeidsongeschiktheid is vastgesteld op 60,69%.

In bezwaar is het UWV bij dit besluit gebleven. De mate van arbeidsongeschiktheid is daarbij vastgesteld op 59,2%.

In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiser tegen deze beslissing op bezwaar (het bestreden besluit) van 28 april 2022.

Het UWV heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift en met twee rapporten van een verzekeringsarts bezwaar en beroep.

Met (stilzwijgende) toestemming van partijen is een zitting achterwege gebleven. De rechtbank heeft het onderzoek gesloten.

Wat ging aan deze procedure vooraf

1. Eiser heeft voor het laatst gewerkt als baliemedewerker voor gemiddeld 38,05 uur per week. Terwijl eiser een uitkering op grond van de Werkloosheidswet ontving, heeft hij zich op 18 november 2019 ziekgemeld in verband met gezondheidsklachten. Het UWV heeft daarop aan eiser ziekengeld op grond van de Ziektewet toegekend.

2. Eiser heeft een aanvraag voor een uitkering op grond van de Wet WIA gedaan. Het UWV heeft na medisch en arbeidskundig onderzoek de besluiten genomen die in de inleiding zijn genoemd.

Wat vindt het UWV

3. Het UWV vindt dat eiser op 15 november 2021 voor 59,2% arbeidsongeschikt is en heeft daarom besloten om de loongerelateerde WGA-uitkering met ingang van 15 november 2021 toe te kennen.

4. Het UWV heeft de medische grondslag van het bestreden besluit gebaseerd op het rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep (verzekeringsarts B&B) van 4 april 2022
. De medische belastbaarheid van eiser is opgenomen in de Functionele Mogelijkhedenlijst (FML) van 4 april 2022
. In beroep heeft het UWV op basis van de rapporten van een verzekeringsarts B&B van 21 juli 2022 en 11 oktober 2022 geconcludeerd dat het beroepschrift geen aanleiding geeft om aan de medische grondslag van het besluit te twijfelen.

5. Het UWV heeft de arbeidskundige grondslag van het bestreden besluit gebaseerd op het rapport van een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep (arbeidsdeskundige B&B) van 19 april 2022
.

Wat vindt eiser

6. Eiser is het niet eens met het UWV. Hij stelt, kort samengevat, dat zijn beperkingen zijn onderschat en dat de urenbeperking niet voldoende is. Hij vindt dat onvoldoende rekening is gehouden met comorbiditeit van zijn klachten, met de revalidatie waarmee hij kort na de datum in geding is begonnen en met zijn medicijngebruik. Ook vind eiser het onderzoek onzorgvuldig, onder andere doordat geen of onvoldoende fysiek onderzoek is verricht naar zijn schouderklachten. Verder vindt eiser de geduide functies ongeschikt. Tot slot stelt hij dat het bezwaar gegrond had moeten worden verklaard.

Wat vindt de rechtbank

7. De vraag is of het UWV terecht stelt dat eiser 59,2% arbeidsongeschikt is. De rechtbank moet die vraag beantwoorden aan de hand van wat eiser daartegen in heeft gebracht. Belangrijk punt is dat het gaat om de medische toestand van eiser op 15 november 2021 en de vraag welke beperkingen daaruit volgen.

8. De rechtbank vindt dat het UWV terecht heeft beslist dat eiser op 15 november 2021 voor 59,2% arbeidsongeschikt is. Hierna legt de rechtbank uit hoe zij tot dit oordeel komt en welke gevolgen dit oordeel heeft.

Medische grondslag van het bestreden besluit

Het onderzoek

9. De rechtbank is van oordeel dat het medisch onderzoek zorgvuldig is verricht. De verzekeringsarts B&B heeft kennis genomen van het dossier en het bezwaar van eiser. Hij heeft eiser gezien en onderzocht op een spreekuur. Verder heeft hij informatie opgevraagd bij de behandelend cardioloog. Hij heeft deze informatie en de door eiser ingebrachte (medische) informatie meegenomen in zijn beoordeling. De rechtbank vindt ook dat de verzekeringsarts B&B op een zorgvuldige en duidelijke manier alle naar voren gebrachte klachten, te weten: de lichamelijke en psychische klachten ten gevolge van de cardiologische ingreep en de ADHD, heeft betrokken bij de medische beoordeling. De rechtbank ziet geen reden om aan te nemen dat verzekeringsarts B&B aspecten van de medische situatie van eiser heeft gemist.

10. Eiser stelt dat er geen of onvoldoende lichamelijk onderzoek is gedaan naar zijn schouderklachten. Uit de rapporten van de verzekeringsartsen leidt de rechtbank af dat zij geen lichamelijk onderzoek hebben verricht. Maar volgens vaste rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) is een medisch onderzoek niet direct onzorgvuldig als er geen lichamelijk onderzoek is verricht. ^[1] Uit het rapport van de verzekeringsarts van 19 september 2021 blijkt dat over de schouderklachten is gesproken. Eiser heeft sinds de operatie last van zijn schouders. Eiser kan niet meer dan 5 kilo tillen en op de sportschool doet hij oefeningen met gewichten van 2 kilo. Hij heeft alleen last als hij de schouders overbelast. De verzekeringsarts heeft in de FML opgenomen dat eiser 5 kilo kan tillen, dat hij 2 kilo kan dragen en dat hij beperkt is voor boven de schouder actief zijn. De verzekeringsarts B&B heeft deze beperkingen overgenomen in de FML van 4 april 2022. Ook tijdens het spreekuur met de verzekeringsarts B&B is over de schouderklachten gesproken. Eiser heeft verteld dat fysieke activiteiten niet fijn zijn voor zijn schouders en dat hij zijn armen niet meer krachtig kan gebruiken. De verzekeringsarts B&B heeft vervolgens een beperking toegevoegd voor frequent reiken in de FML. Gelet op het bovenstaande maakt de omstandigheid dat geen lichamelijk onderzoek is gedaan naar de schouderklachten van eiser, het onderzoek niet onzorgvuldig.

De beoordeling van de belastbaarheid

11. De rechtbank is verder van oordeel dat de verzekeringsarts B&B de medische belastbaarheid van eiser op 15 november 2021 in het rapport op inhoudelijk overtuigende wijze en zonder tegenstrijdigheden heeft gemotiveerd.

12. Eiser stelt dat een heldere uitleg over de forse verschillen tussen de rapporten van de verzekeringsartsen met betrekking tot de belastbaarheid ontbreekt. De rechtbank merkt hierover op dat de medische rapporten met betrekking tot de Ziektewet niet zien op de datum in geding. De verzekeringsarts en de verzekeringsarts B&B hebben in het kader van de Wet WIA de belastbaarheid van eiser op 15 november 2021 vastgesteld. De rechtbank vindt het niet noodzakelijk dat de verzekeringsartsen de verschillen tussen eerdere medische Ziektewet rapporten verklaren indien zij de belastbaarheid van eiser op de datum in geding op inhoudelijk overtuigende wijze en zonder tegenstrijdigheden hebben gemotiveerd. De belastbaarheid van eiser kan namelijk over de jaren zijn veranderd.

13. De verzekeringsarts heeft in het rapport van 19 september 2021 gesteld dat eiser niet voldoet aan de criteria voor Geen Benutbare Mogelijkheden. Volgens de verzekeringsarts zijn er benutbare mogelijkheden en zij heeft dan ook een FML opgesteld. In deze FML heeft zij een urenbeperking van 30 uur per week, 6 uur per dag, aangenomen. De verzekeringsarts B&B heeft, gelet op zijn eigen waarnemingen en de actuele cardiologische parameters, de urenbeperking aangepast naar 20 uur per week, 4 uur per dag. Eiser stelt dat de urenbeperking van 20 uur per week niet past bij zijn belastbaarheid ten tijde van de datum in geding. Ter onderbouwing van zijn standpunt verwijst eiser onder andere naar het Protocol hartfalen en naar de NYHA classificatie. Uit de brief van de cardioloog van 11 maart 2022 volgt dat eiser wat betreft vermoeidheid is ingedeeld in de NYHA klasse 3/4 (lees: in klasse 3 van 4). In het Protocol hartfalen staat dat bij indeling in klasse 3 sprake is van ernstige energetische beperkingen, daarbij is de belastbaarheid voor arbeid sterk beperkt. Bij indeling in klasse 4 is er geen sprake van belastbaarheid voor werk. Volgens eiser is zowel de primaire verzekeringsarts als de verzekeringsarts B&B hieraan voorbij gegaan.

14. In het rapport van 21 juli 2022 stelt de verzekeringsarts B&B dat binnen de kaders van de standaard Duurbelastbaarheid in Arbeid er sprake kan zijn van een medische urenbeperking vanwege energetisch geobjectiveerde redenen, preventieve redenen in samenhang met het voorgaande en redenen van verminderde beschikbaarheid bijvoorbeeld door intensieve behandeling. De verzekeringsarts B&B stelt dat conform deze standaard de urenbeperking is vastgesteld op gemiddeld vier uur per dag lichte arbeid. Dit is volgens de verzekeringsarts B&B ook conform het Protocol hartfalen. Hij stelt verder dat bij indeling in NYHA-klasse 3 bij vermoeidheid, er bij lichte lichamelijke inspanning sprake is van overmatige vermoeidheid. Ook stelt hij dat in het Protocol hartfalen bij NYHA klasse 3 wordt aangegeven dat, met alle daarbij behorende reserves vanwege het feit dat de classificatie feitelijk een momentopname is en kan variëren in de tijd, lichte arbeid mogelijk is indien er expliciet rekening gehouden wordt met duidelijke beperkingen op energetische gronden. Verder stelt hij dat de verzekeringsarts B&B op de datum in geding rekening heeft gehouden met energetische beperkingen van eiser en dat het beoordelingsgesprek heeft plaatsgevonden conform het Protocol hartfalen. De aspecten met betrekking tot lichamelijke en mentale symptomen zijn aan bod gekomen, evenals comorbiditeit, en er is informatie opgevraagd bij de cardioloog. De rechtbank vindt dat de verzekeringsartsen B&B de urenbeperking van 20 uur voldoende hebben gemotiveerd. En de verzekeringsarts B&B heeft in het rapport van 21 juli 2022 voldoende uiteengezet waarom deze urenbeperking ook conform het Protocol hartfalen is.

15. Verder stelt eiser dat de urenbeperking niet passend is bij de belastbaarheid gelet op de medicatie en het revalidatietraject. Eiser stelt dat de medicijnen metoprolol, pantoprolol, zopicion, spironlaction en perindopril moeheid en/of duizeligheid als bijwerking hebben. Volgens eiser heeft de verzekeringsarts B&B het medicijngebruik en de effecten daarvan niet in het onderzoek betrokken terwijl aannemelijk is dat het medicijngebruik tot extra moeheid leidt. De rechtbank constateert dat de verzekeringsarts B&B het dossier heeft bestudeerd en hij heeft dus ook de medicatielijst in het rapport van de verzekeringsarts van 19 september 2021 betrokken bij de medische beoordeling. Hij heeft ook expliciet gesproken over de betablokkers die eiser inneemt.

16. Daarnaast stelt eiser dat het revalidatietraject, dat drie maanden na de datum in geding is begonnen, tot een verdergaande urenbeperking had moeten leiden vanwege de impact van dit revalidatietraject en de beschikbaarheid. Volgens eiser was er ook een preventieve reden om de urenbeperking aan te passen, eiser leerde namelijk pas tijdens het revalidatietraject om zijn grenzen ze stellen. De verzekeringsarts B&B stelt in het rapport van 11 oktober 2022 dat de verzekeringsarts B&B conform de standaard Duurbelastbaarheid in Arbeid tot het oordeel is gekomen dat op de datum in geding voor gemiddeld vier uur per dag lichte arbeid mogelijk is. Binnen de kaders van deze standaard zijn ook de preventieve aspecten meegewogen. De rechtbank is het eens met de verzekeringsarts B&B dat een revalidatietraject van drie maanden na de datum in geding geen invloed heeft, omdat dan (nog) geen sprake is van verminderde beschikbaarheid en eventuele impact van het revalidatietraject.

17. Verder is eiser van mening dat ook de andere aspecten van de FML niet passen bij zijn belastbaarheid. Eiser acht zich door zijn ADHD meer beperkt dan door het UWV is aangenomen. Volgens hem hadden er beperkingen moeten worden opgenomen bij de items vasthouden en verdelen van de aandacht en werksituaties met veelvuldige storingen en onderbrekingen. Ter onderbouwing van zijn standpunt heeft eiser een brief van een psychiater ingediend bij wie hij onder behandeling was voor zijn ADHD. In het rapport van 4 april 2022 stelt de verzekeringsarts B&B dat hij geen beperking in de FML opneemt voor het vasthouden en verdelen van de aandacht. Volgens hem is er geen stoornis die dat rechtvaardigt en daarnaast blijkt het ook onvoldoende uit zijn eigen waarnemingen en het dagverhaal van eiser. In het rapport van 11 oktober 2022 stelt de verzekeringsarts B&B dat de informatie van de psychiater niet tot een ander inzicht leidt. Volgens de verzekeringsarts B&B komen geen gegevens naar voren die leiden tot het aannemen van meer en/of andere beperkingen. Hij verwijst hierbij onder andere naar de GAF-score (Global Asessment of Functioning) van eiser in 2016 ten tijde van het ontslag van de psychiatrische behandeling. Daarbij stelt hij dat de in de FML aangegeven beperkingen geen letterlijke weergave zijn van de ervaren klachten en belemmeringen. De belastbaarheid wordt ook niet uitsluitend vastgesteld op basis van de diagnose en mogelijk nog te verrichten of lopende onderzoeken of behandelingen, maar deze is een weergave van de door de beoordelend arts vastgestelde belastbaarheid op basis van alle resultaten van het verzekeringsgeneeskundige onderzoek. De rechtbank kan deze redenering volgen.

18. Ook is eiser van mening dat er een beperking had moeten worden opgenomen voor het item gassen en dampen. Ter onderbouwing verwijst hij naar het Protocol hartfalen. In dit protocol staat dat gassen en dampen predisponerende factoren zijn bij hartfalen. De verzekeringsarts B&B stelt in het rapport van 11 oktober 2022 dat conform het Protocol hartfalen binnen de rubriek fysieke omgevingseisen rekening is gehouden met de bestaande problematiek en de daarmee samenhangende factoren. Conform het protocol zijn volgens hem dan ook beperkingen aangenomen binnen deze rubriek voor wat betreft hitte en kou, werken in een omgeving met grote temperatuurswisselingen en werken in een vochtige omgeving. In de primaire fase en in bezwaar is geen aanleiding gezien om een beperking aan te nemen voor stof, roken, gassen en dampen. De in het Protocol hartfalen opgenomen gegevens zijn indicatief voor wat betreft onder meer belastbaarheid in werk en voorbeelden van type werkzaamheden. De verzekeringsarts dient volgens hem op basis van de eigen onderzoeksresultaten een oordeel met betrekking tot de individuele patiënt te vormen. De rechtbank kan de redenering van de verzekeringsartsen B&B volgen. Zij vindt dan ook dat de verzekeringsartsen B&B voldoende hebben gemotiveerd waarom niet meer of andere beperkingen zijn opgenomen in de FML.

19. De rechtbank vindt dat het UWV terecht heeft geoordeeld dat eiser op 15 november 2021 in staat moet worden geacht arbeid te verrichten als daarbij rekening wordt gehouden met de beperkingen die door de verzekeringsarts B&B zijn vastgesteld. Gelet op het voorgaande ziet de rechtbank geen aanleiding om een onafhankelijk deskundige te benoemen, zoals eiser heeft verzocht.

Arbeidskundige grondslag van het bestreden besluit

20. De arbeidsdeskundige B&B heeft op grond van de FML van 4 april 2022 vastgesteld dat eiser niet geschikt is voor zijn eigen werk als baliemedewerker omdat deze functie zijn belastbaarheid overschrijdt. De arbeidsdeskundige B&B heeft vervolgens functies gezocht die eiser in theorie nog wel kan uitvoeren. Dat heeft drie functies en één reservefunctie opgeleverd.

Het gaat om:

- ( SBC-code 111180) Productiemedewerker industrie (samenstellen van producten);

- ( SBC-code 267041) Assemblagemedewerker elektrotechnische producten;

- ( SBC-code 272042) Productiemedewerker confectie, kleermaken.

En om de reservefunctie (SBC-code 111334)Huishoudelijk medewerker gebouwen.

21. Eiser stelt dat de geduide functies niet passend zijn voor hem. De functies Assemblagemedewerker en Productiemedewerker industrie zijn volgens hem niet passend omdat in beide functies wordt gewerkt met een soldeerbout waarbij dampen vrijkomen. Daarbij beschikt eiser niet over een vaste hand, wat volgens hem ook voor beide functies noodzakelijk is. De rechtbank merkt hierover op dat deze stellingen in feite gericht zijn tegen de vastgestelde FML. De rechtbank heeft hiervoor al geoordeeld dat er geen reden is om aan de FML te twijfelen.

22. Daarnaast stelt eiser dat de arbeidsdeskundige B&B het maatmaninkomen en de maatmanomvang heeft gewijzigd zonder dit nader toe te lichten. De rechtbank kan deze stelling niet volgen. Zij verwijst hiervoor naar pagina 4 en bijlage C van het rapport van de arbeidsdeskundige B&B van 19 april 2022.

23. De arbeidsdeskundige B&B heeft berekend dat eiser op 15 november 2021 met de middelste van de drie voor de schatting gebruikte functies 40,8% kan verdienen van het loon dat hij verdiende met zijn eigen werk, zodat hij voor de overige 59,2% arbeidsongeschikt is.

Proceskosten bezwaar

24. Eiser stelt dat het bezwaar gegrond had moeten worden verklaard omdat het arbeidsongeschiktheidspercentage is verlaagd en de restverdiencapaciteit is verhoogd ten opzichte van het primaire besluit. In het verweerschrift van 1 juli 2022 stelt het UWV dat hij het eens is met eiser dat het bezwaar gegrond had moeten worden verklaard. Het UWV stelt dan ook dat het UWV nadat de rechtbank uitspraak daarover heeft gedaan, de proceskosten aan gemachtigde van eiser zal vergoeden.

25. Partijen zijn het erover eens dat het bezwaar in het bestreden besluit gegrond had moeten worden verklaard.

Conclusie en gevolgen

26. Het UWV heeft het arbeidsongeschiktheidspercentage in het bestreden besluit juist vastgesteld. Maar omdat het bezwaar ten onrechte niet gegrond is verklaard, is het beroep gegrond. Het bestreden besluit moet worden vernietigd (uitsluitend) voor zover daarbij het bezwaar ongegrond is verklaard. De rechtbank zal zelf in de zaak voorzien en bepalen dat het bezwaar gegrond is.

27. Omdat in bezwaar geen sprake is van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand zijn er in bezwaar geen kosten die op basis van het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb) voor vergoeding in aanmerking komen. Wel veroordeelt de rechtbank het UWV in de door eiser in beroep gemaakt proceskosten, welke met inachtneming van het Bpb, worden vastgesteld op € 837,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, met een waarde van € 837,- per punt en een wegingsfactor 1). Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart moet het UWV ook het door eiser betaalde griffierecht van € 50,- vergoeden.

Beslissing

De rechtbank:

• verklaart het beroep gegrond;
• vernietigt het bestreden besluit uitsluitend voor zover daarbij het bezwaar ongegrond is verklaard;
• herroept het primaire besluit;
• bepaalt dat deze uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde gedeelte van het bestreden besluit;
• verklaart het beroep voor het overige ongegrond;
• veroordeelt het UWV in de proceskosten van eiser tot een bedrag van € 837,-; en
• draagt het UWV op het betaalde griffierecht van € 50,- aan eiser te vergoeden.

Deze uitspraak is gedaan op 13 februari 2023 door mr. M.A. Broekhuis, rechter, in aanwezigheid van mr. J.G.M. Koning, griffier.

griffier

rechter

De uitspraak is verzonden op

en zal binnen een week na deze datum openbaar gemaakt worden door publicatie op rechtspraak.nl.

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Centrale Raad van Beroep waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Centrale Raad van Beroep vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.

Voetnoten

1. Uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 28 maart 2007, ECLI:NL:CRVB:2007:BA1976.