Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Bestuursrecht
zaaknummer: SGR 21/7224
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 15 september 2022 in de zaak tussen
[eiser], uit [woonplaats], eiser
en
de algemeen directeur van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen(verweerder)
(gemachtigde: mr. S.J.H. van de Ark).
Inleiding
In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiser tegen het bestreden besluit van 10 november 2021 op het bezwaar van eiser tegen het besluit van 3 juli 2021.
Met het bestreden besluit is dat bezwaar niet-ontvankelijk verklaard vanwege overschrijding van de bezwaartermijn.
De rechtbank heeft het beroep op 1 september 2022 op zitting behandeld. Eiser was aanwezig. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Overwegingen
Oordeel van de rechtbank
1. Niet in geschil is dat eiser niet kan aantonen dat hij tijdig, dat wil zeggen binnen zes weken na de bekendmaking van het besluit van 3 juli 2021, een bezwaarschrift tegen dat besluit heeft ingediend. [1]
2.1.
Verweerder heeft eiser bij het besluit van 3 juli 2021 een onderzoek naar de rijgeschiktheid opgelegd en bepaald dat eiser voorlopig niet meer mag rijden. Bij dit besluit is eiser een factuur opleggingskosten, die eiser uiterlijk 7 augustus 2021 moet betalen, toegestuurd.
2.2.
Bij brief van 7 juli 2021 heeft verweerder aan eiser een ontvangstbevestiging van de door eiser verrichte betaling van opleggingskosten onderzoek toegezonden. Met deze betaling door eiser staat vast dat eiser het (niet-aangetekend verzonden) besluit van 3 juli 2021 heeft ontvangen in de periode van voor 7 juli 2021.
2.3.
Verweerder heeft een bezwaarschrift van eiser op 26 oktober 2021 ontvangen en de ontvangst daarvan aan eiser bevestigd bij brief van 28 oktober 2021.
2.4.
Eiser heeft niet aannemelijk gemaakt dat van bijzondere omstandigheden, als bedoeld in artikel 6:11 van de Awb, sprake is op grond waarvan geoordeeld kan worden dat hij niet in verzuim is geweest.
3.1.
Eiser heeft aangegeven dat hij zo snel als mogelijk weer auto wil kunnen rijden. Op de zitting heeft verweerder toegelicht wat eiser moet doen om opnieuw te kunnen beschikken over een geldig rijbewijs nu dat bij besluit van 10 november 2021 ongeldig is verklaard. Eiser verklaarde wel bereid te zijn zich medisch te laten onderzoeken, maar blijft het oneens over de wijze waarop bij verweerder het vermoeden is ontstaan dat hij mogelijk rijongeschikt is. Hij vindt dat de manier waarop de politie hem heeft staande gehouden niet deugde en onfatsoenlijk was en de uitslag van de speekseltest en het bloedonderzoek niet betrouwbaar. Hij vindt dat hem dat in de toekomst niet nogmaals mag overkomen.
3.2.
Deze argumenten moet de rechtbank buiten beschouwing laten omdat in dit beroep alleen aan de orde is of verweerder het bezwaar van eiser ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard. Toch zal de rechtbank, maar dan geheel ten overvloede de argumenten van eiser kort bespreken. Zij overweegt dat er voor verweerder voldoende informatie over eiser was voor het vermoeden van rijongeschikt bij eiser. Voor het opheffen van de ongeldigheid van zijn rijbewijs zal eiser alsnog moeten meewerken aan het door verweerder opgelegde onderzoek.
Conclusie
4. Verweerder heeft het bezwaar tegen het besluit van 3 juli 2021 terecht niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is ongegrond.
5. Eiser krijgt daarom het griffierecht niet terug. Hij krijgt ook geen vergoeding van zijn proceskosten.
Beslissing
De rechtbank
-verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. G.P. Kleijn, rechter, in aanwezigheid van
mr. M. Roks, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 15 september 2022.
griffier
rechter
Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:
Informatie over hoger beroep
Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.