Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Amsterdam
Bestuursrecht
Zaaknummer: NL21.15235
[V-Nummer]
uitspraak van de enkelvoudige kamer voor vreemdelingenzaken in de zaak tussen
[eiseres] ,
geboren op [geboortedatum] 1996, van Ghanese nationaliteit, eiseres
(gemachtigde: mr. L.K. Matpanözer),
en
de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder
(gemachtigde: mr. E.G. Angela).
Procesverloop
Bij besluit van 9 februari 2021 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres tot verlening van een mvv [1] voor het doel ‘Verblijf als familie- of gezinslid bij [naam] ’ afgewezen. Het daartegen gemaakte bezwaar is bij besluit van 8 september 2021 (het bestreden besluit) ongegrond verklaard.
Op 24 september 2021 heeft de rechtbank het beroepschrift van eiseres ontvangen.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek op de zitting heeft plaatsgevonden op 18 januari 2022. Eiseres heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. T. Özyakup, als waarnemer voor haar gemachtigde. Verweerder is vertegenwoordigd door zijn voornoemde gemachtigde. Ook was op de zitting aanwezig de heer [naam] (referent). De rechtbank heeft het onderzoek op de zitting gesloten.
Overwegingen
Achtergrond
1. Eiseres en referent stellen elkaar op 8 maart 2019 te hebben ontmoet toen referent in Ghana zou zijn geweest voor de trouwerij van zijn broer. Een aantal dagen na hun ontmoeting zouden eiseres en referent een relatie hebben gekregen. Eiseres en referent hebben contact onderhouden via telefoongesprekken en WhatsApp-gesprekken. Daarnaast zou referent meerdere keren in Ghana zijn geweest om eiseres te zien. Op 10 november 2020 is een aanvraag ingediend voor een mvv voor eiseres met als verblijfsdoel ‘Verblijf als familie- of gezinslid bij [naam] ’. Ter onderbouwing van de relatie is bij de aanvraag een uitdraai van de WhatsApp-gesprekken tussen eiseres en referent overgelegd.
Besluitvorming
2.1
De aanvraag is met het primaire besluit afgewezen, gehandhaafd met het bestreden besluit, omdat de gestelde duurzame en exclusieve relatie tussen eiseres en referent onvoldoende is onderbouwd. Hoewel in bezwaar een vragenlijst voor verblijf bij partner is overgelegd, wordt ter onderbouwing daarvan verwezen naar de overgelegde uitdraai van de WhatsApp-gesprekken, de in bezwaar overgelegde vliegtickets en het paspoort van referent. Uit de overgelegde uitdraai van WhatsApp-gesprekken volgt echter dat niet veel en slechts oppervlakkig met elkaar wordt gecommuniceerd. Ook wordt de communicatie na verloop van tijd steeds meer, tot bijna uitsluitend, eenzijdig vanuit eiseres geïnitieerd met steeds meer gemiste (video)gesprekken. Verder zijn in het Ghanese paspoort van referent geen stempels geplaatst waaruit blijkt dat hij in maart 2019 (het moment van de gestelde ontmoeting) in Ghana is geweest. Ook is niet onderbouwd dat referent tijdens zijn vakanties in Ghana van 12 augustus 2019 tot 6 september 2019 en van 12 februari 2021 tot 9 maart 2021 eiseres heeft bezocht. Door eiseres zijn geen stukken overgelegd waaruit dat blijkt. Ook is niet aangetoond dat referent voldoet aan het middelenvereiste. Zo is geen werkgeversverklaring overgelegd waaruit blijkt dat aan het middelenvereiste wordt voldaan.
Standpunt eiseres
3. Eiseres voert aan dat voldoende stukken zijn overgelegd ter onderbouwing van haar duurzame en exclusieve relatie met referent. Door eiseres zijn vliegtickets, de vragenlijst partner en WhatsApp-gesprekken van 8 maart 2019 tot en met 11 januari 2021 overgelegd. Volgens eiseres blijkt uit de gesprekken dat zij dagelijks contact heeft met referent. Uit de gesprekken volgt ook dat zij intiem zijn. Vaak kunnen zij elkaar niet spreken door een slechte verbinding. Eiseres voert aan dat verweerder ten onrechte heeft afgezien van het horen.
Oordeel van de rechtbank
4. De rechtbank is van oordeel dat verweerder zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat niet is gebleken van een exclusieve en duurzame relatie tussen eiseres en referent en dat niet is aangetoond dat wordt voldaan aan het middelenvereiste.
5. De rechtbank overweegt dat verweerder terecht heeft tegengeworpen dat niet is onderbouwd dat eiseres en referent elkaar in maart 2019 in Ghana hebben ontmoet en dat referent haar in september 2019 en februari 2021 weer heeft opgezocht. Uit het paspoort van referent blijkt namelijk niet dat hij in maart 2019 in Ghana is geweest. Verder is met de overgelegde stukken weliswaar aangetoond dat referent in september 2019 en februari 2021 in Ghana is geweest. Uit de door eiseres overgelegde WhatsApp-gesprekken rondom deze reizen volgt echter niet dat zij elkaar hebben gezien. Er wordt niet eens gesproken over de reizen naar Ghana. De rechtbank overweegt verder dat de WhatsApp-gesprekken tussen eiseres en referent na verloop van tijd steeds meer, tot bijna uitsluitend, eenzijdig vanuit eiseres wordt geïnitieerd met steeds meer gemiste (video)gesprekken. Ten aanzien van de op zitting ingenomen stelling dat eiseres en referent bellen over WhatsApp en over de normale lijn, overweegt de rechtbank dat daar geen stukken van zijn overgelegd. Naar het oordeel van de rechtbank is de dan ook onvoldoende onderbouwd dat sprake is van een duurzame en exclusieve relatie. Dat seksueel getinte berichten zijn uitgewisseld doet daar niet aan af, omdat meer relaties denkbaar zijn waarin betrokkenen intiem zijn.
6. De rechtbank is van oordeel dat verweerder terecht stelt dat niet aan het middelenvereiste wordt voldaan. De werkgeversverklaring van referent is pas in beroep overgelegd, terwijl daar al in de besluitvormingsfase om is gevraagd. Verweerder heeft daar geen rekening mee kunnen houden in zijn besluitvorming. Voor zover eiseres heeft gesteld dat het voor referent moeilijk was om tijdig een werkgeversverklaring te krijgen, overweegt de rechtbank dat het aan eiseres is om een complete aanvraag in te dienen.
7. Ook de beroepsgrond dat de hoorplicht is geschonden, slaagt niet. Uit vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State volgt dat met toepassing van artikel 7:3, aanhef en onder b, van de Awb [2] slechts van het horen mag worden afgezien, als er op voorhand redelijkerwijs geen twijfel over mogelijk is dat de bezwaren niet kunnen leiden tot een andersluidend besluit. Verweerder heeft zich terecht op het standpunt gesteld dat wat eiseres in bezwaar heeft aangevoerd, afgezet tegen wat in eerste instantie is aangevoerd en wat gemotiveerd is besproken in het primaire besluit, tot de conclusie leidt dat redelijkerwijs geen twijfel bestond aan de kennelijke ongegrondheid van het bezwaar.
8. De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
9. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. Y. Moussaoui, rechter, in aanwezigheid van
mr. A. Tanyildiz, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 28 februari 2022.
mr. A. Tanyildiz, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 28 februari 2022.
griffier
rechter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen vier weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep instellen bij de Afdeling. Naast de vereisten waaraan het beroepschrift moet voldoen op grond van artikel 6:5 van de Awb (zoals het overleggen van een afschrift van deze uitspraak) dient het beroepschrift ingevolge artikel 85, eerste lid, van de Vreemdelingenwet 2000 een of meer grieven te bevatten. Artikel 6:6 van de Awb (herstel verzuim) is niet van toepassing.