ECLI:NL:RBDHA:2021:5468

• Datum uitspraak: 25 mei 2021
• Publicatiedatum: 31 mei 2021
• Zaaknummer: NL21.6490
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: E.S.G. Jongeneel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid van asielaanvraag wegens vertrek met onbekende bestemming

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 25 mei 2021 uitspraak gedaan in een bestuursrechtelijke procedure betreffende de asielaanvraag van een eiser met de Marokkaanse nationaliteit. De eiser had op 23 januari 2021 een asielaanvraag ingediend, maar er ontstond twijfel over zijn leeftijd, wat leidde tot een aanbod voor een leeftijdsonderzoek. Eiser heeft op 25 januari 2021 een verzoek tot dit onderzoek ondertekend, maar is op 10 maart 2021 met onbekende bestemming vertrokken, zonder de autoriteiten te informeren over zijn verblijfplaats. Dit vertrek werd door de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid aangemerkt als niet meewerken aan het leeftijdsonderzoek, wat resulteerde in de aanname van zijn meerderjarige leeftijd. Hierdoor kwam eiser niet in aanmerking voor de behandeling als alleenstaande minderjarige asielzoeker.

Bij besluit van 21 april 2021 heeft de staatssecretaris de asielaanvraag buiten behandeling gesteld, met de mededeling dat eiser Nederland onmiddellijk diende te verlaten en dat er een inreisverbod voor twee jaar werd opgelegd. Eiser heeft hiertegen beroep ingesteld, maar is niet verschenen op de zitting op 12 mei 2021. De gemachtigde van eiser heeft aangevoerd dat het bestreden besluit onterecht was, omdat niet duidelijk was waarom eiser niet was verschenen en dat er geen rekening was gehouden met zijn minderjarigheid.

De rechtbank heeft overwogen dat eiser niet heeft laten weten dat hij nog in Nederland verblijft en geen prijs stelt op de bescherming die hij aanvankelijk zocht. Gezien het feit dat eiser niet heeft gereageerd op het voornemen van de staatssecretaris en niet is verschenen op de zitting, concludeert de rechtbank dat het beroep niet-ontvankelijk is. De rechtbank heeft geen aanleiding gezien voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is openbaar gemaakt en er staat hoger beroep open bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na bekendmaking.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Bestuursrecht

zaaknummer: NL21.6490

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiser] , eiser, V-nummer: [V-nummer]

(gemachtigde: mr. H.E. Visscher),

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. E. de Jong).

ProcesverloopBij besluit van 21 april 2021 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de algemene procedure buiten behandeling gesteld op grond van artikel 30c, eerste lid, aanhef en onder c, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000).

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 12 mei 2021. Eiser en zijn gemachtigde zijn, zonder bericht van verhindering, niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Overwegingen

1. De rechtbank gaat uit van de volgende feiten. Eiser heeft de Marokkaanse nationaliteit. Eiser heeft op 23 januari 2021 een asielaanvraag ingediend. Bij de beoordeling van die aanvraag is twijfel ontstaan over de leeftijd van eiser, waardoor eiser een leeftijdsonderzoek is aangeboden. Op 25 januari 2021 heeft eiser het formulier model M39-C met het verzoek om een leeftijdsonderzoek ondertekend. Eiser is erop gewezen dat hij beschikbaar moet blijven voor het leeftijdsonderzoek. Vervolgens bleek eiser op 10 maart 2021 met onbekende bestemming te zijn vertrokken. Dit volgt uit de registratie van het COA in het systeem van verweerder. In een brief van 6 april 2021 heeft verweerder aan Stichting Nidos, de voogd van eiser, medegedeeld dat dit vertrek van eiser met onbekende bestemming wordt aangemerkt als het niet meewerken aan het leeftijdsonderzoek. Hierdoor wordt de meerderjarige leeftijd van eiser aangenomen en komt eiser niet in aanmerking voor een verblijf of behandeling op grond van het beleid voor alleenstaande minderjarige asielzoekers en vreemdelingen. Verweerder heeft op 7 april 2021 een voornemen uitgebracht. Eiser heeft hier niet op gereageerd middels een zienswijze. Bij besluit van 21 april 2021 heeft verweerder de asielaanvraag buiten behandeling gesteld. Eiser is medegedeeld dat hij Nederland onmiddellijk dient te verlaten en aan eiser is een inreisverbod opgelegd voor de duur van twee jaar.

3. Gemachtigde van eiser voert aan dat eiser het niet eens is met het bestreden besluit. Gemachtigde voert hiertoe aan dat verweerder niet had mogen overgaan tot het nemen van het bestreden besluit nu het onduidelijk is waarom eiser niet is verschenen. Verweerder heeft volgens gemachtigde de beschikking binnen de gestelde termijn van twee weken genomen en eveneens geen onderzoek gedaan naar het verblijf van eiser bij Nidos. Gemachtigde betoogt dat er geen rekening is gehouden met het feit dat eiser minderjarig is. Gemachtigde voert verder aan dat verweerder ten onrechte heeft besloten dat eiser Nederland onmiddellijk dient te verlaten op grond van artikel 62, eerste lid, van de Vw, nu niet met zekerheid kan worden gezegd dat er een risico bestaat dat eiser zich aan het toezicht zal onttrekken. Hierdoor is het inreisverbod voor de duur van twee jaar volgens gemachtigde ook ten onrechte aan eiser opgelegd.

4. Uit de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 22 februari 2019 (ECLI:RVS:2019:579) volgt dat indien een vreemdelingen die in Nederland bescherming heeft gevraagd, met onbekende bestemming vertrekt zonder aan verweerder te laten weten waar hij verblijft, er in beginsel vanuit dient te worden gegaan dat die vreemdeling geen prijs meer stelt op de door hem aanvankelijk gezochte bescherming in Nederland. Dit is slechts anders als een vreemdeling laat weten dat hij contact met zijn gemachtigde onderhoudt en dus nog prijs stelt op deze bescherming. Dit impliceert dat de gemachtigde weet dat een vreemdeling nog in Nederland verblijft, waar hij verblijft en dat hij met de vreemdeling contact heeft over de verdere voortgang van de procedure en de keuzes die in dit kader moeten worden gemaakt.

5. Eiser heeft niet aan de rechtbank laten weten dat hij nog in Nederland verblijft en prijs stelt op bescherming. Ter zitting is ook niet gebleken dat de gemachtigde van eiser weet of eiser nog in Nederland verblijft, waar eiser verblijft en of eiser nog contact onderhoudt. De rechtbank gaat er daarom van uit dat eiser kennelijk geen prijs meer stelt op de inhoudelijke beoordeling van zijn beroep.

6. Het beroep is niet-ontvankelijk. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep niet-ontvankelijk.

Deze uitspraak is gedaan door mr. E.S.G. Jongeneel, rechter, in aanwezigheid vanmr. D.M. Biermann, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking.