Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Zittingsplaats Utrecht Bestuursrecht zaaknummer: NL21.13365
proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen
[eiser] , eiser V-nummer: [v-nummer]
(gemachtigde: mr. L.J. Blijdorp),
en
de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder (gemachtigde: mr. E. Sweerts).
Procesverloop
Bij besluit van 18 augustus 2021 (het bestreden besluit) heeft verweerder aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59a, eerste lid, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) opgelegd.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld. Dit beroep moet tevens worden aangemerkt als een verzoek om toekenning van schadevergoeding.
Verweerder heeft op 24 augustus 2021 de maatregel van bewaring opgeheven.
De rechtbank heeft het beroep op 30 augustus 2021 op zitting behandeld. Eiser en zijn gemachtigde zijn, met bericht van verhindering, niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Na afloop van de behandeling van de zaak ter zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.
Beslissing
De rechtbank:
- verklaart het beroep ongegrond;
- wijst het verzoek om schadevergoeding af.
Overwegingen
1. De rechtbank geeft hiervoor de volgende motivering.
2. Eiser stelt de Zuid-Soedanese nationaliteit te hebben en te zijn geboren op [2002] .
3. Omdat de bewaring is opgeheven, beperkt de beoordeling zich in deze zaak tot de vraag of aan eiser schadevergoeding moet worden toegekend. In dit verband moet de vraag worden beantwoord of de tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring op enig moment voorafgaande aan de opheffing daarvan onrechtmatig is geweest. Op grond van artikel 106 van de Vw kan de rechtbank indien de bewaring al is opgeheven vóór de behandeling van het verzoek om opheffing van de bewaring aan eiser een schadevergoeding ten laste van de Staat toekennen.
4. De rechtbank stelt vast dat eiser de gronden die aan de maatregel van bewaring ten grondslag zijn gelegd niet heeft betwist. Deze gronden kunnen naar het oordeel van de rechtbank de maatregel van bewaring dragen.
5. Eiser heeft aangevoerd dat er bij het opleggen van de maatregel van bewaring geen redelijk vooruitzicht op verwijdering was, omdat op dat moment al duidelijk was dat hij niet zou meewerken aan het afnemen van een PCR-test en de overdracht dus niet zou kunnen plaatsvinden.
6. In wat eiser aanvoert, bestaat geen aanleiding voor het oordeel dat er geen zicht op uitzetting bestond. Daarbij is van belang dat verweerder bij het opleggen van de maatregel van bewaring voor eiser al een vlucht had geboekt. Verweerder heeft verder ter zitting terecht naar voren gebracht dat het feit dat eiser vóór het opleggen van de maatregel van bewaring heeft aangegeven niet mee te zullen werken aan de afname van een PCR-test, niet betekent dat hij dit zou blijven weigeren tot aan het moment van de geplande overdracht. Dat eiser niet wenst mee te werken aan de afname van een PCR-test en dat de overdracht daardoor geen doorgang kon vinden, komt bovendien voor zijn rekening en risico. Het ondergaan van een PCR-test kan niet worden afgedwongen, maar de rechtbank is van oordeel dat het ondergaan van een PCR-test in het kader van de medewerkingsverplichting redelijkerwijs van eiser kan worden verlangd. Door te weigeren hieraan mee te werken, voldoet eiser niet aan zijn plicht om actief en volledig mee te werken aan zijn overdracht. De beroepsgrond slaagt daarom niet.
7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Deze uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 30 augustus 2021 door mr. J.G. Nicholson, rechter, in aanwezigheid van mr. A.M. Zwijnenberg, griffier.
Dit proces-verbaal is bekendgemaakt op:
31 augustus 2021
Documentcode: [documentcode]
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking van dit proces-verbaal.