ECLI:NL:RBDHA:2021:15577

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: AWB 20/1938

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 22 januari 2021 in de zaak tussen

[eiseres] , eiseres

V-nummer: [V-nummer]

(gemachtigde: mr. J.E. Jalandoni),

de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. H.J. Metselaar).

Procesverloop

Bij besluit van 14 oktober 2019 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres tot het verlenen van een machtiging tot voorlopig verblijf (mvv) met als doel ‘verblijf als familie- of gezinslid bij [referente] ’ (referente) afgewezen.

Bij besluit van 19 februari 2020 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard.

Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 16 december 2020. Eiseres heeft zich laten vertegenwoordigen door haar gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Overwegingen

Inleiding

1. Eiseres is geboren op [1964] en heeft de Surinaamse nationaliteit. Zij woont in Suriname en beoogt verblijf in Nederland bij referente, de gestelde partner van eiseres. Referente heeft de Nederlandse nationaliteit.

Bestreden besluit

2. Verweerder heeft de aanvraag van eiseres afgewezen, omdat verweerder het niet aannemelijk acht dat eiseres en referente een duurzame en exclusieve relatie onderhouden.^[1]Verweerder heeft eiseres en referente voorafgaand aan het primaire besluit in de gelegenheid gesteld te verklaren over hun relatie in een simultaan gehoor. De antwoorden die zij daarin hebben gegeven, komen volgens verweerder te vaak niet met elkaar overeen en zijn op belangrijke punten verschillend, tegenstrijdig, vaag en weinig concreet. Het is gebleken dat eiseres en referente niet op de hoogte zijn van een aantal essentiële aspecten uit elkaars leven en zij hebben daarvoor geen afdoende verklaring gegeven. Verweerder concludeert tot een schijnrelatie.

Standpunten van eiseres

3. Eiseres voert aan dat, voor zover er sprake is van tegenstrijdigheden, hieruit niet kan worden afgeleid dat er sprake is van een schijnrelatie. Eiseres heeft voor verschillende onderdelen toegelicht waarom volgens haar geen sprake is van tegenstrijdige verklaringen. Eiseres erkent dat over de periode van haar verblijf in Nederland voordat zij terugkeerde naar Suriname wisselend is verklaard, maar dat dat te maken heeft met het feit dat er sprake was van een “overstay”, een periode waarin eiseres langer in Nederland is gebleven dan toegestaan, waarbij eiseres en referente zich ongemakkelijk voelden. Zij wisten niet of verweerder hiervan op de hoogte was. Hierdoor hebben zij niet direct naar waarheid en inconsistent verklaard. Eiseres stelt dat zij en referente niet veel weten over elkaars expartners, omdat dat niet het onderwerp van gesprek is als zij samen zijn. Verder meent eiseres dat het niet gebruikelijk is om elkaars medische dossier tot in detail te weten. Ook meent eiseres dat hun antwoorden op de vragen naar details over het moment van het ontdekken van gevoelens voor vrouwen niet tegenstrijdig zijn, omdat ze hebben moeten gissen naar het moment van ontstaan van bepaalde gevoelens van hun partner. Verder heeft referente de vraag naar lichamelijke kenmerken verkeerd begrepen en heeft zij daarom de neuspiercing van eiseres niet genoemd. Uit de overgelegde foto’s blijkt dat eiseres en referente elkaar vaak hebben gezien en referente heeft de vraag begrepen als een vraag naar niet direct zichtbare kenmerken. Op de vraag bij wie referente is opgegroeid, heeft eiseres geantwoord dat referente bij haar ouders is opgegroeid. De verklaring ten aanzien van het opgroeien in Suriname is niet tegenstrijdig, dit is enkel een minder uitgebreide verklaring. Verder is eiseres het niet eens met de tegenwerping van verweerder dat ze niet op de hoogte zijn van elkaars inkomen.

4. Eiseres stelt zich verder op het standpunt dat verweerder ten onrechte niet heeft doorgevraagd bij bepaalde geconstateerde tegenstrijdigheden. Zo hebben eiseres en referente niet tegenstrijdig verklaard over het geloof, maar lag het op de weg van verweerder om hierop door te vragen om onduidelijkheden weg te nemen. Op de vraag wie eiseres na haar laatste verblijf in Nederland naar de luchthaven heeft gebracht, heeft eiseres geantwoord dat ze met haar schoonzoon naar Suriname is gereisd en dat haar dochter hen heeft afgezet, terwijl referente enkel de schoonzoon heeft genoemd. Verweerder heeft ook hier ten onrechte niet op doorgevraagd. Eiseres en referente hebben de vraag naar hun laatste gezamenlijke uitje verschillend geïnterpreteerd en daarom verschillen hun antwoorden. Ook hier lag het volgens eiseres op de weg van verweerder om door te vragen.

Oordeel van de rechtbank

5. De rechtbank is van oordeel dat verweerder zich op het standpunt heeft mogen stellen dat niet aannemelijk is dat sprake is van een duurzame en exclusieve relatie tussen eiseres en referente en heeft mogen concluderen dat sprake is van een schijnrelatie. De rechtbank acht daarbij van belang dat ondanks verzoek daartoe geen nader bewijs is overgelegd om de relatie te onderbouwen. De rechtbank is van oordeel dat wat eiseres in beroep heeft aangevoerd ten aanzien van de gehoren, onvoldoende verklaring biedt voor de tegenstrijdigheden en het ontbreken van gedetailleerde verklaringen over zowel algemene zaken als belangrijke zaken in het leven van eiseres en referente. Van personen die stellen ruim vijf jaar een relatie te hebben, mag bepaalde kennis over elkaar verwacht worden. Eiseres en referente erkennen dat zij wisselend hebben verklaard over de periode van “overstay”. De rechtbank ziet in de gegeven verklaringen geen reden voor het oordeel dat verweerder dit niet mag tegenwerpen, temeer daar het achterhouden van informatie, wat de reden daarvoor ook is, in de risicosfeer van hen beiden ligt. De stelling dat ex-partners niet een onderwerp van gesprek zijn als eiseres en referente bij elkaar zijn, verklaart niet waarom eiseres heeft verklaard dat een ex-partner van referente is overleden bij een vliegtuigramp in Suriname, terwijl referente heeft verklaard dat al haar ex-partners nog in leven zijn. Diezelfde stelling maakt ook niet dat niet mag worden tegengeworpen dat eiseres en referente de namen van elkaars ex-partners niet kunnen noemen. Voor zover er kinderen zijn geboren uit relaties met die ex-partners mag verwacht worden dat de namen van die expartners bekend zijn. Verweerder heeft verder mogen tegenwerpen dat bij de vraag naar de gezondheid en mogelijke allergieën van referente tegenstrijdige verklaringen zijn gegeven. De stelling van eiseres dat het niet gebruikelijk is elkaars medische dossier tot in detail te weten, biedt daartoe onvoldoende verklaring. Verweerder heeft dit in onderlinge samenhang bezien met de andere antwoorden kunnen tegenwerpen. Eiseres en referente hebben tegenstrijdig verklaard over het moment dat zij ontdekten gevoelens voor vrouwen te hebben, terwijl ze wel hebben verklaard te hebben gesproken over hun seksuele geaardheid. Ook heeft eiseres verklaard dat referente niet eerder een relatie met een vrouw had, terwijl referente heeft verklaard wel een kortstondige relatie met een vrouw te hebben gehad. Verder valt niet in te zien hoe de vraag naar lichamelijke kenmerken, waarbij ook expliciet naar piercings is gevraagd, door referente verkeerd is begrepen. De rechtbank volgt eiseres wel in haar stelling dat de verklaring over het opgroeien in Suriname niet tegenstrijdig is, die is enkel minder uitgebreid. Ook volgt de rechtbank eiseres in haar stelling dat verweerder het feit dat eiseres en referente elkaars inkomen niet weten, niet zonder meer mocht tegenwerpen, nu ze (nog) geen gemeenschappelijke huishouding voeren en dat wellicht kan verklaren dat ze daarvan niet op de hoogte zijn. Dat doet er echter niet aan af dat verweerder de hiervoor besproken onderdelen uit de verklaringen als tegenstrijdig, verschillend, dan wel als onvoldoende heeft mogen aanmerken en heeft mogen betrekken bij de beoordeling of eiseres aannemelijk heeft gemaakt een duurzame en exclusieve relatie te hebben met referente.

6. De rechtbank is van oordeel dat eiseres niet heeft geconcretiseerd waaruit volgt dat het gehoor op bepaalde punten niet goed is verlopen en waaruit blijkt dat op bepaalde onduidelijkheden niet goed zou zijn doorgevraagd, terwijl dat gelet op eiseres haar gronden wel op haar weg lag. In de verklaringen zelf heeft verweerder daartoe geen aanleiding hoeven zien. Het is daarnaast aan eiseres en referente om tijdens het gehoor aan te geven dat vragen onduidelijk zijn. Daarvan is ook niet gebleken. Zo heeft eiseres verklaard dat zij en referente beide gelovig zijn en dat referente ook veel met het geloof bezig is, terwijl referente slechts heeft verklaard dat zij gelooft dat er ‘iets daarboven’ is en dat zij alleen naar de kerk gaat bij bijzonderheden. Uit deze verklaring volgt dat de antwoorden gewoonweg afwijken. Ook acht de rechtbank de vragen wie eiseres tijdens haar laatste verblijf in Nederland naar de luchthaven heeft gebracht en wat hun laatste gezamenlijke uitje was voldoende duidelijk.

7. De rechtbank is van oordeel dat verweerder bovengenoemde tegenstrijdigheden, vaagheden en onduidelijkheden bezien in onderlinge samenhang met de hierna genoemde verschillende, door eiseres niet bestreden tegenstrijdigheden, dan wel onvolkomenheden, contra-indicatief heeft mogen betrekken bij zijn beoordeling. Eiseres heeft verklaard dat referente haar als een gewone vriendin heeft voorgesteld aan haar moeder, terwijl referente heeft verklaard dat zij eiseres als haar partner heeft voorgesteld aan haar moeder. Verder heeft eiseres verklaard dat referente werkt als directrice van een psychiatrische inrichting, terwijl referente werkt als managementassistente in de psychiatrie. Eiseres heeft verder verklaard dat referente haar ongeveer eens per maand € 100,- stuurt, terwijl referente heeft verklaard zo’n drie of vier keer per jaar geld mee te geven voor eiseres aan mensen die naar Suriname gaan. Verder weet eiseres geen namen van de kleinkinderen van referente te noemen.

8. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder zich op grond van het bovenstaande niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat eiseres niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij een duurzame en exclusieve relatie heeft met referente en heeft mogen concluderen dat er sprake is van een schijnrelatie.
Conclusie

9. Het beroep is ongegrond.

10. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. L.A. Banga, rechter, in aanwezigheid van mr. E. Diele, griffier. De beslissing is uitgesproken op 22 januari 2021 en zal openbaar worden gemaakt door publicatie op rechtspraak.nl.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan binnen vier weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.