ECLI:NL:RBDHA:2021:15493

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Amersfoort Bestuursrecht zaaknummer: NL21.956

uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen

[eiseres], mede namens haar minderjarige dochter
[dochter] ,eiseres V-nummers: [v-nummer] en [v-nummer]

(gemachtigde: mr. T. der Bedrosian), en

de Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder (gemachtigde: mr. J.C. van Ossebrugge-Theodoulou).

Procesverloop

Bij besluit van 14 januari 2021 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiseres tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de verlengde procedure niet-ontvankelijk verklaard.

Eiseres heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 4 februari 2021. Eiseres is verschenen, bijgestaan door haar gemachtigde. Als tolk is verschenen R. Najjar. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Overwegingen

1. Eiseres stelt van Syrische nationaliteit te zijn en te zijn geboren op [1989] .

2. Eiseres heeft aan haar asielaanvraag ten grondslag gelegd dat zij op [2016] is getrouwd met [A] met de Libanese nationaliteit. Na haar huwelijk heeft zij met haar echtgenoot verbleven in Jordanië. Na twee jaar in Jordanië te hebben gewoond, hebben eiseres en haar echtgenoot besloten te gaan scheiden. Daarop is eiseres alleen naar Libanon gereisd en na een kort verblijf van enkele weken daar is eiseres alleen doorgereisd naar Syrië. Eiseres is sinds [2019] officieel van haar echtgenoot gescheiden. Omdat het leven als alleenstaande vrouw in Syrië erg moeilijk was en ze daar in angst leefde, heeft eiseres besloten Syrië te verlaten en is zij naar Nederland gereisd.

3. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat eiseres niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij is gescheiden van haar echtgenoot. De echtscheidingsverklaring is door Bureau Documenten onderzocht. Uit het rapport van Bureau Documenten blijkt dat de legalisatie van het Syrische Ministery of Foreign Affairs vals is. Daarnaast is het

onderliggende document, dat ten grondslag heeft gelegen aan de overgelegde kopie, waarschijnlijk niet bevoegd opgemaakt en afgegeven. Omdat verweerder niet aanneemt dat eiseres is gescheiden en haar echtgenoot de Libanese nationaliteit heeft, wordt aangenomen dat het voor eiseres redelijk is om naar Libanon te gaan. Daarnaast heeft eiseres eerder in Libanon verbleven en is het aannemelijk dat zij wordt toegelaten tot Libanon. Daarnaast stelt verweerder zich (subsidiair) op het standpunt dat als al uitgegaan moet worden van de scheiding van eiseres, dan nog is het aannemelijk dat zij zal worden toegelaten tot Libanon, aangezien haar dochter de Libanese nationaliteit heeft, of zal kunnen krijgen. Om die reden wordt de asielaanvraag van eiseres niet-ontvankelijk verklaard.

4. Eiseres voert tegen het bestreden besluit aan dat de echtscheidingsprocedure wel degelijk voltooid is. Verweerder heeft nagelaten te motiveren waarom de verklaringen die eiseres in de zienswijze heeft gegeven over de echtscheidingsverklaring onvoldoende zijn. Het had op de weg van verweerder gelegen om een nader onderzoek uit te voeren om duidelijkheid te verkrijgen. De wijze waarop eiseres het document heeft verkregen is in lijn met de situatie zoals die geldt in Syrië, een situatie waarin vrouwen weinig zeggenschap hebben. Eiseres heeft vervolgens de scheiding proberen te onderbouwen met een document van haar pastoor in Nederland. In dat document wordt bevestigd dat er sprake is van een breuk in het huwelijk van eiseres en haar ex-partner. Verweerder kan niet zomaar voorbij gaan aan deze verklaring. Dit raakt de essentie van het asielrelaas van eiseres. De verklaring is controleerbaar en verifieerbaar, zodat er wel waarde moet worden gehecht aan het document. Bovendien is het nalaten van verder onderzoek naar dat document in strijd met werkinstructie 2014/10. Eiseres heeft geprobeerd haar asielrelaas zo goed mogelijk te onderbouwen met documenten. Daarom heeft zij de verklaring van haar pastoor overgelegd. De overheid kan in voorkomende gevallen tegemoet komen aan de op de vreemdeling rustende bewijslast door zelf onderzoek te verrichten. Aangezien het document controleerbaar en verifieerbaar is, had verweerder nader onderzoek kunnen verrichten door contact op te nemen met de kerkgemeenschap over de bemiddeling tussen eiseres en haar ex-partner. Verweerder heeft door deze nalatigheid dan ook in strijd gehandeld met het zorgvuldigheidsbeginsel.

5. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder zich op het standpunt mogen stellen dat niet aannemelijk is geworden dat eiseres is gescheiden van haar echtgenoot. Het is aan eiseres om haar asielrelaas voor zover mogelijk te onderbouwen met documenten. De door haar overgelegde echtscheidingsverklaring is niet echt gebleken. Anders dan eiseres stelt, is het vervolgens niet aan verweerder om nader onderzoek te verrichten om duidelijkheid te krijgen. Verweerder heeft die duidelijkheid immers al verkregen op basis van het resultaat van het documentenonderzoek. Het is in dat geval aan eiseres om dat onderzoeksresultaat onderbouwd te weerleggen. Daar is zij niet in geslaagd. De in de zienswijze gegeven verklaringen over hoe zij het document heeft verkregen mocht verweerder daarvoor onvoldoende achten. Verweerder heeft in het bestreden besluit ook gemotiveerd weergegeven waarom die verklaringen onvoldoende zijn. Zij heeft de onderzoeksresultaten ook niet weerlegd met het document van haar pastoor dat zij heeft overgelegd. Verweerder legt in het bestreden besluit voldoende gemotiveerd uit waarom dit document onvoldoende is om uit te gaan van een (officiële) scheiding. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder niet onzorgvuldig gehandeld door geen nader onderzoek te verrichten nadat was gebleken dat de door eiseres overgelegde echtscheidingsverklaring niet echt was. De beroepsgrond slaagt niet.

6. Verder heeft eiseres aangevoerd dat verweerder er niet vanuit kan gaan dat eiseres nog

een beroep kan doen op een verblijfsvergunning bij haar ex-partner in Jordanië of Libanon. Zij is niet meer gehuwd met hem, maar zelfs als verweerder niet volgt dat eiseres is gescheiden, mag verweerder er niet vanuit gaan dat zij verblijf kan krijgen in Jordanië of Libanon. Of zij haar partner nu feitelijk of juridisch verlaten heeft, maakt daar niet voor uit

7. De rechtbank stelt voorop dat verweerder ter zitting heeft verduidelijkt dat aan eiseres in het bestreden besluit niet wordt tegengeworpen dat Jordanië voor haar een veilig derde land is. De beroepsgronden waarin eiseres zich richt tegen het veronderstelde standpunt dat Jordanië een veilig derde land voor haar zou zijn, behoeven om die reden geen bespreking.

8. Nu eiseres niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij is gescheiden van haar echtgenoot, mocht verweerder aannemen dat eiseres een zodanige band heeft met Libanon dat van haar redelijkerwijs verwacht mag worden dat zij naar Libanon gaat omdat haar echtgenoot de Libanese nationaliteit heeft. Eiseres heeft niet aannemelijk gemaakt dat dit in haar geval niet van haar verwacht mag worden. Dat zij de Libanese nationaliteit niet heeft en dat zij haar echtgenoot na een ruzie zou hebben verlaten en (uiteindelijk) alleen naar Nederland is gereisd, is daarvoor onvoldoende.

9. Ten slotte voert eiseres aan dat verweerder in strijd handelt met het zorgvuldigheids- en motiveringsbeginsel omdat onduidelijk en onzeker is of de dochter van eiseres de Libanese nationaliteit kan verkrijgen. In het geval verweerder de echtscheiding volgt, is er ook sprake van een buitenechtelijk kind. Vaststelling van het vaderschap zal in dat geval plaats moeten vinden door middel van een DNA-test. Eiseres heeft geen contact meer met haar ex-partner. Niet kan worden aangenomen dat hij bereid is mee te werken aan een DNA-test.

10. De rechtbank overweegt dat deze grond zich richt tegen het subsidiaire standpunt van verweerder dat Libanon ook een veilig derde land voor eiseres zou zijn omdat haar dochter de nationaliteit van Libanon heeft of kan krijgen. Nu verweerder de scheiding niet hoefde te volgen, behoeft deze grond geen bespreking meer. Libanon is een veilig derde land, reeds omdat de echtgenoot van eiseres de nationaliteit van dat land heeft.

11. Gelet op het voorgaande mocht verweerder eiseres tegenwerpen dat zij terug kan keren naar een veilig derde land. De beroepsgrond slaagt niet.

12. De aanvraag is terecht niet-ontvankelijk verklaard. Het beroep is ongegrond.

13. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. C.M. Dijksterhuis, rechter, in aanwezigheid van mr. C. ten Klooster, griffier.

De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:

15 februari 2021

en zal openbaar worden gemaakt door publicatie op www.rechtspraak.nl

Documentcode: [documentcode]

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking.