ECLI:NL:RBDHA:2020:474

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK DEN HAAG

Team handel

Zaaknummer / rolnummer: C/09/579810 / HA ZA 19-946

Vonnis van 22 januari 2020

in de zaak van

1.[eisende partij sub 1] te [plaats 1] ,

2.
[eisende partij sub 2]te [plaats 2] ,

eisers,

advocaat mr. W.H. Benard te Dordrecht,

tegen

[de curator]te [plaats 3] ,

in hoedanigheid van bijzondere curator over de minderjarigen: [de minderjarige 1] , [de minderjarige 2] en [de minderjarige 3] ,

gedaagde,

advocaat mr. I.J. Pieters te Leiden.

Partijen zullen hierna eisers en gedaagde genoemd worden. Eisers zullen afzonderlijk ook [eisende partij sub 1] en [eisende partij sub 2] genoemd worden.

1.De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

de dagvaarding van 30 augustus 2019, met producties 1 t/m 11;
de conclusie van antwoord.

1.2.

Partijen hebben de rechtbank bericht dat zij een comparitie van partijen niet noodzakelijk vinden en hebben verzocht vonnis te wijzen. De rechtbank heeft vervolgens een datum voor vonnis bepaald.

2.De feiten

2.1.

Op [datum overlijden] is [de erflater] (hierna: erflater) op drieënzestigjarige leeftijd overleden.

2.2.

[eisende partij sub 1] en [eisende partij sub 2] zijn de dochter en zoon van erflater.

2.3.

Erflater heeft in zijn testament van 1 mei 2014, opgesteld door [de notaris 1] , destijds notaris te [plaats 4] , onder meer het volgende bepaald:

“
III. ERFSTELLING

Ik benoem tot mijn afstammelingen tot mijn enige erfgenamen.

Plaatsvervulling

Op bovenstaande benoeming verklaar ik de regels omtrent plaatsvervulling van overeenkomstige toepassing.”

2.4.

In de verklaring van erfrecht van 26 oktober 2017 die naar aanleiding van het overlijden van erflater is opgesteld door [de notaris 2] , notaris te [plaats 5] , staat onder meer het volgende vermeld:

“
De erflater heeft (…) laatstelijk over zijn nalatenschap beschikt bij effect sorterend testament op één mei tweeduizend veertien verleden voor [de notaris 1] , destijds notaris te [plaats 4] , bij welk testament hij tot enige erfgenamen van zijn nalatenschap heeft benoemd: zijn afstammelingen, te weten:

mevrouw[eisende partij sub 1];

de heer[eisende partij sub 2];

mevrouw[de minderjarige 1];

de heer[de minderjarige 2];

mevrouw[de minderjarige 3],

allen voornoemd, ieder voor één/vijfde (1/5) deel van zijn nalatenschap.”

2.5.

Bij beschikking van deze rechtbank van 16 augustus 2019 is [de curator] benoemd tot bijzondere curator over de minderjarige kinderen van [eisende partij sub 2] , te weten:

 [de minderjarige 1] , geboren op [geboortedatum 1] ;

 [de minderjarige 2] , geboren op [geboortedatum 2] ;

 [de minderjarige 3] , geboren op [geboortedatum 2] ;

om hen in deze procedure te vertegenwoordigen.

3.Het geschil

3.1.

Eisers vorderen bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, voor recht te verklaren dat de enige erfgenamen in de nalatenschap van [de erflater] , geboren te [geboorteplaats] op [datum geboorte] en overleden op [datum overlijden] , zijn: [eisende partij sub 1] , dochter van erflater, en [eisende partij sub 2] , zoon van erflater.

3.2.

Gedaagde voert geen verweer.

3.3.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

4.De beoordeling

4.1.

Kern van de zaak is wie de erfgenamen zijn van erflater. Partijen zijn van mening dat de kinderen van erflater, [eisende partij sub 1] en [eisende partij sub 2] , de enige erfgenamen zijn. De notaris die de verklaring van erfrecht heeft opgesteld is van mening dat naast de kinderen van erflater ook zijn kleinkinderen, [de minderjarige 1] , [de minderjarige 2] en [de minderjarige 3] , erfgenamen zijn.

4.2.

Erflater heeft in zijn testament zijn afstammelingen tot zijn erfgenamen benoemd. De oorzaak van de onduidelijkheid is de verschillende uitleg van de term ‘afstammelingen’.

4.3.

Hoewel partijen onderling niet van mening verschillen over de uitleg van het testament, moet de rechtbank beoordelen of erflater met ‘afstammelingen’ alleen zijn kinderen heeft bedoeld, of ook zijn kleinkinderen. De notaris die de verklaring van erfrecht heeft opgesteld is immers een andere mening toegedaan dan partijen en de uitleg van een testament staat niet ter vrije beoordeling van partijen.

4.4.

Het testament moet met toepassing van artikel 4:46 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) worden uitgelegd. Dit betekent dat bij de uitleg moet worden gelet op de verhoudingen die het testament kennelijk wenst te regelen en op de omstandigheden waaronder het testament is gemaakt.

4.5.

Vast staat dat erflater op het moment van het opstellen van het testament in een echtscheidingsprocedure was verwikkeld en dat hij ziek was. De voornaamste reden voor het opstellen van het testament was te voorkomen dat zijn toenmalige echtgenote van hem zou erven.

4.6.

In de dossieraantekeningen van notaris [de notaris 1] , die aan eisers ter beschikking zijn gesteld, staat, voor zover hier relevant:

“
Herroeping

Enige erfgenamen 2 kinderen”.

4.7.

Daarnaast zijn in het testament de regels van plaatsvervulling van overeenkomstige toepassing verklaard op de benoeming tot erfgenamen. Het is aannemelijk dat dit ziet op plaatsvervulling voor [eisende partij sub 2] . Gezien de leeftijd van de kleinkinderen ligt het immers niet voor de hand dat dit ziet op plaatsvervulling voor de kleinkinderen. Op het moment van het opstellen van het testament was [de minderjarige 1] vier maanden oud en [de minderjarige 2] en [de minderjarige 3] zijn pas daarna, in [geboortejaar] , geboren.

4.8.

Dit alles wijst erop dat erflater alleen zijn kinderen tot erfgenamen heeft willen benoemen.

4.9.

Deze bedoeling van erflater volgt ook uit een e-mailwisseling tussen erflater en zijn boekhouder uit 2017. Erflater heeft op 23 maart 2017 een e-mail gestuurd aan zijn boekhouder met het onderwerp
“Erfenis [eisende partij sub 1] en [eisende partij sub 2] ”, waarin hij aan zijn boekhouder vraagt
“wat ze krijgen als ik weg ben (…)”. De boekhouder heeft op dezelfde dag geantwoord: “
Als wat dadelijk resteert wordt voor 50% van [eisende partij sub 1] en 50% van [eisende partij sub 2] . (…) Pensioen wordt omgezet in Oudedagsvoorziening, dit erven de kinderen ook 50/50. Daar krijgen zij dan maandelijks een uitkering van.”

4.10.

Tot slot heeft een broer van erflater in een e‑mail aan [eisende partij sub 2] en [eisende partij sub 1] van 1 november 2018 het volgende geschreven:

“
Zoals heden middag door de telefoon besproken, [eisende partij sub 2] ik in 2014 zeer regelmatig met jullie vader (mijn broer) op pad geweest om e.e.a.(financieel ) op de rit te krijgen.

Hij voelde toen al aan dat, gezien zijn gezondheidstoestand, de tijd begon te dringen.

Jullie ouders lagen toen in scheiding.

Hij wilde ten koste van alles voorkomen dat er, naast de juridische verplichtingen, geen financien naar jullie moeder ( [A] )ging, maar zoveel mogelijk naar zijn kinderen [eisende partij sub 1] en [eisende partij sub 2] .

Over kleinkinderen is nooit gesproken.

Het testament wat toen is opgesteld ( ook kleinkinderen bedelen ) is zo ook nooit bedoeld.”

4.11.

Gelet op de bewoordingen van het testament, de aantekeningen van de notaris die het testament heeft opgesteld en de hiervoor genoemde e-mails en verklaring, moet ervan worden uitgegaan dat erflater heeft bedoeld zijn twee kinderen tot zijn enige erfgenamen te benoemen. Nergens blijkt uit dat erflater heeft bedoeld om ook zijn kleinkinderen tot erfgenamen te benoemen.

4.12.

Het voorgaande leidt ertoe dat de gevorderde verklaring voor recht zal worden toewezen.

5.De beslissing

De rechtbank:

5.1.

verklaart voor recht dat de enige erfgenamen van de nalatenschap van [de erflater] (hierna: erflater), geboren te [geboorteplaats] op [datum geboorte] en overleden op [datum overlijden] , zijn:

[eisende partij sub 1] , dochter van erflater, en [eisende partij sub 2] , zoon van erflater.

Dit vonnis is gewezen door mr. J. Brandt en in het openbaar uitgesproken op 22 januari 2020.^[1]