Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
1.de publiekrechtelijke rechtspersoon DE POLITIE, te Den Haag,
STICHTING SAMEN VEILIG MIDDEN-NEDERLAND, te Utrecht ,
1.De procedure
- de aan de Politie op 26 juli 2018 betekende dagvaarding met producties 1 tot en met 17;
- de aan de Stichting op 23 juli 2018 betekende dagvaarding met producties 1 tot en met 17;
- de conclusie van antwoord aan de zijde van de Politie met producties 1 tot en met 9;
- de conclusie van antwoord aan de zijde van de Stichting met producties 1 tot en met 10;
- de op 14 maart 2019, 18 maart 2019 en 25 maart 2019 door mr. Muller ingediende B-16 formulieren met producties 18 tot en met 23;
- het proces-verbaal van comparitie van 28 maart 2019.
1. The parties shall share joint legal custody of the three minor children, whose primary residence shall be with the plaintiff (de moeder, rb.), subject to the defendant’s ( [eiser] , rb.) reasonable rights of visitation, as previously agreed and ordered”.
I have been your family law attorney since the dissolution of your marriage action in 2004-2005. As part of that case, you and your former wife were awarded joint legal custody of your minor children. That order remains in full force and effect, as it was never modified.”
Re: Approval Residential Shared Custody
Een Engelssprekende mevrouw uit de USA genaamd
Ik kan het moeilijk helder krijgen in welke mate vader de tweeling belemmert om terug te gaan naar de USA en wat nu werkelijk het probleem is (of er sprake is van strafbare feiten). Duidelijk is wel dat de tweeling terug wil. Dat hebben ze al uitgesproken tegen hun vader.”
Hij raad[t, rb.] aan om mevrouw te verwijzen naar Veilig Thuis / Save. Daar hebben ze alle know how omtrent de zeggenschap etc. Ook mede gezien het feit dat de kinderen 16 jaar zijn en ze dus in NL eigen zeggenschap hebben vwb de keuze bij wie ze willen wonen.”
Politie belt en vraagt om advies. Politie is bij een woning in […] waar een tweeling van 16 jaar bij hun vader woont, een jongen en een meisje. De jongen zou van zijn vader een klap hebben gehad. De politie vertelde dat ze sinds kort bij hun vader en zijn partner wonen en ze vader de afgelopen jaren alleen een maand per jaar in de vakantie hebben gezien. Ze woonden bij moeder in Amerika. Het plan is dat ze nu een poos bij vader zouden gaan wonen. Nu het incident heeft plaatsgevonden zeggen de jongeren terug te willen naar hun moeder in Amerika en dus niet meer bij vader te willen blijven. Politie vraagt wat te doen nu.”
Welk advies heb je gegeven? Welke actie is gedaan? Wat heb je afgesproken?
Datum melding: 15-9-2016
Omschrijving incident en pleeglocatie:
Was enorm opgelucht dat haar kinderen weg zijn bij vader en waardeerde het enorm dat er nog even gebeld werd. Wilde nogmaals de collega’s heel erg bedanken voor hun hulp. [de zoon] en [de dochter] hadden goed geslapen en waren nu op de luchthaven aan het wachten op vertrek naar Amerika”.
3.Het geschil
- de Politie heeft de kinderen uit de woning van [eiser] weggenomen en meegewerkt aan hun vertrek naar de VS zonder zijn toestemming of (vervangende) toestemming van de kinderrechter, terwijl dit op grond van de wet wel vereist was aangezien [eiser] het gezag over de kinderen uitoefende en de kinderen in Nederland hun hoofdverblijfplaats hadden;
- de Politie heeft [eiser] niet gehoord over de mogelijkheid om de kinderen tijdelijk op te vangen bij familie;
- de Politie heeft onvoldoende onderzoek gedaan naar de gezagspositie van [eiser] ;
- de Politie heeft [eiser] niet medegedeeld waar naartoe de kinderen vertrokken en hem niet op de hoogte gesteld van het voorgenomen vertrek van de kinderen naar de VS;
- de Politie heeft [eiser] bij het vertrek van de kinderen uit zijn woning geen gegevens van Veilig Thuis verstrekt.
- de Stichting heeft de Politie onjuist geadviseerd met haar mededeling dat kinderen van 16 jaar zelf mogen kiezen waar ze wonen;
- de Stichting heeft verzuimd [eiser] te horen over wat er de bewuste avond was voorgevallen en hem te informeren over haar advies;
- de Stichting heeft verzuimd onderzoek in te stellen naar de vraag of sprake was van een crisissituatie die onmiddellijk ingrijpen noodzakelijk maakte;
- de Stichting heeft verzuimd onderzoek in te stellen naar de gezagspositie van [eiser] ;
- de Stichting heeft verzuimd de kinderen te horen;
- de Stichting heeft rechterlijke tussenkomst onmogelijk gemaakt door in te stemmen met het besluit van de Politie de kinderen over te brengen naar het hotel met als doel uit te reizen naar de VS;
- de Stichting heeft haar advies niet teruggedraaid en het vertrek van de kinderen naar de VS niet voorkomen;
- de Stichting heeft [eiser] onwetend gehouden van het voorgenomen vertrek van de kinderen naar de VS tot exact het moment waarop zij in het vliegtuig zaten.
4.De beoordeling
shared custody” heeft gebruikt. Dat de moeder later, toen zij eiste dat de kinderen naar haar zouden komen, anders zou hebben verklaard en dat een uittreksel uit het ouderlijk gezagsregister niet is overgelegd, doet daar niet aan af. De Politie heeft derhalve onvoldoende gemotiveerd weersproken dat [eiser] mede het gezag over de kinderen had, zodat de rechtbank hiervan uitgaat.
approval residential shared custody”.
to reside and live” bij [eiser] . Deze woorden kunnen in de gegeven omstandigheden redelijkerwijs niet anders worden uitgelegd dan dat de kinderen zich in Nederland zouden vestigen en dat het de bedoeling van de moeder is geweest om de hoofdverblijfplaats van de kinderen te wijzigen van de VS naar Nederland. Daarbij is van belang dat aan de verklaring van de moeder onmiddellijk uitvoering is gegeven doordat de kinderen in Nederland zijn ingeschreven in de basisregistratie personen van de gemeente, op school en bij sportverenigingen. Dat zijn typisch handelingen die passen bij het wijzigen van de hoofdverblijfplaats. De kinderen zijn verder daadwerkelijk op school en met sporten begonnen. Ook heeft [eiser] onweersproken gesteld dat, hoewel het contact beperkt was, de moeder hiervan op de hoogte was. De omstandigheid dat de moeder op 15 september 2016 tegen [A] heeft gezegd dat de kinderen bij haar woonden en slechts
tijdelijkbij [eiser] zijn om een band op te bouwen met vader, maakt het oordeel van de rechtbank niet anders. De moeder heeft dit immers gezegd nadat zij in discussie was geraakt met [eiser] over het terugkeren van de kinderen naar de VS, zodat aan die uitlating minder gewicht toekomt dan aan haar eerdere, ondertekende verklaring van 27 augustus 2016. Bovendien moet er ook in dat geval, gelet op de voormelde, vaststaande omstandigheden, van uit worden gegaan dat de hoofdverblijfplaats van de kinderen is gewijzigd; met het opbouwen van een band is immers ook de nodige tijd gemoeid. De rechtbank volgt de Stichting tot slot niet in haar betoog dat sprake is van twee hoofdverblijfplaatsen, één bij de moeder in de VS en één bij de vader in Nederland. Iedere aanwijzing dat dit de bedoeling van de ouders is geweest ontbreekt, terwijl dat ook niet praktisch uitvoerbaar is.
De politie voldoet reeds aan de uitgangspunten van het onderhavige wetsvoorstel. De politie professionals weten welke stappen zij binnen hun organisatie kunnen zetten, wanneer zij advies kunnen krijgen van AMK[Advies- en Meldpunt Kindermishandeling, rechtbank]
of SHG[Steunpunt Huiselijk Geweld, rechtbank]
en wanneer ze daar kunnen melden.
De politie ontvangt regelmatig meldingen van kindermishandeling of andere vormen van huiselijk geweld waarbij een onmiddellijke inzet van hulpverleners noodzakelijk is. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om:
- bereikbaarheid;
- termijnen van opvolging vanuit de hulpverlening;
- de “warme” overdracht vanuit de politie naar de betreffende hulpverlener;
- maatregelen in het kader van de veiligheid;
- rollen en verantwoordelijkheden in dergelijke voorvallen.”
moetkomen om het van de Politie over te nemen (de “warme overdracht”) , overweegt de rechtbank dat dit niet is komen vast te staan, nu de Stichting dit gemotiveerd heeft betwist en een schriftelijk stuk waarin deze gestelde afspraak is neergelegd niet in het geding is gebracht.
het betreft immers een advies op basis waarvan de adviesvrager zelf gaat handelen” en dat het AMHK alleen de eigen persoonsgegevens van de adviesvrager kan verwerken (Kamerstukken II 2013/2014, 33841, nr. 35, p. 23). In het Handelingsprotocol (p. 7, 9-10) wordt in het kader van de verdeling van verantwoordelijkheden toegelicht dat advies wordt gegeven op basis van anonieme cliëntgegevens, dat het AMHK verantwoordelijk is voor het zorgvuldig adviseren, maar de adviesaanvrager zelf verantwoordelijk blijft voor de aanpak en voor de stappen die eventueel genomen moeten worden.
hadovergedragen. De Politie mocht dan ook niet volstaan met het enkel noemen van de naam van Veilig Thuis, althans SAVE, zonder opgave van contactgegevens en zonder die naam te spellen. Of die gegevens gemakkelijk via het internet te achterhalen zijn, doet er niet toe. Het staat immers vast dat [eiser] niet wist bij welke organisatie hij moest zijn en dat het hem tijd heeft gekost om dat te achterhalen, terwijl hij al die tijd niet wist waar zijn kinderen waren. De Politie heeft dan ook op dit punt onzorgvuldig en daarmee onrechtmatig gehandeld jegens [eiser] .
anoniemecasus. Het overdrachtsformulier, waarvan mag worden aangenomen dat [D] dit vóór 09:00 uur heeft ingediend bij het secretariaat van Veilig Thuis (of elders binnen de organisatie), bevatte geen persoonsgegevens van de kinderen, de moeder en [eiser] . Het feit dat Veilig Thuis de melding pas in de middag van 16 september 2016 heeft opgepakt, juist op het moment dat de kinderen al in het vliegtuig zaten, en toen pas contact heeft gezocht met [eiser] is, in de gegeven omstandigheden, niet onzorgvuldig. Iedere aanwijzing dat Veilig Thuis dit opzettelijk toen pas heeft gedaan, zoals [eiser] stelt, ontbreekt. Het verwijt van [eiser] dat Veilig Thuis haar advies had moeten terugdraaien en had kunnen en moeten voorkomen dat de kinderen zouden uitreizen en hem eerder had moeten informeren, slaagt daarom niet.
mogelijkop een ander moment ook zouden zijn vertrokken. Het bestaan van de enkele mogelijkheid is daartoe onvoldoende. Bovendien hebben de Politie en de Stichting die mogelijkheid onvoldoende onderbouwd, laat staan dat die terugkeer ook op 16 september 2016 zou hebben plaatsgevonden. Daartoe acht de rechtbank van belang dat [eiser] onweersproken heeft gesteld dat een terugkeer van de kinderen voor het eerst aan de orde is geweest op 15 september 2016 tijdens het ontbijt en dat de verdere dag zonder bijzonderheden is verlopen en dat de kinderen gewoon naar school en naar hun sportverenigingen zijn gegaan. De rechtbank kan er op basis van hetgeen in deze procedure naar voren is gebracht niet vanuit gaan dat de situatie in de nacht van 15 september 2016, ook nadat [eiser] zijn zoon had aangeraakt, dermate onhoudbaar was dat de kinderen hoe dan ook zouden vertrekken. Gedaagden kunnen ook niet worden gevolgd in hun stelling dat de kinderrechter zou hebben beslist dat de kinderen naar de VS mochten vertrekken. Bij de beoordeling door de kinderrechter komt niet alleen gewicht toe aan de door de Stichting en de Politie genoemde omstandigheden, maar vooral ook hun motieven om naar Nederland te willen komen (waaronder de mogelijkheden voor de zoon om zich te laten behandelen voor zijn psychische problemen) en hun situatie in de VS. Daarbij komt dat wennen in een ander land (en in dit geval ook aan een andere gezinssituatie) tijd kost. Doorgaans is hiermee (veel) meer tijd gemoeid dan de omstreeks twee weken die in dit geval zijn verstreken. Bovendien gaat zo’n wenperiode dikwijls gepaard met positieve en met negatieve ervaringen. Zeker in het geval van kinderen van zestien jaar, die in hun land van herkomst al een eigen sociale kring zullen hebben opgebouwd, zal het wennen in een ander land de nodige tijd en moeite kosten. Een ouder behoeft, zeker in zo’n situatie, niet op het eerste het beste verzoek van het kind een ticket terug te boeken. Veel meer voor de hand liggend is om met het kind in gesprek gaan en nadere afspraken te maken over de periode waarin aan het wennen in het andere land wordt gewerkt. Daarbij zou in een geval als dit een periode van een schooljaar voor de hand liggen, omdat de kinderen bij eerdere terugkeer naar de VS ook veel van het schooljaar daar zouden hebben gemist. Bovendien is niet gezegd dat die beoordeling er toe zou leiden dat
beidekinderen zouden vertrekken. Met hun stellingen miskennen de Stichting en de Politie tevens dat het onrechtmatige van hun handelen met name ook zit in de wijze waarop de kinderen zijn vertrokken: abrupt, binnen een zeer kort tijdsbestek, zonder dat [eiser] wist wat gaande was en zonder dat hij de gelegenheid heeft gekregen om afscheid te nemen van zijn kinderen.