ECLI:NL:RBDHA:2019:4083

• Datum uitspraak: 17 april 2019
• Publicatiedatum: 25 april 2019
• Zaaknummer: AWB - 18 _ 7545
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: A.D. van Riel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Aftrekbaarheid van cursusgeld voor coachingstraject in relatie tot scholingsuitgaven

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 17 april 2019 uitspraak gedaan in een geschil tussen een eiser en de inspecteur van de Belastingdienst over de aftrekbaarheid van scholingsuitgaven. Eiser had in 2015 aangifte gedaan voor de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) en daarbij een bedrag van € 10.620 aan scholingsuitgaven opgevoerd, waaronder € 1.500 voor een coachingstraject bij Common Simplicity Consult (CSC). De inspecteur heeft echter alleen de kosten voor de opleiding aan de Technische Universiteit Delft (TU Delft) in aftrek toegestaan, en niet de kosten voor het coachingstraject.

De rechtbank heeft geoordeeld dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat de kosten voor het coachingstraject in aanmerking komen voor aftrek. Volgens de rechtbank zijn scholingsuitgaven alleen aftrekbaar als ze zijn gedaan met het oog op het verwerven van inkomen uit werk en woning. Eiser stelde dat het coachingstraject een verplicht onderdeel van de opleiding was, maar de rechtbank oordeelde dat uit de stukken niet bleek dat dit traject verplicht was. De rechtbank concludeerde dat het coachingstraject meer gericht was op de persoonlijke ontwikkeling van eiser dan op het verwerven of behouden van inkomen.

De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond en wees erop dat eiser geen afzonderlijke gronden had aangevoerd tegen de berekening van de belastingrente. De uitspraak werd openbaar uitgesproken en partijen hebben de mogelijkheid om binnen zes weken hoger beroep in te stellen bij het gerechtshof Den Haag.

Uitspraak

Rechtbank DEN HAAG

Team belastingrecht

zaaknummer: SGR 18/7545

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer van17 april 2019 in de zaak tussen

[eiser], wonende te [plaats], eiser(gemachtigde: drs. [drs.]),

en

de inspecteur van de Belastingdienst, verweerder.

De bestreden uitspraak op bezwaar

De uitspraak van verweerder van 10 oktober 2018 op het bezwaar van eiser tegen de voor het jaar 2015 opgelegde aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV).

Zitting

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 3 april 2019.

Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde en zijn kantoorgenoot [A]. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door [B] en mr. [C].

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Overwegingen

1. Eiser heeft in 2015 de opleiding [OPLEIDING] aan de Technische Universiteit van Delft (TU Delft) gevolgd.

2. Eiser heeft voor het jaar 2015 aangifte IB/PVV gedaan naar een inkomen uit werk en woning van € 52.912. Eiser heeft daarbij € 10.620 aan scholingsuitgaven in aftrek gebracht.

3. Per e-mail van 11 februari 2018 heeft eiser verweerder onder andere een specificatie van de scholingsuitgaven doen toekomen. Hierin is een post ‘Betaling studie deel 2’ van € 8.400, een post ‘Common Simplicity Consult (CSC)’ van € 1.500 en een totaalbedrag aan boeken van € 218,09 opgenomen.

4. Verweerder heeft bij het vaststellen van de aanslag IB/PVV alleen de scholingsuitgaven voor de opleiding aan de TU Delft ten bedrage van € 8.150 (€ 8.400 verminderd met de drempel van € 250) in aftrek toegestaan.

5. In geschil is of de aanslag IB/PVV tot een juist bedrag is vastgesteld. Meer in het bijzonder is in geschil of de kosten voor het volgen van het coachingstraject bij CSC ten bedrage van € 1.500 in aanmerking komt voor aftrek. Niet in geschil is dat de kosten voor de studie ten bedrage van € 8.400 in aanmerking komen voor de aftrek. Ter zitting heeft eiser ook aangegeven dat niet langer in geschil is dat de studieboeken niet voor aftrek in aanmerking komen.

6. Eiser stelt dat de kosten voor de cursus bij CSC ten bedrage van € 1.500 in aanmerking komen voor aftrek, omdat de cursus bij CSC onderdeel is van de opleiding aan de TU Delft. De cursus bij CSC wordt gegeven door dezelfde docenten als de docenten die de opleiding aan de TU Delft verzorgen. Ter zitting heeft eiser aangevoerd dat iedere student een coachingstraject volgt “op voorschrift eigenlijk van de universiteit”, dat in overleg met de mentor wordt besloten bij welk bureau een student het traject gaat volgen en dat het niet mogelijk is om te weigeren het coachingstraject te volgen. Het coachingstraject is, aldus eiser, de praktische kant van de opleiding en houdt het coachen van de zwakke punten van de cursist in.

7. Op grond van artikel 6.27 Wet IB 2001 zijn scholingsuitgaven slechts aftrekbaar wanneer deze zijn gedaan met het oog op het verwerven van inkomen uit werk en woning en wanneer het betreft één van de in dat artikel genoemde soort uitgaven. Op de belastingplichtige rust de last om aannemelijk te maken dat de door hem geclaimde kosten scholingsuitgaven betreffen die voor aftrek in aanmerking komen.

8. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat om als scholingsuitgaven te kwalificeren de uitgaven direct verband moeten houden met het leertraject. Hierbij moet worden gedacht aan reële en rechtstreekse kosten, lasten en afschrijvingen voor een opleiding of studie, zoals bijvoorbeeld lesgelden en leerboeken. Zo zijn uitgaven voor vakliteratuur alleen aftrekbaar indien er een zodanig verband tussen de literatuur en het volgen van een leertraject bestaat dat de literatuur in de gegeven omstandigheden naar het spraakgebruik als leerboek of leermiddel kan worden aangemerkt. Het geobjectiveerde doel van het volgen van de opleiding of studie moet zijn hetzij het verbeteren van de financieel-economische positie van de belastingplichtige, hetzij het op peil houden of verbeteren van kennis en vaardigheden die de belastingplichtige nodig heeft voor het verwerven of behouden van inkomen uit tegenwoordige arbeid. Uitgaven voor een opleiding of studie die wordt gevolgd als hobby of uit persoonlijke interesse, kunnen dus niet als scholingsuitgaven in aanmerking komen, evenmin als dergelijke uitgaven in een te ver verwijderd verband staan met het verwerven van inkomen uit werk en woning (zie Memorie van toelichting, Kamerstukken II 1998/99, 26727, nr. 3, blz. 260-261).

9. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiser niet aannemelijk gemaakt dat het cursusgeld voor de CSC voor aftrek in aanmerking komt. Naar het oordeel van de rechtbank is onvoldoende aannemelijk gemaakt dat het coachingstraject gericht is op het verwerven of behouden van inkomen uit werk en woning. Het coachingstraject is algemeen van aard en meer gericht op het vergroten van de persoonlijke uitrusting van eiser dan gericht op het verwerven of behouden van inkomen uit werk en woning.

Eiser heeft aangevoerd dat het coachingstraject een verplicht onderdeel van de studie is en daarom voor aftrek in aanmerking moet komen, als cursusgeld, zo begrijpt de rechtbank. Uit de stukken is niet gebleken dat het traject bij CSC als verplicht onderdeel van de studie geldt. Uit het document “Voorstel VLT m.b.t. volgen van Delft Toptech masteropleiding ‘[OPLEIDING] (MoSHE)” blijkt nergens dat coachingstrajecten onderdeel zijn van de opleiding. Ook overigens is niet gebleken dat coaching een verplicht onderdeel van de studie vormt. Dat eiser zich gedrongen voelde het coachingstraject te volgen, mogelijk door de wijze waarop een en ander is gecommuniceerd en/of vanwege de omstandigheid dat de coaching plaats kon vinden bij de eigen praktijk van een of meer docenten, maakt het nog geen verplicht onderdeel van de studie waarvoor recht op aftrek bestaat. De rechtbank neemt daarbij voorts in aanmerking, zo eiser ter zitting heeft verklaard, dat er geen studiepunten worden toegekend voor het volgen van het coachingstraject.

10. Eiser heeft geen afzonderlijke gronden aangevoerd tegen de berekening van de belastingrente en ook overigens is niet gebleken dat deze is berekend in strijd met het bepaalde in hoofdstuk VA van de Algemene wet inzake rijksbelastingen.

11. Gelet op wat hiervoor is overwogen is het beroep ongegrond verklaard.

12. Voor een proceskostenveroordeling in beroep bestaat op grond van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht geen aanleiding, omdat het beroep ongegrond is verklaard.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.D. van Riel, rechter, in aanwezigheid van
mr. F.J. Baak, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 17 april 2019.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na verzending hoger beroep instellen bij het gerechtshof Den Haag (team belastingrecht), Postbus 20302,

2500 EH Den Haag.