ECLI:NL:RBDHA:2019:1086

• Datum uitspraak: 11 februari 2019
• Publicatiedatum: 8 februari 2019
• Zaaknummer: 09/857055-18
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: N.F.H. van Eijk; A.P. Sno; B.A. Sturm
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van verdachte in zaak van woningoverval met geweld en bedreiging

Op 11 februari 2019 heeft de Rechtbank Den Haag uitspraak gedaan in de strafzaak tegen de verdachte, die werd beschuldigd van medeplegen van een woningoverval op 10 februari 2017 in Rijswijk. De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van de tenlastegelegde feiten, omdat niet wettig en overtuigend kon worden bewezen dat hij betrokken was bij de overval. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte en zijn medeverdachte zich op cruciale momenten in de nabijheid van de woning van het slachtoffer bevonden, maar dat dit op zichzelf niet voldoende bewijs opleverde voor zijn betrokkenheid. De officier van justitie had sterke aanwijzingen gepresenteerd, waaronder DNA-materiaal van de verdachte op een tie-wrap die bij de overval was gebruikt, maar de rechtbank oordeelde dat de verklaring van de verdachte over hoe zijn DNA daar terecht was gekomen, geloofwaardig was. De rechtbank concludeerde dat er onvoldoende bewijs was voor een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en de medeverdachte tijdens de overval. De rechtbank heeft ook de vordering van de officier van justitie om de in beslag genomen telefoons aan de verdachte te retourneren, toegewezen. De uitspraak benadrukt het belang van voldoende bewijs voor een veroordeling in strafzaken.

Uitspraak

Rechtbank DEN HAAG

Strafrecht

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 09/857055-18

Datum uitspraak: 11 februari 2019

Tegenspraak

(Promis vonnis)

De rechtbank Den Haag heeft op de grondslag van de tenlastelegging en naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting het navolgende vonnis gewezen in de zaak van de officier van justitie tegen de verdachte:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 1986 te [geboorteplaats] ,

BRP- [adres 1] .

1. Het onderzoek ter terechtzitting

Het onderzoek is gehouden ter terechtzittingen van 6 juni 2018, 3 september 2018 en 30 november 2018 (telkens pro forma) en 28 januari 2019 (inhoudelijk).

De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie, mr. S. van der Harg, en van hetgeen door verdachte en zijn raadsvrouw, mr. A. Jankie, naar voren is gebracht.

2. De tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 10 februari 2017 te Rijswijk tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toeëigening heeft weggenomen een mobiele telefoon (iPhone 5s), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welke diefstal

werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen die [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of aan zijn mededader(s) hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld en/of welke

bedreiging met geweld bestond(en) uit

- het zich naar de woning van die [slachtoffer] begeven en/of (vervolgens) deze woning binnengaan/binnendringen en/of

- die [slachtoffer] tegen het lichaam duwen en/of aan het lichaam trekken en/of die [slachtoffer] de woning induwen en/of

- het geven van meerdere vuistslagen tegen het hoofd van die [slachtoffer] en/of

- het tonen van een taser en/of het in de nabijheid van die [slachtoffer] aanzetten van die taser en/of

- het houden van een taser bij de schouder en/of het hoofd van die [slachtoffer] en/of een taser tegen de schouder en/of het hoofd van die [slachtoffer] zetten en/of (vervolgens) een stroomstoot op/tegen de schouder en/of het hoofd geven en/of

- die [slachtoffer] vastpakken en/of opdragen/dwingen op de hurken te gaan zitten en/of (vervolgens) een trui, althans een kledingstuk, over het hoofd van die [slachtoffer] te trekken ten gevolge waarvan hem, die [slachtoffer] het zicht (deels) werd ontnomen en/of

- het die [slachtoffer] opdragen/dwingen de armen bij elkaar te brengen en/of (vervolgens) de armen met (een) tie-wrap(s) en/of een touw en/of (een) veter(s) vast te binden en/of

- het (meermalen) tegen die [slachtoffer] zeggen 'je weet waarvoor we komen, waar is het? Geef het aan ons, als de Columbianen komen ben je dood en krijg je een kogel door je kop' en/of 'we denken dat we de verkeerde hebben, we denken niet dat jij het bent. Maar als je het wel bent, weten we je te vinden en dan ben je dood' en/of 'als je liegt, ben je dood' en/of 'je bent nat gemaakt, dus je moet oppassen, omdat het heel veel pijn doet als je dan getaserd wordt', althans soortgelijke woorden van dreigende strekking en/of aard en/of

- het met een (natte) sjaal bij elkaar binden van de benen en/of

- het opdragen/dwingen van die [slachtoffer] om voor het bed plaats te nemen en/of (vervolgens) die [slachtoffer] met (een) tie-wrap(s) aan het spiraal van het bed vast te binden en/of

- het (meermalen) gieten van water over het hoofd van die [slachtoffer] en/of het (tegelijkertijd) plaatsen van een sok en/of doek in/over de mond van die [slachtoffer] ;

EN/OF

hij op of omstreeks 10 februari 2017 te Rijswijk, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [slachtoffer] te dwingen tot de afgifte van geld en/of (een) goed(eren) van zijn/hun gading, in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan die [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn/haar mededader(s), met een of meer van zijn/haar mededader(s), althans alleen,

- zich naar de woning van die [slachtoffer] heeft/hebben begeven en/of (vervolgens) deze woning is/zijn binnengegaan/binnengedrongen en/of

- die [slachtoffer] tegen het lichaam heeft/hebben geduwd en/of aan het lichaam heeft/hebben getrokken en/of die [slachtoffer] de woning in heeft/hebben geduwd en/of

- die [slachtoffer] meerdere vuistslagen tegen het hoofd heeft/hebben gegeven en/of

- die [slachtoffer] een taser heeft/hebben getoond en/of een taser in de nabijheid van die [slachtoffer] heeft/hebben aangezet en/of

- een taser tegen de schouder en/of het hoofd van die [slachtoffer] heeft/hebben gezet en/of (vervolgens) een stroomstoot op/tegen de schouder en/of het hoofd heeft/hebben gegeven en/of

- die [slachtoffer] hebben opgedragen/gedwongen op de hurken te gaan zitten en/of (vervolgens) een trui, althans een kledingstuk, over het hoofd van die [slachtoffer] heeft/hebben getrokken ten gevolge waarvan hem, die [slachtoffer] , het zicht (deels) werd ontnomen en/of

- die [slachtoffer] heeft/hebben opgedragen/gedwongen de armen bij elkaar te brengen en/of (vervolgens) de armen met tie-wraps en/of touw en/of een veter heeft/hebben vastgebonden en/of

- ( meermalen) tegen die [slachtoffer] heeft/hebben gezegd 'je weet waarvoor we komen, waar is het? Geef het aan ons, als de Columbianen komen ben je dood en krijg je een kogel door je kop' en/of 'we denken dat we de verkeerde hebben, we denken niet dat jij het bent. Maar als je het wel bent, weten we je te vinden en dan ben je dood' en/of 'als je liegt, ben je dood' en/of 'je bent nat gemaakt, dus je moet oppassen, omdat het heel veel pijn doet als je dan getaserd wordt', althans soortgelijke woorden van dreigende strekking en/of aard en/of

- met een (natte) sjaal de benen bij elkaar heeft/hebben gebonden en/of

- die [slachtoffer] heeft/hebben opgedragen/gedwongen voor het bed plaats te nemen en/of (vervolgens) die [slachtoffer] met tie-wraps aan het spiraal van het bed heeft/hebben vastgebonden en/of

- ( meermalen) water over het hoofd van die [slachtoffer] heeft/hebben gegoten en/of (tegelijkertijd) een sok en/of doek in/over de mond van die [slachtoffer] heeft/hebben geplaatst.

3. Bewijsoverwegingen

3.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft vooropgesteld dat er sterke aanwijzingen zijn dat de [verdachte] een rol heeft gespeeld bij de overval op aangever [slachtoffer] (hierna: [slachtoffer] ). De officier van justitie heeft erop gewezen dat uit het dossier blijkt dat [verdachte] voor, tijdens en na de overval in de directe omgeving van de woning van [slachtoffer] is geweest en dat hij ten tijde van de overval meermalen telefonisch in contact is geweest met, onder andere, [medeverdachte] . Bovendien is DNA-materiaal van [verdachte] gevonden op een tie-wrap die bij de overval op [slachtoffer] is gebruikt. Tegelijkertijd heeft de officier van justitie opgemerkt dat de alternatieve verklaring die [verdachte] voor de aanwezigheid van zijn DNA heeft gegeven, wordt ondersteund door de verklaringen van andere getuigen en om die reden aannemelijk is. Op basis van het dossier is de exacte rol van [verdachte] bij het gebeuren niet te bepalen, zodat hij van het hem ten laste gelegde moet worden vrijgesproken, aldus de officier van justitie.

3.3

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft eveneens tot vrijspraak geconcludeerd. Zij heeft naar voren gebracht dat het enkele feit dat de telefoon van [verdachte] een zendmast in de buurt van de woning van [slachtoffer] heeft aangestraald, onvoldoende is om ook te kunnen concluderen dat [verdachte] ín de woning van [slachtoffer] is geweest. Dat zijn DNA op een tie-wrap in de woning van [slachtoffer] is aangetroffen maakt dit niet anders, aangezien [verdachte] vanaf het begin consistent heeft uitgelegd hoe zijn DNA op de tie-wrap in de woning van [slachtoffer] terecht kan zijn gekomen. Die uitleg wordt ondersteund door de verklaringen van diverse getuigen. Ook heeft de raadsvrouw erop gewezen dat [verdachte] en, onder andere, [medeverdachte] deel uitmaken van dezelfde vriendengroep en dat het daarom niet vreemd is dat zij ook veelvuldig telefonisch contact hebben. Ten slotte heeft de raadsvrouw er nog op gewezen dat [verdachte] niet past in de door [slachtoffer] gegeven signalementen van de daders.

3.4

De beoordeling van het bewijs

Aan [verdachte] is ten laste gelegd dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan diefstal met geweld van een mobiele telefoon (iPhone 5s) van [slachtoffer] en een poging tot afpersing van [slachtoffer] . Beide feiten zou hij in vereniging met een ander of anderen hebben gepleegd.

De rechtbank stelt bij de beoordeling voorop dat de betrokkenheid bij een strafbaar feit als medeplegen kan worden gekwalificeerd indien is komen vast te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, maar uit gedragingen die doorgaans met medeplichtigheid in verband plegen te worden gebracht (zoals het verstrekken van inlichtingen, op de uitkijk staan, helpen bij de vlucht), kan sprake zijn van de voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn. Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

De vraag die de rechtbank moet beantwoorden is of wettig en overtuigend kan worden bewezen dat [verdachte] een bijdrage heeft geleverd aan de tenlastegelegde feiten en, zo ja, hoe die bijdrage eruit heeft gezien.

Vaststaat dat [verdachte] en [medeverdachte] zich op 10 februari 2017 op enkele cruciale momenten in de omgeving bevonden van de woning van het slachtoffer [slachtoffer] aan [adres 2] te Rijswijk. De politie heeft onderzocht welke telefoonnummers [verdachte] en [medeverdachte] gebruikten en heeft de historische zendmastgegevens van die telefoonnummers vergeleken met de beschikbare zendmasten in de omgeving van de woning van [slachtoffer] . Verder is onderzocht op welke momenten en waar de voertuigen, die [verdachte] en [medeverdachte] gebruikten, zijn geregistreerd. Uit al deze gegevens blijkt het volgende.

• [slachtoffer] bevond zich op die dag om 18.00 uur op zijn werk bij [bedrijf] Delft (gelegen aan het [adres 3] te Delft, hierna: [bedrijf] ). Op dat moment bevond [medeverdachte] zich, zo blijkt uit zijn telefoongegevens, in de directe omgeving van een zendmast aan de [Straatnaam] te Delft. Deze zendmast bevindt zich op ongeveer één kilometer afstand van [bedrijf] en heeft ook de opslagbox van [medeverdachte] aan [adres 4] in Delft binnen zijn bereik. [verdachte] bevond zich op dat moment ook in de buurt, namelijk in de nabijheid van een zendmast aan de [Straatnaam] in Delft. Ook deze zendmast is gelegen op een afstand van minder dan één kilometer van [bedrijf] .
• Toen [slachtoffer] omstreeks 18.00 uur op weg ging naar zijn woning in Rijswijk, verplaatsten [verdachte] en [medeverdachte] zich ook naar Rijswijk. [verdachte] heeft daarbij deels een route gevolgd die vergelijkbaar is met de route die [slachtoffer] nam met het openbaar vervoer. Het voertuig, een Volkswagen Caddy met [kenteken] , dat in gebruik is bij [verdachte] wordt om 18.21 uur geregistreerd op de A13 ter hoogte van Rijswijk. Vervolgens wordt in de wijk waar [slachtoffer] woont een voertuig gesignaleerd dat sterke overeenkomsten vertoont met een voertuig dat toebehoort aan [verdachte] (18.28 uur).
• [slachtoffer] is rond 18.32 uur gearriveerd bij zijn woning. Op datzelfde moment hebben [verdachte] en [medeverdachte] gedurende 13 seconden met elkaar gebeld, waarbij [verdachte] naar [medeverdachte] belt. Beiden maakten gebruik van een zendmast die de woning van [slachtoffer] binnen bereik had.
• Om 18.49 uur hebben [verdachte] en [medeverdachte] weer met elkaar gebeld, nu gedurende 71 seconden, waarbij [medeverdachte] naar [verdachte] belt. Opnieuw maakten zij gebruik van een zendmast die de woning van [slachtoffer] binnen bereik had. Om 18.54 uur belt [verdachte] naar [naam 1] (hierna: [naam 1] ), die zich op dat moment op de snelweg bij Rijswijk bevond. [naam 1] belde om 19.00 uur met [naam 2] , een vriend van [verdachte] , [medeverdachte] en [naam 1] . [verdachte] en [medeverdachte] hadden opnieuw telefonisch contact met elkaar om 19.07 uur (14 seconden) en 19.13 uur (14 seconden). Beide keren belt [medeverdachte] uit naar [verdachte] . Ook nu maken de telefoons van [verdachte] en [medeverdachte] gebruik van een zendmast die de woning van [slachtoffer] binnen bereik had.
• Om ongeveer 19.15 uur ontving de politie een telefonische melding van [slachtoffer] dat hij overvallen en mishandeld was. Rond dat moment werd in de nabije omgeving van de woning van [slachtoffer] een voertuig gesignaleerd dat sterke overeenkomsten vertoont met een voertuig dat toebehoort aan [naam 1] (19.14 uur) en werd ook een voertuig gesignaleerd dat sterke overeenkomsten vertoont met een voertuig dat toebehoort aan [verdachte] (19.15 uur), terwijl beide voertuigen zich verwijderden uit de omgeving van de woning van [slachtoffer] .

Het feit dat [verdachte] en [medeverdachte] in de buurt van de woning van [slachtoffer] zijn geweest, is echter niet van doorslaggevende betekenis. Allereerst kan namelijk worden vastgesteld dat [verdachte] en [medeverdachte] ook in de periode voorafgaand aan 10 februari 2017 al in de omgeving van de woning van [slachtoffer] kwamen, [verdachte] zelfs al voordat sprake was van de inbraak in de [bedrijf] . Hun aanwezigheid in deze omgeving hoeft dus niet noodzakelijk samen te hangen met het feit dat [slachtoffer] daar woont. [verdachte] heeft verklaard niet meer te weten wat hij die avond heeft gedaan. Hoewel enerzijds van een verdachte, gelet op bovenstaande verdachte omstandigheden, verwacht mag worden dat hij een verklaring geeft over zijn aanwezigheid in die omgeving, dient anderzijds ook in ogenschouw genomen te worden dat [verdachte] pas dertien maanden na de overval op [slachtoffer] is gehoord. Het is goed voorstelbaar dat gelet op het tijdsverloop hij niet meer weet wat hij die avond heeft gedaan. Bovendien blijkt dat [verdachte] en [medeverdachte] gedurende de tijd dat de overval plaatsvond (tussen 18.32 en 19.15 uur) veelvuldig telefonisch contact met elkaar hebben gehad, in elk geval om 18.49 uur. Het is niet aannemelijk dat twee overvallers telefonisch contact met elkaar hebben als zij zich op dat moment in dezelfde woning bevinden. Als [verdachte] en [medeverdachte] al betrokken waren bij de overval, dan is het dus onaannemelijk dat zij beiden in de woning van [slachtoffer] zijn geweest.

De vraag die dan voorligt, is of de betrokkenheid van [verdachte] als medepleger bij de overval op [slachtoffer] wellicht kan worden afgeleid uit een combinatie van zijn hiervoor beschreven aanwezigheid in de directe nabijheid van de woning ten tijde van het delict, met
andere bewijsmiddelen. Daarover overweegt de rechtbank het volgende.

[medeverdachte] zou een motief kunnen hebben voor de overval, omdat enkele goederen van hem zouden zijn gestolen bij een eerdere inbraak in de box van [bedrijf] . [verdachte] heeft bij de rechter-commissaris verklaard dat hij één keer met [medeverdachte] naar [bedrijf] is geweest, maar dat hij buiten voor het hek is blijven wachten. Dit vermoedelijke motief acht de rechtbank op zichzelf niet voldoende overtuigend dat een van beiden betrokken zou zijn bij de overval op [slachtoffer] . Er is in de eerste plaats onvoldoende gebleken wat de aard van de gestolen goederen zou kunnen zijn. Er worden wel vermoedens geuit dat het zou gaan om verdovende middelen en of wapens, maar daarvan is niets concreets gebleken. En in de tweede plaats heeft [medeverdachte] verklaard dat in de [bedrijf] zich enkele tassen bevonden van een andere persoon, die bij de inbraak zijn weggenomen. Dat zou kunnen betekenen dat ook deze derde persoon een motief kan hebben gehad voor de overval op [slachtoffer] .

[verdachte] heeft voor zijn aangetroffen DNA op de tie-wrap in de woning van [slachtoffer] een niet onaannemelijke verklaring gegeven. [verdachte] heeft steeds verklaard dat het niet vreemd is dat zijn DNA op een tie-wrap is aangetroffen, omdat dergelijke tie-wraps vaak worden gebruikt bij het sleutelen aan motoren in de opslagbox van [medeverdachte] aan [adres 4] in Delft. In die box komen veel verschillende personen en iedereen gebruikt elkaars gereedschappen en materialen. Die verklaring wordt ondersteund door de getuigenverklaringen die [medeverdachte] , [naam 1] en [naam 3] hebben afgelegd bij de rechter-commissaris. Daarbij heeft [verdachte] verklaard dat de tie-wraps, die gebruikt worden bij het klussen, uit een pak komen. [slachtoffer] heeft gelijkluidend verklaard en gezegd dat de tie-wraps, die bij de overval gebruikt zijn, uit een zak kwamen. Tot slot vindt de verklaring van [verdachte] ook steun in het feit dat op de inbeslaggenomen tie-wrap een DNA-mengprofiel is aangetroffen van minimaal drie personen. Mogelijke donoren zijn [slachtoffer] , [verdachte] en een of meer andere personen. Weliswaar kan hieruit kan worden afgeleid dat degenen die [slachtoffer] hebben overvallen vermoedelijk uit de kring van personen komt die toegang hebben gehad tot de opslagbox van [medeverdachte] aan [adres 4] in Delft (waar [verdachte] eveneens regelmatig verbleef), maar niet kan worden vastgesteld dat het daadwerkelijk [verdachte] is geweest die in de woning is geweest en deze tie-wraps heeft gebruikt om [slachtoffer] vast te binden.

Gelet op al het voorgaande, in onderlinge samenhang bezien, is de rechtbank van oordeel dat niet zonder redelijke twijfel kan worden vastgesteld dat [verdachte] een van de overvallers is geweest in de woning van [slachtoffer] . Het dossier bevat verder geen aanwijzingen dat [verdachte] op enige andere wijze nauw en bewust heeft samengewerkt met de drie personen in de woning. Dit alles leidt tot de conclusie dat de tenlastegelegde feiten niet kunnen worden bewezen, zodat de rechtbank [verdachte] daarvan zal vrijspreken.

4. De inbeslaggenomen goederen

4.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat de op de beslaglijst genummerde voorwerpen 1 en 2 (beiden Samsung telefoons) aan [verdachte] worden geretourneerd.

4.2

Het standpunt van de raadsvrouw

De raadsvrouw heeft ten aanzien van het beslag geen standpunt ingenomen.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

Nu het belang van strafvordering zich daartegen niet verzet, zullen de op de beslaglijst genummerde voorwerpen 1 en 2 aan [verdachte] geretourneerd worden.

5. De beslissing

De rechtbank:

verklaart niet wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte de tenlastegelegde feiten heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij;

gelast de teruggave aan verdachte van de op de beslaglijst onder 1 en 2 genummerde voorwerpen, te weten:

• 1.00 STK Telefoontoestel KL: wit, SAMSUNG Sm-G925f
• 1.00 STK Telefoontoestel KL: zwart, SAMSUNG.

Dit vonnis is gewezen door

mr. N.F.H. van Eijk, voorzitter,

mr. A.P. Sno, rechter,

mr. B.A. Sturm, rechter,

in tegenwoordigheid van mr. N.M.E. Oudshoorn, griffier,

en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank van 11 februari 2019.