ECLI:NL:RBDHA:2017:15719

• Datum uitspraak: 22 december 2017
• Publicatiedatum: 15 januari 2018
• Zaaknummer: NL17.13691
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: G. de Zeben - de Vries
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing asielaanvraag Cubaanse homoseksueel wegens onvoldoende zwaarwegende problemen

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 22 december 2017 uitspraak gedaan in een asielzaak waarbij de eiser, een Cubaanse man geboren in 1992, een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd had aangevraagd. De aanvraag werd afgewezen door de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, die stelde dat de problemen die de eiser als homoseksueel in Cuba had ondervonden niet zwaarwegend genoeg waren om in aanmerking te komen voor asiel. De eiser had aangevoerd dat hij vanwege zijn seksuele geaardheid problemen had ondervonden van zijn familie, vreemden op straat en de politie in Cuba. Tijdens de zitting op 12 december 2017 werd de zaak behandeld, waarbij zowel de eiser als de verweerder zich lieten vertegenwoordigen door hun gemachtigden.

De rechtbank oordeelde dat de staatssecretaris de aanvraag terecht had afgewezen. De rechtbank vond dat de door de eiser ondervonden problemen, hoewel vervelend, niet zodanig waren dat ze een geslaagd beroep op het Vluchtelingenverdrag of het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) rechtvaardigden. De rechtbank merkte op dat de eiser zijn seksuele geaardheid vanaf zijn zestiende levensjaar niet verborgen had gehouden en dat hij in Cuba een normaal leven had geleid, inclusief het voltooien van zijn opleiding en het hebben van werk. De rechtbank concludeerde dat de eiser niet aannemelijk had gemaakt dat hij door zijn geaardheid in Cuba een onhoudbaar leven leidde.

De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond en gaf aan dat er geen aanleiding was voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak werd openbaar uitgesproken en de rechter was verhinderd om de uitspraak te ondertekenen. Tegen deze uitspraak staat hoger beroep open bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na verzending van de uitspraak.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Bestuursrecht

zaaknummer: NL17.13691

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 22 december 2017 in de zaak tussen

[eiser], eiser

(gemachtigde: mr. J.J.J. Jansen),

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. L.T. Krabbenborg).

ProcesverloopBij besluit van 22 november 2017 (het bestreden besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser tot het verlenen van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd in de algemene procedure afgewezen als ongegrond.

Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 12 december 2017. Eiser en verweerder hebben zich laten vertegenwoordigen door hun gemachtigde.

Overwegingen

1. Eiser is van Cubaanse nationaliteit. Hij is geboren op [geboortedatum] 1992. Eiser heeft aan zijn asielaanvraag ten grondslag gelegd dat hij homoseksueel is en dat hij als gevolg daarvan problemen heeft ondervonden in Cuba van de zijde van zijn familie, van vreemden op straat en van de politie.

2. Het asielrelaas van eiser bevat volgens verweerder de volgende relevante elementen: de identiteit en nationaliteit van eiser, zijn homoseksuele geaardheid en de problemen die hij naar aanleiding daarvan heeft ondervonden.

3. Verweerder acht alle relevante elementen geloofwaardig, maar stelt zich op het standpunt dat de door eiser ondervonden problemen niet zwaarwegend genoeg zijn om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning asiel.

4. Eiser voert, kort samengevat, aan dat verweerder zich ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat hij zich terughoudend dient op te stellen ten aanzien van het uiten van zijn seksuele geaardheid. Dit is volgens eiser in strijd met het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). Eiser heeft aangevoerd dat hij uitsluitend door zich uit het openbare leven terug te trekken en weg te blijven van openbare ontmoetingsplekken voor homo’s, uit handen van de politie heeft kunnen blijven.

5. De rechtbank is het volgende van oordeel.

Verweerder heeft eisers problemen afzonderlijk en in samenhang beoordeeld en heeft zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat de problemen die eiser heeft ondervonden, hoe vervelend ook, geen geslaagd beroep op het Vluchtelingenverdrag dan wel het EVRM rechtvaardigen. Eiser heeft in Cuba zijn geaardheid vanaf, ongeveer, zijn zestiende levensjaar tot enige tijd voor zijn vertrek niet verborgen gehouden, of zich daarin terughoudend opgesteld. Hij heeft zijn school afgemaakt en een vervolgopleiding gedaan. Hij heeft gewerkt en verklaard ook werk te kunnen vinden. Verweerder heeft niet ten onrechte overwogen dat eiser weliswaar is meegenomen naar het bureau, boetes heeft gehad en dat hij is opgeroepen door de wijkagent, doch dat niet gebleken is van detentie of strafvervolging. Evenzo heeft verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt kunnen stellen dat de omstandigheid dat eiser door zijn geaardheid meer dan andere burgers in Cuba wordt lastig gevallen door de politie geen zodanige problemen oplevert dat het leven van eiser daardoor onhoudbaar is geworden. Dit geldt evenzo wanneer deze omstandigheid bezien wordt in samenhang me de andere door eiser genoemde complicaties als gevolg van zijn geaardheid. De rechtbank ziet verder niet in dat verweerder, anders dan eiser veronderstelt, aan eiser heeft tegengeworpen dat hij zich terughoudend zou moeten opstellen bij het uiten van zijn seksuele geaardheid. Eiser heeft zelf de keuze gemaakt om zich terughoudender op te stellen waarbij hij niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij daartoe door hem specifiek betreffende omstandigheden werd gedwongen. Eiser heeft me name niet aannemelijk gemaakt dat de door hem genoemde incidenten van zijn neef of vrienden ook voor hem persoonlijk een risico betekenen voor, bijvoorbeeld, detentie. Uit het nader gehoor blijkt verder dat eiser tot (kort voor) zijn vertrek nog contact had met transseksuele vrienden. Eiser voldoet niet aan de voorwaarden voor het vluchtelingschap. Verweerder heeft dit standpunt voldoende gemotiveerd.

6. De aanvraag is terecht afgewezen als ongegrond. Het beroep is ongegrond.

7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. G. de Zeben - de Vries, rechter, in aanwezigheid van mr. D.D. van Loopik, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 22 december 2017.

De rechter is verhinderd te uitspraak te ondertekenen.

griffier

rechter

Afschrift verzonden of digitaal ter beschikking gesteld aan partijen op:

Rechtsmiddel