ECLI:NL:RBARN:2000:AA4435

• Datum uitspraak: 24 januari 2000
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 05.072612-98
• Instantie: Rechtbank Arnhem
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: J.D.A. den Tonkelaar; J.P. Bordes; J.A.W. Lensing
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van verdachte in strafzaak wegens gebrek aan bewijs van gemaakte afspraak

In de zaak tussen de officier van justitie in het arrondissement Arnhem en C. J. W. M. van S. heeft de rechtbank Arnhem op 24 januari 2000 uitspraak gedaan. De zaak werd behandeld in een meervoudige strafkamer en de zitting vond plaats op 10 januari 2000. De verdachte, bijgestaan door zijn raadsman mr. T. van der Dussen, werd beschuldigd van het maken van een afspraak over de strafeis op 19 maart 1997. De officier van justitie eiste een gevangenisstraf van negen maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaren.

Tijdens de zitting heeft de rechtbank het bewijs tegen de verdachte beoordeeld. De rechtbank kwam tot de conclusie dat er niet wettig en overtuigend bewijs was voor de tenlastelegging. De rechtbank oordeelde dat, hoewel er gesprekken en faxberichten waren die de mogelijkheid van een afspraak suggereerden, er onvoldoende bewijs was dat er daadwerkelijk een afspraak was gemaakt. De verklaringen van de betrokken advocaten en de politie-inspecteur waren tegenstrijdig en de rechtbank vond de verklaring van de verdachte meer aannemelijk.

Uiteindelijk heeft de rechtbank de verdachte vrijgesproken van de gehele tenlastelegging, omdat het bewijs niet voldeed aan de vereisten voor een veroordeling. De uitspraak werd gedaan door de coördinerend vice-president en twee rechters, en de griffier was aanwezig tijdens de openbare terechtzitting.

Uitspraak

ARRONDISSEMENTSRECHTBANK TE ARNHEM

MEERVOUDIGE STRAFKAMER

V E R K O R T - V O N N I S

In de zaak van:

de officier van justitie in het arrondissement Arnhem

tegen:

C. J. W. M. VAN S.

Raadsman: mr. T. van der Dussen, advocaat te Breda

Parketnummer : 05.072612-98

Zittingsdatum : 10 januari 2000 (tegenspraak)

Uitspraak : 24 januari 2000

1. De inhoud van de tenlastelegging

Aan verdachte is tenlastegelegd hetgeen in de dagvaarding is omschreven. Een kopie van de dagvaarding is hierna opgenomen als bijlage I, waarvan de inhoud als hier ingevoegd moet worden beschouwd.

Voorzover er in de tenlastelegging kennelijke taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn die fouten verbeterd. Verdachte is daardoor niet in zijn verdediging geschaad.

2. Het onderzoek ter terechtzitting

De zaak is op 10 januari 2000 ter terechtzitting onderzocht. Daarbij is verdachte verschenen. Verdachte is bijgestaan door mrs. T. van der Dussen en R.T.C.N. Jeuken, advocaten te Breda.

De officier van justitie heeft geëist dat verdachte terzake van het tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 9 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Verdachte en zijn raadsman mr. T. van der Dussen hebben het woord ter verdediging gevoerd.

3. De beslissing inzake het bewijs

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen verdachte is tenlastegelegd en zal hem daarvan vrijspreken.

Gelet op de stukken en het verhandelde ter terechtzitting, waaronder de faxberichten van 19 maart 1997 van mr. Van S. aan mr. Van G. en de bevestiging van mr. J. aan mr. Van S. van 20 maart 1997, alsmede de diverse opgenomen telefoongesprekken tussen de hierboven genoemde personen, acht de rechtbank niet onaannemelijk dat juist is het standpunt van de advocaat-generaal mr. Van Zon dat als je alle deelnemers van het gesprek van 19 maart 1997 (mr. Van S., mr. Van G., mr. J., politie-inspecteur Van Z. en Perry P.) na afloop bij de deur gevraagd zou hebben wat de eis zou worden, iedereen gezegd zou hebben: twee jaar. Maar dat betekent naar het oordeel van de rechtbank nog niet dat een afspraak zoals bedoeld in de tenlastelegging was gemaakt.

Dat niet bewezen is dat er op 19 maart 1997 een afspraak over de strafeis tot stand is gekomen wordt door de volgende feiten en omstandigheden bevestigd.

Er is van geen enkel belang van verdachte gebleken om - als er al een afspraak gemaakt zou zijn - te verklaren dat er geen afspraak tot stand is gekomen op 19 maart 1997.

Op het faxbericht van mr. Van S. van 19 maart 1997 waarin onder andere wordt vermeld dat een concrete strafeis is besproken is geen reactie met betrekking tot die zinsnede gekomen van mrs. Van G. en/of J..

Mrs. Van G. en J. hebben uiteindelijk verklaard dat zij zich niet de letterlijke bewoordingen van mr. Van S. kunnen herinneren waarmee de afspraak tot stand zou zijn gekomen.

De uitlatingen van mr. Van S. tijdens het telefoongesprek van 7 april 1997 omstreeks 17.30 uur tussen hem en mr. Van G. passen zowel in de visie van de officier van justitie dat er wel een afspraak tot stand is gekomen op 19 maart 1997, als in de visie van mr. Van S. en politie-inspecteur Van Z. dat zulks niet het geval is. Evenwel, gelet op de verklaringen van mr. Van S. en de heer Van Z. afgezet tegen de verklaringen van Perry P. en mrs. Van G. en J., is naar het oordeel van de rechtbank de verklaring van verdachte meer aannemelijk dan die van de officier van justitie.

Dat volgens mr. Van S. op 7 april 1997 wel een afspraak tot stand is gekomen over de eis is in dit verband niet van belang omdat het getuigenverhoor op 2 februari 1998, waarop de tenlastelegging slaat, zich toespitste op gebeurtenissen op 19 maart 1997 en er zich toen geen situatie heeft voorgedaan waarin van mr. Van S. als getuige verwacht mocht worden dat hij in aanvulling op zijn antwoorden een verklaring aflegde over de totstandkoming van de afspraak op 7 april 1997.

Gelet op de betrekkelijke wetsartikelen.

4. De beslissing

De rechtbank, rechtdoende:

Spreekt verdachte vrij van de gehele tenlastelegging.

Aldus gewezen door:

mrs. J.D.A. den Tonkelaar, coördinerend vice-president als voorzitter, J.P. Bordes, rechter, J.A.W. Lensing, rechter,

in tegenwoordigheid van J. van Elst, griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van deze rechtbank op 24 januari 2000.