Uitspraak
1.De procedure
2.De feiten
3.Het geschil
4.De beoordeling
meteen” door de huurder aan de verhuurder moet worden voldaan. Deze bepaling laat ruimte dat, zoals in deze zaak (met betrekking tot een door de bestuurder begane parkeerovertreding) is gebeurd, de verhuurder de sanctie betaald en als schade doorbelast aan huurder, zonder huurder (als bestuurder van het gehuurd voertuig) in staat te stellen tegen de sanctie beroep aan te tekenen. Bij akte heeft [eiseres] op dit vermoeden gereageerd. [eiseres] stelt dat de huurder niet gedwongen wordt de auto te huren. De huurder kan de algemene voorwaarden doornemen alvorens tot huur over te gaan. De algemene voorwaarden zijn voorts tot stand gekomen in samenspraak met maatschappelijke organisaties, juist om de rechtspositie van alle betrokken partijen te waarborgen. Bovendien heeft [gedaagde] zich volgens [eiseres] in deze procedure niet gesteld. Met betrekking tot het deel van het artikel wat ziet op de administratie- en informatiekosten stelt [eiseres] dat dit beding niet oneerlijk is, omdat in het tweede lid is opgenomen dat de verhuurder deze kosten zoveel mogelijk dient te beperken. Er is geen maximum genoemd om te voorkomen dat huurders meerdere verkeersovertredingen maken en boetes opgelegd krijgen.
zoveel mogelijk dienen te worden beperkt”, neemt niet weg dat er geen objectief maximum aan de hoogte van de kosten is vastgesteld. Dit schept een onzekere situatie voor de huurder. Het geeft [eiseres] de mogelijkheid om eenzijdig kosten te bepalen en door te belasten. Dit maakt het beding onevenredig nadelig voor de huurder. Voor zover [eiseres] stelt dat het bedrag niet is gemaximeerd in het kader van preventieve werking, is dit onvoldoende onderbouwd.