Uitspraak
vonnis
RECHTBANK AMSTERDAM
Afdeling Publiekrecht
Teams Strafrecht
Parketnummer: 81-177877-21
Datum uitspraak: 11 juli 2024
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige economische kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:
[verdachte] ,
gevestigd op het adres [adres] .
1.Het onderzoek ter terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 27 juni 2024. De vertegenwoordiger van verdachte was hierbij aanwezig.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. H.H.M. Beune, en van wat de vertegenwoordiger van verdachte, [medeverdachte 1] , en haar raadsvrouw, mr. T.S.S. Overes, naar voren hebben gebracht.
Op de zitting zijn de zaken van verdachte en medeverdachten [medeverdachte 1] (81-235076-21) en [medeverdachte 2] (81-177899-21) gelijktijdig, maar niet gevoegd, behandeld. De rechtbank doet in alle drie de zaken tegelijk uitspraak.
2.Tenlastelegging
Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat zij in de periode van 10 maart 2020 tot en met 31 maart 2020 te Urk, met een ander, het schip de UK-22 , geheel of gedeeltelijk deed afbreken en zij (opzettelijk) niet beschikte over een asbestinventarisatierapport, terwijl zij wist of redelijkerwijs kon weten dat zich hierin asbest bevond.
De volledige tenlastelegging is opgenomen in bijlage I die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.
3.Waardering van het bewijs
3.1
Inleiding
Bij de inspectie leefomgeving en transport (hierna: ILT) kwam op 27 maart 2020 een e-mail binnen dat een schip, de UK-22 , in de werkhaven van Urk snel en stilletjes werd gesloopt. Rijkswaterstaat (hierna: RWS) ontving ook een anonieme melding over de sloop. Op 28 maart 2020 gingen een buitengewoon opsporingsambtenaar (boa) en toezichthouder ter plaatse en zij constateerden dat een deel van het achterschip van de UK-22 verwijderd was.
Op 31 maart 2020 gingen inspecteurs en boa's nogmaals ter plaatse voor een inspectie waarbij geconstateerd werd dat het schip gesloopt werd en dat er geen asbestinventarisatierapport aanwezig was. Tijdens de inspectie zijn monsters van materialen aan boord afgenomen. Uit onderzoekrapporten blijkt dat er asbesthoudende materialen en verfcoatings die chroom 6 bevatten zijn aangetroffen in de machinekamer van de UK-22 . Verdachte is de eigenaar van de UK-22 en [medeverdachte 1] is de enig aandeelhouder en bestuurder van verdachte. [medeverdachte 2] (hierna: [medeverdachte 2] ) is het bedrijf die de werkzaamheden aan het schip uitvoerde.
De vraag die de rechtbank dient te beantwoorden is of bewezen kan worden dat verdachte (opzettelijk) niet beschikte over een asbestinventarisatierapport, terwijl zij wist of redelijkerwijs kon weten dat zich in het schip asbest bevond.
3.2
Het standpunt van het Openbaar Ministerie
De officier van justitie vindt dat het feit bewezen kan worden en heeft daartoe het volgende aangevoerd. Op 28 en 31 maart 2020 is geconstateerd dat men bezig was met sloopwerkzaamheden aan het schip UK-22 en dat voorafgaand aan die sloopwerkzaamheden geen asbestinventarisatierapport was opgesteld. Op 1 april 2020 heeft vervolgens wel een asbestinventarisatie plaatsgevonden en uit dit rapport blijkt dat in het schip twee asbesthoudende bronnen zijn aangetroffen. Aan verdachte kan ook opzettelijk handelen worden verweten. Verdachte wordt geacht een professionele marktdeelnemer te zijn en het is bekend dat in oudere schepen dikwijls asbest wordt aangetroffen. Aangezien de UK-22 in 1986 is gebouwd, is er een redelijke kans dat er asbest in het schip is toegepast. Het feit dat verdachte in 2006 nog geen eigenaar was, disculpeert hem niet. Als opdrachtgever had [verdachte] over een asbestinventarisatierapport moeten beschikken en deze voorafgaand aan de werkzaamheden aan [medeverdachte 2] ter beschikking moeten stellen, aldus steeds de officier van justitie.
3.3
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft verzocht om verdachte vrij te spreken, omdat verdachte niet wist en ook niet hoefde te vermoeden dat zich in het schip asbest zou bevinden. Het schip is namelijk in 2006 gerenoveerd en verdachte mocht om die reden ervan uitgaan dat er zich geen asbest meer in bevond. Daarbij is ook van belang dat de UK-22 pas in 2016 door [verdachte] is gekocht van de vader en oom van [medeverdachte 1] . Verdachte heeft dus ook geen zeggenschap of aandeel gehad over de UK-22 tijdens de eerdere renovatie in 2006.
De stelling van de officier van justitie dat verdachte een professionele marktdeelnemer is wordt betwist. Verdachte is immers geen professionele partij als het gaat om asbest en verbouwingen van schepen. Subsidiair is aangevoerd dat er geen opzet is op het ontbreken van een asbestinventarisatierapport. De opdracht tot de verbouwing van het schip is immers uitbesteed aan een professionele partij, te weten [medeverdachte 2] . [medeverdachte 2] had verdachte erop moeten wijzen dat een dergelijk onderzoek vereist is, aldus de raadsvrouw.
3.4
Het oordeel van de rechtbank
De rechtbank vindt dat verdachte moet worden vrijgesproken en overweegt daartoe als volgt.
Uit artikel 3 van het Asbestverwijderingsbesluit 2005 blijkt dat voorafgaande aan bepaalde handelingen een asbestinventarisatie moeten worden uitgevoerd “indien in het object naar redelijke verwachting asbest of een asbesthoudend product is toegepast”. Het betreft situaties waarbij asbest aanwezig of vermoedelijk aanwezig is en deze als gevolg van de uit te voeren handeling vrij komt.
In deze zaak blijkt dat het schip waaraan de werkzaamheden plaatsvonden is gebouwd in 1986. Hoewel het een feit van algemene bekendheid is dat zich in bouwwerken van vóór 1993 asbesthoudende materialen kunnen bevinden, blijkt in deze zaak ook dat het schip in 2006 is gerenoveerd en een volledige ‘refit’ heeft gehad. Gelet op de renovatie in 2006 is de rechtbank met de verdediging van oordeel dat verdachte in dit geval niet redelijkerwijs had hoeven te verwachten dat zich nog asbest in het schip zou bevinden.
5.Beslissing
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
Verklaart het ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.
Dit vonnis is gewezen door
mr. A.H.E. van der Pol, voorzitter,
mrs. A. Eichperger en E.J. Weller, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. M. van der Mark, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 11 juli 2024.