Uitspraak
vonnis
RECHTBANK AMSTERDAM
Afdeling Publiekrecht
Teams Strafrecht
Parketnummers: 13/232704-22 (A) en 13/330539-22 (B)
Datum uitspraak: 8 maart 2024
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedag] 1997 in [geboorteplaats] ,
wonende op het adres: [adres] ,
gedetineerd in [detentieadres] .
1.Onderzoek ter terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 8, 15 en 18 december 2023.
Ter terechtzitting van 17 januari 2023 zijn de bij afzonderlijke dagvaardingen aangebrachte zaken met de hierboven genoemde parketnummers gevoegd. De zaken worden hierna als zaak A en zaak B aangeduid. De zaken tegen verdachte (hierna ook: [verdachte] ) zijn gelijktijdig op de zitting behandeld met de zaken tegen medeverdachten [medeverdachte 1] (13/231492-22 en 13/330553-22, hierna: [medeverdachte 1] ), [medeverdachte 2] (13/228301-22, hierna: [medeverdachte 2] ), [medeverdachte 3] (13/231083-22, hierna: [medeverdachte 3] ), [medeverdachte 4] (13/238356-22, hierna: [medeverdachte 4] ), [medeverdachte 5] (13/236931-22, hierna: [medeverdachte 5] ), [medeverdachte 6] (13/236782-22 en 13/214362-23, hierna: [medeverdachte 6] ), [medeverdachte 7] (13/236701-22, hierna: [medeverdachte 7] ) en [medeverdachte 8] (13/232065-22, hierna: [medeverdachte 8] ).
[medeverdachte 8] is na de inhoudelijke behandeling en voor het sluiten van het onderzoek ter terechtzitting, op 25 februari 2024 overleden bij een schietincident. In zijn strafzaak wordt heden tevens uitspraak gedaan, in die zin dat het openbaar ministerie op grond van artikel 69 Sr niet ontvankelijk wordt verklaard in zijn vervolging. De rechtbank ontkomt er evenwel niet aan om hierna bij de feitenbespreking ook in te gaan op de betrokkenheid van [medeverdachte 8] .
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vorderingen van de officieren van justitie, mrs. A.M. Lobregt en J.H. van der Meij (hierna: de officier van justitie) en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. J-H.L.C.M. Kuijpers, naar voren hebben gebracht.
Daarnaast heeft de rechtbank kennisgenomen van dat wat namens de benadeelde partij [benadeelde partij ] (hierna: [benadeelde partij ] ) naar voren is gebracht door zijn advocate mr. S.C. van Bunnik.
Het onderzoek is gesloten op 8 maart 2024, waarna direct uitspraak is gedaan in de zaken van verdachte en de medeverdachten.
2.Inleiding en tenlastelegging
Op 3 september 2022 krijgen verbalisanten omstreeks 23.45 uur de opdracht te gaan naar het Nieuwlandhof in Amsterdam. Volgens de melder zou door een groep personen geweld zijn gebruikt tegen één man, waarna het slachtoffer bij het portiek van een nabijgelegen woning heeft aangebeld. Ter plaatse gekomen verbalisanten treffen [benadeelde partij ] daar gewond aan. Dit is de start geweest van onderzoek Catanzaro. De verklaringen van [benadeelde partij ] en nader onderzoek hebben ertoe geleid dat [verdachte] als verdachte is aangemerkt van de feiten die in de tenlastelegging zijn opgenomen.
Kort weergegeven is aan verdachte ten laste gelegd dat hij zich, samen met anderen, ten aanzien van [benadeelde partij ] heeft schuldig gemaakt aan:
zaak A:
op 3 september 2022 in Amsterdam en/of Duivendrecht en/of Den Haag en/of Purmerend, althans in Nederland:
feit 1:
gijzeling (primair) dan wel wederrechtelijke vrijheidsberoving (subsidiair);
feit 2:
afpersing (primair) dan wel dwang (subsidiair);
feit 3:
diefstal door middel van een valse sleutel;
zaak B:
op 24 april 2019 in Oostzaan;
feit 1:
zware mishandeling (primair) dan wel poging tot zware mishandeling (subsidiair) dan wel openlijke geweldpleging (meer subsidiair);
feit 2:
diefstal met geweld, met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg.
De volledige tekst van de tenlastelegging staat in
bijlage Ivan dit vonnis. De inhoud daarvan geldt als hier ingevoegd.
bijlage Ivan dit vonnis. De inhoud daarvan geldt als hier ingevoegd.
3.Waardering van het bewijs
3.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie stelt dat is bewezen dat verdachte zich, samen met anderen, op 3 september 2022 heeft schuldig gemaakt aan gijzeling, afpersing en diefstal (zaak A) en op 24 april 2019 aan zware mishandeling en diefstal met geweld (zaak B).
De officier van justitie heeft in zaak A – meer specifiek – betoogd dat gijzeling is bewezen, omdat het plan van de verdachten was gericht op het verkrijgen van losgeld voor [benadeelde partij ] . De verdachten hebben – met dat doel voor ogen – urenlang met [benadeelde partij ] rondgereden. Zij wilden hem uiteindelijk naar een woning brengen en hem daar langer vasthouden. De omstandigheid dat verdachten niet of niet de gehele gijzeling bij [benadeelde partij ] in de bus hebben gezeten, maar in een ander voertuig met de bus zijn meegereden, staat een bewezenverklaring van medeplegen niet in de weg. De verdachten hebben bij het plegen van alle strafbare feiten nauw en bewust samengewerkt.
3.2.
Standpunt van de verdediging
De verdediging heeft algehele vrijspraak bepleit. Verdachte heeft betrokkenheid bij de ten laste gelegde feiten in zaak A ontkend. In zaak B heeft verdachte verklaard dat hij [benadeelde partij ] uit zelfverdediging heeft geslagen. Verdachte heeft ontkend dat hij tijdens het incident in zaak B spullen van [benadeelde partij ] heeft weggenomen.
Het standpunt van de verdediging wordt, voor zover van belang voor de beoordeling, hierna verder bij het oordeel van de rechtbank besproken.
3.3.
Oordeel van de rechtbank
3.3.1. 3
3 september 2022 (zaak A)
3.3.1.1. Algemene overwegingen
De verdenking dat verdachte de aan hem ten laste gelegde feiten heeft gepleegd is met name gebaseerd op de verklaringen van [benadeelde partij ] en de historische verkeersgegevens van de telefoonnummers die aan de verdachten worden toegeschreven. Voor de beantwoording van de vraag of verdachte betrokken is geweest bij de aan hem ten laste gelegde feiten zal de rechtbank daarom eerst beoordelen of de verklaringen van [benadeelde partij ] betrouwbaar zijn en of de verdachten de gebruikers zijn geweest van de telefoonnummers die aan hen worden toegeschreven.
Betrouwbaarheid verklaringen [benadeelde partij ]
heeft tegenover de bij het Nieuwlandhof ter plaatse gekomen verbalisanten en later bij de politie en de rechter-commissaris verklaard wat er volgens hem op 3 september 2022 tussen omstreeks 18.15 uur en 23.45 uur is voorgevallen en wie daarbij betrokken zijn geweest. De rechtbank acht de verklaringen van [benadeelde partij ] – anders dan de verdediging heeft betoogd – op zichzelf betrouwbaar en bruikbaar voor het bewijs, omdat [benadeelde partij ] op belangrijke onderdelen consistent heeft verklaard en slechts op ondergeschikte punten wisselend of tegenstrijdig. Op belangrijke onderdelen vinden de verklaringen van [benadeelde partij ] steun in objectieve onderzoeksgegevens, waaronder camerabeelden, DNA-sporen, GPS-gegevens, ANPR-kentekenregistraties, historische verkeersgegevens en het bij [benadeelde partij ] geconstateerde letsel. Bij het vaststellen van de feiten en omstandigheden in paragraaf 3.3.1.2 zal de rechtbank de verklaringen van [benadeelde partij ] gebruiken voor het bewijs.
De verdachten hebben – met uitzondering van [medeverdachte 7] – erkend dat zij vóór de aankomst van [benadeelde partij ] (om 18.15 uur) aanwezig waren op het bedrijventerrein in Duivendrecht en weer vanaf deze locatie zijn vertrokken. De verdachten hebben ontkend dat zij betrokken zijn geweest bij de ten laste gelegde strafbare feiten.
3.3.1.2. Feiten en omstandigheden 3 september 2022
De rechtbank stelt op basis van de in bijlage II opgenomen bewijsmiddelen het volgende vast.
Identificatie gebruikers telefoonnummers en verdachten
De telefoonnummers die op 3 september 2022 bij de verdachten in gebruik zijn hebben op meerdere momenten verbindingen gemaakt met cell-id’s van zendmasten in de omgeving waar [benadeelde partij ] de betreffende verdachte op dat moment plaatst.
[benadeelde partij ] heeft de verdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [verdachte] , [medeverdachte 6] en [medeverdachte 8] geïdentificeerd aan de hand van voor [benadeelde partij ] bekende bijnamen. Deze verdachten hebben erkend dat zij de door [benadeelde partij ] genoemde bijnamen hebben. Verdachte [medeverdachte 4] is later geïdentificeerd als de door [benadeelde partij ] genoemde verdachte NN10. De verdachten [medeverdachte 5] en [medeverdachte 7] worden op meerdere momenten op basis van objectieve onderzoeksgegevens op door [benadeelde partij ] genoemde locaties geplaatst.
Voor de leesbaarheid van dit vonnis zal de rechtbank de namen van de verdachten (en niet hun bijnamen) weergeven.
Aankomst en vertrek Industrieweg in Duivendrecht
Op 3 september 2022 arriveren omstreeks 17.45 uur kort na elkaar drie voertuigen bij een bedrijventerrein aan de Industrieweg in Duivendrecht. Als eerste arriveert een grijze Volkswagen Golf met kenteken [kenteken] (hierna: de Golf). Enkele minuten later arriveert een witte Mercedes Vito bus met kenteken [kenteken] (hierna: de Vito), gevolgd door een ander voertuig. In voornoemde voertuigen bevinden zich de volgende verdachten: [medeverdachte 3] , [medeverdachte 6] , [medeverdachte 8] , [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 4] en [verdachte] .
[medeverdachte 5] – die ruim twintig minuten eerder op een scooter bij voornoemd bedrijventerrein is gearriveerd – maakt bij aankomst van de Golf direct contact met de inzittenden van dat voertuig. Als de Vito voorbijrijdt, rijdt de Golf daarachteraan. Beide voertuigen rijden voorbij de wasstraat Happy Duck uit beeld. [medeverdachte 5] loopt in dezelfde richting.
Ook [medeverdachte 7] is in de omgeving van de Industrieweg.
Omstreeks 18.15 uur arriveert [benadeelde partij ] op voornoemd bedrijventerrein in de zwarte Citroën met kenteken [kenteken] (hierna: de Citroën). Ook [benadeelde partij ] rijdt voorbij de wasstraat.
[benadeelde partij ] heeft verklaard dat hij die middag door [medeverdachte 3] werd gebeld met het verzoek om naar Happy Duck te komen. Als [benadeelde partij ] arriveert stapt [medeverdachte 3] bij hem in de Citroën. [benadeelde partij ] parkeert verderop, waarna zij uitstappen en weglopen. Vervolgens treft [benadeelde partij ] de andere verdachten bij de Vito. [benadeelde partij ] staat naast de schuifdeur en kan niet weg. Hij wordt door de verdachten omsingeld en de verdachten stappen op hem af. [verdachte] – met wie hij sinds 2019 een conflict heeft – staat voor hem en beveelt hem zijn spullen uit te doen en in de Vito te stappen. [medeverdachte 5] beveelt hem zijn ring af te doen. [benadeelde partij ] geeft hieraan gehoor, omdat hij niet weg kan. Hij geeft zijn sieraden en horloge aan de verdachten en stapt in de Vito. Ook zijn iPad en sleutelbos met hieraan zijn huis- en autosleutel zijn van hem weggenomen. Voordat [benadeelde partij ] instapt ziet hij [medeverdachte 8] (als bestuurder) en [medeverdachte 5] (als bijrijder) in de Citroën wegrijden.
In de Vito neemt [benadeelde partij ] plaats op de middelste rij stoelen naast het raam, aan de kant van de bestuurder [medeverdachte 2] . [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] zitten naast hem. [medeverdachte 4] en [medeverdachte 7] zitten achterin.
Zoals hiervoor in paragraaf 3.3.1.1 is overwogen, gaat de rechtbank uit van de verklaringen van [benadeelde partij ] . De door [benadeelde partij ] beschreven ontmoeting met [medeverdachte 3] vindt steun in camerabeelden waarop te zien is dat een kleine zwarte auto parkeert, waarna twee personen uit het voertuig stappen en uit beeld lopen. De uiterlijke kenmerken van het voertuig en de personen komen overeen met respectievelijk de Citroën, [benadeelde partij ] en [medeverdachte 3] . De rechtbank ziet, alle feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang bezien, geen reden om te twijfelen aan de verklaring van [benadeelde partij ] dat buiten beeld vervolgens voornoemde ‘ontmoeting’ met alle verdachten heeft plaatsgevonden.
De Golf, de Vito en de Citroën rijden om 18.36 uur achter elkaar weg van de Industrieweg in Duivendrecht, met de volgende inzittenden: [verdachte] en [medeverdachte 6] (inzittenden Golf), [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 7] en [benadeelde partij ] (inzittenden Vito) en [medeverdachte 5] en [medeverdachte 8] (inzittenden Citroën).
Ritten in de Vito
De Vito rijdt vervolgens een route vanaf de Industrieweg in Duivendrecht, via Den Haag, naar het Nieuwlandhof in Amsterdam. De totale rit tot duurt vijf uur: van omstreeks 18.36 uur tot 23.36 uur. De Vito stopt tijdens de rit naar Den Haag op drie afgelegen locaties in Amsterdam en Diemen.
Zoals hierboven staat weergegeven plaatst [benadeelde partij ] de verdachten [medeverdachte 1] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] en [medeverdachte 7] vanaf de Industrieweg in Duivendrecht in de Vito, die door [medeverdachte 2] werd bestuurd. Vanaf de eerste stoplocatie, de Flevoparkweg in Amsterdam, plaatst [benadeelde partij ] ook [medeverdachte 5] in de Vito. De eerste stoplocatie betreft een rotonde bij de monding van het Amsterdam-Rijnkanaal. Volgens [benadeelde partij ] was de stoplocatie bij de Flevoparkweg gelegen bij water. De Citroën, waarmee [medeverdachte 5] vanaf de Industrieweg is weggereden, was ook op deze locatie.
[benadeelde partij ] heeft verder verklaard dat hij, in opdracht van [medeverdachte 1] , zijn iPhone heeft afgegeven toen de Vito nog stilstond op het bedrijventerrein in Duivendrecht. Alle inzittenden van de Vito – met uitzondering van [medeverdachte 7] – hebben hem tijdens de rit naar de eerste stoplocatie geslagen. [medeverdachte 1] sloeg het vaakst en heeft hem meerdere keren bedreigd. [medeverdachte 3] heeft hem vastgepakt bij zijn hals, kleding en keel en hem met een vuurwapen in zijn hand bedreigd. Ook [medeverdachte 5] heeft hem bedreigd met het vuurwapen, dat hij na vertrek vanaf de eerste stoplocatie van [medeverdachte 3] heeft gekregen. Bij de vertrekmomenten vanaf beide locaties heeft [medeverdachte 1] de trui van [benadeelde partij ] om zijn hoofd gebonden en hem opdracht gegeven op de grond te gaan zitten. Steeds als [benadeelde partij ] probeerde te kijken of onvoldoende meewerkte, werd hij geslagen. [benadeelde partij ] was bang, omdat de Vito urenlang bleef rondrijden. Eenmaal aangekomen bij het Nieuwlandhof (omstreeks 23.36 uur) stopte de bus heel dichtbij een portiek en zag [benadeelde partij ] een haag van zes personen waar hij doorheen moest lopen. In de haag stonden [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 5] , [medeverdachte 6] en [medeverdachte 7] . [benadeelde partij ] vreesde voor zijn leven als hij een woning in zou worden gebracht en zag kans om weg te rennen.
Op de hoofdsteun van de stoel achter de bestuurdersstoel is DNA van [benadeelde partij ] aangetroffen. Voor de betreffende stoel zaten bloedsporen van [benadeelde partij ] op de vloer. Op een andere hoofdsteun is DNA van [medeverdachte 7] aangetroffen. Het aantreffen van DNA-sporen van [medeverdachte 7] en [benadeelde partij ] in de Vito is redengevend voor het bewijs. Voor de andere inzittenden van de Vito geldt namelijk dat zij hebben verklaard dat zij een dag eerder in dezelfde Vito hadden gezeten, maar dit geldt niet voor [medeverdachte 7] en [benadeelde partij ] .
In de telefoon van [verdachte] worden binnen het tijdsbestek dat de Vito onderweg is naar Den Haag foto’s van [benadeelde partij ] opgeslagen. Het beeld op deze foto’s komt overeen met hetgeen [benadeelde partij ] heeft verklaard over wat er tijdens de rit is gebeurd. Zo is op een van de foto’s [benadeelde partij ] te zien met een bebloed gezicht. Hij draagt een blauwe trui. Op de andere foto is [benadeelde partij ] te zien met een ontbloot bovenlichaam. Over zijn gezicht is een blauwe trui geknoopt, die als blinddoek wordt gebruikt.
Tijdens zijn aangifte heeft [benadeelde partij ] een filmbestand overhandigd waarop te zien is dat hij op de grond zit in een voertuig. Om zijn hoofd/nek is een blauwe trui gebonden, waarvan de mouwen gestrikt lijken te zitten. [benadeelde partij ] wordt geslagen en heeft een angstige blik in zijn ogen. Onder zijn rechteroog zit een snee.
Het interieur van de Vito komt overeen met het interieur van het voertuig dat in het filmbestand en op de foto van [benadeelde partij ] met het bebloede gezicht is te zien.
De bij het Nieuwlandhof ter plaatse gekomen verbalisanten hebben [benadeelde partij ] aangetroffen met ontbloot bovenlijf en een verwonding onder het rechteroog. Daarnaast is bij het Nieuwlandhof een trui met DNA van [benadeelde partij ] op de mouwen aangetroffen. [benadeelde partij ] verklaarde tegenover de verbalisanten dat hij met deze trui was geblinddoekt.
[medeverdachte 2] (als bestuurder) en [medeverdachte 1] (als inzittende) hebben erkend dat zij de hele route, vanaf de Industrieweg in Duivendrecht tot het Nieuwlandhof in Amsterdam, met [benadeelde partij ] in de Vito hebben rondgereden. [medeverdachte 4] heeft erkend dat hij – in ieder geval tot 22.30 uur – in de Vito zat. De rechtbank gaat er op basis van de bewijsmiddelen van uit dat ook [medeverdachte 3] , [medeverdachte 7] en (vanaf de Flevoparkweg) [medeverdachte 5] in de Vito zaten en dat er in de Vito geweld is gebruikt en met het gebruik daarvan is gedreigd. De verklaringen van [benadeelde partij ] worden ten aanzien van de aanwezigen en gebeurtenissen in de Vito immers ondersteund door objectieve gegevens, zoals historische verkeersgegevens, DNA-sporen, de twee foto’s, het filmbestand en het geconstateerde letsel.
Nieuwlandhof in Amsterdam
[benadeelde partij ] viel over een houten hekje op de grond toen hij bij het Nieuwlandhof probeerde weg te rennen. Vervolgens werd hij – blijkens beelden en de verklaring van de melder – door een groep van minimaal vijf personen geschopt en geslagen bij een bosschage, terwijl hij op de grond lag. [benadeelde partij ] heeft verklaard dat [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] op dat moment geweld hebben gebruikt en dat hij werd geslagen met houten planken van het hekje. Op beelden zijn volgens de politie klappen te horen, alsof er met hout wordt geslagen. De klappen vallen samen met slaande bewegingen van personen uit de groep. Op houten planken – die eerder onderdeel uitmaakten van het hekwerk rondom de bosschage – is DNA van [medeverdachte 4] en [medeverdachte 7] aangetroffen. De telefoons van [medeverdachte 1] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] en [medeverdachte 7] maakten blijkens de historische verkeersgegevens tussen 23.36 uur en 23.42 uur verbinding met cell-id’s in de omgeving van het Nieuwlandhof.
3.3.1.3. Beoordeling
De rechtbank is van oordeel dat verdachte zich, samen met anderen, heeft schuldig gemaakt aan wederrechtelijke vrijheidsberoving en dwang.
Verdachte wordt van de overige ten laste gelegde gedragingen vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.
Bewezenverklaring wederrechtelijke vrijheidsberoving en dwang
De rechtbank gaat ervan uit dat de verdachten bij het bedrijventerrein aan de Industrieweg in Duivendrecht zijn samengekomen vanwege een gezamenlijk plan, gericht tegen [benadeelde partij ] . Het is de rechtbank duidelijk geworden dat sprake was van een (langslepend) conflict tussen [benadeelde partij ] en [verdachte] , hoewel de precieze aard daarvan niet kan worden vastgesteld. De rechtbank stelt, op basis van de hierboven beschreven feiten en omstandigheden, vast dat [benadeelde partij ] door de verdachten naar het bedrijventerrein is gelokt om het conflict op een gewelddadige manier te beslechten. Dat de verdachten met een ander doel op het bedrijventerrein aanwezig waren en elkaar daar toevallig hebben ontmoet, zoals zij hebben verklaard, is niet aannemelijk geworden. Integendeel; uit de beschrijving van de camerabeelden blijkt dat de verdachten rond hetzelfde tijdstip, al dan niet samen met medeverdachten, bij het bedrijventerrein aan de Industrieweg zijn gearriveerd en ook gezamenlijk weer vertrokken. De bewegingen van de verdachten die op de beelden zijn te zien geven blijk van een geplande ontmoeting. De verdachten hebben, ieder voor zich, ook overigens onvoldoende handen en voeten gegeven aan hun verklaringen dat zij met een ander doel op deze locatie aanwezig waren.
Kort na aankomst bij het bedrijventerrein aan de Industrieweg werd [benadeelde partij ] verrast door de aanwezigheid van de verdachten met wie hij niet op deze locatie had afgesproken. De verdachten hebben getalsmatig en gevoelsmatig een overwichtssituatie gecreëerd, waaraan [benadeelde partij ] niet kon ontsnappen. Door de gecreëerde situatie heeft [benadeelde partij ] zich bedreigd en gedwongen gevoeld om gehoor te gegeven aan wat hem werd opgedragen, namelijk het afgeven van zijn spullen en het instappen in de Vito. Het onvrijwillige karakter van de gedragingen van [benadeelde partij ] en het wederrechtelijke karakter van het handelen van de verdachten is daarmee een gegeven.
De rechtbank concludeert dat alle verdachten zich bij het bedrijventerrein in Duivendrecht schuldig hebben gemaakt aan wederrechtelijke vrijheidsberoving en dwang.
Medeplegen
Het handelen van de verdachten bij het bedrijventerrein in Duivendrecht is onmiskenbaar gericht geweest op het gezamenlijk uitvoeren van het plan om [benadeelde partij ] geweld aan te doen. Gezien de omstandigheden waaronder de verdachten hebben samengewerkt, kunnen de gedragingen die bij het bedrijventerrein in Duivendrecht hebben plaatsgevonden aan ieder van hen voor het geheel worden toegerekend.
Partiële vrijspraak (wederrechtelijk van de vrijheid beroofd houden)
[verdachte] en [medeverdachte 6] zijn vanaf het bedrijventerrein in Duivendrecht weggereden in de Golf. De Golf is achter de Vito aangereden naar Den Haag en de verdachten waren op de route naar Den Haag tijdens stopmomenten op afgelegen locaties aanwezig. De ten laste gelegde gedragingen die zien op het voortduren van de wederrechtelijke vrijheidsberoving hebben echter plaatsgevonden tijdens de ritten in de Vito. De rechtbank kan op basis van de stukken in het dossier niet vaststellen dat [verdachte] tijdens een van de ritten (vanaf Duivendrecht, via Den Haag, naar het Nieuwlandhof in Amsterdam) in de Vito heeft gezeten. Hoewel het dossier aanwijzingen bevat dat [verdachte] op enig moment, al dan niet tijdens een van de tussenstops, in de Vito heeft gezeten of in de deuropening van de Vito heeft gestaan en zich gewelddadig heeft geuit naar [benadeelde partij ] , geldt echter dat de rechtbank dit niet buiten redelijke twijfel kan vaststellen, omdat er te veel onduidelijkheid bestaat over het tijdstip van het hierboven besproken filmpje waarop [benadeelde partij ] is te zien en waarop verdachte [verdachte] zou zijn te horen. Indien echter het filmpje is gemaakt op het tijdstip dat in beeld is te zien, dan plaatsen de GPS-gegevens van de enkelband hem op een andere locatie dan de Vito. De enkele omstandigheid dat verdachte in een ander voertuig achter de Vito is aangereden en tijdens stopmomenten in de nabijheid van de Vito is geweest, vindt de rechtbank onvoldoende voor een bewezenverklaring van het wederrechtelijk van de vrijheid beroofd houden. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van het beroofd houden en van de ten laste gelegde gedragingen die in de Vito hebben plaatsgevonden.
Vrijspraak gijzeling
De rechtbank is van oordeel dat niet is bewezen dat de verdachten zich hebben schuldig gemaakt aan de primair ten laste gelegde gijzeling. Voor een bewezenverklaring van gijzeling is vereist dat de dader of daders de vrijheidsberoving hebben gepleegd met het oogmerk om een ander te dwingen iets te doen of niet te doen. Zoals hiervoor echter is geconcludeerd, is de rechtbank van oordeel dat de vrijheidsberoving van [benadeelde partij ] was gericht tegen [benadeelde partij ] en niet primair op het verkrijgen van losgeld van een ander of anderen. Dat door de verdachten bij gelegenheid wel is geprobeerd om geld van anderen te verkrijgen, al dan niet in ruil voor de vrijlating van [benadeelde partij ] , maakt dit oordeel niet anders. Omdat dit voor het misdrijf gijzeling vereiste oogmerk niet bewezen kan worden verklaard, dient vrijspraak van het primair ten laste gelegde te volgen.
Vrijspraak afpersing
De verdachten hebben geen geweld gebruikt of met het gebruik daarvan gedreigd toen zij [benadeelde partij ] bij het bedrijventerrein in Duivendrecht hebben gedwongen tot afgifte van zijn bezittingen. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van de primair ten laste gelegde afpersing.
Vrijspraak diefstal door middel van valse sleutels
Verdachte is in de Golf – tegelijkertijd met de Citroën en de Vito waar [benadeelde partij ] in zat – weggereden vanaf het bedrijventerrein in Duivendrecht. Hoewel is bewezen dat [benadeelde partij ] door verdachte en zijn medeverdachten is bewogen tot het afgeven van zijn sleutelbos met hieraan de autosleutel van de Citroën, kan de rechtbank niet vaststellen dat verdachte ook bij het wegnemen van dit voertuig betrokken is geweest. Verdachte wordt daarom vrijgesproken van diefstal van de Citroën.
3.3.2. 24
24 april 2019 (zaak B)
Toen [benadeelde partij ] in 2019 na een kickboksgala de sporthal verliet, heeft een groep personen – waar [verdachte] en [medeverdachte 1] deel van uitmaakten – hem buiten opgewacht. [verdachte] heeft zijn Louis Vuitton tas weggenomen en hem een vuistslag op zijn rechteroog gegeven en [medeverdachte 1] heeft hem in zijn gezicht getrapt. Door de trap van [medeverdachte 1] is [benadeelde partij ] buiten bewustzijn geraakt.
Twee jaar later communiceren [verdachte] , [medeverdachte 1] en [benadeelde partij ] in een groepsgesprek via Snapchat over het voorval in 2019. [verdachte] benoemt daarin dat hij [benadeelde partij ] toen een ‘suckerpunch’ heeft gegeven op zijn oog en [medeverdachte 1] bevestigt dat hij [benadeelde partij ] ‘in zijn bek’ heeft geschopt. Daarnaast bevestigt [verdachte] dat hij de tas van [benadeelde partij ] heeft gepakt en verkocht.
Dat sprake was van grootspraak – zoals [verdachte] heeft verklaard – is niet aannemelijk geworden, omdat de woorden van de verdachten bevestiging vinden in het letsel van [benadeelde partij ] en in hetgeen [benadeelde partij ] over het incident heeft verklaard.
Vrijspraak zware mishandeling, bewezenverklaring poging zware mishandeling en diefstal
Naar het oordeel van de rechtbank is onder de gegeven omstandigheden – anders dan de officier van justitie heeft betoogd – niet bewezen dat verdachte zich schuldig heeft aan zware mishandeling, waarbij het zwaar lichamelijk letsel zou bestaan uit een netvliesloslating.
Bij [benadeelde partij ] is in 2021 een netvliesloslating bij zijn linkeroog vastgesteld, terwijl [verdachte] en [benadeelde partij ] over een harde stomp op het rechteroog hebben verklaard. Verder zijn er in het dossier geen bewijsmiddelen voorhanden op grond waarvan er een causaal verband kan worden vastgesteld tussen de netvliesloslating in 2021 en het door [verdachte] en [medeverdachte 1] in 2019 gepleegde geweld.
De rechtbank acht wel bewezen dat [verdachte] en [medeverdachte 1] zich schuldig hebben gemaakt aan poging zware mishandeling. Het is een feit van algemene bekendheid dat het met kracht stompen met een vuist op het oog en trappen tegen het gezicht kan leiden tot zwaar lichamelijk letsel. Deze gedragingen kunnen dan ook naar hun uiterlijke verschijningsvorm worden aangemerkt als zozeer gericht op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel bij aangever dat verdachten de kans daarop kennelijk bewust hebben aanvaard.
De manier waarop het feit werd gepleegd kan niet anders worden gezien dan een bewust gezamenlijk handelen waarvoor beide verdachten verantwoordelijk te houden zijn. Zij waren erop uit om grof geweld te plegen tegen aangever.
[verdachte] heeft zich daarnaast schuldig gemaakt aan diefstal, omdat hij de tas van [benadeelde partij ] heeft meegenomen. Het dossier bevat geen bewijs dat verdachte daarbij heeft samengewerkt met anderen of dat zijn oogmerk bij het plegen van het geweld was gericht op het stelen van de tas. Verdachte wordt daarom van die strafverzwarende onderdelen vrijgesproken.
4.Bewezenverklaring
De rechtbank acht bewezen dat verdachte:
Zaak A:
feit 1 subsidiair:
op 3 september 2022 te Duivendrecht, tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk [benadeelde partij ] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd door met anderen om die [benadeelde partij ] heen te gaan staan en die [benadeelde partij ] in te laten stappen in een bus;
feit 2 subsidiair:
op 3 september 2022 te Duivendrecht, tezamen en in vereniging met anderen, [benadeelde partij ] , door enige andere feitelijkheid gericht tegen die [benadeelde partij ] , wederrechtelijk heeft gedwongen iets te doen, te weten het afstaan van
- een iPad pro 11 en
- een Rolex Batman en
- Cartier armbanden en
- een gouden Cartier ring en
- een sleutelbos met autosleutel en huissleutel,
door
- met anderen om die [benadeelde partij ] heen te gaan staan en
- die [benadeelde partij ] de woorden toe te voegen “Doe je spullen uit!”;
Zaak B:
feit 1 subsidiair:
op 24 april 2019 te Oostzaan, tezamen en in vereniging met anderen, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om aan [benadeelde partij ] opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen,
- die [benadeelde partij ] met kracht met een vuist in zijn gezicht heeft gestompt en
- terwijl die [benadeelde partij ] op de grond lag, meermalen tegen zijn gezicht en lichaam heeft geslagen en geschopt,
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;
feit 2:
op 24 april 2019 te Oostzaan een Louis Vuitton tas, die aan [benadeelde partij ] toebehoorde, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.
Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.
5.Strafbaarheid van de feiten
Ten aanzien van feit 1 in zaak B heeft de raadsman subsidiair bepleit dat verdachte moet worden ontslagen van alle rechtsvervolging, omdat hij heeft gehandeld uit noodweer.
Dit beroep op noodweer slaagt niet. Een noodweersituatie is niet aannemelijk geworden, omdat het verdachte en zijn medeverdachte waren die [benadeelde partij ] hebben opgewacht en te lijf zijn gegaan. Uit de stukken en het verhandelde ter terechtzitting (zoals omschreven in paragraaf 3.3.1.2) is niet aannemelijk geworden dat verdachte zichzelf zou hebben moeten verdedigen met geweld tegen een ogenblikkelijke wederrechtelijke aanranding van zijn lijf dan wel een dreiging daarvan.
De bewezen geachte poging tot zware mishandeling is volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
Ook de andere bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar.
6.Strafbaarheid van verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
7.Motivering van de straf
7.1.
Strafeis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft – voor door haar bewezen geachte feiten – gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 84 maanden, met aftrek van voorarrest.
7.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft zich – bij een bewezenverklaring van de ten laste gelegde feiten – op het standpunt gesteld dat de strafeis niet proportioneel is.
7.3.
Oordeel van de rechtbank
De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Ernst van de feiten
In 2019 hebben verdachte en medeverdachte [medeverdachte 1] [benadeelde partij ] opgewacht, waarna zij fors geweld tegen hem hebben gebruikt. Zij hebben [benadeelde partij ] met fors letsel – waaronder meerdere breuken in het gezicht – aan zijn lot overgelaten en zijn weggegaan. Daarnaast heeft verdachte de tas van [benadeelde partij ] weggenomen. Het is niet bij dit incident gebleven.
Op 3 september 2022 hebben verdachte en medeverdachten [benadeelde partij ] opnieuw te grazen genomen. Zij hebben hem naar een bedrijventerrein gelokt. Daar hebben zij een sfeer gecreëerd waarbij de verdachten [benadeelde partij ] – met negen man tegen één – geen andere keus lieten dan gehoor te geven aan wat hem werd opgedragen, namelijk het afgeven van zijn spullen en het instappen in een voertuig. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zich als de leider van de medeverdachten – die vervolgens urenlang met [benadeelde partij ] hebben rondgereden en hem tijdens die ritten hebben mishandeld, bedreigd en vernederd – heeft geprofileerd.
[benadeelde partij ] heeft verklaard dat hij bang was dat de verdachten hem tijdens het tweede incident weer iets zouden aandoen als hij niet naar de verdachten zou luisteren. [benadeelde partij ] zag geen mogelijkheden om aan de door verdachte gecreëerde situatie te ontsnappen. Blijkens de ingediende vorderingen tot schadevergoeding van [benadeelde partij ] dreunen de gevolgen van beide incidenten voor het slachtoffer nog steeds na. Door angstgevoelens voor toekomstige confrontaties met de verdachten is [benadeelde partij ] oplettender geworden wanneer hij op straat loopt. Hij kijkt voortdurend om zich heen om te voorkomen dat hij een van de verdachten tegenkomt. [benadeelde partij ] heeft een behandeling gevolgd bij een psycholoog om de traumatische gebeurtenissen te verwerken.
Hoewel de precieze aard en aanleiding daarvan niet kan worden vastgesteld, is het de rechtbank duidelijk geworden dat beide incidenten hebben plaatsgevonden vanwege een (langslepend) conflict tussen [benadeelde partij ] en [verdachte] . Verdachte heeft medeverdachten voor zijn karretje gespannen en met hen ernstige strafbare feiten gepleegd. Verdachte is op geen enkel moment tot bezinning gekomen en heeft zich bij beide incidenten niet om het lot van [benadeelde partij ] bekommerd. Verdachte heeft geen verantwoordelijkheid genomen voor zijn daden en sprak hierover zonder enige vorm van gewetensbesef.
Strafoplegging
De rechtbank heeft acht geslagen op het rapport dat over verdachte is opgemaakt naar aanleiding van het verblijf van verdachte in het Pieter Baan Centrum. Daarnaast heeft de rechtbank gekeken naar het strafblad van verdachte, waaruit naar voren komt dat verdachte in 2018 is veroordeeld voor diefstal met braak. Op 31 december 2019 werd verdachte voor wederrechtelijke vrijheidsberoving en agressiedelicten – niet onherroepelijk – veroordeeld tot een lange gevangenisstraf. In die strafzaak werd verdachte bij beslissing van de raadkamer van het gerechtshof met ingang van 11 maart 2022, met elektrische controle (een enkelband), uit zijn voorlopige hechtenis geschorst. De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij zich tijdens dit schorsingstoezicht met elektronische controle heeft schuldig gemaakt aan een soortgelijk feit. Kennelijk heeft dit hem er niet van kunnen weerhouden om opnieuw een ernstig strafbaar feit te plegen. De rechtbank houdt ook rekening met het feit dat artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht van toepassing is. De media-aandacht die de verdenkingen in onderzoek Catanzaro hebben opgeleverd vanwege de carrière van verdachte als artiest, vormen geen grond voor strafvermindering. Gelet op al het voorgaande is oplegging van een lange gevangenisstraf de enige passende straf. Verdachte wordt, vanwege zijn leidende rol en omdat hij twee keer ten aanzien van hetzelfde slachtoffer ernstige strafbare feiten heeft gepleegd, zwaarder gestraft dan andere verdachten.
De straf
Alles afwegend zal de rechtbank aan verdachte een gevangenisstraf van 48 maanden opleggen, met aftrek van de tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht.
Net als de officier van justitie ziet de rechtbank geen aanleiding voor oplegging van een contact- en locatieverbod, zoals door [benadeelde partij ] is verzocht en door de reclassering is geadviseerd. Oplegging van bijzondere voorwaarden, zoals een contact- en locatieverbod, kunnen eventueel bij een voorwaardelijke invrijheidstelling aan de orde komen.
De voorlopige hechtenis
De verdediging heeft verzocht de voorlopige hechtenis van [verdachte] op te heffen. Gelet op de straf die wordt opgelegd wijst de rechtbank dit verzoek af.
8.Beslag
Onder verdachte zijn twee iPhones in beslag genomen.
De officier van justitie heeft ter terechtzitting toegelicht dat, van de goederen die vermeld staan op de beslaglijst, alleen nog strafrechtelijk beslag rust op de telefoons. Dit betreffen de iPhones met goednummers 737756 en 738193. Zij heeft gerekwireerd tot verbeurdverklaring van de telefoons.
De rechtbank zal teruggave gelasten van de telefoons omdat niet kan worden vastgesteld dat deze zijn gebruikt voor het plegen van de bewezen verklaarde feiten. Ten aanzien van de overige op de beslaglijst vermelde goederen neemt de rechtbank geen beslissing omdat het strafrechtelijk beslag van die goederen al is afgehandeld volgens de officier van justitie.
9.Vorderingen tot schadevergoeding van de benadeelde partij
9.1.
Vorderingen
De benadeelde partij, [benadeelde partij ] , vordert in zaak A € 45.587,75 aan schadevergoeding, bestaande voor € 35.587,75 uit vergoeding voor materiële schade en voor € 10.000,00 uit vergoeding voor immateriële schade.
In zaak B vordert de benadeelde partij € 22.416,00 aan schadevergoeding, bestaande voor € 13.916,00 uit vergoeding voor materiële schade en voor € 8.500,00 uit vergoeding voor immateriële schade.
De benadeelde partij heeft gevorderd de schadevergoeding hoofdelijk toe te wijzen, te vermeerderen met de wettelijke rente en aan verdachte de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
9.2.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de vordering van de benadeelde partij in de zaken A en B geheel toewijsbaar zijn. De officier van justitie heeft gevorderd de schadevergoeding hoofdelijk toe te wijzen, te vermeerderen met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel aan verdachte.
9.3.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft – bij een bewezenverklaring – bepleit dat de vorderingen tot vergoeding van materiële schade moeten worden afgewezen dan wel dat de benadeelde partij in zijn vorderingen tot vergoeding van materiële schade niet-ontvankelijk moet worden verklaard. Behandeling van de gevorderde materiële schade vormt een onevenredige belasting van het strafgeding, omdat de gestelde schade onvoldoende is onderbouwd. In zaak A ontbreekt een causaal verband tussen de ten laste gelegde feiten en de gevorderde schade die ziet op verbruikt eigen risico en gederfde inkomsten.
Bij toewijzing van immateriële schadevergoeding heeft de raadsman verzocht de bedragen te matigen.
9.4.
Oordeel van de rechtbank
9.4.1.
Zaak A (3 september 2022)
9.4.1.1. Materiële schade
Vaststaat dat aan de benadeelde partij als gevolg van de bewezen verklaarde feiten rechtstreeks materiële is toegebracht. Naar het oordeel van de rechtbank komt de gevorderde materiële schade tot een bedrag van in totaal € 985,00 voor vergoeding in aanmerking. Dit zal hieronder worden toegelicht.
Eigen risico zorgkosten
De gevorderde schadevergoeding die ziet op verbruikt eigen risico voor zorgkosten (€ 385,00) zal worden toegewezen. De geleden schade is voldoende onderbouwd met stukken, zoals een verwijsbrief voor een psychologische behandeling en een declaratieoverzicht van de zorgkosten. Uit de stukken blijkt dat de geleden schade rechtstreeks verband houdt met de bewezen verklaarde feiten.
iPhone en iPad
De gevorderde schade die ziet op de weggenomen iPhone en iPad zal gedeeltelijk worden toegewezen. Bij het bepalen van de hoogte van de schade zal de rechtbank gebruikmaken van haar schattingsbevoegdheid omdat uit de stukken niet blijkt wanneer deze goederen zijn aangeschaft. De rechtbank waardeert de schade voor beide goederen op in totaal € 600,00 en zal deze vordering voor het overige niet-ontvankelijk verklaren.
Tas en portemonnee
De benadeelde partij komt niet in aanmerking voor vergoeding van schade voor de diefstal van een tas (€ 1.910,00) en een portemonnee (€ 1.000,00) van het merk Louis Vuitton, omdat niet gebleken is van een direct verband met de bewezen verklaarde feiten. Dit onderdeel van de vordering tot vergoeding van materiële schade wordt afgewezen.
Rolex horloge
De benadeelde partij wordt niet-ontvankelijk verklaard in zijn vordering die ziet op gevorderde kosten voor het weggenomen horloge. De verdediging heeft dit onderdeel van de vordering – waaronder de echtheid van de Rolex – gemotiveerd betwist. De benadeelde partij heeft onvoldoende gesteld tegenover die betwisting. Zo kan niet worden vastgesteld dat het door de benadeelde partij overhandigde certificaat ziet op het bij hem weggenomen horloge. Ook zijn er geen aankoopbewijzen overgelegd.
Gederfde inkomsten
Daarnaast wordt de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaard in zijn vordering die ziet op gevorderde schade wegens gemiste inkomsten. Dit onderdeel van de vordering is, mede gelet op de gemotiveerde betwisting door de verdediging, onvoldoende onderbouwd.
9.4.1.2. Immateriële schade
De benadeelde partij heeft, op grond van artikel 6:106, eerste lid van het Burgerlijk Wetboek (BW), recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade. Op grond van de door de benadeelde partij gestelde omstandigheden, zoals weergegeven in paragraaf 7.3, en rekening houdend met de vergoedingen die in soortgelijke zaken worden toegekend, begroot de rechtbank de immateriële schade naar billijkheid op € 2.500,00.
Voor het overige zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering tot vergoeding van immateriële schade.
9.4.2.
Zaak B (24 april 2019)
9.4.2.1. Materiële schade
Tas en broek
Vaststaat dat aan de benadeelde partij als gevolg van de bewezen verklaarde diefstal (feit 2) en poging zware mishandeling (feit 1 subsidiair) rechtstreeks materiële is toegebracht. De gevorderde schade die ziet op de weggenomen tas van het merk Louis Vuitton en de bebloede broek van het merk Amiri, zal gedeeltelijk worden toegewezen. Deze geleden schade is voldoende onderbouwd met stukken, zoals foto’s van verdachte waarop de tas en de bebloede broek zijn te zien. Bij het bepalen van de hoogte van de schade maakt de rechtbank gebruik van haar schattingsbevoegdheid. De rechtbank begroot de schade voor de weggenomen tas op € 750,00 en voor broek op € 300,00, en zal deze vordering voor het overige niet-ontvankelijk verklaren.
iPhone, iPad, portemonnee, contant geld en armband
Ten aanzien van de overige goederen die onder feit 2 in de tenlastelegging staan opgenomen, wordt verdachte vrijgesproken van diefstal. Er ontbreekt dus een direct verband tussen de bewezen verklaarde feiten en deze schade. De gevorderde materiële schade wordt dan ook ten aanzien van deze schadeposten afgewezen, namelijk voor een totaalbedrag van € 10.526,00.
Verblijf in ziekenhuis
De benadeelde partij wordt niet-ontvankelijk verklaard in zijn vordering die ziet op een verblijf van zes dagen in het ziekenhuis. De door de benadeelde partij gestelde schade is onvoldoende onderbouwd met stukken, omdat uit de stukken niet blijkt dat sprake is geweest van een ziekenhuisopname van zes dagen.
9.4.2.2. Immateriële schade
De benadeelde partij heeft als gevolg van de bewezen verklaarde poging tot zware mishandeling (onder feit 1 subsidiair) immateriële schade geleden (ex artikel 6:106 BW). Op grond van de door de benadeelde partij gestelde omstandigheden, de ernst van het bij hem vastgestelde letsel – te weten meerdere breuken in het gezicht – en rekening houdend met de vergoedingen die in soortgelijke zaken worden toegekend, begroot de rechtbank de immateriële schade naar billijkheid op € 1.000,00.
Voor het overige zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering tot vergoeding van immateriële schade.
9.4.3.
Conclusie
Verdachte moet de benadeelde partij [benadeelde partij ] een schadevergoeding betalen van (in zaak A) € 985,00 aan materiële schade en € 2.500,00 aan immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de datum waarop de schade is ontstaan (3 september 2022) en (in zaak B) € 1.050,00 aan materiële schade en € 1.000,00 aan immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de datum waarop de schade is ontstaan (24 april 2019).
De vordering tot vergoeding van materiële schade wordt afgewezen voor een bedrag van (in de zaken A en B in totaal) € 13.436,00 (€ 1.910,00 + € 1.000,00 + € 10.526,00).
Voor het overige zal de benadeelde partij niet-ontvankelijk worden verklaard in zijn vordering.
De benadeelde partij kan het niet-ontvankelijke deel van zijn vordering bij de civiele rechter aanbrengen.
9.4.4.
Hoofdelijk
De betalingsverplichtingen in de zaken A en B worden hoofdelijk aan verdachte en zijn mededaders opgelegd, omdat verdachte de feiten – met uitzondering van het bewezen verklaarde in zaak B onder feit 2 – samen met hen heeft gepleegd. Voor zaak A zijn dat [medeverdachte 1] , [medeverdachte 2] , [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] , [medeverdachte 5] , [medeverdachte 6] , en [medeverdachte 7] . Voor zaak B is dat [medeverdachte 1] . Verdachte en zijn mededaders zijn ieder afzonderlijk verplicht om het totale hoofdelijk toegekende bedrag aan de benadeelde partij te betalen, tenzij een van de anderen het hele bedrag al heeft betaald.
9.4.5.
Schadevergoedingsmaatregel
De rechtbank zal ten behoeve van de benadeelde partij, als extra waarborg voor betaling, de schadevergoedingsmaatregel opleggen.
Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast van maximaal 62 dagen.
10.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen straf en maatregel zijn gegrond op de artikelen 36f, 45, 47, 55, 57, 63, 282, 284, 302 en 310 van het Wetboek van Strafrecht.
11.Beslissing
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissingen.
Verklaart het tenlastegelegde in
zaak A onder feiten 1 primair, 2 primair en 3en in
zaak B onder feit 1 primairniet bewezen en
spreektverdachte daarvan
vrij.
zaak A onder feiten 1 primair, 2 primair en 3en in
zaak B onder feit 1 primairniet bewezen en
spreektverdachte daarvan
vrij.
Verklaart bewezen dat verdachte het tenlastegelegde in zaak A onder feiten 1 subsidiair en 2 subsidiair en in zaak B onder feiten 1 subsidiair en 2 heeft begaan, zoals hiervoor in rubriek 4 weergegeven.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezenverklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Het bewezenverklaarde levert op:
Zaak A:
feiten 1 subsidiair en 2 subsidiair:
eendaadse samenloop van:
medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroven
en
medeplegen van een ander door enige andere feitelijkheid, gericht tegen die ander, wederrechtelijk dwingen iets te doen
Zaak B:
feit 1 subsidiair:
medeplegen van poging tot zware mishandeling
feit 2:
diefstal
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart verdachte,
[verdachte], daarvoor strafbaar.
[verdachte], daarvoor strafbaar.
Veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvan
48 (achtenveertig) maanden.
gevangenisstrafvan
48 (achtenveertig) maanden.
Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.
Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.
Gelast de
teruggave aan verdachtevan:
teruggave aan verdachtevan:
- 1 STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-AD2R022097_737756, Wit, merk: Apple)
- 1 STK Telefoontoestel (omschrijving: PL1300-AD2R022097_738193, Apple)
Wijst
in zaak Ade vordering van de
benadeelde partij [benadeelde partij ]toe tot een bedrag van
€ 985,00 (negenhonderdenvijfentachtig euro)aan vergoeding van materiële schade en
€ 2.500,00 (tweeduizendvijfhonderd euro)aan vergoeding van immateriële schade. De schade wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten vanaf 3 september 2022 tot aan de dag van de algehele voldoening.
in zaak Ade vordering van de
benadeelde partij [benadeelde partij ]toe tot een bedrag van
€ 985,00 (negenhonderdenvijfentachtig euro)aan vergoeding van materiële schade en
€ 2.500,00 (tweeduizendvijfhonderd euro)aan vergoeding van immateriële schade. De schade wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten vanaf 3 september 2022 tot aan de dag van de algehele voldoening.
Veroordeelt verdachte
in zaak Ahoofdelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij ] , behalve voor zover deze vordering al door of namens anderen is betaald.
in zaak Ahoofdelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij ] , behalve voor zover deze vordering al door of namens anderen is betaald.
Wijst
in zaak Bde vordering van de
benadeelde partij [benadeelde partij ]toe tot een bedrag van
€ 1.050,00 (duizendenvijftig euro)aan vergoeding van materiële schade
en € 1.000,00 (duizend euro)aan vergoeding van immateriële schade. De schade wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten vanaf 24 april 2019, tot aan de dag van de algehele voldoening.
in zaak Bde vordering van de
benadeelde partij [benadeelde partij ]toe tot een bedrag van
€ 1.050,00 (duizendenvijftig euro)aan vergoeding van materiële schade
en € 1.000,00 (duizend euro)aan vergoeding van immateriële schade. De schade wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten vanaf 24 april 2019, tot aan de dag van de algehele voldoening.
Veroordeelt verdachte
in zaak Bhoofdelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij ] , behalve voor zover deze vordering al door of namens anderen is betaald.
in zaak Bhoofdelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij ] , behalve voor zover deze vordering al door of namens anderen is betaald.
Veroordeelt verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij
in zaak A en Bgemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.
in zaak A en Bgemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.
Wijstde vordering tot vergoeding van
materiële schade afvoor een bedrag van (in de zaken A en B in totaal)
€ 13.436,00 (dertienduizendvierhonderdzesendertig euro).
materiële schade afvoor een bedrag van (in de zaken A en B in totaal)
€ 13.436,00 (dertienduizendvierhonderdzesendertig euro).
Verklaart de benadeelde partij voor het
overige niet-ontvankelijkin zijn vordering tot vergoeding.
overige niet-ontvankelijkin zijn vordering tot vergoeding.
Legt verdachte de hoofdelijke verplichting op
ten behoeve van [benadeelde partij ] aan de Staat (in de zaken A en B totaal) € 5.535,00 (vijfduizendvijfhonderdvijfendertig euro)te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten voor een bedrag van € 3.485,00 vanaf 3 september 2022 en voor een bedrag van € 2.050,00 vanaf 24 april 2019, tot aan de dag van de algehele voldoening. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast voor de duur van 62 dagen. De toepassing van die gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.
ten behoeve van [benadeelde partij ] aan de Staat (in de zaken A en B totaal) € 5.535,00 (vijfduizendvijfhonderdvijfendertig euro)te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten voor een bedrag van € 3.485,00 vanaf 3 september 2022 en voor een bedrag van € 2.050,00 vanaf 24 april 2019, tot aan de dag van de algehele voldoening. Bij gebreke van betaling en verhaal kan gijzeling worden toegepast voor de duur van 62 dagen. De toepassing van die gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.
Bepaalt dat, indien en voor zover verdachte of een van zijn mededaders aan een van de genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde partij vervalt.
Wijst afhet verzoek tot
opheffing van de voorlopige hechtenis.
opheffing van de voorlopige hechtenis.
Dit vonnis is gewezen door mr. M. Smit, voorzitter,
mrs. G.M. van Dijk en E. Slager, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. K.P.M. Smeets, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 8 maart 2024.