ECLI:NL:RBAMS:2023:5669

• Datum uitspraak: 7 september 2023
• Publicatiedatum: 6 september 2023
• Zaaknummer: 13/158166-23 (A) en 13/136757-23 (B)
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: E.G.M.M. van Gessel; I. Timmermans; L. Leerkes
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Veroordeling van een man voor meerdere winkeldiefstallen en geweldsdelicten in Amsterdam

Op 7 september 2023 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een 40-jarige man, die werd beschuldigd van een reeks winkeldiefstallen en geweldsdelicten in Amsterdam. De man werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, voor het plegen van meerdere diefstallen in de periode van mei tot juni 2023. De rechtbank oordeelde dat de verdachte zich schuldig had gemaakt aan diefstal van diverse producten bij winkels zoals Kruidvat en Praxis, waarbij hij ook geweld had gebruikt tegen medewerkers van deze winkels. De rechtbank heeft de herkenningen van de verdachte door verbalisanten als betrouwbaar beoordeeld, ondanks de verdediging die aanvoerde dat er onvoldoende bewijs was voor sommige feiten. De rechtbank sprak de verdachte vrij van enkele ten laste gelegde feiten, maar achtte de overige feiten bewezen. De rechtbank hield rekening met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, waaronder zijn recente veroordelingen en de impact van zijn daden op de slachtoffers. De opgelegde straf is bedoeld als een waarschuwing en om de verdachte te helpen zijn leven weer op de rails te krijgen.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling Publiekrecht

Teams Strafrecht

Parketnummers: 13/158166-23 (A) en 13/136757-23 (B) (ter terechtzitting gevoegd)

Datum uitspraak: 7 september 2023

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:

[verdachte] ,

geboren te [geboortegegevens] 1982,

ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres:

[adres] ,

thans gedetineerd te: [detentieadres] .

1. Onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 24 augustus 2023.

De rechtbank heeft de zaken, die bij afzonderlijke dagvaardingen onder de bovenvermelde parketnummers zijn aangebracht, gevoegd. Deze zaken worden als respectievelijk zaak A en zaak B aangeduid.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. A. van de Venn en van wat verdachte en zijn raadsvrouw mr. S. van den Berg naar voren hebben gebracht.

2. Tenlastelegging

Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich, steeds in Amsterdam, heeft schuldig gemaakt aan

Zaak A

1. diefstal van diverse gereedschappen van [bedrijf] op 31 maart 2023;

2. diefstal van kranen bij Praxis ( [adres] ) met (bedreiging met) geweld tegen [slachtoffer 1] op 21 juni 2023. Het geweld zou hebben bestaan uit het pakken van een schaar, die schaar te richten naar [slachtoffer 1] en met die schaar stekende bewegingen te maken;

3. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 15 mei 2023;

4. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 17 mei 2023;

5. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten, wasmiddel(len) en/of een epileerapparaat op 25 mei 2023;

6. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 7 juni 2023;

7. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 14 juni 2023;

8. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 21 juni 2023;

9. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 23 juni 2023;

10. diefstal bij Kruidvat ( [adres] ) van verzorgingsproducten op 27 juni 2023;

Zaak B

1. diefstal van verzorgingsproducten met geweld tegen [slachtoffer 2] en een onbekende medewerker bij Dekamarkt ( [adres] ) op 11 mei 2023, waarbij het geweld bestond uit duwen, slaan, krabben, het tonen van een mes en te zeggen dat hij [slachtoffer 2] zou neersteken;

2. bedreiging van [slachtoffer 3] (handhaver bij de gemeente Amsterdam) op 11 mei 2023;

3. vernielen van een motorfiets van [slachtoffer 3] dan wel van de gemeente Amsterdam op 11 mei 2023.

De volledige tenlastelegging is opgenomen in
bijlage I die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3. Waardering van het bewijs

3.1.

Standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat kan worden bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan alle ten laste gelegde feiten.

Ten aanzien van feit 1 in zaak A heeft de officier van justitie zich op het standpunt gesteld dat op basis van de aangifte en de camerabeelden kan worden bewezen dat een blauwe tas van Ikea met inhoud is gestolen. Uit de herkenningen van twee verbalisanten blijkt dat verdachte de persoon is die op de camerabeelden te zien is.

Ten aanzien van het in zaak B onder 3 ten laste gelegde is de officier van justitie van mening dat de vernieling op basis van de aangifte en de getuigenverklaringen kan worden bewezen.

3.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft bepleit dat verdachte van de in zaak A onder 1, 2, 5, 6 en 7 en de in zaak B ten laste gelegde feiten moet worden vrijgesproken.

Ten aanzien van de feiten waar herkenningen door verbalisanten als (voornaamste) bewijs wordt gebruikt heeft de raadsvrouw in zijn algemeenheid bepleit dat nader steunbewijs over de betrokkenheid van verdachte ontbreekt. Er zijn geen resultaten van technisch onderzoek waar verdachte uit naar voren komt of getuigenverklaringen voor de herkenning(en) die verdachte plaatsen op de plaats delict.

Voor het in zaak A onder 2 ten laste gelegde geldt dat de herkenningen niet voldoen aan de vereiste mate van betrouwbaarheid die benodigd is om tot een betrouwbare herkenning te komen. De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de kwaliteit van de
still die zich in het dossier bevindt matig is en dat in het uiterlijk van de persoon op de beelden – naast verdachte – vele anderen passen. De herkenning van verbalisant [verbalisant 1] kan bovendien niet als een betrouwbare herkenning worden aangemerkt, omdat de verbalisant over voorkennis moet hebben beschikt.

Voor de in zaak A onder 5, 6 en 7 en de in zaak B ten laste gelegde feiten geldt dat de
stills zoals opgenomen in het dossier zich niet lenen voor het maken van een betrouwbare herkenning. Daarnaast kan worden getwijfeld aan de objectiviteit van de individuele herkenningen. De raadsvrouw heeft bepleit dat de herkenningen door de verbalisanten niet op een voldoende onafhankelijke wijze en zonder voorinformatie of vooringenomenheid, oftewel voldoende objectief, hebben plaatsgevonden. Ten eerste zijn de herkenningen van de verbalisanten – die overigens allen in hetzelfde wijkteam werken – gemaakt van
stills en niet van bewegende beelden. Deze
stills zijn van twijfelachtige kwaliteit. Verder blijkt uit geen van de processen-verbaal waarop de verbalisanten baseren dat op de vier
stills steeds één en dezelfde persoon te zien is. Op de
stills zijn namelijk geen gezichtsspecifieke kenmerken van de dader zichtbaar. Verder wordt ten aanzien van de herkenningen van verbalisanten [verbalisant 2] en [verbalisant 3] niet duidelijk over welke voorinformatie zij beschikten. Bovendien is het proces-verbaal van verbalisant [verbalisant 3] een kopie van de verklaring van verbalisant [verbalisant 2] .

Overige verweren

Het in zaak B onder 2 kan niet worden bewezen, omdat er onvoldoende wettig bewijs voorhanden is. De getuigenverklaring van [getuige 1] ondersteunt de aangifte van [slachtoffer 3] onvoldoende. Ook voor het in zaak B onder 3 ten laste gelegde geldt dat er onvoldoende bewijs in het dossier beschikbaar is. Niet is gebleken dat de motor daadwerkelijk is vernield of beschadigd.

3.3.

Oordeel van de rechtbank

Inleiding

In de onderhavige zaken spelen de herkenningen van verdachte door verbalisanten een grote

rol. In verband met de uiteindelijke waardering van deze herkenningen door de rechtbank, is

het volgende van belang.

Bij de beoordeling van herkenningen staat steeds voorop dat de bepaling van de waarde en betekenis ervan in een brede context plaatsvindt. Dit is inherent aan het karakter van een herkenning. Het gaat daarbij immers om een niet - althans niet volledig - rationeel proces dat

zich slechts door reconstructie achteraf laat ontleden en verantwoorden.

De rechtbank zoekt voor wat betreft het begrip ‘herkennen’ aansluiting bij de in een vakbijlage van het Nederlands Forensisch Instituut (hierna: NFI) gegeven omschrijving van dit begrip. In de NFI-vakbijlage ‘Algemene onderzoeksmethoden vergelijking van gezichtsbeelden’ (versie 2.5 november 2016) is onder meer het volgende opgenomen over ‘herkennen’:

“Herkenning vindt plaats op basis van een in het geheugen opgeslagen beeld. Gezichtsherkenning van bekende mensen, zoals dat in het dagelijks leven door iedereen plaatsvindt, is een relatief snel en trefzeker ‘holistisch’ proces. De beoordeling vindt snel plaats, door (onbewust) allerlei aspecten af te wegen. De uitkomst van dit proces leidt tot de categorische, stellige uitkomst dat er wel of niet sprake is van herkenning, waarbij de beoordelaar vaak niet expliciet kan uitleggen waarom hij of zij een bepaalde conclusie trekt. (…) Herkenning van personen vindt niet alleen op basis van gezicht plaats, maar ook op grond van andere kenmerken zoals haardracht, handen, lengte, postuur, kleding en manier van lopen en andere, soms onbewuste, voorinformatie zoals de locatie waar een persoon is gezien”.

Op basis van deze begripsomschrijving kan worden geconcludeerd dat verschillende elementen een rol spelen bij een herkenning, waarbij steeds sprake is van een ‘holistisch’ proces, dat naar zijn aard moeilijk in objectief verifieerbare elementen is op te delen. Een van de factoren die de betrouwbaarheid van een herkenning positief kunnen beïnvloeden, is de mate van bekendheid met de waargenomen persoon of waargenomen personen. Hoe meer men van de betrokken persoon of personen een beeld heeft, des te minder visuele informatie nodig is voor een betrouwbare herkenning. Daarbij geldt dat de op basis van uiterlijke kenmerken gebaseerde kennis waardevoller is, als deze is ontstaan en gevormd bij ontmoetingen in persoon, dan wanneer deze van een foto of andere beelden afkomstig is.

Samengevat betekent dit dat de bewijswaarde en de bewijskracht van de herkenningen in het licht van hun totstandkoming en in samenhang bezien met het overige beschikbare bewijs dienen te worden beoordeeld.

Vrijspraak zaak A onder feit 1 (diefstal [bedrijf] )

Uit de aangifte namens [bedrijf] blijkt dat de klusjesman op 3 april 2023 spullen miste uit de schuur. Ook blijkt uit de aangifte dat op 31 maart 2023 een aantal kasten openstonden en een deur naar de brandtrap – die alleen van binnen kan worden geopend – open stond. Vervolgens blijkt uit camerabeelden van [bedrijf] dat op 31 maart 2023 een onbekend persoon op het terrein is geweest. Op de beelden is echter niet te zien dat de in de tenlastelegging genoemde goederen zijn weggenomen. Nu de goederen ook pas op 3 april 2023 werden gemist, is de rechtbank van oordeel dat niet kan worden vastgesteld dat deze goederen daadwerkelijk op 31 maart 2023 zijn weggenomen. Verdachte zal van dit feit worden vrijgesproken.

Ten aanzien van zaak A onder feit 2 (diefstal Praxis)

Gelet op hetgeen in de inleiding is overwogen en anders dan de raadsvrouw heeft bepleit, vindt de rechtbank de herkenning van verdachte door verbalisant [verbalisant 1] betrouwbaar en zal deze herkenning bezigen tot het bewijs. De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

De rechtbank stelt vast dat uit het proces-verbaal van bevindingen van verbalisant [verbalisant 1] volgt dat zij de beschikbaar gestelde camerabeelden heeft bekeken en op basis daarvan tot een herkenning is gekomen. Deze camerabeelden zijn aan het dossier toegevoegd en op de zitting getoond. De rechtbank is van oordeel dat deze beelden van voldoende kwaliteit zijn om tot een gezichtsherkenning te komen. Anders dan op de
still die bij het proces-verbaal van bevindingen is gevoegd, heeft de persoon op de bewegende beelden niet steeds een zonnebril op, waardoor zijn gezichtskenmerken zichtbaar zijn. Uit het proces-verbaal van verbalisant [verbalisant 1] blijkt verder dat zij verdachte twee keer eerder in levende lijve heeft gezien. Verbaslisant [verbalisant 1] benoemt dat zij verdachte herkent aan zijn gezicht in zijn geheel en daarnaast aan zijn ronde gezicht, zijn stoppelbaard en zijn kale hoofd. Nu verbalisant [verbalisant 1] verdachte meermaals in levende lijve heeft ontmoet en zij hem hierdoor heeft herkend, vindt de rechtbank hetgeen de raadsvrouw heeft aangevoerd met betrekking tot de herkenning onvoldoende om aan de betrouwbaarheid van de herkenning te twijfelen.

De rechtbank is met de raadsvrouw van oordeel dat het ten laste gelegde geweld niet kan worden bewezen. Dat door verdachte geweld zou zijn gebruikt blijkt slechts uit de aangifte van [slachtoffer 1] . Op de gevoegde camerabeelden zijn de ten laste gelegde handelingen echter niet waar te nemen. Het lijkt alsof de beelden waarop deze handelingen te zien zouden zijn, niet aan het dossier zijn gevoegd. Ondanks het feit dat niet ieder onderdeel van de tenlastelegging dubbel gedekt hoeft te zijn, twijfelt de rechtbank ten aanzien van dit punt aan de betrouwbaarheid van de verklaring van [slachtoffer 1] . Dit maakt dat de rechtbank verdachte partieel vrijspreekt van het ten laste gelegde geweld.

Ten aanzien van zaak A onder feit 5, feit 6 en feit 7 (diefstallen Kruidvat)

Gelet op hetgeen in de inleiding is overwogen en anders dan de raadsvrouw heeft bepleit, acht

de rechtbank de herkenningen van de verdachte door verbalisanten [verbalisant 2] , [verbalisant 4] , [verbalisant 3] , [verbalisant 5] en [verbalisant 6] betrouwbaar en zal deze herkenningen bezigen tot het bewijs. De rechtbank overweegt daaromtrent als volgt.

Ten aanzien van feit 5 geldt dat verdachte door vijf verbalisanten is herkend. De rechtbank zal de herkenning van verbalisant Nobbe buiten beschouwing laten, omdat de
stills die aan dit proces-verbaal zijn toegevoegd niet zien op het onder 5 ten laste gelegde feit. Ook de herkenning van verbalisant [verbalisant 7] zal niet voor het bewijs worden gebruikt, omdat de verbalisant in zijn geheel niet beschrijft hoe en waardoor hij verdachte heeft herkend. De rechtbank vindt de herkenningen van verbalisanten [verbalisant 2] , [verbalisant 4] en [verbalisant 3] echter wel voldoende betrouwbaar. De
stills waarop zij verdachte hebben herkend zijn van voldoende kwaliteit om uiterlijke kenmerken van een persoon die je vaker hebt gezien te herkennen. De drie verbalisanten hebben aangegeven dat zij verdachte eerder hebben gezien. Voor verbalisanten [verbalisant 4] en [verbalisant 3] geldt dat zij verdachte vrij recent nog hebben gezien.

Ook ten aanzien van de feiten 6 en 7 is verdachte door vijf verbalisanten herkend. De rechtbank zal de herkenning van verbalisant Venema niet voor het bewijs gebruiken, nu dit proces-verbaal niet is gedagtekend en ook uit de inhoud van het proces-verbaal niet blijkt wanneer de verbalisant de
stills heeft bekeken dan wel wanneer hij verdachte heeft gezien. De verbalisanten hebben gereageerd op een aandachtsvestiging voor vier feiten die per mail is verstuurd. De rechtbank stelt vast dat de
stills van de vier feiten (feiten 6, 7, 8 en 10) voldoende duidelijk zijn om uiterlijke kenmerken van een persoon die je vaker hebt gezien te herkennen. De verbalisanten benoemen allen dat zij verdachte vaker hebben gezien. De verbalisanten [verbalisant 4] , [verbalisant 5] en [verbalisant 6] benoemen specifiek dat zij verdachte recent nog hebben gezien. De rechtbank is – anders dan de raadsvrouw – van oordeel dat de verbalisanten voor verdachte specifieke uiterlijke kenmerken benoemen. Zo benoemen verbalisant [verbalisant 3] en [verbalisant 5] het blauwe oog van verdachte dat te zien is op de
still van 21 juni 2023. Verdachte heeft ter zitting verklaard dat hij toen inderdaad een blauw oog had. Het enkele feit dat de verbalisanten hun herkenningen op dezelfde dag, dan wel kort na elkaar, hebben opgemaakt en in hetzelfde wijkteam werkzaam zijn, betekent niet zonder meer dat sprake is geweest van wederzijdse beïnvloeding.

Ten aanzien van feit 6 overweegt de rechtbank verder dat aangeefster in haar aangifte – die zij pas enige tijd later heeft gedaan, namelijk op 6 juli 2023 – kenbaar maakt dat zij de winkeldief herkent van winkeldiefstallen gepleegd op 14 en 27 juni. Verdachte heeft de winkeldiefstal bij de Kruidvat aan het [adres] op 27 juni 2023 bekend.

Voor feit 7 geldt bovendien dat de bewegende beelden op zitting zijn bekeken. Op die beelden heeft de rechtbank op de rechteronderarm van de persoon op de camerabeelden een tatoeage gezien die sterke overeenkomsten vertoont met de tatoeage van verdachte, die de rechtbank op zitting ook heeft gezien.

Ten aanzien van zaak A, onder feit 3, feit 4, feit 8, feit 9 en feit 10 (diefstallen Kruidvat)

De rechtbank is van oordeel dat op basis van de bekennende verklaring van verdachte, de aangiftes en de camerabeelden kan worden bewezen dat verdachte zich aan deze feiten heeft schuldig gemaakt.

Ten aanzien van zaak B onder feit 1 en feit 2

De herkenningen

Gelet op hetgeen in de inleiding is overwogen en anders dan de raadsvrouw heeft bepleit, acht

de rechtbank de herkenningen van verbalisanten [verbalisant 6] , [verbalisant 8] , [verbalisant 2] en [verbalisant 3] van de verdachte betrouwbaar en zal deze herkenningen bezigen tot het bewijs. De rechtbank overweegt daaromtrent als volgt.

Verdachte is ook in deze zaak door vijf verbalisanten herkend. Bij de herkenning van verbalisant Hein zijn geen
stills opgenomen, reden waarom de rechtbank deze herkenning buiten beschouwing zal laten. De
stills op basis waarvan de andere verbalisanten hun herkenningen hebben gedaan zijn naar het oordeel van de rechtbank van voldoende kwaliteit voor een herkenning. De verbalisanten benoemen dat zij verdachte vaker in levende lijven hebben gezien waardoor zij verdachte herkennen. Verbalisant [verbalisant 6] benoemt bovendien – naast de holistische herkenning – specifieke kenmerken en ook benoemt hij dat hij verdachte zeer recent nog heeft gezien. Ook hier geldt dat het enkele feit dat de verbalisanten hun herkenningen op dezelfde dag, dan wel kort na elkaar, hebben opgemaakt en in hetzelfde wijkteam werkzaam zijn, niet zonder meer betekent dat sprake is geweest van wederzijdse beïnvloeding.

De diefstal met geweld onder feit 1

De rechtbank is van oordeel dat op basis van de aangifte, de camerabeelden en de hiervoor genoemde herkenningen kan worden bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de diefstal met geweld.

De bedreiging onder feit 2

De rechtbank is van oordeel dat op grond van de aangifte en de getuigenverklaringen van [getuige 2] en [getuige 3] kan worden bewezen dat verdachte de motoragent heeft bedreigd. De verklaring van aangever [slachtoffer 3] en [getuige 2] verschillen op een aantal punten, maar in grote lijnen komen de verklaringen overeen. De rechtbank maakt uit de verklaringen op dat [slachtoffer 3] op zijn motor achter de verdachte aan rijdt, dat verdachte van zijn fiets stapt, naar [slachtoffer 3] toe loopt en vervolgens een mes trekt. Dat de verdachte een mes heeft getrokken, blijkt ook uit de getuigenverklaring van [getuige 3] . De rechtbank is van oordeel dat onder deze omstandigheden bij [slachtoffer 3] de redelijke vrees kon ontstaan dat hij het leven zou kunnen verliezen dan wel zwaar lichamelijk letsel zou kunnen oplopen.

Vrijspraak zaak B onder feit 3

Met de raadsvrouw is de rechtbank van oordeel dat niet kan worden bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan vernieling van de motor. Uit het dossier is niet gebleken dat er schade is ontstaan aan de motor.

4. Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in
bijlage II opgenomen bewijsmiddelen – waarin de redengevende feiten en omstandigheden zijn vervat – bewezen dat verdachte

Zaak A

2.

op 21 juni 2023 te Amsterdam kranen, die aan Praxis (filiaal [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

3.

op 15 mei 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

4.

op 17 mei 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

5.

op 25 mei 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten en wasmiddelen en een epileerapparaat, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

6.

op 7 juni 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

7.

op 14 juni 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

8.

op 21 juni 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

9.

op 23 juni 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten die aan Kruidvat (filiaal: van [adres] ) toebehoorden heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

10.

op 27 juni 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten die aan Kruidvat (filiaal: [adres] ) toebehoorden heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen;

Zaak B

1.

op 11 mei 2023 te Amsterdam verzorgingsproducten, waaronder tandpasta en deodorant (met een totale winkelwaarde van € 591,-), die aan de Dekamarkt (filiaal: [adres] ) toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen welke diefstal werd gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 2] en een onbekend gebleven medewerker, gepleegd met het oogmerk om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, door:

- die [slachtoffer 2] weg te duwen en te slaan tegen het hoofd en

- die onbekend gebleven medewerker te krabben in het gezicht en

- die [slachtoffer 2] en die onbekend gebleven medewerker een mes dreigend voor te houden en daarmee te zwaaien en

- daarbij die [slachtoffer 2] dreigend de woorden toe te voegen “je moet van mij afblijven, anders steek ik jou neer”;

2.

op 11 mei 2023 te Amsterdam, [slachtoffer 3] (werkzaam als handhaver bij de gemeente Amsterdam, tevens buitengewoon opsporingsambtenaar) heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht en/of met zware mishandeling, door:

- die [slachtoffer 3] een mes dreigend te tonen en

- met genoemd mes dreigend op die [slachtoffer 3] af te lopen.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

5. Strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

6. Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

7. Motivering van de straf

7.1.

Eis van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door haar bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan drie maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.

7.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft aangegeven dat verdachte graag zijn steentje wil bijdragen aan de maatschappij, maar hij zal nu een flinke stok achter de deur nodig hebben om niet opnieuw de fout in te gaan. De eis zoals geformuleerd door de officier van justitie doet recht aan de feiten. Volgens de raadsvrouw heeft de officier van justitie de recente veroordeling ook terecht meegewogen in de eis.

7.3.

Oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken. De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een groot aantal strafbare feiten, veelal winkeldiefstallen. Deze winkeldiefstallen waren brutaal door in één keer een groot aantal producten voor een hoge totale waarde in een tas mee te namen. Daarnaast gingen enkele van deze diefstallen gepaard met duwen en trekken en zelfs een keer met het tonen van een mes. Diefstal is een hinderlijk feit dat voor de slachtoffers, naast veel ongemak en materiële schade, ook een onveilig gevoel met zich meebrengt. Verdachte heeft zich enkel laten leiden door zijn eigen financiële gewin en zich geen moment bekommerd om de financiële en andere gevolgen van het delict voor de slachtoffers. Daarnaast heeft verdachte er door zijn handelen blijk van gegeven geen respect te hebben voor de eigendommen van anderen. Tot slot heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het bedreigen van een buitengewoon opsporingsambtenaar.

De rechtbank heeft acht geslagen op het Uittreksel Justitiële Documentatie (het strafblad) van verdachte van 25 juli 2023. Hieruit blijkt dat verdachte zeer recent is veroordeeld voor een groot aantal strafbare feiten.

De rechtbank heeft ter zitting ook gezien dat verdachte een zware tijd achter de rug heeft waarin hij zijn baan heeft verloren, zijn relatie is verbroken en hij erg depressief was. Vervolgens is verdachte ook zijn huis nog kwijtgeraakt. Hierdoor is verdachte in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. Verdachte heeft aangegeven gemotiveerd te zijn om zijn leven weer een positieve wending te geven. In het kader van een andere strafzaak is verdachte zeer recent veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 10 maanden waarvan vier maanden voorwaardelijk. De rechtbank heeft aan het voorwaardelijke deel bijzondere voorwaarden verbonden. Verdachte heeft aangegeven vanuit detentie in contact te staan met de reclassering. Ook is gebleken dat verdachte op de wachtlijst is geplaatst voor ambulante behandeling en voor een begeleid wonen traject. De wachttijden hiervoor betreffen op dit moment gemiddeld zes maanden.

Om te voorkomen dat verdachte niet opnieuw de fout in gaat, vindt de rechtbank het van belang dat verdachte na het uitzitten van zijn straf niet weer op straat belandt. Daarnaast hoopt de rechtbank met de raadsvrouw dat een flinke stok achter de deur verdachte ervan zal weerhouden opnieuw in de fout te gaan. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank een straf gelijk aan de eis van de officier van justitie opleggen.

8. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straffen zijn gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 57, 63, 285, 310, 312 van het Wetboek van Strafrecht.

9. Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart het in zaak A onder 1 en in zaak B onder 3 ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

Ten aanzien van zaak A, feit 2, feit 3, feit 4, feit 5, feit 6, feit 7, feit, 8, feit 9 en feit 10:

telkens: diefstal;

Ten aanzien van zaak B, feit 1:

diefstal, gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren;

Ten aanzien van zaak B, feit 2:

bedreiging met enig misdrijf tegen het leven gericht.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte,
[verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van
zes (6) maanden .

Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Bepaalt dat een gedeelte, groot
drie (3) maanden , van deze gevangenisstraf
niet ten uitvoer gelegd zal worden, tenzij later anders wordt bevolen.

Stelt daarbij een
proeftijd van
twee (2) jaren vast.

De tenuitvoerlegging kan worden bevolen als de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd schuldig maakt aan een strafbaar feit.

Heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte met ingang van het tijdstip waarop de duur van de voorlopige hechtenis gelijk wordt aan de duur van het onvoorwaardelijke gedeelte van de opgelegde vrijheidsstraf.

Dit vonnis is gewezen door

mr. E.G.M.M. van Gessel, voorzitter,

mrs. I. Timmermans en L. Leerkes, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. S.D. van der Heiden, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 7 september 2023.