Uitspraak
RECHTBANK AMSTERDAM
VONNIS
Parketnummer: 13/040448-23
Datum uitspraak: 7 juli 2023
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren op [geboortedag 1] 1998 in [geboorteplaats] ( [geboorteland 1] ),
zonder vaste woon- of verblijfplaats,
gedetineerd in [detentieplaats] .
1.Onderzoek ter terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de zitting van 23 juni 2023.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. S.M. van der Veen, en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. M. Rafik, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.
De rechtbank heeft ook kennisgenomen van wat mr. J. Verschoor, advocaat van de benadeelde partij [benadeelde partij] , naar voren heeft gebracht.
2.Tenlastelegging
Aan verdachte wordt – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich op 7 februari 2023 in Amsterdam heeft schuldig gemaakt aan
1. diefstal met geweld in vereniging van verschillende goederen van [benadeelde partij] ;
2. opzettelijk en wederrechtelijk gebruik maken van een niet op zijn naam gesteld identiteitsbewijs en rijbewijs;
3. diefstal met een valse sleutel in vereniging van geld van [benadeelde partij] (hierna ook wel: aangever of benadeelde partij).
De tekst van de volledige tenlastelegging is opgenomen in
bijlage Idie aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.
bijlage Idie aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in zijn verdediging geschaad.
3.Waardering van het bewijs
3.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich op grond van de door haar aangevoerde bewijsmiddelen op het standpunt gesteld dat alle feiten kunnen worden bewezen. Verdachte voldoet aan het signalement van één van de mannen die samen aangever hebben geslagen, geschopt en beroofd en bij verdachte worden pasjes van aangever gevonden. Verdachte is vervolgens met de bankpas van aangever gaan pinnen. Dit laatste heeft verdachte op de zitting bekend. Verdachte heeft op de zitting ook bekend dat hij zich heeft gelegitimeerd met identiteitsbewijzen die niet van hem zijn.
3.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft bepleit dat verdachte van feit 1 moet worden vrijgesproken, omdat er geen sprake is geweest van een nauwe en bewust samenwerking tussen verdachte en de medeverdachten. Verdachte was jongen 3 en heeft dus niet actief meegedaan aan het geweld en de beroving. Het enkele feit dat verdachte zich niet heeft gedistantieerd van het geweld is onvoldoende voor een nauwe en bewuste samenwerking. Dat er spullen van aangever op de achterbank zijn gevonden levert nog geen significante bijdrage aan de beroving op.
De raadsman heeft ook verzocht om verdachte vrij te spreken van het in vereniging plegen van feit 3. Verder heeft de raadsman geen bewijsverweer gevoerd over feit 2 en feit 3.
3.3.
Oordeel van de rechtbank
Feiten en omstandigheden feit 1
De rechtbank stelt op grond van de bewijsmiddelen het volgende vast over feit 1. [1]
Aangever
Op 7 februari 2023 om 02.00 uur had aangever in de [straat] in Amsterdam een afspraakje met een meisje dat [naam 1] ( [naam 1] ) bleek te zijn. Na een halfuur kwamen er vier jongens de woning binnen. [2] Rond 03.10 uur liep aangever met [naam 1] naar buiten. Hem viel op dat er een witte Audi A3 achter hen aanreed en hen achtervolgde. Drie jongens stapten de Audi uit en liepen naar aangever toe. Aangever voelde dat de jongens hem van achteren tegen de grond werkten. Dit werd gedaan door jongens 1 en 2. Hij lag op zijn buik op de grond en zag en voelde dat jongens 1 en 2 hem sloegen en schopten. Aangever voelde dat jongens 1 en 2 tegen zijn hoofd trapten. Hij voelde ook dat er tegen zijn elleboog aan werd geschopt en dat de trappen en de klappen met een flinke kracht waren. Aangever werd overal tegen zijn lichaam aan getrapt en geslagen. Jongens 3 en 4 deden niet actief mee met de mishandeling. Aangever hoorde jongens 1 en 2 schreeuwen: “Geef je spullen nu! Je denkt toch niet dat je zomaar van ons weg kan!” Hij voelde dat jongens 1, 2 en 3 hem aan zijn bodywarmer omhoog probeerden te tillen en dat jongens 1 en 2 in zijn jaszakken en broekzakken voelden en dat zij met geweld zijn spullen hieruit pakten. [3] Aangever heeft de jongens als volgt omschreven:
Jongen 1
Wat langer haar; had een staartje onder zijn pet
Jongen 2
Bestuurder van de auto
Jongen 3
Kort haar met een kalende plek op zijn achterhoofd [4]
Aangever zag dat de volgende goederen zijn weggenomen:
- Nederlandse identiteitskaart
- Rijbewijs
- Bankpassen ABN-AMRO
- Telefoon (iPhone 11, zwart)
- Contant geld (€ 500,-)
- Autosleutel [5]
Ook de Para (de rechtbank begrijpt: Prada) bodywarmer van aangever is gestolen. In die bodywarmer zat ongeveer € 200,- contant geld. [6]
Aanhouding verdachten en aantreffen goederen
Diezelfde nacht omstreeks 03.35 uur waren verbalisanten ter plaatse in de [straat] . [7] Zij troffen een wit gekleurde Audi A3 aan met daarin drie mannen. [naam verbalisant] stond bij het portier achter de bestuurder en zag dat een man een portemonnee in zijn hand had. Verbalisant zag dat er op de grond bij de voeten van de man meerdere pasjes lagen, waaronder een bankpas en een identiteitskaart. De man moffelde de pasjes met zijn voeten weg onder de stoel van de bestuurder. In de kofferbak lagen jassen. De identiteit van de inzittenden is vastgesteld en is als volgt:
Bestuurder:
[naam bestuurder] , geboren op 19 augustus 1991 in [geboorteplaats 1]
Passagier:
[naam passagier] , geboren op [geboortedag 4] 2002 in [geboorteplaats 2] ( [geboorteland 2] )
Passagier (achterin):
[verdachte] , geboren op [geboortedag 1] 1998 in [geboorteplaats 3] ( [geboorteland 3] ) [8]
Verbalisant trof onder de stoel van de bestuurder meerdere pasjes aan. Hij zag een Nederlands identiteitsbewijs met de naam en foto van aangever. Ook op de andere pasjes zag hij de naam van aangever staan. Op de bank waar [verdachte] zat, zag verbalisant een zwart gekleurde iPhone liggen. Aangever heeft deze iPhone ontgrendeld. [9]
Uiterlijke kenmerken verdachten
Verklaring getuige [naam 1]
, het meisje met wie aangever had afgesproken, is verhoord door de politie. [naam 1] heeft verklaard dat zij had afgesproken met de jongen die is mishandeld. Zij liep samen met die jongen naar de auto. Er kwam iemand achter hen aan en de jongen werd geduwd en geslagen. [naam 1] heeft proberen te helpen, maar dat had geen nut omdat zij met z’n vieren waren. [15]
Letsel aangever
Op 8 februari 2023 om 11.30 uur is aangever onderzocht door de GGD. De GGD heeft geconcludeerd dat de gemelde toedracht, te weten naar de grond zijn gewerkt en bij herhaling (op zijn hoofd) zijn geslagen en geschopt, goed past bij het letsel van aangever. [16]
Bewijsoverweging feit 1
Om te kunnen beoordelen of verdachte betrokken is geweest bij het feit en zo ja, op welke manier, begint de rechtbank haar bewijsoverweging met het identificeren van jongens 1, 2 en 3 uit de aangifte.
Identificatie van jongen 1, 2 en 3
In de witte Audi waarin goederen van aangever zijn gevonden, heeft de politie drie mannen aangetroffen: [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte. Aangever heeft verklaard dat jongen 1 lang(er) haar heeft. [naam passagier] heeft lang haar, [naam bestuurder] en verdachte hebben kort haar. Jongen 2 is door aangever aangewezen als de bestuurder van de Audi en [naam bestuurder] is door de politie als bestuurder van de Audi aangetroffen. Hieruit volgt dat verdachte jongen 3 is geweest. Dit wordt ondersteund door de kalende (of daarop lijkende) plek die verdachte op zijn hoofd heeft. Aangever heeft dit als kenmerk van jongen 3 opgegeven. De rechtbank concludeert daarom dat de jongens uit de aangifte als volgt moeten worden geïdentificeerd:
Jongen 1:[naam passagier]
Jongen 2:[naam bestuurder]
Jongen 3:verdachte
Geweldshandelingen en diefstal
Aangever heeft verklaard dat [naam passagier] en [naam bestuurder] hem van achteren naar de grond hebben gewerkt en dat zij hem tegen zijn hoofd en hele lichaam hebben geslagen en geschopt terwijl hij op zijn buik lag. [naam passagier] en [naam bestuurder] schreeuwden tegen hem dat hij zijn spullen moest afgeven en niet moest denken dat hij zomaar van hen weg kon gaan. [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte hebben aangever vervolgens aan zijn bodywarmer omhoog proberen te tillen.
Dat [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte geweld hebben gebruikt tegen aangever wordt ondersteund door de verklaring van [naam 1] . Zij heeft verklaard dat aangever werd geduwd en geslagen en dat zij met z’n vieren waren. Ondanks dat het de rechtbank onduidelijk is of [naam 1] drie geweldsplegers én aangever of vier geweldsplegers bedoelt, is wel duidelijk dat [naam 1] heeft gezien dat aangever door minimaal drie personen is aangevallen.
De verklaring van aangever wordt ook ondersteund door de conclusie van de GGD in de letselverklaring. Dat aangever naar de grond is gewerkt en meerdere keren (op zijn hoofd) is geslagen en geschopt, past goed bij het letsel dat aangever had opgelopen, aldus de GGD.
Daarnaast heeft aangever verklaard dat [naam passagier] en [naam bestuurder] spullen uit zijn zakken hebben gestolen toen zij hem samen met verdachte aan zijn bodywarmer omhoog probeerden te tillen. Omdat de politie in de Audi waarin [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte zaten spullen van aangever heeft aangetroffen, wordt de verklaring van aangever ook op dit punt ondersteund.
In vereniging gepleegd
Het feit is ten laste gelegd als een diefstal met geweld in vereniging. Een feit is in vereniging gepleegd als bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking. [naam passagier] en [naam bestuurder] hebben aangever samen naar de grond gewerkt, geslagen en geschopt, samen tegen hem geschreeuwd en samen spullen uit zijn zakken gepakt. De rollen van [naam passagier] en [naam bestuurder] zijn inwisselbaar geweest. Hieruit volgt opzet op de samenwerking en opzet op de diefstal met geweld. Verdachte heeft een minder groot aandeel gehad in het geweld, maar samen met [naam passagier] en [naam bestuurder] heeft hij aangever achtervolgd. Op het moment dat [naam passagier] en [naam bestuurder] aangever aan het slaan en schoppen waren, stond verdachte ook buiten de Audi. Verdachte heeft zich niet gedistantieerd, maar heeft zich juist in het geweld gemengd door aangever samen met [naam passagier] en [naam bestuurder] aan zijn bodywarmer omhoog te trekken waardoor [naam passagier] en [naam bestuurder] spullen uit de zakken van aangever konden pakken. Op de achterbank van de Audi, naast verdachte, en bij de voeten van verdachte zijn spullen van aangever gevonden. Ook hieruit volgt opzet op de samenwerking en opzet op de diefstal met geweld. De rechtbank oordeelt dan ook dat er tussen [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking om te komen tot een bewezenverklaring van een diefstal met geweld in vereniging.
De rechtbank concludeert dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan de diefstal met geweld in vereniging.
Bewijsoverweging feit 2
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte opzettelijk en wederrechtelijk gebruik heeft gemaakt van een identiteitsbewijs en rijbewijs die niet op zijn naam staan. Verdachte heeft dit feit op de zitting bekend.
Bewijsoverweging feit 3
De rechtbank acht ook wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan de diefstal met valse sleutel. Verdachte heeft bekend dat hij heeft gepind met een bankpas die niet van hem is.
De rechtbank spreekt verdachte vrij van het in vereniging plegen van deze diefstal. Verdachte heeft verklaard dat de andere personen in de Audi niet wisten dat hij ging pinnen met de bankpas van iemand anders. Dat deze diefstal in vereniging is gepleegd, blijkt ook niet uit de bewijsmiddelen in het dossier.
4.Bewezenverklaring
De rechtbank verklaart op grond van de bewijsmiddelen in
rubriek 3.3bewezen dat verdachte
rubriek 3.3bewezen dat verdachte
1. op 7 februari 2023 te Amsterdam tezamen en in vereniging met anderen een mobiele telefoon (iPhone 11), een identiteitskaart, een rijbewijs, meerdere bankpassen, een geldbedrag, een autosleutel en een bodywarmer (merk Prada), die aan [benadeelde partij] toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen die [benadeelde partij] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, door die [benadeelde partij] :
- van achteren naar de grond te brengen en
- tegen diens hoofd en zijn hele lichaam met kracht te schoppen en te slaan en
- toe te schreeuwen: “Geef je spullen nu! Je denkt toch niet dat je zomaar van ons weg kan!” en
- aan diens bodywarmer omhoog te trekken.
De rechtbank verklaart op grond van de bewijsmiddelen in
bijlage IIbewezen dat verdachte
bijlage IIbewezen dat verdachte
2. op 7 februari 2023 te Amsterdam opzettelijk en wederrechtelijk gebruik heeft gemaakt van een niet op zijn naam gesteld reisdocument en identiteitsbewijs als bedoeld in het eerste lid van artikel 231 van het Wetboek van Strafrecht, te weten een Frans identiteitsbewijs met documentnummer [documentnummer] en rijbewijs ten name van [naam 2] , door zich ten tijde van zijn aanhouding met deze documenten te legitimeren;
3. op 7 februari 2023 te Amsterdam een geldbedrag dat aan [benadeelde partij] toebehoorde, heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl verdachte dat weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van een valse sleutel door onbevoegd gebruik te maken van een pinpas middels contactloos betalen.
5.Strafbaarheid van de feiten
De bewezen verklaarde feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
6.Strafbaarheid van verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dus strafbaar.
7.Motivering van de straf
7.1.
Eis van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de feiten wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien maanden met aftrek van de tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht. Verdachte zal deze gevangenisstraf in Nederland uitzitten en vervolgens worden overgeplaatst naar [land] .
7.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft verzocht om er bij de strafoplegging rekening mee te houden dat verdachte in vreemdelingenbewaring zal worden geplaatst en heeft verzocht om een gevangenisstraf op te leggen die gelijk is aan de tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht. De raadsman heeft ook verzocht om geen contactverbod met aangever op te leggen. Verdachte heeft geen behoefte aan contact met aangever en zal Nederland worden uitgezet.
7.3.
Oordeel van de rechtbank
De hierna te noemen straf is in overeenstemming met de ernst van de bewezen verklaarde feiten, de omstandigheden waaronder de feiten zijn gepleegd en de persoon van verdachte, zoals daarvan op de zitting is gebleken.
De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.
Aard en ernst van de feiten
Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan een diefstal met geweld door aangever (onder andere) naar de grond te werken en op zijn hoofd en lichaam te slaan en te schoppen. Aangever is beroofd van waardevolle spullen. Dit is een ernstig strafbaar feit waardoor aangever veel pijn moet hebben gevoeld en waarbij aangever op verschillende plekken van zijn lichaam letsel is toegebracht. De gedragingen van verdachte en zijn mededaders hebben ook op psychisch vlak veel impact gehad op aangever. Aangever heeft verklaard vaak nachtmerries te hebben en last te hebben van gevoelens van onveiligheid. Dit beperkt hem in zijn dagelijkse doen en laten.
Na de beroving heeft verdachte bij het tankstation gepind met de bankpas van aangever. Hiermee heeft verdachte zichzelf financieel willen bevoordelen zonder zich te bekommeren om de gevolgen voor aangever. Toen verdachte even later door de politie werd aangehouden, heeft hij zich gelegitimeerd met een identiteitsbewijs en rijbewijs op naam van iemand anders. Dit heeft hij – naar eigen zeggen – gedaan om Nederland niet te worden uitgezet. Tot het moment dat er vingerafdrukken van verdachte werden genomen door de politie heeft verdachte zich als die ander voorgedaan.
Gelet op de aard en de ernst van de feiten en het leed dat aangever is aangedaan, is de rechtbank van oordeel dat een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend is.
Persoon van verdachte
De rechtbank heeft gekeken naar de persoonlijke omstandigheden van verdachte die blijken uit het reclasseringsadvies van 4 mei 2023. Hieruit blijkt dat verdachte niet rechtmatig in Nederland verblijft. Verdachte heeft een asielaanvraag in Nederland ingediend. Omdat verdachte ook al een asielprocedure in [land] was begonnen, moest verdachte terugkeren naar [land] . Verdachte is echter al die tijd in Nederland gebleven. De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) en Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) hebben laten weten dat de procedure tot overlevering aan Zwitserland zal worden gestart nadat verdachte zijn eventuele gevangenisstraf heeft uitgezeten. De mogelijkheid bestaat dat verdachte daarvoor na zijn gevangenisstraf in vreemdelingenbewaring zal worden geplaatst. Omdat verdachte na zijn gevangenisstraf zal worden overgeleverd aan [land] en omdat verdachte geen aanspraak maakt op sociale voorzieningen in Nederland heeft de reclassering geadviseerd om geen voorwaardelijk strafdeel (met bijzondere voorwaarden) op te leggen aan verdachte. Gelet op deze informatie ziet de rechtbank geen reden om een voorwaardelijk strafdeel aan verdachte op te leggen.
Straf
De rechtbank heeft bij het bepalen van de duur van de gevangenisstraf gekeken naar de oriëntatiepunten van het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht van de rechtbanken en hoven (LOVS). Het in verenigen plegen van feit 1 werkt strafverzwarend. De rechtbank heeft ook gekeken naar straffen die in vergelijkbare zaken worden opgelegd.
Alles afwegende veroordeelt de rechtbank verdachte tot een gevangenisstraf van acht maanden, met aftrek van de tijd die verdachte in voorarrest heeft doorgebracht.
Geen contactverbod
Aangever heeft op grond van artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht gevorderd dat aan verdachte een verbod wordt opgelegd om contact met hem op te nemen. Nu verdachte na het uitzitten van zijn gevangenisstraf niet meer in Nederland zal verblijven oordeelt de rechtbank dat een contactverbod niet noodzakelijk is ter beveiliging van de maatschappij of voorkoming van strafbare feiten. De rechtbank legt dit contactverbod dan ook niet op aan verdachte.
8.Beslag
Onder verdachte is € 420,- in beslag genomen.
8.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat het geld wordt teruggegeven aan aangever. Verdachte heeft dit geld van aangever gestolen.
8.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft verzocht om het geld terug te geven aan verdachte. Verdachte heeft dit geld opgehaald bij Western Union.
8.3.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank gelast de teruggave van het geld aan verdachte. Het totale geldbedrag dat onder [naam passagier] , [naam bestuurder] en verdachte in beslag is genomen, is meer dan € 500,- (het maximale bedrag dat aangever als gestolen heeft opgegeven). De rechtbank kan daarom niet vaststellen dat dit geld, of welk deel daarvan, van aangever is.
9.Vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij
De benadeelde partij heeft in totaal € 9.342,34 (subsidiair € 13.902,49) aan schadevergoeding gevorderd, bestaande uit € 6.342,34 (subsidiair € 10.902,49) aan vergoeding van materiële schade en € 3.000,- aan vergoeding van immateriële schade. De materiële schade bestaat uit schade aan zijn bodywarmer, medische voorschotten, reiskosten en verlies aan verdienvermogen. De benadeelde partij heeft gevorderd om de schadevergoeding te vermeerderen met de wettelijke rente en verzocht om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
9.1.
Standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd om de – op de zitting aangepaste – vordering tot vergoeding van immateriële schade geheel toe te wijzen en de vordering tot vergoeding van materiële schade gedeeltelijke toe te wijzen. Bij de beschadigde bodywarmer moet rekening worden gehouden met afschrijving en daarom kan een schadebedrag van € 1.260,- worden toegewezen. Het berekenen van de inkomstenderving is een lastige klus, maar het bedrag van € 4.560,15 kan worden toegewezen. De gevorderde reiskosten en kosten voor medische voorschotten kunnen geheel worden toegewezen. De benadeelde partij moet in het overige van zijn materiële schade niet-ontvankelijk worden verklaard. De officier van justitie heeft gevorderd om het totale schadebedrag te verhogen met de wettelijke rente en om de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.
9.2.
Standpunt van de verdediging
De raadsman heeft primair verzocht om de benadeelde partij geheel niet-ontvankelijk te verklaren in de vordering tot schadevergoeding omdat het behandelen van de vordering een onevenredige belasting van het strafproces oplevert. Subsidiair heeft de raadsman verzocht om
de benadeelde partij niet-ontvankelijk te verklaring in de vordering tot vergoeding van materiële schade voor zover deze ziet op de schade aan de bodywarmer en het verlies aan verdienvermogen. Deze schadeposten zijn onvoldoende onderbouwd. Als de rechtbank de schade aan de bodywarmer wel voldoende onderbouwd vindt dan moet het schadebedrag worden gematigd, omdat rekening moet worden gehouden met afschrijving. De reiskosten moeten worden beperkt tot de kosten die zijn gemaakt voor het bezoek aan de GGD en het eerste bezoek aan de huisarts. De raadsman heeft ook verzocht om de vordering tot vergoeding van immateriële schade toe te wijzen tot maximaal € 1.800,-.
9.3.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank oordeelt dat het behandelen van de vordering tot schadevergoeding geen onevenredige belasting van het strafproces oplevert.
Materiële schade
De rechtbank stelt vast dat door het onder 1 bewezen verklaarde feit rechtstreeks materiële schade is toegebracht aan de benadeelde partij.
De rechtbank wijst de schade vanwege de medische voorschotten geheel toe omdat deze naar het oordeel van de rechtbank voldoende onderbouwd is en er een direct verband is tussen de schade en het onder 1 bewezen verklaarde feit. De rechtbank wijst hiervoor een bedrag van € 46,38 toe.
De benadeelde partij heeft reiskosten gevorderd omdat hij één keer naar de GGD en zeven keer naar de huisarts is geweest. De benadeelde partij heeft niet onderbouwd waarom hij in totaal zeven keer een bezoek heeft gebracht aan de huisarts. De rechtbank oordeelt echter dat de reiskosten toch geheel kunnen worden toegewezen. Uit het journaal van de huisarts (bijlage 2 bij de vordering tot schadevergoeding) blijkt dat de huisarts de benadeelde partij gesprekken met de praktijkondersteuner huisarts (POH) heeft aangeboden. De rechtbank vindt het, gelet op het aantal bezoeken, aannemelijk dat de benadeelde partij van deze mogelijkheid gebruik heeft gemaakt. Er is bovendien een direct verband tussen de schade en het onder 1 bewezen verklaarde feit. De rechtbank wijst hiervoor een bedrag van € 335,81 toe.
De rechtbank wijst de vordering tot vergoeding van materiële schade daarom toe tot een totaalbedrag van € 382,19.
De rechtbank verklaart de benadeelde partij niet-ontvankelijk in de gevorderde kosten voor de schade aan de bodywarmer. De vordering is op dit punt onvoldoende onderbouwd. Het is onduidelijk hoe oud de bodywarmer is en of de bodywarmer hetzelfde type is als de bodywarmer die bij [merk] te koop is voor € 1.400,- zoals door de benadeelde partij is aangevoerd. De rechtbank verklaart de benadeelde partij ook niet-ontvankelijk in de gevorderde kosten voor het verlies aan verdienvermogen. De benadeelde partij heeft aangegeven dat hij tot op heden arbeidsongeschikt is, maar een nadere onderbouwing hiervan is niet overgelegd. Als de benadeelde partij in de gelegenheid zou worden gesteld deze schadeposten nader te onderbouwen, zou de strafzaak moeten worden aangehouden en dat vindt de rechtbank een onevenredige belasting van het strafproces. De benadeelde partij kan als hij dat wenst het resterende deel van zijn vordering aanbrengen bij de burgerlijke rechter.
Immateriële schade
De rechtbank stelt vast dat door het onder 1 bewezen verklaarde feit rechtstreeks immateriële schade is toegebracht aan de benadeelde partij. Tot op heden voelt de benadeelde partij zich onveilig en angstig en kampt hij met schouderklachten. Op grond van artikel 6:106 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek heeft de benadeelde partij recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade omdat de benadeelde partij als gevolg van deze strafbare feiten lichamelijk letsel en ook psychisch letsel heeft opgelopen. De benadeelde partij heeft voldoende concrete en objectieve gegevens aangevoerd waaruit blijkt dat ten gevolge van het bewezen verklaarde feit lichamelijk letsel is ontstaan. Het psychische letsel is naar het oordeel van de rechtbank daarentegen onvoldoende onderbouwd. De aard en de ernst van de normschending brengen echter mee dat de nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde partij zo voor de hand liggen dat een aantasting in de persoon wordt aangenomen.
De rechtbank houdt bij het begroten van de hoogte van de immateriële schade rekening met de ernst van het onder 1 bewezen verklaarde feit, de door de benadeelde partij gestelde gevolgen en vergoedingen die in soortgelijke zaken zijn toegekend. De rechtbank begroot de immateriële schade naar maatstaven van billijkheid op € 1.500,- en wijst de vordering tot vergoeding van immateriële schade daarom gedeeltelijk toe. Voor het meerdere ontbreekt een afdoende onderbouwing. De rechtbank verklaart de benadeelde partij voor dat deel niet-ontvankelijk in de vordering tot vergoeding van immateriële schade. Als de benadeelde partij in de gelegenheid zou worden gesteld dit deel nader te onderbouwen, zou de strafzaak moeten worden aangehouden, en dat vindt de rechtbank een onevenredige belasting van het strafproces. De benadeelde partij kan als hij dat wenst het resterende deel van zijn vordering aanbrengen bij de burgerlijke rechter.
Wettelijke rente, hoofdelijkheid en schadevergoedingsmaatregel
De rechtbank vermeerdert het toegewezen materiële schadebedrag van € 382,19 met de wettelijke rente vanaf de datum van dit vonnis, te weten 7 juli 2023. De rechtbank vermeerdert het toegewezen immateriële schadebedrag van € 1.500,- met de wettelijke rente vanaf het moment van het onder 1 bewezen verklaarde feit, te weten 7 februari 2023. Daarbij geldt dat verdachte en zijn mededaders [naam passagier] en [naam bestuurder] hoofdelijk aansprakelijk worden gehouden. Dit betekent dat zij samen, en ieder afzonderlijk, verantwoordelijk zijn voor het betalen van het totale schadebedrag, maar dat wat één heeft betaald, de ander in zoverre niet meer hoeft te betalen. In het belang van de benadeelde partij wordt, als extra waarborg voor betaling van het schadebedrag, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan verdachte opgelegd (de schadevergoedingsmaatregel). Als er niet wordt betaald, kan gijzeling worden toegepast van 28 dagen, waarbij toepassing van de gijzeling de betalingsverplichting niet opheft.
10.Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen straf en maatregel zijn gegrond op de artikelen 36f, 57, 231, 311 en 312 van het Wetboek van Strafrecht.
11.Beslissing
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
Verklaart bewezen dat verdachte het onder 1, 2 en 3 tenlastegelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4 is vermeld.
Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Het bewezenverklaarde levert op:
Feit 1:
diefstal, voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen;
Feit 2:
opzettelijk en wederrechtelijk gebruik maken van een niet op zijn naam gesteld reisdocument en van een bij het bevoegd gezag als vermist opgegeven identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht;
Feit 3:
diefstal, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van valse sleutels.
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart verdachte,
[verdachte], daarvoor strafbaar.
[verdachte], daarvoor strafbaar.
Veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstraf van 8 (acht) maanden.
gevangenisstraf van 8 (acht) maanden.
Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering zal worden gebracht.
Tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de veroordeelde in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.
Gelast de
teruggaveaan verdachte van:
teruggaveaan verdachte van:
- 120 EUR (6299580)
- 300 EUR (6298925)
Wijst de vordering vande benadeelde partij
[benadeelde partij] toetot een bedrag van
€ 1.882,19(achtienhonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent), bestaande uit een bedrag van
€ 382,19(driehonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent) aan vergoeding van materiële schade en een bedrag van
€ 1.500,-(vijftienhonderd euro) aan vergoeding van immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente over € 382,19 vanaf 7 juli 2023 tot aan de dag van betaling en de wettelijke rente over € 1.500,- vanaf 7 februari 2023 tot aan de dag van betaling.
[benadeelde partij] toetot een bedrag van
€ 1.882,19(achtienhonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent), bestaande uit een bedrag van
€ 382,19(driehonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent) aan vergoeding van materiële schade en een bedrag van
€ 1.500,-(vijftienhonderd euro) aan vergoeding van immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente over € 382,19 vanaf 7 juli 2023 tot aan de dag van betaling en de wettelijke rente over € 1.500,- vanaf 7 februari 2023 tot aan de dag van betaling.
Verklaart verdachte
hoofdelijkaansprakelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij] voornoemd, behalve voor zover dit bedrag al door of namens een ander is betaald.
hoofdelijkaansprakelijk tot betaling van het toegewezen bedrag aan [benadeelde partij] voornoemd, behalve voor zover dit bedrag al door of namens een ander is betaald.
Verklaart de benadeelde partij [benadeelde partij] voor het overige niet-ontvankelijk in zijn vordering.
Veroordeelt verdachte daarnaast in de kosten die al door de benadeelde partij zijn gemaakt en voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zullen worden gemaakt, tot op heden begroot op nihil.
Legt verdachte de
verplichtingop ten behoeve van [benadeelde partij]
aan de Staat € 1.882,19(achtienhonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent) te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente over € 382,19 vanaf 7 juli 2023 tot aan de dag van betaling en de wettelijke rente over € 1.500,- vanaf 7 februari 2023 tot aan de dag van betaling, behalve voor zover dit bedrag al door of namens een ander is betaald. Als er niet wordt betaald, kan gijzeling worden toegepast van 28 (achtentwintig) dagen. De toepassing van die gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.
verplichtingop ten behoeve van [benadeelde partij]
aan de Staat € 1.882,19(achtienhonderdtweeëntachtig euro en negentien eurocent) te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente over € 382,19 vanaf 7 juli 2023 tot aan de dag van betaling en de wettelijke rente over € 1.500,- vanaf 7 februari 2023 tot aan de dag van betaling, behalve voor zover dit bedrag al door of namens een ander is betaald. Als er niet wordt betaald, kan gijzeling worden toegepast van 28 (achtentwintig) dagen. De toepassing van die gijzeling heft de betalingsverplichting niet op.
Bepaalt dat, als en voor zover verdachte aan een van de genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee de andere is vervallen.
Dit vonnis is gewezen door
mr. H.J. Bos, voorzitter,
mrs. F.W. Pieters en C.F.J. Heemskerk, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. M. van der Post, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 7 juli 2023.
[...]