ECLI:NL:RBAMS:2023:4169

• Datum uitspraak: 15 juni 2023
• Publicatiedatum: 5 juli 2023
• Zaaknummer: 13/296600-22
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: E.G.C. Groenendaal; A.S. Dogan; C.M. Mellema
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Aanranding van twee vrouwen, waarvan één een politieagente; verdachte ontoerekeningsvatbaar; zorgmachtiging opgelegd

In deze zaak heeft de Rechtbank Amsterdam op 15 juni 2023 uitspraak gedaan in een strafzaak tegen een verdachte die beschuldigd werd van aanranding van twee vrouwen, waaronder een politieagente. De verdachte, geboren in 1996 en zonder vaste woon- of verblijfplaats, was op het moment van de feiten gedetineerd. Tijdens de zitting op 15 juni 2023 heeft de rechtbank de vordering van de officier van justitie, mr. R. Leuven, en de verdediging van de verdachte, vertegenwoordigd door mr. N.M. van Wersch, gehoord.

De tenlastelegging omvatte twee feiten van aanranding. Het eerste feit vond plaats op 14 november 2022, waarbij de verdachte de hand op de bil van een onbekende vrouw legde en daarbij een seksueel getinte opmerking maakte. Het tweede feit vond plaats op 18 september 2022 in een trein, waar de verdachte rijdende bewegingen maakte en de vrouw aanraakte. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verklaringen van de slachtoffers voldoende steun vonden in andere bewijsmiddelen, waaronder de verklaring van een conductrice.

De rechtbank oordeelde dat de verdachte zich schuldig had gemaakt aan beide feiten van aanranding, maar verklaarde hem niet strafbaar. Dit oordeel was gebaseerd op een psychiatrisch rapport dat aangaf dat de verdachte lijdt aan schizofrenie en tijdens de feiten psychotisch was. De rechtbank volgde het advies van de deskundigen en ontsloeg de verdachte van alle rechtsvervolging. Tevens werd er een zorgmachtiging voor zes maanden opgelegd, zodat de verdachte in een kliniek kan worden behandeld.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling Publiekrecht

Teams Strafrecht

Parketnummer: 13/296600-22

Datum uitspraak: 15 juni 2023

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] ([geboorteland]) op [geboortedag] 1996,

zonder vaste woon- of verblijfplaats in Nederland,

nu gedetineerd in de [detentieadres].

1. Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 15 juni 2023. De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. R. Leuven en van wat verdachte en zijn raadsman mr. N.M. van Wersch naar voren hebben gebracht.

2. De tenlastelegging

Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan

1. aanranding van [persoon 1] op 14 november 2022 te Amsterdam door onverhoeds zijn hand op de bil(len) van [persoon 1] te leggen en/of [persoon 1] hierbij de woorden toe te voegen: “Je hebt een lekker kontje”;

2. aanranding van [persoon 2] op 18 september 2022 te Nederland door, nadat hij in een trein ten overstaan van [persoon 2] rijdende bewegingen met zijn heupen heeft gemaakt, het gezicht, de lippen en/of de mond van [persoon 2] aan te raken en/of haar lippen naar beneden te duwen en/of (de binnenkant van) het been van [persoon 2] aan te raken.

De volledige tenlastelegging is opgenomen in
bijlage I die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3. De waardering van het bewijs

3.1.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie vindt dat beide feiten wettig en overtuigend kunnen worden bewezen.

3.2.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft geen bewijsverweer ten aanzien van feit 1 gevoerd. Wel vindt de raadsman dat verdachte voor feit 2 moet worden vrijgesproken. De aangifte wordt niet ondersteund door de overige bewijsmiddelen waardoor niet wordt voldaan aan het bewijsminimum. Daarnaast kan de verklaring van verdachte bij de politie niet voor het bewijs worden gebruikt, omdat dit geen betrouwbare verklaring is gelet op de onsamenhangende antwoorden van verdachte.

3.3.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan aanranding van [persoon 1] en van [persoon 2].

Aanranding van [persoon 1] (feit 1)

De rechtbank stelt op basis van de bewijsmiddelen in
bijlage II vast dat verdachte onverhoeds zijn hand op de bil(len) van [persoon 1], een hem onbekende vrouw, heeft gelegd. Vervolgens heeft verdachte tegen [persoon 1] gezegd: “Je hebt een lekker kontje”.

Naar het oordeel van de rechtbank is de handeling van verdachte van seksuele aard, hetgeen ook blijkt uit de seksueel getinte opmerking die verdachte heeft gemaakt.

Aanranding van [persoon 2] (feit 2)

De rechtbank stelt op basis van de bewijsmiddelen in
bijlage II vast dat verdachte in de trein op ongeveer één meter afstand van [persoon 2] rijdende bewegingen met zijn heupen heeft gemaakt. Vervolgens heeft verdachte het gezicht en de lippen van [persoon 2] aangeraakt en haar lip naar beneden geduwd. Hierna is verdachte weggelopen. Ondertussen heeft [persoon 2] contact gehad met de conductrice, die de politie heeft ingeschakeld. Vervolgens is verdachte weer teruggelopen naar [persoon 2] en heeft hij de binnenkant van haar been, boven haar knie richting haar lies, aangeraakt.

Volgens artikel 342, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering kan niet enkel op basis van de verklaring van aangeefster worden bewezen dat verdachte het tenlastegelegde heeft begaan. Voor een bewezenverklaring moet de verklaring van aangeefster voldoende steun vinden in andere bewijsmiddelen. Volgens vaste jurisprudentie van de Hoge Raad hoeft het steunbewijs niet te zien op de ontuchtige handelingen zelf.

De rechtbank is van oordeel dat de verklaring van [persoon 2] in voldoende mate steun vindt in de verklaring van de conductrice (opgenomen in het proces-verbaal van bevindingen) en de verklaring van verdachte.

Naar het oordeel van de rechtbank is de combinatie van de handelingen van verdachte van seksuele aard. Deze handelingen zijn ook in strijd met de sociaal-ethische norm. De rechtbank komt tot de conclusie dat de handelingen als ontuchtig aan te merken zijn.

4. De bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in
bijlage II vervatte bewijsmiddelen bewezen dat verdachte

1.
op 14 november 2022 te Amsterdam door een feitelijkheid [persoon 1] (wijkagent Politie Amsterdam) heeft gedwongen tot het dulden van een ontuchtige handeling, immers heeft hij verdachte:

- onverhoeds zijn hand op de bil(len) van voornoemde [persoon 1] gelegd en [persoon 1] hierbij de woorden toegevoegd: “Je hebt een lekker kontje”;

2.
op 18 september 2022 in Nederland door andere feitelijkheden [persoon 2] heeft gedwongen tot het dulden van ontuchtige handelingen, immers heeft hij verdachte:

- nadat hij in een trein ten overstaan van voornoemde [persoon 2] rijdende bewegingen (heupen naar voren en naar achteren) had gemaakt het gezicht en de lippen van [persoon 2] aangeraakt en haar lippen naar beneden geduwd en

- de binnenkant van het been vanaf haar knie richting haar lies van [persoon 2] aangeraakt.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

5. De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

6. De strafbaarheid van verdachte

De officier van justitie en de raadsman vinden beiden dat verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar moet worden verklaard. Daarvoor dient ontslag van alle rechtsvervolging te volgen.

6.1.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank heeft kennisgenomen van de Pro Justitia rapportage, psychiatrisch onderzoek, van 1 maart 2023, opgemaakt door de arts in opleiding tot specialist (psychiatrie) [persoon 3] en de psychiater (supervisor) [persoon 4]. Hierin is gerapporteerd dat verdachte lijdt aan schizofrenie en een stoornis in cannabisgebruik, matig van ernst. Tijdens beide tenlastegelegde feiten was verdachte psychotisch. De stoornis beïnvloedde de gedragskeuzes en gedragingen van verdachte ten tijde van het tenlastegelegde. Dit leidt tot het advies om verdachte beide tenlastegelegde feiten in het geheel niet toe tet rekenen.

De rechtbank volgt het advies. Verdachte is niet strafbaar voor deze feiten en zal hiervoor worden ontslagen van alle rechtsvervolging.

7. De beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

ten aanzien van feiten 1 en 2:

telkens: aanranding.

Verklaart verdachte,
[verdachte] , voor het bewezenverklaarde niet strafbaar en
ontslaat hem van alle rechtsvervolging ter zake daarvan.

Voorlopige hechtenis

Heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte. Dit bevel zal apart worden opgemaakt en aan het vonnis worden gehecht.

Op grond van artikel 9, tweede lid, sub h, van de Penitentiaire beginselenwet kan verdachte in afwachting van plaatsing in de kliniek gedetineerd blijven in de [detentieadres].

Zorgmachtiging

De rechtbank heeft aan verdachte, naar aanleiding van het verzoekschrift van de officier van justitie die tegelijk met deze strafzaak is behandeld, op 15 juni 2023 een zorgmachtiging voor de duur van zes maanden verleend (rekestnummer 734965 / 23-3650).

Dit vonnis is gewezen door

mr. E.G.C. Groenendaal, voorzitter,

mrs. A.S. Dogan en C.M. Mellema, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. M.E. Niemeijer, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 15 juni 2023.

[...]