ECLI:NL:RBAMS:2023:1511

• Datum uitspraak: 10 maart 2023
• Publicatiedatum: 17 maart 2023
• Zaaknummer: AWB - 22/4465
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Mondelinge uitspraak
• Rechters: J.F. Kuiken
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing aanvraag planschade voor roerende zaak in Amsterdam

Op 10 maart 2023 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in de zaak tussen eiser, een eigenaar van een woonschip, en het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam. Eiser had een aanvraag ingediend voor vergoeding van planschade naar aanleiding van de vaststelling van een bestemmingsplan en uitwerkingsplan door de gemeenteraad van Amsterdam, die de aanleg van een nieuwe brug nabij zijn ligplaats mogelijk maakt. De rechtbank oordeelde dat het college de aanvraag terecht had afgewezen, omdat planschade volgens de Wet ruimtelijke ordening (Wro) alleen kan worden toegekend voor onroerende zaken. Eiser's woonschip wordt als een roerende zaak beschouwd, en de rechtbank concludeerde dat er een objectieve en redelijke rechtvaardiging bestaat voor het onderscheid dat de Wro maakt tussen roerende en onroerende zaken.

De rechtbank behandelde het beroep van eiser tegen de afwijzing van zijn aanvraag, die eerder door het college was afgewezen met een besluit van 26 augustus 2021 en bevestigd met een bestreden besluit van 7 september 2022. Tijdens de zitting op 10 maart 2023 waren zowel eiser als de gemachtigde van het college aanwezig. De rechtbank deed onmiddellijk na sluiting van het onderzoek mondeling uitspraak. Eiser stelde dat de Wro discrimineert tegen bezitters van roerende zaken, maar de rechtbank volgde de eerdere uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, die oordeelde dat de wet een objectieve rechtvaardiging heeft voor dit onderscheid.

Eiser voerde aan dat hij naast financiële schade ook immateriële schade had geleden door onzekerheid en geluidsoverlast, maar de rechtbank oordeelde dat deze schade niet als planologische schade kan worden aangemerkt en dus niet voor vergoeding in aanmerking komt. De rechtbank verklaarde het beroep ongegrond, wat betekent dat eiser geen recht heeft op (plan)schadevergoeding. Er was geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling of vergoeding van het griffierecht. De uitspraak werd gedaan door rechter J.F. Kuiken, in aanwezigheid van griffier C.J. van ’t Hoff.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

Bestuursrecht

zaaknummer: AMS 22/4465

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer van10 maart 2023 in de zaak tussen

[eiser] , te Amsterdam, eiser,

en

het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam, het college

(gemachtigde: mr. A. Barada).

Procesverloop

In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiser tegen de afwijzing van de aanvraag van eiser om planschade op grond van de Wet ruimtelijke ordening (Wro).

Het college heeft deze aanvraag met het besluit van 26 augustus 2021 afgewezen. Met het bestreden besluit van 7 september 2022 op het bezwaar van eiser is het college bij de afwijzing van de aanvraag gebleven.

Het college heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift.

De rechtbank heeft het beroep op 10 maart 2023 op zitting behandeld. Hieraan hebben eiser en de gemachtigde van verweerder deelgenomen.

Met inachtneming van artikel 8:67 van de Algemene wet bestuursrecht heeft de rechtbank onmiddellijk na sluiting van het onderzoek op de zitting mondeling uitspraak gedaan.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond. Dit betekent dat eiser geen gelijk krijgt en dus geen recht heeft op (plan)schadevergoeding.

Overwegingen

1. De rechtbank geeft hiervoor de volgende motivering.

2. Op 14 juli 2015 heeft de gemeenteraad van Amsterdam het bestemmingsplan ‘ [naam bestemmingsplan] ’ vastgesteld. Op 17 juli 2018 heeft de gemeenteraad het uitwerkingsplan ‘ [naam uitwerkingsplan] ’ vastgesteld. Deze plannen maken de aanleg van een nieuwe brug mogelijk nabij eisers vaste ligplaats van zijn woonschip ‘ [naam] ’. Eiser heeft bij het college vergoeding van planschade aangevraagd.

3. Het college heeft de aanvraag afgewezen omdat planschade op grond van artikel 6.1 van de Wro alleen kan worden toegekend voor onroerende zaken. Eisers woonschip is een roerende zaak. Eiser stelt dat de Wro iedereen die een roerende zaak bezit discrimineert. De rechtbank stelt vast dat de wet inderdaad een onderscheid maakt tussen mensen die een roerende zaak bezitten en mensen die een onroerende zaak bezitten. In die zin is sprake van ongelijke behandeling. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling) heeft zich hierover uitgelaten en geoordeeld dat hiervoor een objectieve en redelijke rechtvaardiging is. ^[1] Anders dan een onroerende zaak, kan een roerende zaak, zoals een woonschip, buiten de invloedssfeer van de planologische ontwikkeling worden verplaatst, zodat die ontwikkeling geen betekenis meer heeft voor de waarde van de betrokken roerende zaak. Eiser stelt dat dit voor hem niet geldt, omdat in Amsterdam geen andere ligplaats te krijgen is. De rechtbank is dit niet met eiser eens, want gebleken is dat eiser wel een andere ligplaats gekregen heeft. Bovendien is eiser niet gebonden aan een ligplaats in Amsterdam. De rechtbank volgt de uitspraak van de Afdeling dus. Eiser heeft bovendien gesteld dat hij naast financiële schade ook andere schade heeft, namelijk schade die hij heeft geleden en lijdt als gevolg van onzekerheid, geluidsoverlast en de verplaatsing van zijn woonschip. De rechtbank oordeelt dat dit geen planologische schade is in de zin van de Wro en daarom niet voor vergoeding op grond van de Wro in aanmerking komt. Voor zover eiser immateriële schade heeft willen vorderen is te weinig gesteld om vast te kunnen stellen dat eiser die schade lijdt als gevolg van handelen van verweerder.

4. Voor een proceskostenveroordeling of vergoeding van het griffierecht bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. J.F. Kuiken, rechter, in aanwezigheid van
mr. C.J. van ’t Hoff, griffier, op 10 maart 2023.

griffier

rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke maatregel) te treffen.

Voetnoten

1. Zie de uitspraak van de Afdeling van 14 januari 2015, ECLI:NL:RVS:2015:32.