Uitspraak
RECHTBANK AMSTERDAM
Afdeling privaatrecht
zaaknummer: 10136792 CV FORM 22-13062
beschikking van: 10 februari 2023
func.: 515
beschikking van de kantonrechter
I n z a k e
[verzoekster]
wonende te [woonplaats] , Duitsland
verzoekster
nader te noemen: [verzoekster]
procederend in persoon
t e g e n
De Bijenkorf
gevestigd te Amsterdam
verweerster
nader te noemen: De Bijenkorf
vertegenwoordigd door: [gemachtigde] , Legal Counsel
VERLOOP VAN DE PROCEDURE
In het kader van de Europese procedure voor geringe vorderingen (Verordening (EG) nr. 861/2007) heeft [verzoekster] door middel van het vorderingsformulier zoals bedoeld in artikel 4, lid 1 van de Verordening, Formulier A, met producties, ontvangen op 4 oktober 2022 een vordering tegen De Bijenkorf ingesteld.
Bij brief van 1 november 2022 is aan De Bijenkorf medegedeeld dat een procedure voor geringe vorderingen tegen haar is ingesteld en is een afschrift van het vorderingsformulier Formulier A met bijlagen meegezonden. De Bijenkorf is in de gelegenheid gesteld te reageren door formulier C in te vullen en met eventuele bewijsstukken te retourneren.
Vervolgens zijn ingediend:
- een e-mail van [verzoekster] van 4 november 2022 met een productie;
- een verweerschrift met producties van De Bijenkorf, gedateerd 24 november 2022;
- een reactie van [verzoekster] , gedateerd 2 december 2022, met producties;
- een reactie van De Bijenkorf, gedateerd 5 januari 2022;
Vervolgens is beschikking bepaald.
BEOORDELING VAN HET VERZOEK
Feiten
1. Als gesteld en niet (voldoende) weersproken staat het volgende vast.
1.1.
[verzoekster] heeft op 10 april 2022 op afstand via de webshop van de De Bijenkorf vijf paar schoenen van het merk ‘Dune London’ besteld ter waarde van
€ 600,00.
€ 600,00.
1.2.
[verzoekster] heeft het bedrag van € 600,00 via PayPal betaald.
1.3.
De schoenen zijn op 12 april 2022 bij [verzoekster] bezorgd.
1.4.
[verzoekster] heeft op 9 mei 2022 contact opgenomen met De Bijenkorf met de mededeling dat zij het pakket aan De Bijenkorf heeft geretourneerd en nog geen terugbetaling heeft ontvangen.
Vordering
2. [verzoekster] vordert dat De Bijenkorf zal worden veroordeeld tot betaling van € 600,00 aan hoofdsom en de proceskosten. [verzoekster] heeft verder de kantonrechter verzocht om een certificaat te verstrekken in de Duitse taal.
3. [verzoekster] stelt hiertoe het volgende. Zij heeft het pakket met de vijf paar schoenen op 16 april 2022 teruggestuurd naar De Bijenkorf met een bewijs van ontvangst van DHL. Het pakket is niet aangekomen bij De Bijenkorf. [verzoekster] voert dat De Bijenkorf een retourlabel heeft afgegeven, waarmee zij bewust de verzendcondities van DHL heeft geaccepteerd. Verder draagt ingevolge artikel 355, lid 3, zin 4 van het Duits Burgerlijk Wetboek de ondernemer het risico van terugzending van een goed nadat het is geannuleerd.
Verweer
4. De Bijenkorf verweert zich tegen de vordering en voert aan dat zij het pakket van [verzoekster] niet heeft ontvangen. De Bijenkorf heeft een onderzoek gestart naar de status van de retourzending en haar logistieke partner verzocht een onderzoek uit te voeren. Het gewicht van de retourzending bleek onbekend. Er is navraag gedaan bij DHL Gebleken is dat het pakket is afgegeven bij DHL ServicePoint, maar DHL kon het pakket niet traceren. De Bijenkorf voert verder aan dat op grond van artikel 6 lid 5 van de Algemene Voorwaarden het risico van vermissing van producten bij De Bijenkorf ligt tot het moment van bezorging aan de consument. Het risico en de bewijslast voor de retourzending ligt derhalve bij de consument, in dit geval [verzoekster] . Volgens artikel 8 van de algemene voorwaarden kan De Bijenkorf elke terugbetaling weigeren totdat zij de goederen retour heeft ontvangen, of totdat de klant het bewijs heeft geleverd dat hij de goederen heeft teruggezonden. Dit is in het Duitse recht geregeld in artikel 357, lid 4 van het Bürgerliches Gezetzbuch (BGB). Volgens het Duitse recht dient de consument niet alleen te bewijzen dat hij een pakket heeft verzonden, maar ook dat het pakket daadwerkelijk de te retourneren artikelen bevatte. Dit kan bijvoorbeeld worden aangetoond door het gewicht van het pakket. Het gewicht van het retourpakket is echter niet bekend. [verzoekster] heeft dan ook geen bewijs geleverd dat zij de goederen heeft teruggezonden, aldus De Bijenkorf.
Beoordeling
Bevoegdheid
5. In de eerste plaats is aan de orde de vraag of de Nederlandse rechter, in het bijzonder de kantonrechter te Amsterdam, bevoegd is van de vordering kennis te nemen.
6. Partijen zijn gevestigd, dan wel woonachtig, op het grondgebied van verschillende lidstaten van de Europese Unie. Dit leidt tot de vraag of de Nederlandse rechter bevoegd is van de vordering van verzoekster kennis te nemen. Deze vraag dient te worden beantwoord aan de hand van Verordening (EG) nr. 1215/2012, hierna: EEX-Verordening.
7. Artikel 4 lid 1 EEX-Verordening bepaalt dat onverminderd deze verordening, zij die woonplaats hebben op het grondgebied van de lidstaat, ongeacht hun nationaliteit, worden opgeroepen voor de gerechten van die lidstaat. De Bijenkorf is in Nederland gevestigd, zodat de Nederlandse rechter rechtsmacht. Nu voorts De Bijenkorf in Amsterdam gevestigd is, is de rechtbank Amsterdam relatief bevoegd om van de vordering kennis te nemen.
Toepasselijk recht
8. De vraag welk recht van toepassing is dient te worden beantwoord aan de hand Verordening (EG) nr. 593/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst, hierna: Rome I Verordening.
9. Ingevolge artikel 3 lid 1van de Rome I Verordening wordt een overeenkomst beheerst door het recht dat de partijen hebben gekozen. De rechtskeuze wordt uitdrukkelijk gedaan of blijkt duidelijk uit de bepalingen van de overeenkomst of de omstandigheden van het geval. Bij hun keuze kunnen de partijen het toepasselijke recht aanwijzen voor de overeenkomst in haar geheel of voor slechts een onderdeel daarvan.
10. In artikel 9 van de door De Bijenkorf overgelegde algemene voorwaarden staat op de overeenkomst het (proces)recht van Duitsland van toepassing is. Zo al wordt geconcludeerd dat de overgelegde algemene voorwaarden van toepassing zijn, volgt hieruit dat Duits recht van toepassing is.
11. Ingevolge artikel 6 van de Rome I Verordening wordt onverminderd de artikelen 5 en 7 de overeenkomst voor een gebruik dat niet als bedrijfs- of beroepsmatig kan worden beschouwd (de consument) met een andere persoon die handelt in de uitoefening van zijn bedrijf of beroep (de verkoper) beheerst door het recht van het land waar de consument zijn gewone verblijfplaats heeft, op voorwaarde dat:
de verkoper zijn commerciële of beroepsactiviteiten ontplooit in het lans waar de consument woonplaats heeft, of
dergelijke activiteiten met ongeacht welke middelen richt op dat land of op verscheidene landen, met inbegrip van dat land,
en de overeenkomst onder die activiteiten valt.
12. Overwogen wordt dat [verzoekster] consument is. Nu [verzoekster] in Duitsland woont en De Bijenkorf kennelijk haar activiteiten ontplooit in de woonplaats van [verzoekster] en de overeenkomt onder die activiteiten valt, dient (ook op deze grond) het geschil naar Duits recht te worden beoordeeld. Uit de stellingname van partijen wordt bovendien afgeleid dat zij beiden hebben gekozen voor Duits recht.
Ambtshalve toetsing
13. Nu sprake is van een overeenkomst tussen een consument, [verzoekster] , en een handelaar, De Bijenkorf, dient ambtshalve te worden beoordeeld of aan alle vereisten voor de totstandkoming van een overeenkomst op afstand is voldaan. Niet in geschil is dat het hier om een overeenkomst op afstand gaat. Vast staat dat De Bijenkorf geen stukken heeft overgelegd waaruit blijkt hoe deze overeenkomst tot stand is gekomen. De Bijenkorf heeft geen afdrukken van haar website overgelegd waaruit het bestelproces blijkt en evenmin een toelichting hierop gegeven. In het bijzonder heeft De Bijenkorf nagelaten toe te lichten welke bestelknop zij hanteert. Dit ligt wel op haar weg. Nu De Bijenkorf aldus de kantonrechter de mogelijkheid heeft onthouden een dergelijke ambtshalve toets te laten plaatsvinden, leidt dit ertoe dat niet kan worden vastgesteld of de bestelknop die door De Bijenkorf wordt gehanteerd, in overeenstemming is met de vereisten. Met inachtneming van hetgeen is overwogen in het arrest van het Europees Hof van 7 april 2022 (EU C-249/21, Fuhrmann-arrest). Reeds hierom is de vordering van [verzoekster] toewijsbaar, nu dit tot vernietiging van de betalingsverplichting leidt.
14. Daarnaast geldt dat [verzoekster] afdoende heeft aangetoond dat de schoenen door haar aan De Bijenkorf zijn verzonden. Door haar en haar partner zijn verklaringen in het geding gebracht die door De Bijenkorf niet inhoudelijk zijn bestreden. In deze verklaringen is vermeld dat het door [verzoekster] teruggezonden pakker de bestelde schoenen bevatte. Daarmee staat in dit geding vast dat [verzoekster] aan haar verplichtingen heeft voldaan. Voor zover De Bijenkorf heeft betoogd dat het bewijs van juiste terugzending door [verzoekster] alleen geleverd kan worden indien zij een bewijsstuk zou overleggen waarin het gewicht van het pakket wordt vermeld, wordt zij hierin niet gevolgd. Een dergelijke bewijsrechtelijke beperking van de consument verhoudt zich niet met consumentenbescherming die is neergelegd in de richtlijn oneerlijke bedingen (Richtlijn 93/13). In het bijzonder gaat het daarbij om de bijlage bij die richtlijn onder q. die bepaalt dat een beding oneerlijk is indien het de consument beperkt in zijn bewijsmiddelen. Daar komt nog bij dat onweersproken is gebleven dat DHL, de door De Bijenkorf aangezochte vervoerder, een dergelijke mogelijkheid niet kent, zodat De Bijenkorf een dergelijke eis ook daarom niet kan stellen.
15. Hetgeen hiervoor is overwogen leidt tot het oordeel dat de vordering van [verzoekster] toewijsbaar is als na te melden.
16. [verzoekster] heeft verzocht om een bewijs van waarmerking van de beslissing in de Duitse taal te verstrekken. Dit verzoek wordt opgevat als een verzoek om verstrekking van een certificaat als bedoeld in artikel 20 lid 2 van de Verordening. Het verzoek wordt ingewilligd en het in dit artikel voorgeschreven certificaat zal worden afgegeven. [verzoekster] heeft niet toegelicht wat de reden is dat om een certificaat in de Duitse taal is verzocht, nu een eventuele executie van het vonnis in Nederland dient plaats te vinden.
Wat hier ook van zij, het certificaat zal in de Duitse taal aan verzoekster met de beschikking worden meegezonden.
17. Bij deze uitkomst van de procedure wordt De Bijenkorf veroordeeld in de proceskosten gevallen aan de zijde van [verzoekster] .
BESLISSING
De kantonrechter:
veroordeelt De Bijenkorf tot betaling aan [verzoekster] van € 600,00 aan hoofdsom;
veroordeelt De Bijenkorf in de proceskosten gevallen aan de zijde van [verzoekster] , tot op heden begroot op € 214,00 aan verschuldigd griffierecht;
verklaart de veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad;
wijst het meer of anders gevorderde af.
Deze beschikking is gegeven door mr. E. Pennink, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 10 februari 2023 in tegenwoordigheid van de griffier.