ECLI:NL:RBAMS:2022:4688

• Datum uitspraak: 5 juli 2022
• Publicatiedatum: 10 augustus 2022
• Zaaknummer: 13/751695-20
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Europees strafrecht
• Procedures: Eerste en enige aanleg
• Rechters: J.G. Vegter; J. van Zijl; H.G. van der Wilt
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Overlevering op basis van Europees Aanhoudingsbevel met betrekking tot verblijfseisen en weigeringsgronden

Op 5 juli 2022 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een zaak betreffende de overlevering van een opgeëiste persoon op basis van een Europees Aanhoudingsbevel (EAB) uitgevaardigd door het Circuit Court in Katowice, Polen. De zaak betreft een vordering ex artikel 23 Overleveringswet, ingediend door de officier van justitie. De opgeëiste persoon, geboren in Polen, heeft een vrijheidsstraf van twee jaren opgelegd gekregen voor diefstal en oplichting. De rechtbank heeft vastgesteld dat de opgeëiste persoon niet voldoet aan de vereiste van vijf jaren ononderbroken verblijf in Nederland, zoals voorgeschreven in artikel 8 van de Vreemdelingenwet 2000, en dat er geen geslaagd beroep op gelijkstelling kan worden gedaan. De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon bevestigd en vastgesteld dat hij op de hoogte was van de procedure en zijn rechten. Ondanks de persoonlijke omstandigheden van de opgeëiste persoon, heeft de rechtbank geoordeeld dat de overlevering niet in strijd is met de verdedigingsrechten en dat er geen weigeringsgronden zijn die aan de overlevering in de weg staan. De rechtbank heeft daarom de overlevering toegestaan, waarbij de relevante wetsbepalingen zijn toegepast, waaronder de artikelen 311 en 326 van het Wetboek van Strafrecht en de Overleveringswet.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

INTERNATIONALE RECHTSHULPKAMER

Parketnummer: 13/751695-20 (EAB I)

RK nummer: 20/4373

Datum uitspraak: 5 juli 2022

UITSPRAAK

op de vordering ex artikel 23 Overleveringswet (OLW), ingediend door de officier van justitie bij deze rechtbank. Deze vordering dateert van 28 augustus 2020 en betreft onder meer het in behandeling nemen van een Europees aanhoudingsbevel (EAB).

Dit EAB is uitgevaardigd op 8 juni 2020 door de
Circuit Court in Katowice (Polen) en strekt tot de aanhouding en overlevering van:

[opgeëiste persoon] ,

geboren te [geboorteplaats] (Polen) op [geboortedag] 1989,

ingeschreven in de Basisregistratie Personen op het adres:

[adres opgeëiste persoon] ,

hierna te noemen de opgeëiste persoon.

1. Procesgang

De vordering is behandeld op de openbare zitting van 21 juni 2022. Het onderzoek heeft plaatsgevonden in tegenwoordigheid van de officier van justitie, mr. M. Westerman. De opgeëiste persoon is bijgestaan door zijn raadsman, mr. D. Bektesevic, advocaat te Amsterdam en door een tolk in de Poolse taal.

De rechtbank stelt vast dat in deze zaak de termijn van 90 dagen waarbinnen de rechtbank ex artikel 22 OLW op het overleveringsverzoek moet beslissen, reeds is verstreken. Dat betekent dat de rechtbank de beslistermijn niet meer kan verlengen en dat als gevolg daarvan geen grondslag meer bestaat voor gevangenhouding.

2. Identiteit van de opgeëiste persoon

De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij de Poolse nationaliteit heeft.

3. Grondslag en inhoud van het EAB

In het EAB wordt melding gemaakt van een
judgement van
District Court in Jawerzno (Polen) van 19 april 2018 (referentie: II K 71/17).

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van twee jaren, door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat. De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij het hiervoor genoemde vonnis.

Dit vonnis betreft de feiten zoals die zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB.

3.1

Weigeringsgrond als bedoeld in artikel 12 OLW

De rechtbank stelt vast dat het EAB strekt tot de tenuitvoerlegging van een vonnis terwijl de verdachte niet in persoon is verschenen bij het proces dat tot die beslissing heeft geleid, en dat – kort gezegd – is gewezen zonder dat zich één van de in artikel 12, sub a tot en met c, OLW genoemde omstandigheden heeft voorgedaan en evenmin een garantie als bedoeld in artikel 12, sub d, OLW is verstrekt.

Gelet daarop kan de overlevering ex artikel 12 OLW worden geweigerd.

De rechtbank ziet echter aanleiding om af te zien van haar bevoegdheid om de overlevering te weigeren. Zij acht daarbij het volgende van belang.

Uit de aanvullende informatie van 2 juli 2021 heeft de uitvaardigende justitiële autoriteit vermeld dat de opgeëiste persoon in het vooronderzoek op de hoogte is gesteld van zijn rechten en plichten en de zogenaamde ‘adresinstructie’ heeft ontvangen – inhoudende dat hij is gewezen op zijn verplichting om adreswijzigingen door te geven en op de consequenties als hij dat niet doet, namelijk dat de correspondentie dan wordt aangemerkt als ‘
duly served’ en er een beslissing kan volgen in zijn afwezigheid. Voor de ontvangst van deze informatie en de adresinstructie heeft de opgeëiste persoon getekend. Bovendien is blijkens dezelfde aanvullende informatie het vonnis – hoewel niet blijkt of de opgeëiste persoon hierbij ook is geïnformeerd over zijn recht om hoger beroep in te stellen – in persoon aan hem betekend.

De rechtbank is gelet op het bovenstaande van oordeel dat overlevering in deze situatie geen schending van de verdedigingsrechten van de opgeëiste persoon oplevert. De opgeëiste persoon was klaarblijkelijk op de hoogte dat er een strafproces tegen hem liep en voor welke strafbare feiten, nu hij voor ontvangst van informatie omtrent de procedure heeft getekend. Ook is hij middels persoonlijke betekening op de hoogte gebracht van het gewezen vonnis.

4. Strafbaarheid

Feiten waarvoor dubbele strafbaarheid is vereist

De uitvaardigende justitiële autoriteit heeft de feiten niet aangeduid als feiten waarvoor het vereiste van toetsing van dubbele strafbaarheid niet geldt. Overlevering kan in dat geval worden toegestaan, indien voldaan wordt aan de kaderbesluitconform uitgelegde eisen die in artikel 7, eerste lid, aanhef en onder b, OLW juncto artikel 7, eerste lid, onder a 2°, OLW zijn neergelegd.

De rechtbank stelt vast dat hieraan is voldaan.

De feiten leveren naar Nederlands recht op:

Diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige zich toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak;

Oplichting.

5. Weigeringsgrond als bedoeld in artikel 6a OLW

De raadsman heeft aangevoerd dat de behandeling van de zaak moet worden aangehouden, zodat de opgeëiste persoon gelijkgesteld kan worden met een Nederlander en de overlevering als gevolg daarvan moet worden geweigerd met gelijktijdige overname van de strafexecutie door Nederland. De opgeëiste persoon is op dit moment vier jaar en tien maanden in Nederland – in augustus zou hij voldoen aan de wettelijk vereiste vijf jaren. Hij heeft hier zijn bestaan opgebouwd, heeft een gezin en voldoet bovendien (reeds) aan de inkomensvereisten. Gelet op de ratio van de Overleveringswet – het voorkomen van straffeloosheid en het bevorderen resocialisatie – zou aanhouding omwille van het verkrijgen van de gelijkstelling de aangewezen weg zijn.

De officier van justitie heeft zich verzet tegen aanhouding en zich op het standpunt gesteld dat de toets voor gelijkstelling
ex nunc is. De opgeëiste persoon komt daarom dus niet in aanmerking voor gelijkstelling met een Nederlander, omdat hij niet voldoet aan het vereiste van een ononderbroken rechtmatig verblijf van vijf jaren in Nederland.

De rechtbank is – met de officier van justitie – van oordeel dat de opgeëiste persoon op dit moment niet in aanmerking komt voor gelijkstelling omdat hij niet voldoet aan het wettelijke vereiste van een ononderbroken rechtmatig verblijf van ten minste vijf jaren in Nederland zoals bedoeld in artikel 8, onder a tot en met e en 1, Vreemdelingenwet 2000. De rechtbank overweegt dat, hoewel zij oog heeft voor de persoonlijke situatie van de opgeëiste persoon en zijn rechtmatige ononderbroken verblijf in Nederland van vier jaar en tien maanden, de Overleveringswet geen mogelijkheid biedt om de behandeling van de zaak aan te houden op de door de raadsman aangevoerde grond. De duur van het verblijf van de opgeëiste persoon moet door de rechtbank
ex nunc worden beoordeeld, wat inhoudt dat de opgeëiste persoon op het moment van de zitting gelijk moet kunnen worden gesteld. Dat is niet het geval.

De rechtbank verwerpt het verweer.

6. Slotsom

Nu is vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van artikel 2 OLW, er ook overigens geen weigeringsgronden aan de overlevering in de weg staan en er geen sprake is van een geval waarin aan het EAB geen gevolg mag worden gegeven, dient de overlevering te worden toegestaan.

7. Toepasselijke wetsbepalingen

De artikelen 311 en 326 Wetboek van Strafrecht en 2, 5 en 7 OLW.

8. Beslissing

STAAT TOE de overlevering van
[opgeëiste persoon] aan de
Circuit Court in Katowice (Polen) voor de feiten zoals die zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB.

Aldus gedaan door

mr. J.G. Vegter, voorzitter,

mrs. J. van Zijl en H.G. van der Wilt, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. A.M. Rus, griffier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 5 juli 2022.

Ingevolge artikel 29, tweede lid, OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.