ECLI:NL:RBAMS:2021:6322

• Datum uitspraak: 4 november 2021
• Publicatiedatum: 4 november 2021
• Zaaknummer: 9501516 CV EXPL 21-15017
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Verbintenissenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: L. van Berkum
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing vordering tot betaling van openstaande energiekosten door consument na gebrekkige onderbouwing door incassobureau

Op 4 november 2021 heeft de Rechtbank Amsterdam, afdeling privaatrecht, een vonnis gewezen in de zaak tussen de besloten vennootschap Intrum Nederland B.V. en een consument, aangeduid als [gedaagde]. Intrum had een vordering ingesteld voor een bedrag van € 603,83, dat zij stelde te hebben gecedeerd van Vattenfall Sales Nederland N.V. De gedaagde betwistte echter de overeenkomst met Vattenfall en gaf aan dat zij tot 2018 energie had afgenomen van Nuon en sindsdien een overeenkomst had met ENGIE.

De kantonrechter heeft ambtshalve onderzocht of de bedingen in de overeenkomst tussen de handelaar en de consument niet oneerlijk zijn, zoals vereist door Richtlijn 93/13 EG. De rechter concludeerde dat Intrum de voor de beslissing relevante feiten niet volledig en naar waarheid had aangevoerd. Dit betrof onder andere de algemene voorwaarden die golden ten tijde van de overeenkomst met Nuon, die niet door Intrum waren overgelegd. De rechter oordeelde dat de vordering van Intrum niet kon worden toegewezen, omdat de feiten niet correct waren gepresenteerd.

Uiteindelijk heeft de kantonrechter de vordering van Intrum afgewezen en Intrum veroordeeld in de proceskosten van de gedaagde, die tot op heden op nihil zijn begroot. De uitspraak benadrukt het belang van volledige en waarheidsgetrouwe informatieverstrekking door eisers in civiele procedures, vooral in consumentenzaken.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling privaatrecht

zaaknummer: 9501516 CV EXPL 21-15017

vonnis van: 4 november 2021

fno.: 991

vonnis van de kantonrechter

i n z a k e

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

Intrum Nederland B.V.

gevestigd te Amersfoort

eiseres

nader te noemen: Intrum

gemachtigde: Inkassier Gerechtsdeurwaarders & Incasso

t e g e n

[gedaagde]

wonende te [woonplaats]

gedaagde

nader te noemen: [gedaagde]

procederend in persoon

Verloop van de procedure

Bij dagvaarding van 14 oktober 2021 heeft Intrum gevorderd een bedrag van € 603,83 met nevenvorderingen, zoals nader in die dagvaarding omschreven. Intrum stelt daarbij de vordering gecedeerd te hebben gekregen van Vattenfall Sales Nederland N.V.

[gedaagde] heeft mondeling verweer gevoerd. Zij betwist een overeenkomst met Vattenfall te hebben gesloten. Wel heeft zij tot 2018 energie afgenomen van Nuon. Sinds 2018 heeft zij een overeenkomst met ENGIE.

Vervolgens is een datum voor vonnis bepaald.

Gronden van de beslissing

[gedaagde] is een consument. In dat geval moet de kantonrechter ambtshalve onderzoeken of de bedingen die in de tussen de handelaar en de consument gesloten overeenkomst staan niet oneerlijk zijn in de zin van Richtlijn 93/13 EG (richtlijn oneerlijke bedingen).

Verder zijn partijen ingevolge artikel 21 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) verplicht de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Als deze verplichting niet wordt nageleefd kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die zij gerade acht.

Intrum stelt in de dagvaarding onder meer het volgende:

3.1. “

“Gedaagde heeft als consument online een overeenkomst gesloten met Vattenfall Sales Nederland N.V. v.h.o.d.n. Nuon Sales Nederland N.V., hierna te noemen Vattenfall, ten aanzien van de levering van elektriciteit of gas (…). De overeenkomst die na akkoord van de algemene voorwaarden op afstand (digitaal) is gesloten wordt ingebracht als
productie 1. (…) Conform artikel 6:230m lid 1 BW en artikel 6:230t BW/artikel 6:230v BW heeft eiseres, voorafgaand de totstandkoming van de overeenkomst gedaagde op duidelijke en begrijpelijke wijze geïnformeerd over onder andere de te leveren dienst(en), de verplichtingen over en weer en de algemene voorwaarden. Eiseres brengt 5 printscreens (
productie 2 ) van het bestelproces in het geding. Gedaagde kan op duidelijke wijze op de website van Vattenfall de gewenste energie kiezen die betrekking heeft op elektriciteit en/of gas.”

3.2. “

“Tijdens het bestelproces wijst Vattenfall vele malen op de mogelijkheid om contact op te nemen voor vragen of onduidelijkheden. Zie onder andere (…) de contactpagina van Vattenfall (
productie 3 ).”

3.3. “

“Gedaagde heeft voorafgaand de overeenkomst de mogelijkheid gehad om de algemene voorwaarden in te zien en heeft daarmee akkoord verklaard door middel van het zetten van een “vink” (zie productie 2, printscreen 5). Kortom; de overeenkomst kon enkel tot stand komen door expliciet akkoord te gaan op basis van deze voorwaarden en zijn dus van toepassing. De link naar de toepasselijke algemene voorwaarden betreft:
https://www.vattenfall.nl/media/retail/downloads/algemeen/algemene-voorwaarden-tot-1-april.pdf

3.4. “

“Gedaagde is op grond van de overeenkomst verplicht de openstaande bedragen te betalen op een door Vattenfall aan te geven bankrekeningnummer en binnen een door Vattenfall gehanteerde termijn van 14 dagen. Het betreft in onderhavig geval de onbetaald gelaten energiekosten, waaronder de in rekening gebrachte termijnbedragen en eindsaldo, zoals deze staan gespecificeerd op de energienota. Deze factuur wordt overgelegd als
productie 4 (…)“

4. Uit de overgelegde productie 1 volgt dat [gedaagde] in 2009 een overeenkomst heeft gesloten met Nuon. Pas in 2019 is de statutaire naam van Nuon gewijzigd in Vattenfall. Op de als productie 2 overgelegde printscreens van het bestelproces en de als productie 3 overgelegde contactpagina is steeds de naam Vattenfall vermeld. Dit bestelproces én contactpagina kunnen dus niet gebruikt zijn bij de totstandkoming van de overeenkomst in 2009 met Nuon. Ook de algemene voorwaarden, waarnaar in de dagvaarding wordt verwezen zijn van Vattenfall en kunnen dus niet op de overeenkomst van toepassing zijn, noch was in 2009 artikel 6:230 m tot en met v BW ingevoerd, zodat deze verplichtingen toentertijd niet voor Nuon golden.

5. Conclusie hiervan is dat Intrum de feiten, zoals hierboven geciteerd, niet naar waarheid heeft aangevoerd. Door niet de algemene voorwaarden van Nuon die golden in 2009 over te leggen, heeft Intrum bovendien de voor de beslissing van belang zijnde feiten niet volledig aangevoerd en daarmee de kantonrechter de mogelijkheid om de bepalingen van de toepasselijke algemene voorwaarden op oneerlijkheid te toetsen onthouden.

6. Tot slot volgt uit de als productie 4 overgelegde eindafrekeningen over de periode 2011 tot en met 2017 dat [gedaagde] per saldo € 568,99 dient terug te krijgen van Nuon. Intrum heeft in de dagvaarding niet toegelicht hoe zij op basis van deze eindafrekeningen toch tot een openstaand saldo komt van € 603,83. Ook op dat punt heeft zij de voor de beslissing van belang zijnde feiten onvoldoende in de dagvaarding aangevoerd.

7. Gelet op bovenstaande komt het de kantonrechter gerade voor om reeds nu al de vordering van Intrum geheel af te wijzen en Intrum te veroordelen in de proceskosten van [gedaagde] , die tot op heden op nihil worden begroot. De kantonrechter gaat daarbij ervan uit dat indien [gedaagde] reeds op de vordering heeft afbetaald, zoals zij ter zitting heeft verklaard, de betaalde bedragen aan haar zullen worden teruggestort.

Beslissing

De kantonrechter:

wijst de vordering af;

veroordeelt Intrum in de proceskosten, tot op heden aan de zijde van [gedaagde] begroot op nihil.

Dit vonnis is gewezen door mr. L. van Berkum, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 4 november 2021 in tegenwoordigheid van de griffier.