ECLI:NL:RBAMS:2019:2681

• Datum uitspraak: 27 maart 2019
• Publicatiedatum: 15 april 2019
• Zaaknummer: 13/654198-18
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: R.A.J. Hübel; E.M.M. Gabel; M.M. Helmers
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Veroordeling voor het voorhanden hebben van een vuurwapen, munitie en hasj met vrijspraak voor heling en witwassen

Op 27 maart 2019 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in de strafzaak tegen een verdachte die op 23 december 2018 in Amsterdam werd aangehouden. Tijdens een doorzoeking van een woning werd de verdachte, die op dat moment alleen aanwezig was, betrapt met een pistool, 15 patronen, drie veiligheidsvesten, een aanzienlijke hoeveelheid hasj en contant geld. De tenlastelegging omvatte het voorhanden hebben van een vuurwapen, munitie, heling van veiligheidsvesten, het aanwezig hebben van hasj en witwassen van geld. De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van de feiten die betrekking hebben op heling en witwassen, omdat niet wettig en overtuigend kon worden bewezen dat hij zich hieraan schuldig had gemaakt. De rechtbank oordeelde echter dat de verdachte wel schuldig was aan het voorhanden hebben van het vuurwapen, de munitie en de hasj, mede op basis van zijn eigen bekentenis tijdens de zitting. De rechtbank legde een gevangenisstraf van vier maanden op, met aftrek van voorarrest, en motiveerde deze straf door de ernst van de feiten, vooral het voorhanden hebben van een vuurwapen, dat als zeer ernstig werd beschouwd. De rechtbank hield rekening met de omstandigheden waaronder de feiten zijn gepleegd en de persoonlijke situatie van de verdachte, maar zag geen aanleiding om de straf te matigen. De uitspraak werd gedaan door een meervoudige kamer, bestaande uit drie rechters, en de griffier was aanwezig tijdens de zitting.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/654198-18 (Promis)

Datum uitspraak: 27 maart 2019

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1986,

zonder vaste woon- of verblijfplaats,

thans gedetineerd in het Detentiecentrum [detentieadres] .

1. Onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 27 maart 2019.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie,

mr. M. Modder, en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. J.T.H.M. Mühren, naar voren hebben gebracht.

2. Tenlastelegging

Op 23 december 2018 doorzoekt de politie een woning in Amsterdam. Verdachte is op dat moment als enige persoon aanwezig. In de woning worden onder meer een pistool, 15 patronen, drie (politie)-veiligheidsvesten, ongeveer 104 gram hasj en 1.900 euro aan contant geld aangetroffen. Dit is aan verdachte ten laste gelegd als – kort gezegd – het voorhanden hebben van een vuurwapen (feit 1) en patronen (feit 2), heling van veiligheidsvesten (feit 3), het aanwezig hebben van hasj (feit 4) en het witwassen van 1.900 euro (feit 5).

De tekst van de gehele tenlastelegging is opgenomen in een bijlage die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3. Waardering van het bewijs

3.1.

Standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de feiten 1, 2 en 4 wettig en overtuigend kunnen worden bewezen, onder meer omdat verdachte deze feiten heeft bekend. De feiten 3 en 5 kunnen niet worden bewezen, zodat verdachte daarvan moet worden vrijgesproken, aldus de officier van justitie.

3.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft ten aanzien van het bewijs hetzelfde standpunt ingenomen als de officier van justitie.

3.3.

Oordeel van de rechtbank

3.3.1.

Vrijspraak van de feiten 3 en 5

De rechtbank is, net als de officier van justitie en de raadsman, van oordeel dat niet is bewezen dat verdachte zich aan de feiten 3 en 5 schuldig heeft gemaakt, zodat hij van deze feiten moet worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt hiertoe het volgende.

Ten aanzien van feit 3 (heling)

Uit de inhoud van het dossier blijkt dat in de woning drie veiligheidsvesten zijn aangetroffen: een wit veiligheidsvest en twee politie-veiligheidsvesten. Verdachte heeft verklaard dat het witte veiligheidsvest van hem was en dat hij de twee politie-veiligheidsvesten niet heeft gezien. Verdachte verbleef in een woning die niet van hem was en de drie veiligheidsvesten zaten niet in dezelfde tas. Daarom kan niet worden bewezen dat verdachte de twee politie-veiligheidsvesten voorhanden heeft gehad, en wordt hij van de ten laste gelegde heling vrijgesproken.

Ten aanzien van feit 5 (witwassen)

Bij verdachte is 1.900 euro aan contant geld aangetroffen. Verdachte heeft verklaard dat hij en zijn twee broers, nadat hun vader was overleden, 7.000 euro aan contant geld, afkomstig van hun vader, onderling hebben verdeeld. Ter onderbouwing van deze verklaring heeft de raadsman twee brieven van de broers van verdachte overhandigd, die kort gezegd deze verklaring bevestigen. Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte het contante geldbedrag van 1.900 euro heeft witgewassen en daarom wordt hij daarvan vrijgesproken.

3.3.2.

Oordeel ten aanzien van de feiten 1, 2 en 4

De rechtbank stelt vast dat ten aanzien van de feiten 1, 2 en 4 sprake is van een bekennende verdachte, als bedoeld in artikel 359, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering. De rechtbank grondt haar beslissing dat verdachte de feiten 1, 2 en 4 heeft begaan op de hierna opgegeven bewijsmiddelen:

de bekennende verklaring van verdachte, afgelegd op de terechtzitting van 27 maart 2019;

een proces-verbaal aanhouding met nummer PL1300-2018261131-2 van 23 december 2018, opgemaakt in de wettelijke vorm door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [opsporingsambtenaar 1] en [opsporingsambtenaar 2] (dossierpagina’s 1 en 2);

een proces-verbaal van technisch onderzoek met nummer 2018261131-14 van 23 december 2018, opgemaakt in de wettelijke vorm door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaar [opsporingsambtenaar 3] (dossierpagina’s 17 – 20);

een proces-verbaal van bevindingen met nummer PL1300-2018261131-10 van 23 december 2018, opgemaakt in de wettelijke vorm door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaar [opsporingsambtenaar 2] (dossierpagina’s 21 en 22);

een schriftelijk stuk, te weten ‘Kennisgeving van inbeslagneming’, met nummer PL1300-2018261131-11 van 23 december 2018 (dossierpagina’s 40 en 41);

een verslag van 3 januari 2019, rapportnummer 1504N18, van drs. R.F. Kranenburg, forensisch expert, in de zaak tegen de verdachte [verdachte] (dossierpagina 60).

4. Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de onder 3.3.2. genoemde bewijsmiddelen bewezen dat verdachte

feit 1

op 23 december 2018 te Amsterdam een wapen van categorie III, onder 1 van de Wet wapens en munitie, te weten een pistool, van het merk Heckler & Koch, type P30, kaliber 9mm Luger zijnde een vuurwapen in de vorm van een pistool voorhanden heeft gehad;

feit 2

op 23 december 2018 te Amsterdam munitie van categorie III van de Wet wapens en munitie, te weten 15 Guillio Fiocchi Lecco patronen van het kaliber 9mm Luger voorhanden heeft gehad;

feit 4

op 23 december 2018 te Amsterdam opzettelijk aanwezig heeft gehad, een hoeveelheid van 91,3 gram, van een gebruikelijk vast mengsel van hennephars en plantaardige elementen van hennep (hasj) waaraan geen andere substanties zijn toegevoegd, zijnde hasj een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst II, dan wel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a van die wet.

5. Strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

6. Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

7. Motivering van de straf

7.1.

Eis van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, met aftrek van voorarrest.

7.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft bepleit dat aan verdachte een lagere straf moet worden opgelegd dan de officier van justitie heeft geëist en heeft voorgesteld om een gevangenisstraf op te leggen die gelijk is aan de tijd die verdachte inmiddels al in voorarrest heeft doorgebracht, namelijk 94 dagen.

7.3.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank zal aan verdachte een gevangenisstraf van vier maanden opleggen, met aftrek van voorarrest. Deze strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken. De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan drie strafbare feiten en hij verdient daarvoor een straf. De hoogte van de straf wordt met name bepaald door feit 1, het voorhanden hebben van een pistool. Dit is een ernstig feit, omdat het ongecontroleerde bezit van een dergelijk wapen tot gevaarlijke en levensbedreigende situaties kan leiden. Dat gaat zeker op in dit geval. Het pistool was half doorgeladen en lag voor het grijpen op de leuning van de bank. Daar komt bij dat de rechtbank uit de verklaring van verdachte afleidt dat hij in voorkomende situaties bereid zou zijn om het pistool daadwerkelijk te gebruiken. Dat verdachte het wapen had voor zijn eigen veiligheid omdat hij met bedreigingen te maken heeft, doet niets af aan de ernst van dit feit.

De rechtbank neemt voor het bepalen van de straf de oriëntatiepunten van het LOVS als uitgangspunt. Het oriëntatiepunt voor het voorhanden hebben van een pistool betreft een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden. De rechtbank ziet aanleiding om een hogere straf op te leggen, omdat het wapen nagenoeg klaar was voor gebruik en omdat verdachte ook 15 patronen en daarnaast een hoeveelheid hasj voorhanden heeft gehad. De rechtbank ziet in de persoonlijke omstandigheden van verdachte geen aanleiding de straf te matigen.

Ten slotte merkt de rechtbank op dat, anders dan de raadsman heeft bepleit, de omstandigheid dat verdachte heeft bekend geen aanleiding is om een lagere straf op te leggen.

8. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 55 en 57 van het Wetboek van Strafrecht en op de artikelen 26 en 55 van de Wet Wapens en Munitie en op de artikelen 3 en 11 van de Opiumwet.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

9. Beslissing

Verklaart het onder 3 en 5 ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat verdachte het onder 1, 2 en 4 ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

ten aanzien van feit 1 en 2

‘eendaadse samenloop van

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet Wapens en Munitie en het feit begaan met betrekking tot een vuurwapen

en

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet Wapens en Munitie’

ten aanzien van feit 4

‘opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 3 onder C van de Opiumwet gegeven verbod’.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte,
[verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van
VIER (4) MAANDEN.

Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Gelast de teruggave aan verdachte van het in beslag genomen contante geldbedrag van 1.900 euro (5683215).

Heft op het bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte met ingang van het tijdstip waarop de duur van de voorlopige hechtenis gelijk wordt aan de opgelegde vrijheidsstraf.

Dit vonnis is gewezen door

mr. R.A.J. Hübel, voorzitter,

mrs. E.M.M. Gabel en M.M. Helmers, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. D.C. Wagter, griffier

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 27 maart 2019.

mr. M.M. Helmers is buiten staat dit vonnis mede te ondertekenen.

[...]