ECLI:NL:RBAMS:2018:8778

• Datum uitspraak: 10 december 2018
• Publicatiedatum: 10 december 2018
• Zaaknummer: 13/993071-17
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: A. Eichperger; C.P. Bleeker; T.T. Hylkema
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Strafzaak Trust EU tegen directeuren en vennootschappen van trustkantoor wegens valsheid in geschrift en witwassen

Op 10 december 2018 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in de strafzaak Trust EU, waarin twee directeuren en vier vennootschappen van een trustkantoor werden aangeklaagd. De tenlastelegging omvatte valsheid in geschrift en witwassen, waarbij het trustkantoor beschuldigd werd van het aanbieden van schijnconstructies die fiscale fraude en corruptie faciliteerden. De rechtbank oordeelde dat in negen van de tien zaaksdossiers het kernverwijt bewezen was, waarbij het trustkantoor in werkelijkheid alleen facturen verstuurde en ontvangen bedragen doorsluisde naar offshore vennootschappen. Tevens werd vastgesteld dat er op grote schaal overeenkomsten en facturen geantedateerd werden om werkzaamheden te factureren die al waren voltooid.

De rechtbank concludeerde dat de directeuren zich als feitelijk leidinggevers schuldig maakten aan deze praktijken, die als een criminele organisatie werden gekwalificeerd. Gedurende een periode van meer dan tien jaar boden zij schijnstructuren aan cliënten aan, wat resulteerde in het witwassen van grote bedragen, met een totaal van ten minste 40 miljoen euro en 15 miljoen dollar. De rechtbank legde een geldboete op van € 18.357,00, waarbij werd opgemerkt dat de directeuren schade hadden toegebracht aan het vertrouwen in de financiële sector en dat hun handelen leidde tot concurrentievervalsing ten opzichte van andere trustkantoren die wel aan de wettelijke vereisten voldeden.

De rechtbank sprak de verdachte vrij van deelname aan een criminele organisatie, maar achtte de feiten van valsheid in geschrift en gewoontewitwassen bewezen. De uitspraak benadrukte de ernst van de gepleegde feiten en de noodzaak om de financiële sector te beschermen tegen dergelijk misbruik.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/993071-17

Datum uitspraak: 10 december 2018

Verkort vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[verdachte] , (hierna: [verdachte] )

gevestigd op het adres [vestigingsadres] , [vestigingsplaats] .

1. Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is bij verstek gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen op 24, 25 en 27 september 2018, 4 oktober 2018 en 10 december 2018 (sluiting).

De rechtbank heeft op die zittingen kennisgenomen van het standpunt en de vordering van de officieren van justitie mrs. H.J. Hart en C.P.W. Kok.

2. De tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat zij zich van 2006 tot en met 2013 schuldig heeft gemaakt aan valsheid in geschrift en witwassen. Dit zou zij hebben gedaan tezamen met andere natuurlijke- en rechtspersonen, waarmee zij ook een criminele organisatie zou hebben gevormd. De integrale tekst van de tenlastelegging is aan dit vonnis gehecht als bijlage.

3. Voorvragen

De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4. Waardering van het bewijs

4.1.

Vrijspraak

De rechtbank acht niet bewezen dat verdachte heeft deelgenomen aan een criminele organisatie zoals onder feit 1 is ten laste gelegd.

Verdachte maakte deel uit van de handelstak van de [naam handelstak] groep. Deze handelstak stond onder leiding van [medeverdachte 1] , één van de hoofdverdachten in onderzoek Trust EU. In de zaken tegen [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] heeft de rechtbank respectievelijk bewezen geacht dat hij leiding heeft gegeven aan- en deel uitmaakte van een criminele organisatie, te weten een samenwerkingsverband van natuurlijke personen, bestaande uit hem, [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] , [naam 1] , [naam 2] en andere personen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk valsheid in geschrift en gewoontewitwassen. Om deze misdrijven te plegen heeft de organisatie gebruik gemaakt van verschillende rechtspersonen, waaronder verdachte. Verdachte heeft dus, net als andere rechtspersonen, onderdeel uitgemaakt van een fraudestructuur, maar haar strafbare handelen kan zozeer worden vereenzelvigd met het handelen van de natuurlijke personen van de organisatie, dat er niet zozeer sprake is van een samenwerkingsverband tussen de rechtspersonen en de natuurlijke personen, maar van een groep natuurlijke personen die meerdere rechtspersonen als ‘werktuigen’ hebben gebruikt voor het plegen van fraude.

Verdachte wordt daarom vrijgesproken van deelname aan een criminele organisatie.

4.2.

De rechtbank acht bewezen dat verdachte

t.a.v. feit 2:

in de periode van 1 september 2006 tot en met 31 mei 2009 te Amsterdam en/of elders in Nederland opzettelijk geschriften, te weten:

(FI35-D071, pag. 2-7) de Broker Agreement tussen Wartsila Finland OY (hierna Wartsila) en haar, verdachte ("broker"), gedateerd 3 januari 2007, en/of

(FI35-D071, pag. 11-13) de "Pre-qualification of Prospective Business Partners" ten name van haar, verdachte, gedateerd 19 december 2006, en/of

(NL35-D178, FI35-D057) de factuur "invoice no. 090702" van haar, verdachte, aan Wartsila Finland OY (hierna Wartsila), gedateerd 15 juli 2009, en/of

(NL35-D179, FI35-D058) de factuur "invoice no. 091204" van haar, verdachte, aan Wartsila Finland OY (hierna Wartsila), gedateerd 7 december 2009,

zijnde geschriften die bestemd waren om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk heeft opgemaakt zulks met het oogmerk om die geschriften als echt en onvervalst te gebruiken en

dat zij deze geschriften opzettelijk voorhanden heeft gehad, terwijl zij wist dat deze geschriften bestemd waren om als echt en onvervalst te gebruiken,

voornoemde valsheden bestaan hieruit dat in die geschriften valselijk en in strijd met de waarheid is voorgewend en opgenomen dat

• ad 1.: (pag. 2) zij, verdachte, als broker "provides brokerage and thereto related advisory and marketing services for [naam 3] 062 & 063 plus one option of cruiser vessels for Seabourn Cruise Line ("Project")" en dat zij als broker "shall generate sales to the Company [Wartsila] by seeking customers and their purchase orders for the Company", en
• ad 2: de field of business van haar, verdachte, is "providing brokerage services for maritime related business and the re-sale of maritime related articles" en dat zij, verdachte, "6 years, since 2000" in deze business actief is, en
• ad 3 en ad 4: zij, verdachte, voor Wartsila werkzaamheden heeft verricht en gerechtigd is tot een bedrag van EURO 586.350 (NL35-D178) en EURO 78.180 (NL35-D179) wegens "Broker commission for project Seabourn/Mar 062-063-064 as per broker agreement dated the 3rd of January 2007".

t.a.v. feit 3:

in de periode van 1 september 2006 tot en met 29 september 2013 te Amsterdam en/of elders in Nederland, opzettelijk (van)

geldbedragen bestaande uit betalingen door "EU-debiteuren" op basis van facturen en/of overeenkomsten en/of provisie(s)/commissie(s) tot een totaal van EURO 2.697.293,

hebben verworven en voorhanden hebben gehad en hebben overgedragen, en de werkelijke aard van die geldbedragen hebben verhuld,

terwijl zij wist, dat bovenomschreven geldbedragen afkomstig waren uit valsheid in geschrift en zij van dat witwassen een gewoonte heeft gemaakt.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

5. Het bewijs

De rechtbank grondt haar beslissing dat verdachte het bewezen geachte heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat. Indien tegen dit verkort vonnis hoger beroep wordt ingesteld, worden de door de rechtbank gebruikte bewijsmiddelen die redengevend zijn voor de bewezenverklaring opgenomen in een aanvulling op het verkort vonnis. Deze aanvulling wordt dan aan het verkort vonnis gehecht.

6. De strafbaarheid van de feiten en van verdachte

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden. Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

7. De motivering van de straf

7.1.

De eis van de officier van justitie

De officieren van justitie hebben gevorderd dat verdachte voor de hen bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een geldboete van € 18.357,00. Dit geldbedrag is gelijk aan de hoogte van het beslag. Nu verdachte reeds is ontbonden, achten de officieren van justitie het niet opportuun om een andere straf te vorderen dan ter hoogte van het nog resterende vermogen van verdachte.

7.2.

Het oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon en de draagkracht van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan valsheid in geschrift en witwassen. Zij maakte deel uit van de handelstak van de [naam handelstak] groep, die jarenlang op grote schaal Europese ondernemingen hielp om met behulp van valse facturen en overeenkomsten belastingen te ontduiken.

Nu het hier strafbare feiten betreft die gericht waren op het behalen van financieel gewin, gepleegd door een rechtspersoon, is een geldboete de aangewezen strafmodaliteit. Gelet op het structurele karakter van de gepleegde fraude en de hoogte van de witgewassen bedragen, zou de op te leggen geldboete aanzienlijk zijn.

Daartegenover staat dat de bewezenverklaarde feiten zich lange tijd geleden hebben voorgedaan. De rechtspersoon is inmiddels ontbonden. Conform de eis van de officier van justitie zal de rechtbank om die reden de geldboete matigen tot het inbeslaggenomen geldbedrag van € 18.357,00.

8. De toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 51, 57, 225 en 420ter van het Wetboek van Strafrecht.

9. De beslissing in het kort

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Spreekt verdachte vrij van hetgeen haar onder 1 ten laste is gelegd.

Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4.2 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het onder 2 bewezen verklaarde levert op:

• “valsheid in geschrift, meermalen gepleegd” en
• “opzettelijk voorhanden hebben van een vals geschrift, als bedoeld in art. 225 lid 1 van het Wetboek van strafrecht, meermalen gepleegd”.

Het onder 3 bewezen verklaarde levert op:

- “ “
gewoontewitwassen”.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte, [verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een geldboete van € 18.357,- (achttienduizend driehonderdzevenenvijftig euro).

Dit vonnis is gewezen door

mr. A. Eichperger, voorzitter,

mrs. C.P. Bleeker en T.T. Hylkema, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 10 december 2018.