ECLI:NL:RBAMS:2018:7668

• Datum uitspraak: 26 oktober 2018
• Publicatiedatum: 26 oktober 2018
• Zaaknummer: 13-751400-18 RK 18-3282
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Europees strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: A.K. Glerum; M.C.P. de Ridder; I. Verstraeten-Jochemsen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Overlevering op basis van Europees Aanhoudingsbevel met betrekking tot illegale handel in verdovende middelen

Op 26 oktober 2018 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een zaak betreffende de overlevering van een opgeëiste persoon op basis van een Europees Aanhoudingsbevel (EAB) dat was uitgevaardigd door de Rechtbank van eerste aanleg te Leuven, België. De zaak betreft een vordering ex artikel 23 van de Overleveringswet, ingediend door de officier van justitie. De opgeëiste persoon, geboren in 1981, heeft zowel de Nederlandse als de Marokkaanse nationaliteit en is verdacht van illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen. De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon vastgesteld en de vordering inhoudelijk behandeld op zittingen op 12 oktober 2018 en 13 september 2018. Tijdens de zitting op 12 oktober 2018 heeft de rechtbank de termijn voor uitspraak verlengd, omdat zij meer tijd nodig had om over de overlevering te beslissen.

De rechtbank heeft vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van de Overleveringswet en dat er geen weigeringsgronden zijn die de overlevering in de weg staan. De rechtbank heeft het verweer van de raadsman, die verwees naar de detentieomstandigheden in België, verworpen. De rechtbank oordeelde dat de enkele stelling dat kennissen slechte ervaringen hebben gemeld, niet voldoende was om aan te nemen dat de overlevering niet kon plaatsvinden. De rechtbank heeft de garantie van de Procureur des Konings te Leuven als voldoende beschouwd, die waarborgt dat de opgeëiste persoon na veroordeling in België naar Nederland zal worden overgebracht om zijn straf daar uit te zitten.

Uiteindelijk heeft de rechtbank besloten om de overlevering van de opgeëiste persoon toe te staan, omdat het EAB voldoet aan de wettelijke eisen en er geen belemmeringen zijn voor de overlevering. De uitspraak is gedaan door een meervoudige kamer, bestaande uit de voorzitter en twee rechters, en is openbaar uitgesproken.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM,

INTERNATIONALE RECHTSHULPKAMER

Parketnummer: 13/751400-18

RK-nummer: 18/3282

Datum uitspraak: 26 oktober 2018

UITSPRAAK

op de vordering ex artikel 23 van de Overleveringswet (OLW), ingediend door de officier van justitie bij deze rechtbank. Deze vordering dateert van 14 mei 2018 en betreft onder meer het in behandeling nemen van een Europees aanhoudingsbevel (EAB).

Dit EAB is uitgevaardigd op 11 mei 2018 door de Rechtbank van eerste aanleg te Leuven (België) en het strekt tot de aanhouding en overlevering van:

[opgeëiste persoon] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1981,

ingeschreven in de Basisregistratie personen en verblijvend op het adres
[BRP-adres] ,

hierna te noemen de opgeëiste persoon

1. Procesgang

Zitting 13 september 2018

De behandeling van de vordering stond geappointeerd op de openbare zitting van 13 september 2018. De raadsman, mr. R. Zilver, advocaat te Utrecht, heeft op 12 september 2018 verzocht om aanhouding aangezien de opgeëiste persoon ziek was. Dit verzoek is met instemming van de officier van justitie door de rechtbank op voorhand gehonoreerd.

Zitting 12 oktober 2018 De vordering is inhoudelijk behandeld op de openbare zitting van 12 oktober 2018.

Het verhoor heeft plaatsgevonden in tegenwoordigheid van de officier van justitie
mr. K. van der Schaft. De opgeëiste persoon is bijgestaan door zijn eerdergenoemde raadsman.

De rechtbank heeft de termijn waarbinnen zij op grond van artikel 22, eerste lid, OLW uitspraak moet doen met dertig dagen verlengd en heeft vervolgens de termijn waarbinnen zij op grond van artikel 22, derde lid, OLW uitspraak moet doen voor onbepaalde tijd verlengd omdat zij die verlengingen nodig heeft om over de verzochte overlevering te beslissen.

2. Identiteit van de opgeëiste persoon

De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij zowel de Nederlandse als de Marokkaanse nationaliteit heeft.

3. Grondslag en inhoud van het EAB

In het EAB wordt melding gemaakt van een bevel tot aanhouding bij verstek, gedateerd 11 mei 2018 en uitgevaardigd door de onderzoeksrechter bij bovenvermelde rechtbank te Leuven.

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van een door de justitiële autoriteiten van de uitvaardigende lidstaat ingesteld strafrechtelijk onderzoek ter zake van het vermoeden dat de opgeëiste persoon zich schuldig heeft gemaakt aan een naar het recht van België strafbaar feit.

Dit feit is omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

4. Strafbaarheid, feit vermeld op bijlage 1 bij de OLW

Onderzoek naar de dubbele strafbaarheid van het feit waarvoor de overlevering wordt verzocht moet achterwege blijven, nu de uitvaardigende justitiële autoriteit het strafbare feit heeft aangeduid als een feit vermeld in de lijst van bijlage 1 bij de OLW. Het feit valt op deze lijst onder nummer 5, te weten:
illegale handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen.

Volgens de in rubriek c) van het EAB vermelde gegevens is op dit feit naar het recht van België een vrijheidsstraf met een maximum van ten minste drie jaren gesteld.

5. De garantie als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van de OLW

De opgeëiste persoon heeft mede de Nederlandse nationaliteit. Zijn overlevering kan daarom alleen worden toegestaan, als naar het oordeel van de rechtbank is gewaarborgd dat, als hij voor het feit waarvoor de overlevering kan worden toegestaan in de uitvaardigende lidstaat tot een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf wordt veroordeeld, hij deze straf in Nederland zal mogen ondergaan.

De Procureur des Konings te Leuven heeft op 10 september 2018 de volgende garantie gegeven:

Overeenkomstig artikel 5 (§3) van het kaderbesluit dd. 13 juni 2002 betreffende het Europees Aanhoudingsbevel bied ik u de garantie voor de terugkeer naar Nederland van de door u overgeleverde onderdaan of ingezetene, in casu [opgeëiste persoon] ( [geboortedag] 1981).

Deze garantie houdt in dat, eens betrokkene in België onherroepelijk tot een vrijheidsbenemende straf of maatregel is veroordeeld, deze persoon naar Nederland wordt overgebracht teneinde deze straf of maatregel aldaar te ondergaan.

De overbrenging steunt op het Kaderbesluit 2008/909/JBZ van de Raad van 27 november 2008 inzake de toepassing van het beginsel van wederzijdse erkenning op strafvonnissen waarbij vrijheidsstraffen of tot vrijheidsbeneming strekkende maatregelen zijn opgelegd, met het oog op de tenuitvoerlegging ervan in de Europese Unie.

Uit artikel 2:13, eerste lid, aanhef en onder f, van de Wet wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging vrijheidsbenemende en voorwaardelijke sancties volgt dat deze garantie alleen kan worden geëffectueerd, indien het feit ook naar Nederlands recht een strafbaar feit oplevert. Aan deze voorwaarde is voldaan, want het feit waarop het EAB betrekking heeft, kan naar Nederlands recht worden gekwalificeerd als:

Medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met het in artikel 2, aanhef en onder A van de Opiumwet gegeven verbod.

Naar het oordeel van de rechtbank is de hiervoor vermelde garantie voldoende.

6.
Is de weigeringsgrond als bedoeld in artikel 13, eerste lid, aanhef en onder a OLW van toepassing?

De officier van justitie heeft - subsidiair - gevorderd dat afgezien moet worden van de weigeringsgrond als bedoeld in artikel 13, eerste lid, aanhef en onder a OLW.
De raadsman heeft zich met betrekking tot dit punt gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Hoewel de vordering subsidiair is gedaan, hecht de rechtbank er aan vast te stellen dat naar haar oordeel het dossier geen aanknopingspunten biedt om aan te nemen dat het feit waarop het EAB betrekking heeft, geacht moet worden geheel of gedeeltelijk op Nederlands grondgebied te zijn gepleegd. De door de officier van justitie bedoelde weigeringsgrond is dan ook niet aan de orde.

7. Artikel 4 Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: Handvest)

Standpunt raadsman Onder verwijzing naar onder meer het rapport van de CPT van 8 maart 2018 en met het verzoek het arrest van 5 april 2016 van het Hof van Justitie van de Europese Unie (Aranyosi/Căldăraru) toe te passen, heeft de raadsman de weigering van de overlevering bepleit, subsidiair verzocht om aanhouding van de zaak teneinde meer zicht te krijgen op de periode waarin en de wijze waarop de opgeëiste persoon in België het voorarrest zal moeten ondergaan. Hij heeft hieraan toegevoegd dat kennissen aan de opgeëiste persoon bericht hebben dat de omstandigheden in detentie zeer slecht zijn.

Oordeel rechtbank Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat het verweer niet kan slagen.
Zij verwijst daarbij naar haar uitspraak van 14 augustus 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:5937.

De in die uitspraak opgenomen overwegingen gelden nog onverkort.
De rechtbank ziet geen aanleiding nadere informatie in te winnen over de detentie-omstandigheden, zoals subsidiair verzocht.
De enkele stelling dat kennissen slechte ervaringen in Belgische detentie hebben gemeld, kan dit oordeel niet anders maken.

8. Slotsom

Nu is vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van artikel 2 OLW en ook overigens geen weigeringsgronden aan de overlevering in de weg staan, dient de overlevering te worden toegestaan.

9. Toepasselijke wetsartikelen

Artikelen 47 Wetboek van Strafrecht, 2 en 10 Opiumwet en 2, 5, 6 en 7 Overleveringswet.

10. Beslissing

STAAT TOE de overlevering van
[opgeëiste persoon] aan de Rechtbank van eerste aanleg te Leuven ten behoeve van het in België tegen hem gerichte strafrechtelijk onderzoek naar het feit waarvoor zijn overlevering wordt verzocht.

Aldus gedaan door

mr. A.K. Glerum, voorzitter,

mrs. M.C.P. de Ridder en I. Verstraeten-Jochemsen, rechters,

in tegenwoordigheid van L.C. Werkman, griffier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 26 oktober 2018.

Ingevolge artikel 29, tweede lid, OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.