ECLI:NL:RBAMS:2018:5238

Rechtbank Amsterdam

Datum uitspraak
5 april 2018
Publicatiedatum
23 juli 2018
Zaaknummer
13/698851-15
Instantie
Rechtbank Amsterdam
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Vrijspraak in strafzaak wegens poging tot oplichting en valsheid in geschrift

In deze strafzaak heeft de rechtbank Amsterdam op 5 april 2018 uitspraak gedaan in de zaak tegen de verdachte, geboren in 1984, die beschuldigd werd van poging tot oplichting van kredietverstrekkers, valsheid in geschrift en het doen van een valse aangifte. De tenlastelegging omvatte onder andere het indienen van valse kredietaanvragen bij [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2], waarbij de verdachte valse salarisspecificaties en bankafschriften zou hebben overgelegd. De verdachte ontkende de beschuldigingen en stelde dat haar laptop, iPhone en bankpas waren gestolen, waardoor een ander op haar naam de kredietaanvragen had kunnen indienen. De officier van justitie eiste een taakstraf van 120 uren, maar de rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was om de verdachte schuldig te verklaren. De rechtbank concludeerde dat de alternatieve scenario's van de verdachte niet voldoende konden worden weerlegd door het bewijs in het dossier. Daarom werd de verdachte vrijgesproken van alle ten laste gelegde feiten. Tevens werden de vorderingen van de benadeelde partijen niet-ontvankelijk verklaard, aangezien er geen straf of maatregel aan de verdachte werd opgelegd.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM
VONNIS
Parketnummer: 13/698851-15
Datum uitspraak: 5 april 2018 (onmiddellijk uitspraak)
Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] ( [geboorteland] ) op [geboortedag] 1984,
ingeschreven in de Basisregistratie Personen en verblijvende op het adres [adres].

1.Onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 5 april 2018.
De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. F. Heus, en van wat verdachte en haar raadsvrouw, mr. A.S. Kamphuis, naar voren hebben gebracht.

2.Tenlastelegging

Aan verdachte is ten laste gelegd dat
1. zij op of omstreeks 06 augustus 2015 te Amsterdam ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een (of meer) listige kunstgre(e)p(en) en/of door een samenweefsel van verdichtsels, [naam bedrijf 1] , te bewegen tot de afgifte van 25.000,00 euro, in elk geval van enig goed, met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - opzettelijk valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid op [website 1] (handelsnaam van [naam bedrijf 1] ) en/of op een andere website een kredietaanvraag heeft gedaan en/of een of meer schriftelijke bescheiden aan [naam bedrijf 1] heeft doen toekomen, waaronder een valse of vervalste salarisspecificatie en/of een vals of vervalst bankafschrift;
2. zij op of omstreeks 07 augustus 2015 te Amsterdam ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of van een valse hoedanigheid en/of door een (of meer) listige kunstgre(e)p(en) en/of door een samenweefsel van verdichtsels, [naam bedrijf 2] te bewegen tot de afgifte van 20.000,00 euro, in elk geval van enig goed, met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - opzettelijk valselijk en/of listiglijk en/of bedrieglijk en/of in strijd met de waarheid op [website 2] (tussenpersoon van [naam bedrijf 2] ) en/of een andere website een kredietaanvraag heeft gedaan en/of een of meer schriftelijke bescheiden aan de [naam bedrijf 2] heeft doen toekomen, waaronder een valse of vervalste salarisspecificatie en/of een vals of vervalst bankafschrif;
3. zij in of omstreeks de periode van 06 augustus 2015 tot 07 augustus 2015 te Amsterdam meermalen, althans eenmaal, opzettelijk gebruik heeft gemaakt van (een) vals(e) of vervalst(e) salarisspecificatie en/of bankafschrift, - zijnde (een) geschrift(en) dat/die bestemd was/waren om tot bewijs van enig feit te dienen - als ware dat/die geschrift(en) echt en onvervalst, bestaande die valsheid hieruit dat op/in dat bankafschrift een betaling van de Belastingdienst groot 2.023,00 euro groot was gewijzigd in een loonbetaling groot 2.134,04 euro van het bedrijf [naam bedrijf BV] en/of dat die salarisspecificatie geheel was vervalst, althans dat die salarisspecificatie een loonbetaling van het bedrijf [naam bedrijf BV] vermeldde over de maand juli 2015 terwijl dat bedrijf over die maand geen loonbetaling aan haar, verdachte, heeft gedaan en/of geen salarisspecificatie van die maand aan haar, verdachte, heeft gestuurd, en bestaande dat gebruik hieruit dat zij, verdachte dat/die geschrift(en) heeft overgelegd bij het aanvragen van (een) krediet/kredieten bij [website 1] en/of [naam bedrijf 1] en/of [website 2] en/of [naam bedrijf 2] ;
4. zij op of omstreeks 12 augustus 2015 te Amsterdam aangifte heeft gedaan dat een strafbaar feit is gepleegd, wetende dat dat strafbare feit niet is gepleegd, immers heeft zij, toen aldaar ten overstaan van [persoon] , Hoofdagent van politie Eenheid Amsterdam, opzettelijk in strijd met de waarheid aangifte gedaan van diefstal van een laptop,Iphone 5c en een bankpas.

3.Vrijspraak

Verdachte wordt ervan beschuldigd – kort samengevat – dat zij [naam bedrijf 1] en [naam bedrijf 2] heeft geprobeerd op te lichten door een lening aan te vragen en daarbij aan genoemde kredietverstrekkers een valse salarisspecificatie en vervalst bankafschrift te doen toekomen (feit 1 en 2). Het doen toekomen van de valse salarisspecificatie en het vervalste bankafschrift is daarnaast – kort gezegd – als het gebruik maken van valse geschriften als bedoeld in artikel 225, eerste lid van het Wetboek van Strafrecht (feit 3) ten laste gelegd. Verdachte ontkent zich aan voormelde feiten te hebben schuldig gemaakt en stelt dat een ander op haar naam de desbetreffende kredietaanvragen moet hebben gedaan. Verdachte heeft in dat verband bij de politie aangifte gedaan van diefstal van haar laptop, iPhone 5c en een bankpas. Onder feit 4 wordt verdachte verweten dat zij een valse aangifte heeft gedaan.
De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het ten laste gelegde en gevorderd dat verdachte voor de haar ten laste gelegde feiten zal worden veroordeeld tot een taakstraf van 120 uren subsidiair 60 dagen vervangende hechtenis.
Verdachte ontkent de beschuldigingen ten stelligste en heeft zowel bij de politie als ter terechtzitting verklaard dat haar laptop, iPhone en bankpas in de periode van 5 augustus 2015 tot en met 11 augustus 2015 zijn gestolen en dat dus een ander op haar naam en met gebruikmaking van voornoemde goederen de kredietaanvragen moet hebben gedaan. Zij heeft verder verklaard dat de goederen mogelijk op 5 augustus 2015 zijn weggenomen tijdens een feestje in de woning waar zij destijds woonde. Ter terechtzitting heeft zij benadrukt dat dit slechts een vermoeden is. Verdachte weet niet zeker wanneer de desbetreffende goederen precies zijn weggenomen.
De raadsvrouw van verdachte heeft ter terechtzitting nog een ander scenario geschetst. Zij heeft betoogd dat verdachte ten tijde van het ten laste gelegde in één huis woonde met haar zus en haar twee zoontjes, maar dat ook de ex-partner van verdachte toegang tot de woning had, zodat niet kan worden uitgesloten dat een ander dan verdachte – iemand die toegang had tot de laptop en de persoonlijke bescheiden van verdachte – op haar naam de kredietaanvragen heeft gedaan.
De rechtbank is van oordeel dat voormelde alternatieve scenario’s niet in voldoende mate worden weerlegd door de zich in het dossier bevindende onderzoeksresultaten, zodat niet buiten redelijke twijfel kan worden vastgesteld dat verdachte degene is geweest die de ten laste gelegde kredietaanvragen heeft gedaan. Ook kan naar het oordeel van de rechtbank niet met voldoende mate van zekerheid worden vastgesteld dat verdachte een valse aangifte heeft gedaan.
De rechtbank overweegt daartoe dat verdachte zowel bij de politie als ter terechtzitting een consistente verklaring heeft afgelegd. Het politieonderzoek heeft zich na het doen van aangifte van diefstal door verdachte vervolgens geconcentreerd op 5 augustus 2015 als de datum waarop onder meer de laptop en pinpas van verdachte zouden zijn weggenomen (om aan te tonen dat verdachte niet de waarheid sprak). Ook de officier van justitie heeft zich in haar requisitoir, met verwijzing naar het proces-verbaal van bevindingen (pagina 69 tot en met 72 van het dossier), op die datum geconcentreerd. Hiermee is echter miskend dat verdachte heeft verklaard dat zij slechts vermoedde dat de goederen op die datum zijn weggenomen. Het laat onverlet dat de goederen mogelijk door een ander zijn gebruikt om een kredietaanvraag mee te doen en op een later moment zijn weggenomen.
De officier van justitie heeft ten aanzien van het doen van valse aangifte door verdachte ook aangevoerd dat verdachte pas aangifte is gaan doen nadat zij door [naam bedrijf 2] was geconfronteerd met de fraude. Zij heeft er in dit verband op gewezen dat in het proces-verbaal van aangifte namens [naam bedrijf 2] van 11 oktober 2015 (pagina 16 van het dossier) staat dat verdachte telefonisch door [naam bedrijf 2] is benaderd en dat zij toen van verdachte heeft vernomen dat verdachte aangifte
had gedaanbij de politie van diefstal van een bankpas en laptop terwijl verdachte op 12 augustus 2015 om 11.55 uur aangifte heeft gedaan en toen heeft verklaard dat zij op die dag omstreeks door 09.00 uur door [naam bedrijf 2] werd gebeld en zij toen heeft meegedeeld dat zij aangifte bij de politie
zou gaan doen(pagina 47 en 48 van het dossier). De rechtbank merkt op dat in de schriftelijke aangifte van 7 oktober 2015 die namens [naam bedrijf 2] is gedaan (pagina 21 van het dossier), die in het proces-verbaal van aangifte is verwerkt, alleen staat dat er op 12 augustus 2015 telefonisch contact heeft plaatsgevonden met verdachte, maar niet op welk moment van de dag dat was. In de desbetreffende aangifte staat ook niet dat [naam bedrijf 2] van verdachte heeft vernomen dat zij bij de politie aangifte van diefstal had gedaan. Uit de aangifte van verdachte komt naar voren dat zij op 11 augustus 2015 contact heeft opgenomen met de ING omdat zij niet meer kon pinnen, dat zij toen te horen heeft gekregen dat er frauduleuze handelingen met haar betaalrekeningen hadden plaatsgevonden en dat zij de volgende dag nadat zij ’s ochtends vroeg door [naam bedrijf 2] was gebeld heeft gezegd dat zij opnieuw contact zou opnemen met de ING en aangifte zou gaan doen. De stelling van de officier van justitie dat verdachte pas aangifte is gaan doen nadat [naam bedrijf 2] contact met verdachte had opgenomen, vindt dus geen steun in de aangifte van [naam bedrijf 2] .
Nu de rechtbank uit het onderzoek ter terechtzitting niet door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging heeft gekregen dat verdachte zich aan de haar ten laste gelegde feiten heeft schuldig gemaakt, zal zij daarvan worden vrijgesproken.

4.Ten aanzien van de vorderingen van de benadeelde partijen

Zowel [naam bedrijf 2] als [naam bedrijf 1] heeft een vordering benadeelde partij ingediend. Zij vorderen respectievelijk € 480,00 vermeerderd met de wettelijke rente en € 230,00 schadevergoeding ter zake van de gemaakte administratie- en onderzoekskosten.
Aangezien aan verdachte – zonder toepassing van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht – geen straf of maatregel zal worden opgelegd, zal de rechtbank bepalen dat de benadeelde partijen [naam bedrijf 2] en [naam bedrijf 1] in hun respectieve vorderingen tot schadevergoeding niet-ontvankelijk zijn.

5.Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
Verklaart het ten laste gelegde niet bewezen en
spreekt verdachtedaarvan
vrij.
Verklaart de benadeelde partij [naam bedrijf 2] niet-ontvankelijk in de vordering.
Verklaart de benadeelde partij [naam bedrijf 1] niet-ontvankelijk in de vordering.
Dit vonnis is gewezen door
mr. M. Vaandrager, voorzitter,
mrs. J.P.W. Helmonds en P. Farahani, rechters,
in tegenwoordigheid van mrs. M. Cordia en C. de Bruin, griffiers,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 5 april 2018.