ECLI:NL:RBAMS:2018:2350

• Datum uitspraak: 12 april 2018
• Publicatiedatum: 13 april 2018
• Zaaknummer: 13/751073-18
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Europees strafrecht
• Procedures: Rekestprocedure
• Rechters: A.J. Dondorp; R.A.J. Hübel; B. Poelert
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Overlevering op basis van Europees Aanhoudingsbevel met betrekking tot vrijheidsstraf en maatregel van huisvesting in ontwenningskliniek

Op 12 april 2018 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een rekestprocedure betreffende een Europees Aanhoudingsbevel (EAB) dat was uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie van Weiden in Duitsland. De zaak betreft de overlevering van een opgeëiste persoon, geboren in 1989, die momenteel gedetineerd is in Nederland. De rechtbank heeft de vordering van de officier van justitie, mr. M. Diependaal, behandeld op een openbare zitting op 29 maart 2018. De opgeëiste persoon werd bijgestaan door zijn raadsvrouw, mr. K.M.S. Bal.

De rechtbank heeft vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van de Overleveringswet (OLW) en dat er geen weigeringsgronden zijn voor de overlevering. De opgeëiste persoon heeft een vrijheidsstraf van 3 jaar en 3 maanden opgelegd gekregen, met een bijkomende maatregel van huisvesting in een ontwenningskliniek. De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon bevestigd en de resterende straffen en maatregelen beoordeeld. De officier van justitie heeft aangegeven dat de opgeëiste persoon nog 562 dagen vrijheidsstraf en 905 dagen huisvesting in de ontwenningskliniek moet ondergaan.

De rechtbank heeft geoordeeld dat de overlevering ook voor de vrijheidsbenemende maatregel in de ontwenningskliniek kan worden bevolen, aangezien deze maatregel onder de OLW valt. De rechtbank heeft de vordering van de officier van justitie toegewezen en de overlevering van de opgeëiste persoon aan Duitsland toegestaan voor de tenuitvoerlegging van de opgelegde straffen. De uitspraak is gedaan door mr. A.J. Dondorp, voorzitter, en mrs. R.A.J. Hübel en B. Poelert, rechters, in aanwezigheid van griffier mr. D. Smeets.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM,

INTERNATIONALE RECHTSHULPKAMER

Parketnummer: 13/751073-18

RK-nummer: 18/943

Datum uitspraak: 12 april 2018

UITSPRAAK

op de vordering ex artikel 23 van de Overleveringswet (OLW), ingediend door de officier van justitie bij deze rechtbank. Deze vordering dateert van 7 februari 2018 en betreft onder meer het in behandeling nemen van een Europees aanhoudingsbevel (EAB).

Dit EAB is uitgevaardigd op 6 december 2017 (ontvangen op 5 februari 2018) door het Openbaar Ministerie van Weiden i.d. OPf. (Duitsland) en strekt tot de aanhouding en overlevering van:

[opgeëiste persoon] ,

geboren op [geboortedag] 1989 te [geboorteplaats] (Duitsland),

zonder vaste woon- of verblijfplaats in Nederland,

thans gedetineerd in [detentieplaats] ,

hierna te noemen “de opgeëiste persoon”.

1. Procesgang

De vordering is behandeld op de openbare zitting van 29 maart 2018. Het verhoor heeft plaatsgevonden in tegenwoordigheid van de officier van justitie mr. M. Diependaal.

De opgeëiste persoon heeft zich laten bijstaan door zijn raadsvrouw, mr. K.M.S. Bal, advocaat in Rotterdam.

De rechtbank heeft de termijn waarbinnen zij op grond van artikel 22, eerste lid, OLW uitspraak moet doen met dertig dagen verlengd omdat zij die verlenging nodig heeft om over de verzochte overlevering te beslissen.

2. Identiteit van de opgeëiste persoon

De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht. De opgeëiste persoon heeft ter zitting verklaard dat de bovenvermelde personalia juist zijn en dat hij de Duitse nationaliteit heeft.

3.1.

Grondslag en inhoud van het EAB

In het EAB wordt melding gemaakt van een vonnis van het
Amtsgericht Weiden i.d. OPf. van 9 juni 2016 in samenhang met het oordeel van het
Landgericht Weiden i.d. OPf van 24 januari 2017 (referentie 3 Ls 16 Js 1351/16).

De overlevering wordt verzocht voor de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf voor de duur van 3 jaar en 3 maanden en de vrijheidsbenemende maatregel van huisvestiging in een ontwenningskliniek (maximale duur 3 jaar, 2 maanden en 6 dagen), door de opgeëiste persoon te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat.

Van deze straf resteren volgens het EAB nog 562 dagen vrijheidsstraf en 905 dagen huisvestiging in een ontwenningskliniek.

De vrijheidsstraf is aan de opgeëiste persoon opgelegd bij voornoemd vonnis en de vrijheidsbenemende maatregel in de ontwenningskliniek is bij het arrest in hoger beroep bijkomend opgelegd.

Dit vonnis en arrest betreffen de feiten zoals die zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

3.2.

Genoegzaamheid stukken met betrekking tot resterende vrijheidsstraf

De raadsvrouw heeft om aanhouding verzocht omdat het op grond van het EAB en de aanvullende informatie van 9 maart 2018 niet duidelijk is hoeveel dagen de opgeëiste persoon nog dient uit te zitten. Volgens de opgeëiste persoon heeft hij al een veel groter deel van zijn straf uitgezeten.

De officier van justitie heeft gesteld dat op grond van de aanvullende informatie blijkt dat wat er nog als resterende tijd in het EAB staat vermeld, de
theoretisch mogelijk nog uit te zitten dagen zijn. Het verschil qua resterende straf is te verklaren door het feit dat de opgeëiste persoon de vrijheidsbenemende maatregel in de ontwenningskliniek pas in hoger beroep opgelegd heeft gekregen en eerst een jaar in voorlopige hechtenis heeft gezeten en vervolgens 8 maanden in de ontwenningskliniek. De duur van de voorlopige hechtenis en de duur van de reeds uitgezeten maatregel in de ontwenningskliniek worden afgetrokken van de duur van de gevangenisstraf en de maatregel.

De rechtbank verwerpt het verweer en overweegt als volgt.

Op grond van artikel 1 onder c, van de OLW worden onder
vrijheidsstraffen , op grond waarvan de overlevering kan worden bevolen, ook de naast of in de plaats van een straf op te leggen
maatregelen tot vrijheidsbeneming bedoeld.

Artikel 7, eerste lid, aanhef en onder b, OLW, luidt, voor zover hier van belang, als volgt:

Overlevering kan alleen worden toegestaan ten behoeve van:

(…)

b. de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf van ten minste vier maanden, of van langere duur (…).

Zoals de rechtbank al eerder heeft geoordeeld (zie bijvoorbeeld 19 oktober 2007, ECLI:NL:RBAMS:2007:BC9797), heeft de in de artikelen 2, eerste lid, en 7, eerste lid, onder b, van de OLW tot uitdrukking gebrachte eis van een vrijheidsstraf voor de duur van ten minste vier maanden betrekking op de duur van de opgelegde vrijheidsstraf (of vrijheidsbenemende maatregel) en niet op de duur van het daarvan (nog) ten uitvoer te leggen deel.

Op grond van de informatie van de Duitse autoriteiten van 9 maart 2018 blijkt dat de huisvesting in een ontwenningscentrum een tot vrijheidsbeneming strekkende maatregel is. Deze wordt door het Duitse Wetboek van Strafrecht ook uitdrukkelijk als dusdanig bestempeld en wordt ook als eerste in gesloten afdelingen van de betreffende ziekenhuizen ten uitvoer gelegd. Afhankelijk van de therapeutische vooruitgang komt het tot versoepelingsmaatregelen.

Gelet hierop kan de overlevering ook voor de vrijheidsbenemende maatregel in de ontwenningskliniek worden bevolen.

De Duitse autoriteiten hebben verder aangegeven dat de onderbrenging in de ontwenningskliniek, vóór de gelijktijdig opgelegde gevangenisstraf ten uitvoer wordt gelegd. Hierbij wordt de tijd van de tenuitvoerlegging van de straf afgetrokken, maar slechts totdat 2/3 van de straf is uitgezeten. De Duitse autoriteiten geven verder aan dat aan de opgeëiste persoon een totale gevangenisstraf van 3 jaar en 3 maanden is opgelegd.

De aanvullend gelaste onderbrenging in een ontwenningscentrum wordt volgens Duits recht niet in de tijd beperkt en de maximale duur is afhankelijk van de gelijktijdig opgelegde gevangenisstraf. In het geval van de opgeëiste persoon is daarbij een maximale duur van 3 jaar, 2 maanden en 6 dagen van toepassing. De opgeëiste persoon heeft zich aan de tenuitvoerlegging onttrokken. Gebaseerd op de theoretisch mogelijke maximale duur van de onderbrenging stonden op het moment van de vlucht van de opgeëiste persoon nog 905 dagen open. Van de gelijktijdig opgelegde gevangenisstraf stonden na aftrek van de tot nu toe geldende duur van de onderbrenging nog 562 dagen open.

Gelet op de informatie uit het EAB en de aanvullende informatie van 9 maart 2018 wordt voldaan aan het vereiste dat minimaal vier maanden gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel is opgelegd en voorts dat deze straf en maatregel nog niet zijn uitgezeten. De rechtbank ziet geen aanleiding om aan deze informatie te twijfelen en evenmin tot het stellen aanvullende vragen. De opgeëiste persoon kan zijn standpunt dat hij in totaal nog 9 maanden moet uitzitten desgewenst in Duitsland aan de orde stellen.

4. Feiten vermeld op bijlage 1 bij de OLW

Onderzoek naar de dubbele strafbaarheid van de feiten waarvoor de overlevering wordt verzocht moet achterwege blijven, nu de uitvaardigende justitiële autoriteit de strafbare feiten heeft aangeduid als feiten vermeld in de lijst van bijlage 1 bij de OLW. De feiten vallen op deze lijst onder nummer 8, te weten:

Fraude, met inbegrip van fraude waardoor de financiële belangen van de Gemeenschap worden geschaad zoals bedoeld in de Overeenkomst van 26 juli 1995 aangaande de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen

Volgens de in rubriek c) van het EAB vermelde gegevens is op deze feiten naar het recht van Duitsland een vrijheidsstraf met een maximum van ten minste drie jaren gesteld.

5. Slotsom

Nu is vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van artikel 2 van de OLW en ook overigens geen weigeringsgronden aan de overlevering in de weg staan, dient de overlevering te worden toegestaan.

6. Toepasselijke wetsartikelen

De artikelen 2, 5, en 7 van de OLW.

7. Beslissing

STAAT TOE de overlevering van
[opgeëiste persoon] aan het Openbaar Ministerie in Weiden i.d. OPf. voor de tenuitvoerlegging van de vrijheidsstraf en vrijheidsbenemende maatregel, te ondergaan op het grondgebied van de uitvaardigende lidstaat, wegens de feiten waarvoor zijn overlevering wordt verzocht.

Aldus gedaan door

mr. A.J. Dondorp, voorzitter,

mrs. R.A.J. Hübel en B. Poelert, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. D. Smeets, griffier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 12 april 2018.

Ingevolge artikel 29, tweede lid, OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.

[A/B/C]