ECLI:NL:RBAMS:2018:109

• Datum uitspraak: 11 januari 2018
• Publicatiedatum: 12 januari 2018
• Zaaknummer: 13/752030-17
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste en enige aanleg
• Rechters: J.A.A.G. de Vries; C. Klomp; B. Poelert
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Toestemming voor overlevering aan Litouwen op basis van Europees aanhoudingsbevel

Op 11 januari 2018 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een zaak betreffende de overlevering van een opgeëiste persoon aan Litouwen. De vordering tot overlevering was ingediend door de officier van justitie op 8 november 2017, naar aanleiding van een Europees aanhoudingsbevel (EAB) dat op 20 juli 2016 was uitgevaardigd door het Openbaar Ministerie van Litouwen. De opgeëiste persoon, geboren in 1990 en zonder vaste woon- of verblijfplaats in Nederland, was gedetineerd in een penitentiaire inrichting in Nederland.

Tijdens de openbare zitting op 28 december 2017 heeft de opgeëiste persoon schriftelijk afstand gedaan van zijn recht om te worden gehoord. De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon vastgesteld en bevestigd dat hij de Litouwse nationaliteit heeft. De rechtbank heeft ook de inhoud van het EAB beoordeeld, waarin melding wordt gemaakt van een arrestatiebevel van het Vilnius City District Court met betrekking tot zes strafbare feiten die de opgeëiste persoon zou hebben gepleegd.

De verdediging voerde aan dat het EAB niet voldeed aan de vereisten van de Overleveringswet, omdat de pleegplaats van de feiten niet duidelijk was. De rechtbank oordeelde echter dat de omschrijving van de feiten in het EAB voldoende was en dat de specialiteit gewaarborgd was. De rechtbank concludeerde dat er geen weigeringsgronden waren voor de overlevering en heeft deze toegestaan. De uitspraak werd gedaan door de voorzitter en twee rechters, in aanwezigheid van de griffier, en er staat geen gewoon rechtsmiddel open tegen deze uitspraak.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM,

INTERNATIONALE RECHTSHULPKAMER

Parketnummer: 13/752030-17

RK-nummer: 17/7433

Datum uitspraak: 11 januari 2018

UITSPRAAK

op de vordering ex artikel 23 van de Overleveringswet (OLW), ingediend door de officier van justitie bij deze rechtbank. Deze vordering dateert van 8 november 2017 en betreft onder meer het in behandeling nemen van een Europees aanhoudingsbevel (EAB).

Dit EAB is uitgevaardigd op 20 juli 2016 door the Prosecutor General’s Office of the Republic of Lithuania, te Vilnius, Litouwen, en het strekt tot de aanhouding en overlevering van:

[opgeëiste persoon]

geboren te [geboorteplaats] ,, dan wel in [geboorteplaats] , Litouwen, op [geboortedatum] 1990,

zonder vaste woon- of verblijfplaats in Nederland,

gedetineerd in het [P.I.] ,

hierna te noemen de opgeëiste persoon.

1. Procesgang

De vordering is behandeld op de openbare zitting van 28 december 2017.
De opgeëiste persoon heeft schriftelijk afstand gedaan van zijn recht om op de vordering te worden gehoord. Het onderzoek heeft plaatsgevonden in tegenwoordigheid van de officier van justitie mr. R. Vorrink en de raadsvrouw van de opgeëiste persoon mr. T. Korff, advocaat te Amsterdam. Deze laatste heeft verklaard door de opgeëiste persoon uitdrukkelijk te zijn gemachtigd namens hem het woord te voeren.

De rechtbank heeft de termijn waarbinnen zij op grond van artikel 22, eerste lid, OLW uitspraak moet doen met dertig dagen verlengd omdat zij die verlenging nodig heeft om over de verzochte overlevering te beslissen.

2. Identiteit van de opgeëiste persoon

De rechtbank heeft de identiteit van de opgeëiste persoon onderzocht en vastgesteld dat de bovenvermelde personalia kloppen en dat de opgeëiste persoon de Litouwse nationaliteit heeft.

3. Grondslag en inhoud van het EAB

In het EAB wordt melding gemaakt van een arrestatiebevel, te weten een ‘ruling’ gedateerd
16 mei 2016 van the Vilnius City District Court met betrekking tot de strafzaak met nummer:
1-486-992/2016.

De overlevering wordt verzocht ten behoeve van een door de justitiële autoriteiten van de uitvaardigende lidstaat ingesteld strafrechtelijk onderzoek ter zake van het vermoeden dat de opgeëiste persoon zich schuldig heeft gemaakt aan zes naar het recht van Litouwen strafbare feiten.

Deze feiten zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB. Een door de griffier gewaarmerkte fotokopie van dit onderdeel is als bijlage aan deze uitspraak gehecht.

3.1

Genoegzaamheid

De raadsvrouw heeft aangevoerd dat de omschrijving van de feiten 2 tot en met 6 geen melding maakt van de pleegplaats. In zoverre voldoet het EAB niet aan de vereisten van artikel 2, tweede lid, aanhef en onder e OLW. Dit gebrek moet leiden tot weigering van de overlevering, dan wel tot het inwinnen van nadere informatie bij de uitvaardigende justitiële autoriteit.

De rechtbank overweegt het volgende. Uit de beschrijving van de feiten in het EAB onder e) kan worden afgeleid dat de opgeëiste persoon ervan wordt verdacht op of omstreeks 20 januari 2015 uit de woning van [persoon] in Vilnius, een betaalpas en de daarbij behorende pincode die op een papiertje stond genoteerd te hebben gestolen (feit 1).
Voorts wordt hij ervan verdacht dat hij vervolgens op vijf verschillende momenten op 20 januari 2015 en 8 februari 2015 financiële transacties heeft verricht, waartoe hij niet gerechtigd was, met gebruikmaking van deze gestolen betaalpas en pincode, nadat hij onder de naam van [persoon] een account had geopend op een website op internet (feiten 2 tot en met 6).
Van handelingen die via het internet plaatsvinden is niet altijd vast te stellen waar deze handelingen exact zijn uitgevoerd, het internet is een wereldwijd werkende digitale dienst.
De omschrijving van de feiten 2 tot en met 6 is echter nauwkeurig en zeer volledig. De verschillende transacties worden omschreven, het IP adres wordt steeds gegeven, de betrokken bankinstellingen worden genoemd en de bedragen die de opgeëiste persoon heeft opgenomen of geprobeerd heeft op te nemen worden genoemd.
Voorts is in het A-formulier vermeld:
Place(s) of offence(s): Vilnius, Lithuania. Hieruit blijkt naar het oordeel van de rechtbank voldoende dat Vilnius, althans de republiek Litouwen, ook ten aanzien van feit 2 tot en met 6 als pleegplaats wordt aangemerkt.

Relevant is ook dat het hier om een vervolgingsoverlevering gaat. Nader onderzoek – waaronder mede wordt verstaan het verhoor van de opgeëiste persoon door een rechter in Litouwen – kan er toe leiden dat de tenlastelegging wordt aangevuld en/of gewijzigd.

Voor de opgeëiste persoon is voldoende duidelijk waarvoor de overlevering wordt verzocht en tegen welke feiten hij zich moet verdedigen. De feiten zijn genoegzaam omschreven en de specialiteit is gewaarborgd. Het verweer faalt.

4. Feiten vermeld op bijlage 1 bij de OLW

Onderzoek naar de dubbele strafbaarheid van de feiten waarvoor de overlevering wordt verzocht moet achterwege blijven, nu de uitvaardigende justitiële autoriteit de strafbare feiten heeft aangeduid als feiten vermeld in de lijst van bijlage 1 bij de OLW. De feiten vallen op deze lijst onder nummer 20, te weten:
oplichting.

Volgens de in rubriek c) van het EAB vermelde gegevens is op deze feiten naar het recht van Litouwen een vrijheidsstraf met een maximum van ten minste drie jaren gesteld.

5. Slotsom

Nu is vastgesteld dat het EAB voldoet aan de eisen van artikel 2 OLW en ook overigens geen weigeringsgronden aan de overlevering in de weg staan, dient de overlevering te worden toegestaan.

6. Toepasselijke wetsartikelen

De artikelen 2, 5 en 7 Overleveringswet.

7. Beslissing

STAAT TOE de overlevering van
[opgeëiste persoon] aan the Prosecutor General’s Office of the Republic of Lithuania, te Vilnius, ten behoeve van het in Litouwen tegen hem gerichte strafrechtelijk onderzoek naar de feiten waarvoor zijn overlevering wordt verzocht.

Aldus gedaan door
mr. J.A.A.G. de Vries, voorzitter,

mrs. C. Klomp en B. Poelert, rechters,

in tegenwoordigheid van L.C. Werkman, griffier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 11 januari 2018.

De jongste rechter is buiten staat deze uitspraak mede te ondertekenen.

Ingevolge artikel 29, tweede lid, OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.