ECLI:NL:RBAMS:2017:6552

• Datum uitspraak: 5 september 2017
• Publicatiedatum: 12 september 2017
• Zaaknummer: 5757992 CV EXPL 17-5379
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: E. Pennink
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Onterecht beëindigd telefoonabonnement en informatieplicht van T-Mobile

In deze zaak heeft de kantonrechter van de Rechtbank Amsterdam op 5 september 2017 uitspraak gedaan in een geschil tussen Direct Pay Services B.V. en een consument, aangeduid als [gedaagde]. De zaak betreft de opzegging van een telefoonabonnement bij T-Mobile, dat door de consument als onterecht werd ervaren. De consument had in februari 2016 een sim-only abonnement afgesloten met een looptijd van twee jaar, maar was niet goed geïnformeerd over de opzegtermijn. Na een aantal maanden heeft de consument het abonnement opgezegd, maar T-Mobile heeft dit niet geaccepteerd en de overeenkomst beëindigd wegens niet-tijdige betalingen. Direct Pay, de partij die de vordering van T-Mobile overnam, vorderde betaling van de consument voor de resterende abonnementskosten en bijkomende kosten.

De kantonrechter heeft vastgesteld dat de consument, na 15 jaar abonnee te zijn geweest bij T-Mobile, in de veronderstelling verkeerde dat hij zijn abonnement per maand kon opzeggen. De rechter oordeelde dat T-Mobile niet voldoende duidelijkheid heeft gegeven over de duur van de overeenkomst en de mogelijkheid tot opzegging. Dit werd gekwalificeerd als een oneerlijke handelspraktijk, omdat de consument essentiële informatie ontbrak om een geïnformeerd besluit te nemen. De rechter heeft daarom de overeenkomst gedeeltelijk vernietigd, waardoor de consument alsnog de mogelijkheid kreeg om het abonnement op te zeggen. De vordering van Direct Pay werd afgewezen, en de kosten werden op nihil begroot, aangezien de consument in persoon procedeerde.

Deze uitspraak benadrukt de verplichting van aanbieders om consumenten duidelijk te informeren over de voorwaarden van overeenkomsten, vooral als het gaat om opzegtermijnen en contractduur. De beslissing is in lijn met de richtlijnen van het Europees Hof van Justitie, die eisen dat sancties doeltreffend en evenredig zijn.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling privaatrecht

zaaknummer: 5757992 CV EXPL 17-5379

vonnis van: 5 september 2017

vonnis van de kantonrechter

I n z a k e

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Direct Pay Services B.V.

gevestigd te Barendrecht

eiseres

nader te noemen: Direct Pay

gemachtigde: Webcasso B.V.

t e g e n

[gedaagde]

wonende te [woonplaats]

gedaagde

nader te noemen: [gedaagde]

procederend in persoon

VERLOOP VAN DE PROCEDURE

• dagvaarding van 19 januari 2017 met producties;
• antwoord met producties;
• mondeling aanvullend antwoord;
• instructievonnis;
• repliek met producties;
• dupliek met producties;
• akte uitlating producties van Direct Pay ;
• dagbepaling vonnis.

GRONDEN VAN DE BESLISSING

Feiten

1. Als enerzijds gesteld en anderzijds erkend of niet (voldoende) weersproken, alsmede op grond van de overgelegde en in zoverre niet bestreden inhoud van de bewijsstukken, staat in dit geding het volgende vast:

1.1.

[gedaagde] , die al 15 jaar abonnee is bij T-Mobile Netherlands B.V., (T-Mobile) heeft in een winkel in Zaandam op 21 februari 2016 een overeenkomst getekend voor een telefoonabonnement (sim only) met een belbundel van 120 minuten. De abonnementskosten bedroegen € 12,00 per maand. De in de schriftelijke overeenkomst opgenomen abonnementsduur was 2 jaar.

1.2.

T-Mobile heeft de volgende facturen aan [gedaagde] verzonden:

Factuurdatum

Factuurnummer

Vervaldatum

factuurbedrag

24-05-2016

901269609226

03-06-2016

€ 15,96

27-06-2016

901271732889

07-07-2016

€ 11,97

25-07-2016

901273863310

04-08-2016

€ 12,53

24-08-2016

901275997704

03-09-2016

€ 12,53

08-09-2016

901277038673

18-09-2016

€ 170,64

Totaal

€ 223,63

1.3.

Bij brief van 7 juni 2016 heeft [gedaagde] het abonnement opgezegd.

1.4.

Bij factuur van 14 juni 2016 heeft T-Mobile een correctie op het prijsplan verstrekt en € 135,01 aan [gedaagde] gecrediteerd. Op de factuur is vermeld dat dit bedrag zal worden verrekend met de volgende factuur en als dit de laatste factuur is, worden terugbetaald.

1.5.

T-Mobile heeft de overeenkomst met ingang van 1 september 2016 beëindigd omdat [gedaagde] de facturen niet tijdig heeft betaald.

1.6.

Bij eindfactuur van 8 september 2016 heeft T-Mobile aanspraak gemaakt op schadevergoeding. Direct Pay heeft op dat bedrag een bedrag van € 100,13 in mindering gebracht.

1.7.

T-Mobile heeft haar vordering overgedragen aan Direct Pay.

Vordering en verweer

2. Direct Pay vordert dat [gedaagde] bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis veroordeeld zal worden tot betaling van:
a. € 123,50 aan hoofdsom;
b. € 40,00 aan buitengerechtelijke incassokosten;
c. € 0,92 aan rente vanaf de vervaldata van de facturen;
d. rente over € 123,50 vanaf de dag van de dagvaarding tot aan de dag van voldoening;
e. de proceskosten.

3. Direct Pay stelt hiertoe, samengevat en zakelijk weergegeven, dat [gedaagde] een telefoonabonnement heeft gesloten met T-Mobile voor de duur van 24 maanden. Dit abonnement was niet maandelijks opzegbaar. Omdat [gedaagde] niet aan zijn betalingsverplichtingen voldeed, is de overeenkomst door T-Mobile ontbonden. De schade heeft Direct Pay beperkt tot 50% van de resterende abonnementstermijnen. Aan [gedaagde] is geen telefoon of randapparatuur ter beschikking gesteld. Over de hoogte van de facturen stelt Direct Pay dat de belbundel van 120 belminuten niet toereikend was. [gedaagde] belde veel meer dan de overeengekomen 120 belminuten. T-Mobile heeft uit coulance het abonnement van [gedaagde] aangepast en een bedrag ter compensatie toegekend.

4. [gedaagde] voert verweer tegen de vordering. Volgens [gedaagde] heeft T-Mobile fictieve, te hoge bedragen van zijn rekening afgeschreven. T-Mobile heeft zich hiermee niet gehouden aan het overeengekomen maandbedrag. In de winkel van T-Mobile heeft [gedaagde] begrepen dat hij het abonnement per maand kon opzeggen, nadat hij zich in de winkel in Zaandam had gemeld voor een aanpassing van zijn abonnement.

Beoordeling

5. Niet bestreden is dat [gedaagde] , consument, al 15 jaar abonnee was bij T-Mobile toen hij zich bij de winkel in Zaandam meldde, zodat voldoende vaststaat dat hij zijn abonnement met een korte opzegtermijn kon opzeggen. Ook is niet bestreden dat hij bij de winkel in Zaandam is gekomen om een aanpassing van zijn abonnement te krijgen. Ten slotte staat vast dat hij de winkel heeft verlaten met een nieuw abonnement waaraan hij voor de duur van twee jaar gebonden was, waarbij door [gedaagde] is verklaard dat hij in de veronderstelling verkeerde dat hij zijn abonnement op korte termijn weer kon opzeggen.

6. Door T-Mobile is niet gesteld dat zij [gedaagde] bij het afsluiten van de nieuwe overeenkomst nadrukkelijk heeft gewezen op de niet opzegbare abonnementsperiode van twee jaar. Sterker nog, uit de verklaring van [gedaagde] , valt af te leiden dat door T-Mobile kennelijk de suggestie is gewekt dat sprake is geweest van een doorlopen van het oude abonnement tegen een voordeliger tarief, nu [gedaagde] in de veronderstelling heeft verkeerd dat hij de overeenkomst kon opzeggen en daarvoor ook terug is gegaan naar de winkel. Uit de verder niet bestreden verklaring van [gedaagde] valt verder op te maken dat T-Mobile die duidelijkheid pas heeft verstrekt op het moment dat hij weer terugkwam in de winkel en hem door de winkelmedewerker werd gezegd dat opzeggen volgens haar niet meer mogelijk was. Deze omstandigheden leiden tot de conclusie dat T-Mobile bij de totstandkoming van de overeenkomst geen duidelijkheid heeft gegeven over een belangrijk aspect van de overeenkomst, de duur van de overeenkomst en de mogelijkheid tot opzegging daarvan.

7. Aldus heeft T-Mobile zich schuldig gemaakt aan een oneerlijke handelspraktijk, te weten een omissie, als bedoeld in de richtlijn oneerlijke handelspraktijken Het betreft immers een omissie - het niet verschaffen van informatie - die in haar feitelijke context, al haar kenmerken en omstandigheden in aanmerking genomen, om essentiële informatie te geven die [gedaagde] , als een gemiddelde consument, nodig heeft gehad om een geïnformeerd besluit over de transactie te nemen. Door de duur van de overeenkomst en de mogelijkheid van opzegging niet expliciet met [gedaagde] te bespreken en hem daarover ondubbelzinnig te informeren, heeft [gedaagde] hierdoor als de gemiddelde consument een besluit over de transactie genomen dat hij anders (mogelijk) niet had genomen.

8. Vervolgens moet beoordeeld worden welke reactie op dit handelen van T-Mobile dient te volgen. Volgens vaste jurisprudentie van het Europees Hof van Justitie (o.a., [naam] , HvJ EU 16 april 2015, C-388/13
, [naam] ,19 september 2013, C‑435/11) dient deze sanctie doeltreffend, evenredig en afschrikwekkend te zijn. In dit geval komt het in overeenstemming met deze jurisprudentie juist voor om de overeenkomst op basis van artikel 6:193j lid 3 BW partieel te vernietigen in die zin dat [gedaagde] alsnog de gelegenheid heeft om zijn abonnement tussentijds op te zeggen, Tussen partijen staat vast dat hij dit bij brief van 7 juni 2016 heeft gedaan. Dat leidt ertoe dat de overeenkomst per juli 2016 is geëindigd. Dat brengt ook mee dat de opzegging van T-Mobile van latere datum rechtsgevolg mist en de door T-Mobile in verband met die beëindiging in rekening gebrachte schadevergoeding door [gedaagde] niet verschuldigd is. Wel dient [gedaagde] vanzelfsprekend tot aan de datum van opzegging de abonnementskosten en gebruikskosten te voldoen. Gelet op de hoogte daarvan zoals die uit de facturen blijkt en hetgeen overigens door T-Mobile blijkens de factuur van 14 juni 2016 aan korting aan [gedaagde] is verstrekt, leidt dit tot het oordeel dat [gedaagde] niets meer aan Direct Pay verschuldigd is.

9. Het vorenstaande leidt ertoe dat de vordering van Direct Pay wordt afgewezen.

10. Direct Pay wordt veroordeeld in de kosten van [gedaagde] die, nu hij in persoon procedeert en door hem op dit punt verder geen toelichting is gegeven, begroot op nihil.

BESLISSING

BESLISSING

De kantonrechter:

wijst de vordering af;

veroordeelt Direct Pay in de proceskosten die aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot worden op nihil

Aldus gewezen door mr. E. Pennink, kantonrechter, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 5 september 2017 in tegenwoordigheid van de griffier.