ECLI:NL:RBAMS:2017:1495

• Datum uitspraak: 9 maart 2017
• Publicatiedatum: 9 maart 2017
• Zaaknummer: 13/728045-15 (Promis)
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: H.P. Kijlstra; R.A. Sipkens; M.F. Ferdinandusse
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Veroordeling van vijf mannen voor deelname aan een criminele organisatie en wapenhandel

Op 9 maart 2017 heeft de Rechtbank Amsterdam vijf mannen tussen de 27 en 66 jaar veroordeeld voor hun deelname aan een criminele organisatie en wapenhandel. De rechtbank oordeelde dat de mannen, die betrokken waren bij een samenwerkingsverband dat gericht was op het plegen van misdrijven, gevangenisstraffen kregen tot 5 jaar en 7 maanden. De zaak kwam voort uit een onderzoek naar liquidaties in de Staatsliedenbuurt in Amsterdam, waarbij wapens en munitie in beslag werden genomen. De rechtbank stelde vast dat de verdachten gedurende een periode van meer dan drie maanden intensief contact hadden en betrokken waren bij meerdere wapenoverdrachten. De rechtbank oordeelde dat de organisatie een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband vormde, met als oogmerk het verhandelen van wapens en munitie, wat in strijd is met de Wet wapens en munitie. De rechtbank achtte de deelname aan de criminele organisatie en de wapenhandel bewezen, evenals het voorhanden hebben van professioneel vuurwerk. De verdachten werden veroordeeld tot gevangenisstraffen, waarbij rekening werd gehouden met hun persoonlijke omstandigheden en de ernst van de feiten.

Uitspraak

0RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/728045-15 (Promis)

Datum uitspraak: 9 maart 2017

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1962,

ingeschreven in de Basisregistratie personen op het adres [adres 1] , [plaats 1] .

1. Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 16, 19 en 23 januari 2017 en 23 februari 2017.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. M. van Kampen en van wat verdachte en zijn raadslieden mr. S. Schuurman en D. Kops naar voren hebben gebracht.

2. Tenlastelegging

Aan verdachte is, na wijziging ter terechtzitting van 16 januari 2017, ten laste gelegd dat

1.

hij in of omstreeks de periode van 19 januari 2015 tot en met 24 augustus 2015 te Amsterdam en/of te Den Hout en/of te [plaats 2] en/of te Kudelstaart en/of te Turnhout en/of te Baarle Hertog, althans (elders) in Nederland en/of in België, heeft deelgenomen aan een organisatie, zijnde een samenwerkingsverband bestaande uit verdachte en/of [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 3] en/of [medeverdachte 4] en/of een of meer anderen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van (een) misdrijf/misdrijven, namelijk het (telkens) plegen van (onder meer)

• wapenhandel, als bedoeld in de artikelen 9 en/of 31, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, waarbij de wapenhandel onder andere bestond uit het overdragen en/of zonder erkenning verhandelen en/of voorhanden hebben van diverse wapens en munitie van categorie II en/of categorie III en/of bestond uit het in strijd met de wet vervaardigen, transformeren, uitwisselen, verhuren of anderszins ter beschikking stellen, herstellen, beproeven en verhandelen van wapens en of munitie van categorie II en/of categorie III en/of
• wapenbezit, als bedoeld in (de) artikel(en) 13, eerste lid en/of artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, namelijk het voorhanden hebben van (een) wapen(s) en munitie van categorie II en/of categorie III;

2.

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 19 januari 2015 tot en met 24 augustus 2015 te Amsterdam en/of te Den Hout en/of te [plaats 2] en/of te Kudelstaart en/of te Turnhout en/of te Baarle Hertog, in elk geval (telkens) op een of meer plaats(en) in Nederland en/of in België, (telkens) tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, heeft gehandeld in strijd met (de) artikel(en) 9 en/of 31, eerste lid, van de Wet Wapens en Munitie, immers heeft/hebben verdachte en/of een of meer van zijn mededader(s) (telkens) één of meer wapen(s) en/of munitie van categorie II en/of categorie III, overgedragen en/of zonder erkenning verhandeld en/of voorhanden gehad

en/of

van het in strijd met de wet vervaardigen, transformeren, uitwisselen, verhuren of anderszins ter beschikking stellen, herstellen, beproeven of verhandelen van wapens en/of munitie van categorie II en/of categorie III, een beroep of een gewoonte gemaakt;

3.

hij op 26 augustus 2015 in Amsterdam, althans (elders) in Nederland, al dan niet opzettelijk, professioneel vuurwerk, te weten

- 3, althans een of meer Super Cobra(s) 6 2g en/of

- een of meer (flash) banger(s),

voorhanden heeft gehad, terwijl dat professionele vuurwerk bestemd was voor particulier gebruik.

3. Voorvragen

3.1

Ontvankelijkheid van de officier van justitie

Nu het bezit van de in België gevonden wapens ook strafbaar is naar Belgisch recht is de Nederlandse strafwet van toepassing op verdachte. Om die reden leidt de omstandigheid dat deze wapens zich op Belgisch grondgebied bevonden niet tot de conclusie dat de officier van justitie niet-ontvankelijkheid is voor zover het die wapens betreft.

3.2.

Overige voorvragen

De dagvaarding is geldig. Deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4. Waardering van het bewijs

4.1.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van alle ten laste gelegde feiten.

4.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft vrijspraak bepleit, nu verdachte, indien sprake is van een criminele organisatie, daar niet aan heeft deelgenomen. Verdachte heeft weliswaar wat klusjes voor de medeverdachten uitgevoerd, maar niet van zodanig gewicht dat daarbij van deelname kan worden gesproken, te meer nu niet kan worden vastgesteld dat verdachte wetenschap had van betrokkenheid bij wapens.

Verdachte dient te worden vrijgesproken van het voorhanden hebben van vuurwerk, omdat hij dat ooit in bewaring heeft genomen voor iemand en vervolgens is vergeten dat het in zijn woning lag.

Voor zover de rechtbank tot een bewezenverklaring komt, heeft de raadsman bepleit dat die slechts de periode tot de aanhouding van medeverdachte [medeverdachte 4] op 16 maart 2015 kan beslaan, nu het dossier geen aanwijzingen bevat dat na die aanhouding enige ten laste gelegde gedragingen zijn begaan.

4.3

Het oordeel van de rechtbank

4.3.1.

Feiten en omstandigheden

De rechtbank gaat op grond van het dossier en het verhandelde ter terechtzittingen uit van de volgende feiten en omstandigheden.

-
Start van het onderzoek

Op 29 december 2012 werden in de Staatsliedenbuurt in Amsterdam twee personen geliquideerd. In het onderzoek dat daarop volgde, genaamd 13EBETSU , werd bij een doorzoeking van de woning van één van de verdachten een koffer aangetroffen, met daarin aanvalswapens en patroonhouders. Op die goederen werd een DNA spoor aangetroffen dat matcht met een spoor dat was aangetroffen in een ontmantelde hennepkwekerij. In die hennepkwekerij is ook het DNA van medeverdachte [medeverdachte 1] (hierna: ‘ [medeverdachte 1] ’) aangetroffen. Bij later onderzoek bleek dat het DNA van medeverdachte [medeverdachte 4] (hierna: ‘ [medeverdachte 4] ’) in de hennepkwekerij en in de zaak 13EBETSU is aangetroffen. Naar [medeverdachte 4] werd een onderzoek gestart, onder de naam 13EBETSU-II .

Uit dit onderzoek is gebleken dat [medeverdachte 4] veelvuldig contact onderhield met onder meer [medeverdachte 1] en dat zij regelmatig ontmoetingen hadden in café [naam Café 1] aan de [straat] te Amsterdam. [medeverdachte 1] is reeds eerder in verband gebracht met wapeninvoer en wapenhandel; zo werd in TCI informatie over [medeverdachte 1] gemeld dat hij recent een partij van 500 vuurwapens had verkocht. Op grond hiervan is het vermoeden gerezen dat onder meer [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] zich schuldig maakten aan overtreding van de Wet wapens en munitie en is op 19 januari 2015 een onderzoek gestart met de naam 13KIPSATE . In dit onderzoek zijn vele opsporingsbevoegdheden ingezet en zijn onder meer de volgende bevindingen gedaan.

-
Onderzoeksbevindingen

Op 26 januari 2015 is er telefonisch contact tussen [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] , waarin wordt besproken dat zij elkaar zullen ontmoeten. Daarna belt [medeverdachte 4] met verdachte (hierna: ‘ [medeverdachte 3] ’) om een afspraak te maken voor een ontmoeting en vraagt hij later, in een ander gesprek, of de spullen al klaar liggen, omdat die andere een week weg is en hij er alleen voor staat. Uit tapgesprekken blijkt dat [medeverdachte 1] op vakantie zou gaan. Op 27 januari 2015 wordt een ontmoeting geobserveerd tussen [medeverdachte 4] , medeverdachte [verdachte] (hierna: ‘ [verdachte] ’) en [medeverdachte 3] in het Brabantse Rijen. Op de terugweg naar Amsterdam stoppen [medeverdachte 4] en [verdachte] gestopt langs de rijksweg A27 om een vuilniszak weg te gooien. Deze vuilniszak wordt door het observatieteam in beslag genomen en onderzocht. Op de vuilniszak blijken DNA van [medeverdachte 3] en schotresten te zitten.

Op 3 februari 2015 wordt een ontmoeting gezien in Baarle-Nassau tussen [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] . De peillocaties van de telefoons van [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] geven op dat moment ook die omgeving aan. Later belt [medeverdachte 4] naar [verdachte] met de vraag of hij de volgende dag om 12.00 uur opgehaald kan worden, maar [verdachte] kan niet. De volgende dag, op 4 februari 2015, belt [medeverdachte 4] opnieuw naar [verdachte] om vervoer te regelen. [medeverdachte 2] biedt [medeverdachte 4] telefonisch aan hem te rijden in de auto van [verdachte] , maar dat aanbod wordt door [medeverdachte 4] afgeslagen. Daarop belt [medeverdachte 4] naar [medeverdachte 1] , die vervolgens naar de woning van [medeverdachte 4] gaat. [medeverdachte 4] belt [medeverdachte 3] in een poging een andere afspraak te maken, maar dat lukt [medeverdachte 3] niet. Later op de dag blijken de telefoons van [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] uit te peilen bij Oosterhout in Brabant.

Op 8 februari 2015 komt een aantal gesprekken over de tap, die gaan over een komende ontmoeting tussen [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] . Uit de tap blijkt daarna dat de telefoon van [medeverdachte 1] uitpeilt in Baarle-Nassau. In een later telefoongesprek waarin [medeverdachte 4] zegt dat hij in de auto zit, blijkt dat zijn telefoon uitpeilt bij Breukelen. Op datzelfde moment peilt ook de telefoon van [medeverdachte 1] uit in Breukelen.

Op 9 februari 2015 heeft [medeverdachte 4] een ontmoeting met [medeverdachte 3] . De auto van [verdachte] en de telefoon van medeverdachte [medeverdachte 2] (hierna: ‘ [medeverdachte 2] ’) leggen die dag de weg af naar de McDonalds langs de rijksweg A27. De telefoon van [verdachte] peilt de gehele dag in Amsterdam uit. Op 10 februari 2015 worden [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [verdachte] gezien bij café [naam Café 1] , waarna ze naar de woning van [medeverdachte 4] gaan. Daar pakt [verdachte] een opgerolde blauwe plastic tas en vervolgens rijdt hij met [medeverdachte 1] naar de Waalstraat. [verdachte] overhandigt daar de tas aan een onbekende man, terwijl [medeverdachte 1] vanaf de overkant van de weg zicht houdt op het geheel.

Op 12 februari 2015 wordt gezien dat de auto van [medeverdachte 1] in Turnhout (België) staat bij de woning van [medeverdachte 3] . Later, wanneer die is weggereden, blijkt dat [medeverdachte 4] bij [medeverdachte 1] in de auto zit. Een paar dagen later, op 17 februari 2015, hebben [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] een ontmoeting met elkaar bij de McDonalds langs de rijksweg A27. Op 19 februari 2015 ontmoeten zij elkaar weer, dit keer bij de woning van [medeverdachte 3] in [plaats 2] , waar ook [verdachte] bij aanwezig is. Op deze laatste dag rijden [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [verdachte] van [medeverdachte 3] naar de woning van [medeverdachte 4] in Amsterdam en verplaatsen zich vervolgens naar café [naam Café 1] .

Op 20 februari 2015 blijkt uit een OVC-gesprek dat [verdachte] een gesprek voert met zijn dochter, waarbij hij ‘pampampampam’ zegt en zegt dat hij er één wil kopen, met demper. [verdachte] geeft desgevraagd aan dat hij er ook een voor zijn dochter zal kopen, maar niet zo’n neppe als ze in huis hebben. Bij de doorzoeking van de woning van [verdachte] op 24 augustus 2015 wordt een neppistool aangetroffen.

Op 21 februari 2015 hebben [medeverdachte 4] , [verdachte] en [medeverdachte 3] een ontmoeting in Breda. Daar belt [medeverdachte 4] kort met [medeverdachte 1] over auto’s en vraagt hij of hij die moet meenemen. Dat moet van [medeverdachte 1] . Teruggekomen in Amsterdam belt [medeverdachte 4] naar [medeverdachte 3] met een bestelling van vijf ijzeren buizen en tien stalen balken, waarop een gesprek volgt over koelkasten. Later op de dag belt [medeverdachte 4] terug naar [medeverdachte 3] : het moet tien-tien worden.

Op 22 februari 2015 wordt [medeverdachte 3] door [medeverdachte 4] gebeld en spreken ze af in Amsterdam rond 3 of 4 uur. [medeverdachte 3] bevestigt tegenover een onbekende man dat hij naar Amsterdam gaat. [medeverdachte 4] spreekt namens ‘wij’ af en zegt dat hij de baas ook bij zich heeft. Uiteindelijk ontmoeten [medeverdachte 4] , [medeverdachte 3] en [medeverdachte 1] elkaar in cafe [naam Café 2] te Amsterdam.

Op 27 februari 2015 is [medeverdachte 4] bij [medeverdachte 3] . [medeverdachte 1] heeft [medeverdachte 4] opgehaald en naar Amsterdam gebracht. Op 28 februari 2015 gaat [medeverdachte 4] terug naar Brabant. Hij belt [medeverdachte 3] en zegt dat hij er een stuk eerder is. Nadat [medeverdachte 4] bij [medeverdachte 3] is aangekomen, belt hij met [medeverdachte 1] . [medeverdachte 1] komt er zo aan, hij is in de buurt.

Op 2 maart 2015 wil [medeverdachte 4] een afspraak maken met [medeverdachte 3] in [plaats 2] . Omstreeks 15.00 uur peilt de telefoon van [medeverdachte 1] uit in de omgeving [medeverdachte 4] en om 15.30 uur ook die van [medeverdachte 4] . Later op de dag, omstreeks 18.45 uur worden [medeverdachte 1] en een persoon genaamd [persoon 1] gezien bij de woning van [medeverdachte 4] . Daar wordt gezien dat beiden lange zwarte tassen van 50x70 centimeter dragen van de box van [medeverdachte 4] naar de auto van [persoon 1] . Uiteindelijk rijdt [persoon 1] weg. [medeverdachte 1] belt vervolgens naar [medeverdachte 4] en daarop komt [medeverdachte 4] uit zijn woning en stapt met [medeverdachte 1] in de auto van [medeverdachte 1] . Ze rijden naar café [naam Café 1] .

Op 7 maart 2015 vindt er weer een ontmoeting plaats tussen [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] . [medeverdachte 4] rijdt met [persoon 2] naar (het dorp) [plaats 2] in Brabant, om uiteindelijk door te rijden naar Turnhout. Daar wordt [medeverdachte 4] gebeld door [persoon 3] , mede-eigenaar van café [naam Café 1] , met de mededeling dat er bezoek is voor [medeverdachte 1] . [medeverdachte 4] geeft aan dat hij nu beter niet kan bellen. Als [medeverdachte 4] en [persoon 2] in een café zitten, wordt [medeverdachte 3] gebeld door een onbekende man. Deze geeft aan dat [persoon 4] uit Amsterdam er is. [medeverdachte 3] geeft aan dat hij eraan komt. Dan wordt gezien dat [medeverdachte 3] ook aankomt bij het cafe. Nadat [medeverdachte 4] weer terug is in Amsterdam, belt hij [medeverdachte 1] . Hij krijgt de voicemail en spreekt in dat hij er over vijf minuten is.

Op 11 maart 2015 bespreken [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] telefonisch dat [medeverdachte 4] de volgende dag naar Turnhout gaat. Op 12 maart 2015 zitten [verdachte] en [medeverdachte 4] om 09.53 uur in de auto en bespreken ze dat ze benieuwd zijn wat hij te knallen heeft. Hij heeft ook nog een Kalasjnikov ‘van ons’, aldus [medeverdachte 4] . [verdachte] moet nog wat trommelmagazijnen hebben, rechte. [medeverdachte 4] en [verdachte] zijn rond lunchtijd bij [medeverdachte 3] in [plaats 2] en sjouwen daar wat spullen, waaronder een kartonnen doos, tussen de woning van [medeverdachte 3] en de auto van [verdachte] . Ondertussen sms’t [medeverdachte 2] aan [medeverdachte 1] ‘R is bezoek’ en enige tijd later peilt de telefoon uit in de buurt van café [naam Café 1] . Kort daarop belt [medeverdachte 2] naar [medeverdachte 4] met de vraag hoe laat hij er is. Dat is volgens [medeverdachte 4] rond 15.30 uur. [medeverdachte 4] en [verdachte] komen rond 15.00 uur terug bij de woning van [medeverdachte 4] . Tijdens de rit naar Amsterdam vraagt [verdachte] aan [medeverdachte 4] wat er met de doos moet gebeuren. [medeverdachte 4] antwoordt dat de doos naar de box moet. In Amsterdam aangekomen tilt [verdachte] de doos dan uit zijn auto en draagt die naar de box bij de woning van [medeverdachte 4] . Daarna gaan [medeverdachte 4] en [verdachte] naar cafe [naam Café 1] , waar ze een ontmoeting hebben met [medeverdachte 1] .

In de nacht van 12 op 13 maart 2015 vindt een inkijk plaats in de box bij de woning van [medeverdachte 4] . Daar treffen verbalisanten een doos aan. In de doos zitten magazijnen voor een Kalasjnikov: tien trommelmagazijnen en tien gebogen magazijnen.

Op 15 maart 2015 vindt in de ochtend een gesprek plaats tussen [verdachte] en een man genaamd [persoon 5] . [verdachte] vertelt dat hij met [medeverdachte 4] naar België gaat en pas aan het einde van de dag terug is. [persoon 5] vraagt [verdachte] te informeren wat een nieuwe en wat een tweedehands 9 millimeter kost. Later op de dag, omstreeks lunchtijd, bespreken [verdachte] en [medeverdachte 4] in de auto van [verdachte] dat een tweedehands vijftien kost en een nieuwe twee en een half. Een CZ is goedkoper, maar een Smit(h) en Wesson zijn duur, aldus [medeverdachte 4] . Ook spreekt hij over een magazijn dat verkeerd is. Dat moet er zo bij zitten, want het is een Heckler en Koch. [verdachte] hoopt dat hij dat ding van [medeverdachte 4] heeft, waarop [medeverdachte 4] bevestigt dat hij hoopt dat hij er ook munitie bij heeft en een dekentje, want het zijn lange dingen.

In de middag rond 15.00 uur zitten [verdachte] en [medeverdachte 4] weer in de auto en zegt [medeverdachte 4] dat hij het bij hem in de badkuip gaat gooien. [verdachte] stemt in. Dit moet niet in de box, het moet meteen de badkuip in.

Rond 16.30 uur wordt gezien dat [verdachte] en [medeverdachte 4] aankomen bij de woning van [medeverdachte 4] . [verdachte] pakt een langwerpig voorwerp, gewikkeld in een blauwe deken, en draagt dat de woning in. De peillocatiegegevens van die dag corresponderen met een route van Amsterdam naar Turnhout en weer terug naar Amsterdam.

Op 16 maart 2015 wordt [medeverdachte 4] in de vroege ochtend aangehouden. Zijn woning wordt doorzocht en daar wordt in de badkuip een automatisch vuurwapen aangetroffen, dat is gewikkeld in een blauwe deken. Naast dit vuurwapen worden meerdere geweren aantroffen.

Na de aanhouding van [medeverdachte 4] is er op 16 maart 2015 veel - telefonisch - contact tussen de andere verdachten. Zo bellen [verdachte] en [medeverdachte 2] elkaar en wordt besproken dat [medeverdachte 2] vermoedt dat niet alleen [medeverdachte 4] is aangehouden, maar ook [medeverdachte 1] , omdat [medeverdachte 1] zijn telefoon niet opneemt. [medeverdachte 2] begrijpt wat er lag en dat dat volgens [verdachte] niet om een waterpistooltje gaat. Kort daarop krijgt [medeverdachte 2] [medeverdachte 1] te pakken en weet hij hem te vertellen dat de monteur in aanraking is gekomen met de politie. Iets later, rond 12.30 uur, vindt in de auto een gesprek plaats tussen [verdachte] en zijn dochter. [verdachte] zegt dat [bijnaam 1] is gepakt door het arrestatieteam. [persoon 6] is oke en hijzelf is oke, maar er moet wel gepraat worden en daar moet [medeverdachte 2] ook bij zijn. Gelukkig was [bijnaam 2] er niet bij op dat moment, aldus [verdachte] . Ook bespreekt [verdachte] dat er nog een hagelpistool en een Eagle verstopt liggen. [verdachte] spreekt over de ‘Karsonikov’ die in de badkuip lag en zijn onbegrip dat hij zelf de vorige dag niet is gepakt, omdat hij toen stond te laden. Het is raar, want [verdachte] draagt die spullen altijd, aldus [verdachte] . Daarna vindt weer een gesprek plaats tussen [verdachte] en [medeverdachte 2] , waarin [medeverdachte 2] bespreekt dat hij en [bijnaam 2] drie dagen naar Brussel gaan. Ze bespreken dat ze misschien zijn gevolgd of dat er een systeem in die dingen zat. [verdachte] oppert de mogelijkheid dat ze zijn verraden, maar [medeverdachte 2] denkt dat ze al een jaar met hen bezig zijn. Ook in een later OVC-gesprek spreekt [verdachte] tegen zijn dochter over een ‘schuttergeweertje’ en hetgeen in de badkuip lag.

Laat op de avond zitten [verdachte] en [medeverdachte 2] bij [verdachte] in de auto. [verdachte] spreekt over de kennelijk onschendbare houding waarmee [medeverdachte 4] handelde. Er kon van alles bij hem in huis liggen, ook nog een jachtgeweer erbij. Volgens [medeverdachte 2] was bekend dat alles bij [medeverdachte 4] lag, omdat anders hij, [bijnaam 2] en [verdachte] ook waren aangehouden. Ook bestaat het vermoeden dat ze zijn verraden, mogelijk door [bijnaam 3] , omdat volgens [medeverdachte 2] alleen hijzelf, [verdachte] en [bijnaam 2] hier vanaf wisten.

[verdachte] bespreekt op 19 maart 2015 met een vriendin dat iedereen van [bijnaam 2] de tering kan krijgen. Hij baalt, want het gaat hem weer geld kosten. Geen gulden komt er binnen, maar dat is ook het risico van het vak. [verdachte] zegt dat [medeverdachte 4] vast zit voor die hengels en dat hij en [medeverdachte 2] verwachten dat [medeverdachte 4] twee jaar zal krijgen.

Op 26 maart 2015 zit [verdachte] om 10.15 uur in zijn auto met een persoon genaamd [persoon 7] . [persoon 7] zegt tegen [verdachte] dat als straks de handel met [persoon 6] en al die pisvangers er omheen weer begint, ze er meer aan over moeten houden. Als [verdachte] naar België rijdt en een paar dingen achterin gooit, dan moet hij daar 300-500 aan overhouden.

Op 30 maart 2015 bespreken [verdachte] en [medeverdachte 2] geldzorgen. [medeverdachte 2] kan met geen mogelijkheid aan een rooitje komen, tenzij [bijnaam 2] weer met klussen komt.

Op 13 april 2015 hebben [verdachte] en [persoon 7] weer een gesprek, waarin [verdachte] zegt dat hij weg is als [bijnaam 2] hem nodig heeft. Volgens [bijnaam 2] zou er namelijk nog genoeg vraag zijn naar vishengels.

Verdachte is op 24 augustus 2015 aangehouden. Na zijn aanhouding is zijn woning aan de [adres 1] te Amsterdam doorzocht. In de woning is vuurwerk aangetroffen en in beslag genomen.

4.3.2.

Een criminele organisatie

Bij de beantwoording van de vraag of sprake is van een criminele organisatie hanteert de rechtbank het volgende beoordelingskader.

Voor een veroordeling ter zake van deelname aan een criminele organisatie dient te worden vastgesteld:

1. dat sprake is geweest van een organisatie,

2. dat die organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, en

3. voor iedere verdachte dat hij aan die organisatie heeft deelgenomen.

Er dient in de eerste plaats een samenwerkingsverband te zijn om te kunnen spreken van een organisatie. Dit samenwerkingsverband hoeft niet steeds in volle omvang te hebben bestaan. Voldoende is dat er een kern is van personen die de eigenlijke organisatie uitmaken en dat zich daarbinnen en/of daar omheen personen bevinden die met elkaar samenwerken. Daarnaast moet sprake zijn van een zekere structuur. Deze hoeft niet hiërarchisch te zijn, niet vast te liggen en ook is niet vereist dat er een afgebakende taakverdeling is. Zelfs is niet vereist dat alle betrokkenen bij de organisatie elkaar kennen of met elkaar hebben samengewerkt. Organisaties zijn netwerken met een soms minder zichtbare, mogelijk zelfs wisselende structuur. Soms zijn het gelegenheidsnetwerken, gebaseerd op of voortkomend uit vriendschappen of zakelijke relevantie. Dat er veel betrokkenen zijn en dat sprake is van een ‘ongeregelde bende’ maakt niet dat geen sprake kan zijn van een criminele organisatie. Voldoende is immers dat er een harde kern is die over een bepaalde periode met elkaar heeft samengewerkt. Ten slotte mag een samenwerkingsverband niet min of meer toevallig zijn en dient dit verband een zekere duur te hebben.

Een criminele organisatie in de zin van artikel 140 van het Wetboek van strafrecht moet ten minste een duidelijke kern hebben die het gemeenschappelijk oogmerk deelt. Het oogmerk van het gestructureerd samenwerkingsverband moet - mede - gericht zijn op het gedurende enige tijd plegen van misdrijven. Het gaat bij het oogmerk om het naaste doel: de groep kan zich - daarnaast - ook met legale en onschuldige dingen bezig houden. Er hoeft zelfs nog geen misdrijf te zijn begaan, dan wel een strafbare poging of voorbereiding daartoe.

Voor deelneming aan een criminele organisatie is niet nodig dat een verdachte zelf aan de beoogde strafbare feiten heeft meegedaan. Het gaat niet om betrokkenheid bij een bepaald delict, maar om betrokkenheid bij de organisatie. Daarnaast moet hij minimaal die gedragingen ondersteunen die strekken tot of rechtstreeks verband houden met het verwezenlijken van het oogmerk van de organisatie. Als een handeling dus in enige relatie staat tot de verwezenlijking van het oogmerk van de organisatie, kan zij al een deelneming opleveren. Zelfs gedragingen die als medeplichtigheid aan een misdrijf kunnen worden beschouwd, waarop het oogmerk van de criminele organisatie was gericht, kunnen als deelnemingshandeling worden gekwalificeerd. Wel is vereist dat de dader opzet moet hebben gehad op het criminele oogmerk van de organisatie en zijn eigen handelen. Daarbij heeft de Hoge Raad uitdrukkelijk beslist dat voldoende is dat verdachte in zijn algemeenheid wist van het criminele oogmerk en dat voor bewezenverklaring niet is vereist dat verdachte ook opzet had op concreet door de organisatie beoogde misdrijven. Precieze wetenschap over de daadwerkelijk gepleegde strafbare feiten is aldus geen vereiste voor een veroordeling ter zake van deelneming.

-
Organisatie

Bij de beoordeling van de eerste vraag constateert de rechtbank, zoals hiervoor overwogen, dat verdachte en medeverdachten onderling en in verschillende samenstellingen en situaties contactmomenten met elkaar hebben gehad. Dit contact vond ten minste gedurende een periode van drie maanden frequent plaats. Verdachte en medeverdachten hadden regelmatig telefonisch contact met elkaar en hebben verschillende ontmoetingen met elkaar gehad.

Een kenmerk van een gestructureerde organisatie kan, hoewel dat niet is vereist, gevonden worden in een specifieke rolverdeling. Uit de hiervoor geschetste feiten en omstandigheden leidt de rechtbank de navolgende rolverdeling af. [medeverdachte 3] was de leverancier uit Brabant, die zijn Amsterdamse afnemers voorzag van wapens en wapenonderdelen. [medeverdachte 1] coördineerde het geheel en gaf opdracht dan wel toestemming voor de aankoop en verkoop van de handelswaar. [medeverdachte 4] was de verbindende schakel tussen [medeverdachte 1] en [medeverdachte 3] , die als tussenpersoon fungeerde tussen [medeverdachte 3] als leverancier en [medeverdachte 1] als aansturend handelaar. [verdachte] was de vaste chauffeur en regelde het transport van de wapens van [medeverdachte 3] naar Amsterdam. Tot slot ondersteunde [medeverdachte 2] [medeverdachte 1] , [medeverdachte 4] en [verdachte] door onder meer berichten door te geven en een ontmoetingsruimte te faciliteren. In deze structuur hebben verdachte en medeverdachten geruime tijd intensief met elkaar samengewerkt.

De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat een duurzaam en gestructureerd samenwerkingsverband bestond in de tenlastegelegde periode en dat is bewezen dat sprake is van een organisatie, zoals bedoeld in artikel 140 van het Wetboek van Strafrecht.

-
Oogmerk

Voorts ziet de rechtbank zich gesteld voor de vraag of dat samenwerkingsverband het oogmerk heeft gehad om het doel, zijnde het begaan van een of meer misdrijven, te bewerkstelligen. Over deze vraag kan de rechtbank kort zijn. Uit het gehele dossier blijkt duidelijk dat verdachten zich bezig hielden met het voorhanden hebben en het verhandelen van wapens en munitie. Er is versluierd en niet versluierd veelvuldig over wapens en munitie gesproken, er zijn meerdere keren wapens en munitie overgedragen en twee van de vijf verdachten hadden wapens en munitie in huis. Het oogmerk van de organisatie was duidelijk gericht op het voorhanden hebben van wapens en het verhandelen van wapens, zoals strafbaar gesteld in de Wet wapens en munitie.

-
Deelname

Tot slot dient te rechtbank te beoordelen of verdachte wetenschap had van het oogmerk van de organisatie en zo ja, of zijn bijdrage van dermate gewicht is, dat kan worden gesproken van een deelname.

Zoals eerder overwogen heeft verdachte veelvuldig uitdrukkelijk gesproken over wapens en onderdelen. Zo heeft hij het gehad over kalibers, merken en prijzen. Ook reed verdachte bijna iedere keer dat [medeverdachte 4] een ontmoeting had met [medeverdachte 3] , [medeverdachte 4] naar [medeverdachte 3] toe en heeft hij zodoende zorg gedragen voor het vervoer van de wapens. Ook is verdachte, zoals hierna in 4.3.3 wordt overwogen, direct betrokken geweest bij meerdere wapenoverdrachten. De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte wetenschap had van het oogmerk om wapens voorhanden te hebben en te verhandelen. De bijdrage van verdachte is met het voorgaande ook gegeven en van voldoende gewicht.

-
Conclusie

Op grond van het voorgaande acht de rechtbank bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan deelname aan een criminele organisatie, zoals hierna in rubriek 5.2 is vermeld.

4.3.3.

Wapenhandel

De rechtbank acht bewezen dat meerdere wapenoverdrachten hebben plaatsgevonden.

Op 21 februari 2015 spreekt [medeverdachte 4] tegen [medeverdachte 3] over tien-tien. Op 11 maart 2015 is een afspraak gemaakt tussen [medeverdachte 4] en [medeverdachte 3] en de volgende dag zijn [medeverdachte 4] en [verdachte] op pad gegaan. Het gesprek dat zij in de auto hebben gevoerd laat niets aan de verbeelding over: [medeverdachte 4] en [verdachte] zijn benieuwd wat [medeverdachte 3] te knallen heeft en [medeverdachte 4] merkt op dat [medeverdachte 3] nog een Kalasjnikov van hen heeft. Eenmaal in Brabant aangekomen tilt [medeverdachte 3] een kartonnen doos naar de auto van [verdachte] , waarna [medeverdachte 4] en [verdachte] terugkeren naar Amsterdam. Bij de woning van [medeverdachte 4] aangekomen tilt [verdachte] , nadat hij in de doos heeft gekeken, de doos van zijn kofferbak naar de box van [medeverdachte 4] . Die nacht vindt een inkijk plaats in deze box en daar worden in de kartonnen doos tien gebogen patroonmagazijnen en tien trommelmagazijnen aangetroffen, conform de bestelling van tien-tien die [medeverdachte 4] eerder bij [medeverdachte 3] heeft gedaan. Op grond van het voorgaande stelt de rechtbank vast dat op 12 maart 2015 een wapenoverdracht heeft plaatsgevonden.

Een soortgelijke overdracht heeft plaatsgevonden op 15 maart 2015. [verdachte] en [medeverdachte 4] bespreken dan, op weg naar België, de prijzen van een nieuwe en een tweedehands, waarbij duidelijk is dat een Smith & Wesson duur is. [medeverdachte 4] merkt ook op dat er een magazijn bij moet zitten dat goed is, want het gaat om een Heckler & Koch. Tot slot hopen beiden dat [medeverdachte 3] een dekentje heeft, omdat het een lang ding is. Na een ritje naar België keren zij terug richting Amsterdam, naar de woning van [medeverdachte 4] . Nog voordat ze daar aankomen wordt besproken dat het meteen de badkuip in moet. Voorts wordt geobserveerd dat [verdachte] een langwerpig voorwerp, gewikkeld in een blauwe deken de woning van [medeverdachte 4] in draagt. Twaalf uur later wordt in de badkuip van [medeverdachte 4] een automatisch vuurwapen aangetroffen, dat was gewikkeld in een blauwe deken. Op grond hiervan stelt de rechtbank vast dat ook op 15 maart 2015 een wapenoverdracht heeft plaatsgevonden.

Voorgaande wapenoverdrachten kenmerken zich door uitdrukkelijke uitlatingen over wapens en wapenonderdelen, een autorit van en naar [medeverdachte 3] , het meenemen en/of overdragen van voorwerpen en het aantreffen van de wapens en wapenonderdelen, zeer kort nadat deze in handen van verdachten zijn gekomen. Buiten deze overdrachten om, zijn er in het dossier meerdere momenten waargenomen waarop leden van de criminele organisatie goederen overdragen aan derden. De rechtbank merkt in het bijzonder de volgende drie momenten op.

Op 9 februari 2015 heeft [medeverdachte 4] een ontmoeting gehad met [medeverdachte 3] langs de A27. De volgende dag zijn [medeverdachte 4] , [medeverdachte 1] en [verdachte] eerst gezien bij café [naam Café 1] en daarna bij de woning van [medeverdachte 4] . Daar heeft [verdachte] een opgerolde blauwe plastic tas gepakt en is hij met [medeverdachte 1] naar de Waalstraat gereden. [verdachte] overhandigde daar de tas aan een onbekende man, terwijl [medeverdachte 1] vanaf de overkant van de weg toezicht hield op het geheel.

Op 19 februari 2015 ontmoeten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 4] [medeverdachte 3] weer, dit keer bij de woning van [medeverdachte 3] in [plaats 2] , waar ook [verdachte] bij aanwezig is. [medeverdachte 3] tilt een doos vanuit zijn woning en plaatst die in de kofferbak van de auto van [verdachte] .

Op 2 maart 2015 heeft [medeverdachte 4] een afspraak met [medeverdachte 3] in [plaats 2] . Die middag peilen de telefoons van [medeverdachte 4] en [medeverdachte 1] daar daadwerkelijk uit. Later op de dag, worden [medeverdachte 1] en een persoon genaamd [persoon 1] gezien bij de woning van [medeverdachte 4] . Daar wordt gezien dat beiden lange zwarte tassen van 50x70 centimeter dragen van de box van [medeverdachte 4] naar de auto van [persoon 1] . Over deze man, [persoon 1] , is bekend dat hij antecedenten heeft op het gebied van de Wet wapens en munitie en dat hij korte tijd later, op 12 maart 2013, is aangetroffen met meerdere automatische vuurwapens, verpakt in langwerpige zwarte tassen.

In overweging nemende dat verdachte onderdeel is van een criminele organisatie, die als oogmerk heeft het overtreden van de Wet wapens en munitie, dat verdachte en zijn medeverdachten veel contact hadden dat was gericht op het verkrijgen en overdragen van wapens en wapenonderdelen, dat geen enkele geloofwaardige verklaring is afgelegd over enig legitiem karakter van het samenwerkingsverband of de waargenomen overdrachten van spullen en dat voormelde contacten op 12 en 15 maart 2015 hebben geleid tot wapenoverdrachten, acht de rechtbank bewezen dat ook de overdrachten van 9 en 19 februari 2015 en 2 maart 2015 de overdracht van wapens en/of wapenonderdelen betreffen.

De verdediging heeft bepleit dat verdachte niet wist dat het om wapenhandel ging en voorts dat hij slechts een onbeduidende rol heeft gespeeld zodat hij niet als medepleger kan worden beschouwd.

De rechtbank verwerpt deze verweren. Dat verdachte bij alle wapenoverdrachten wist dat het om wapens ging, blijkt duidelijk uit de gesprekken die hij met zijn medeverdachten heeft gevoerd. Daar komen nog observaties van verdachte bij, waarbij bijvoorbeeld is waargenomen dat verdachte in de doos met trommelmagazijnen keek en een deken met daarin wapens heeft gedragen.

Het betoog dat verdachte slechts een hulpje zou zijn en daarom geen medepleger van het overdragen en bezitten van de wapens gaat evenmin op. Verdachte is juist één van de fysieke uitvoerders van het delict: hij heeft de wapens zélf in handen gehad en overgedragen. Een grote (doorgaans het ontbreken van fysiek daderschap compenserende) rol in voorbereiding, planning of afhandeling van het delict is, om als medepleger te kunnen worden aangemerkt, daarom niet vereist. Dat verdachte kennelijk het gevoel heeft (al dan niet terecht) niet de belangrijkste rol te hebben gehad en/of zichzelf beschouwt als ‘slechts de chauffeur’, neemt niet weg dat hij zelf de delictsomschrijving volledig heeft vervuld. Zijn bijdrage is dus wel degelijk van voldoende gewicht om van medeplegen te kunnen spreken.

Op grond van het voorgaande, in onderling verband en in samenhang bezien, acht de rechtbank het medeplegen van het meermalen overdragen en bezitten van wapens bewezen, zoals hierna in rubriek 5.2 is vermeld.

4.3.4.

Vuurwerkbezit

Tijdens de genoemde doorzoeking van verdachtes woning op 24 augustus 2015 is vuurwerk aangetroffen, te weten ‘Cobra 6’ vuurwerk. Een vergelijkbaar stuk vuurwerk is onderzocht door het Nederlands Forensisch Instituut dat concludeert dat het vuurwerk betreft dat niet geschikt is voor particulier gebruik.

De raadsman heeft aangevoerd dat verdachte dit vuurwerk van iemand zou hebben gekregen en het daarna volledig zou zijn vergeten. Het gaat echter om een stuk gevaarlijk en verboden vuurwerk dat zich bevond in de woning van verdachte. De rechtbank acht niet geloofwaardig dat verdachte dit volledig was vergeten, zodat hij zich van de aanwezigheid van dit vuurwerk in zijn woning in meer of mindere mate bewust moet zijn geweest.

Het voorhanden hebben van dit vuurwerk is verboden op grond van het Vuurwerkbesluit en hetgeen onder feit 3 ten laste is gelegd is bewezen, zoals hierna in rubriek 5 is vermeld

5. Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de in de bijlage vervatte bewijsmiddelen bewezen dat verdachte

1.

in de periode van 19 januari 2015 tot en met 24 augustus 2015 te Amsterdam, Den Hout, [plaats 2] en/of Kudelstaart en te Turnhout en/of Baarle Hertog heeft deelgenomen aan een organisatie, zijnde een samenwerkingsverband bestaande uit [medeverdachte 2] , [verdachte] , [medeverdachte 1] , [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] , welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk het telkens plegen van

• wapenhandel, als bedoeld in artikel 31, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, waarbij de wapenhandel onder andere bestond uit het overdragen van diverse wapens en munitie van categorie II en categorie III en
• wapenbezit, als bedoeld in artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, namelijk het voorhanden hebben van wapens en munitie van categorie II en categorie III.

2.

op meer tijdstippen in de periode van 19 januari 2015 tot en met 24 augustus 2015 te Amsterdam en [plaats 2] , telkens tezamen en in vereniging met een anderen, heeft gehandeld in strijd met artikel 31 van de Wet wapens en munitie, immers hebben verdachte en zijn mededaders telkens wapens en/of munitie van categorie II en/of categorie III, overgedragen en voorhanden gehad.

3.

op 26 augustus 2015 in Amsterdam, opzettelijk, professioneel vuurwerk, te weten 1 ‘Super Cobra 6’ voorhanden heeft gehad, terwijl dat professionele vuurwerk bestemd was voor particulier gebruik.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten of omissies voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

6. De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigings-grond is niet aannemelijk geworden.

7. De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8. Motivering van de straffen en maatregelen

8.1.

De eis van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door haar onder 1, 2 en 3 bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 4 jaren, met aftrek van voorarrest.

8.2.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft verzocht om bij de oplegging van een eventuele straf rekening te houden met de, volgens de reclassering, beperkte cognitieve vermogens van verdachte.

8.3.

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank rekening met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken. In het bijzonder weegt de rechtbank het volgende mee.

-
De ernst van de feiten

Verdachte heeft voorts deelgenomen aan een criminele organisatie die wapenhandel en wapenbezit tot oogmerk had. Met die wapens kunnen uiteindelijk ernstige misdrijven worden begaan. Deze organisatie was een duurzaam en goed georganiseerd samenwerkingsverband, waarin iedere verdachte een eigen, specifieke rol vervulde en waarin verdachten goed op elkaar ingespeeld waren. Gedurende tenminste ruim drie maanden heeft deze organisatie samengewerkt, waarbij dagelijks intensief contact in wisselende samenstelling plaatshad. Verdachte had in de organisatie een uitvoerende rol bij wapenoverdrachten.

Het deelnemen aan een criminele organisatie is een delict dat de openbare orde raakt. De strafwaardigheid van deelneming aan een criminele organisatie wordt niet alleen bepaald door de organisatiegraad en het ontwrichtende karakter daarvan voor de openbare orde, maar ook door de aard van de misdrijven die worden beoogd. Wapenbezit en –handel horen niet thuis in de Nederlandse maatschappij en dienen krachtig te worden bestreden. Deze organisatie heeft gehandeld in (onder meer) zware vuurwapens. Met dergelijke wapens kan in de samenleving grote schade worden aangericht. Ieder ongeoorloofd bezit of gebruik van een wapen werkt ondermijnend ten aanzien van de openbare orde en de veiligheid in de openbare ruimte. In de periode waarin verdachte deelnam aan deze organisatie en bezig was (onder meer) vuurwapens richting Amsterdam te verhandelen, werd Amsterdam geteisterd door een golf liquidaties, waarbij de slachtoffers meestal met vuurwapens in de openbare ruimte werden doodgeschoten. Daar werd destijds in het nieuws zeer veel aandacht aan besteed en dat kan verdachten dan ook niet zijn ontgaan. Enig verband tussen de liquidaties en het handelen van verdachte kan worden gelegd. Immers, DNA van medeverdachte [medeverdachte 4] is aangetroffen op wapens aangetroffen in de woning van één van de verdachte van de liquidatie in de Staatsliedenbuurt. Hoewel niet is vastgesteld dat de door verdachte geleverde wapens bij liquidaties zijn gebruikt, neemt de rechtbank het verdachte en zijn medeverdachten kwalijk dat zij wapens de stad in brachten en daardoor op mijn minst hebben bijgedragen daardoor aan de beschikbaarheid van illegale wapens in een periode van liquidaties. Gelet op de combinatie van de ernst van het oogmerk en de hoge mate van activiteit van de organisatie, kan niet anders worden geconcludeerd dan dat het handelen van de organisatie tot een mate van ontwrichting van de samenleving en de openbare orde heeft geleid.

Bij het bepalen van de straf maakt de rechtbank onderscheid tussen de verschillende verdachten in dit onderzoek gelet op de rol die zij hebben gehad in de criminele organisatie en de wapenhandel. Verdachte was vooral de fysieke vervoerder van de wapens en niet het brein of de drijvende kracht achter de operatie. Daarmee krijgt met name zijn bijdrage aan de criminele organisatie in de strafmaat minder gewicht dan bij sommige medeverdachten het geval is.

Buiten deze feiten om is bij verdachte in de woning ook professioneel vuurwerk aangetroffen, namelijk Cobra 6 vuurwerk. Het betreft zeer gevaarlijk, explosief vuurwerk, waarmee grote schade kan worden aangericht aan personen en goederen. Verdachte heeft het bewaard in de woning waar niet alleen hij zelf, maar ook zijn dochter en medeverdachte [medeverdachte 2] wonen en hen daarmee mogelijk ook in gevaar gebracht.

Het voorgaande in aanmerking genomen maakt dat de rechtbank in beginsel een gevangenisstraf van meerdere jaren aangewezen acht.

-
Persoonlijke omstandigheden

Verdachte heeft er voor gekozen te zwijgen bij de inhoudelijke behandeling van zijn strafzaak. Hij heeft geen verantwoording afgelegd of inzicht gegeven in zijn besef van strafwaardigheid van zijn gedrag. Wel heeft verdachte ter terechtzitting en bij de reclassering benadrukt dat hij zijn leven wil beteren en dat de zorg voor zijn jongvolwassen dochter erg belangrijk voor hem is. De reclassering heeft in haar rapportage van 30 november 2016 geconcludeerd dat verdachte een naïef persoon is, die zich heeft laten meeslepen door anderen en niet in staat was ‘nee’ te zeggen. Hoewel de rechtbank bij die conclusie na het lezen van het dossier van deze zaak (waaronder de tapgesprekken die verdachte voerde) bedenkingen heeft, neemt de rechtbank aan dat het goed zou zijn als verdachte steviger in zijn schoenen leert te staan en zijn eigen beslissingen beter leert te overwegen. Inmiddels heeft verdachte een gedragstraining met goed gevolg afgerond en acht de reclassering het wenselijk dat verdachte onder behandeling blijft om zijn nieuw verworven vaardigheden in de praktijk te kunnen oefenen. De reclassering heeft geadviseerd om bij oplegging van straf ook een voorwaardelijk strafdeel op te leggen, met daaraan een behandelverplichting als bijzondere voorwaarde.

De rechtbank zal dit advies van de reclassering overnemen en aan verdachte een gedeeltelijk voorwaardelijke gevangenisstraf opleggen met bijzondere voorwaarden.

9. Voorlopige hechtenis

Verdachte is op 24 augustus 2015 aangehouden en in verzekering gesteld. Voorts is verdachte in bewaring gesteld en is de gevangenhouding bevolen. Met ingang van 1 juli 2016 is het bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte voor bepaalde tijd, zijnde tot aan de uitspraak, geschorst en is verdachte op vrije voeten gesteld.

De officier van justitie heeft, in lijn met haar eis van vier jaren gevangenisstraf, de gevangenneming van verdachte gevorderd.

De raadsman heeft, gelet op zijn standpunt, verzocht de vordering van de officier van justitie af te wijzen en de voorlopige hechtenis op te heffen.

Bij het beantwoorden van de vraag of de voorlopige hechtenis van verdachte moet herleven bij einduitspraak hanteert de rechtbank als uitgangspunt dat een persoon in beginsel in vrijheid zijn berechting mag afwachten. Hoewel met dit vonnis die berechting is geschied acht de rechtbank het gelet op de omstandigheden van het geval niet opportuun dat verdachte, zolang dit vonnis nog niet onherroepelijk is, opnieuw vast komt te zitten. De rechtbank zal dan ook met ingang van de einddatum van het huidige bevel tot schorsing van de voorlopige hechtenis, zijnde 9 maart 2017, opnieuw de schorsing van de voorlopige hechtenis bevelen voor onbepaalde tijd.

10. Beslag

Onder verdachte zijn de volgende voorwerpen in beslag genomen:

• Item 4940600: 1.00 STK Personenauto [kenteken] Mitsubishi Carisma 1997 Kl:Grijs
• Item 4940649: 1.00 STK Blaaspijp
• Item 5036173: 1.00 STK Pistool nep

10.1.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot verbeurdverklaring van de personenauto, teruggave van de blaaspijp en onttrekking aan het verkeer van het nepwapen.

10.2.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman heeft verzocht de auto aan verdachte te retourneren. De auto is, indien de rechtbank tot een bewezenverklaring komt, weliswaar gebruikt bij de strafbare feiten, maar de financiële positie van verdachte is niet ruim en de auto is voor hem veel waard.

10.3.

Het oordeel van de rechtbank

-
Verbeurdverklaring

De in beslag genomen auto behoort aan verdachte toe. Deze auto is bij herhaling door verdachte gebruikt voor het vervoer van wapens en de rechtbank acht de verbeurdverklaring een passende bijkomende straf. Nu met behulp van de auto het onder 1 en 2 bewezen geachte is begaan, wordt dit voorwerp verbeurdverklaard. Dat de financiële positie van verdachte niet toelaat dat hij een andere auto kan aanschaffen, maakt niet dat de rechtbank tot een ander oordeel komt.

-
Teruggave aan verdachte

De in beslag genomen blaaspijp behoort aan verdachte. Niet kan worden vastgesteld dat dit voorwerp is gebruikt in relatie tot een bewezen verklaard strafbaar feit. Ook levert het ongecontroleerde bezit daarvan geen strijd op met de wet of het algemeen belang. Het voorwerp zal dus aan verdachte worden teruggegeven.

-
Onttrekking aan het verkeer

Het in beslag genomen neppistool behoort aan verdachte toe. Nu dit voorwerp is aangetroffen bij gelegenheid van het onderzoek naar de door verdachte begane misdrijven, terwijl dit voorwerp kan dienen tot de voorbereiding of het begaan van soortgelijke misdrijven en het van zodanige aard is, dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet of het algemeen belang, wordt dit voorwerp onttrokken aan het verkeer.

11. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straffen en maatregel zijn gegrond op:

• de artikelen 14a, 14b, 14c, 33, 33a, 36b, 36c, 47, 57 en 140 van het Wetboek van Strafrecht,
• de artikelen 31 en 55 van de Wet wapens en munitie,
• artikel 9.2.2.1. van de Wet milieubeheer en
• de artikelen 1a, 2 en 6 van de Wet op de economische delicten.

Deze wettelijke voorschriften zijn toepasselijk zoals geldend ten tijde van het bewezen geachte.

12. Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart bewezen dat verdachte het ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

1.

het deelnemen aan een organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven;

2.

medeplegen van het handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, en 31, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, en het feit begaan met betrekking tot wapens van categorie II en vuurwapens van categorie III, meermalen gepleegd;

3.

opzettelijke overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens art. 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte, [verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 24 (vierentwintig) maanden.

Beveelt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Beveelt dat een gedeelte, groot 6 (zes) maanden, van deze gevangenisstraf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij later anders wordt gelast.

Stelt daarbij een proeftijd van 2 (twee) jaren vast.

De tenuitvoerlegging kan worden gelast, indien de veroordeelde zich voor het einde van de proeftijd niet aan de algemene voorwaarden houdt.

Stelt als algemene voorwaarden dat de veroordeelde

zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;

ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit medewerking verleent aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of een identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage aanbiedt en

medewerking verleent aan het reclasseringstoezicht, bedoeld in artikel 14d, tweede lid, van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken daaronder begrepen.

De tenuitvoerlegging kan ook worden gelast indien de veroordeelde gedurende de proeftijd de bijzondere voorwaarden niet naleeft.

Stelt de volgende bijzondere voorwaarden:

Veroordeelde dient zich te melden bij Reclassering Nederland op het volgende adres: [adres 2] , [plaats 3] . Hierna moet hij zich blijven melden zo frequent en zolang de reclassering dit noodzakelijk acht. Veroordeelde moet zich houden aan de aanwijzingen die de reclassering hem geeft.

Veroordeelde dient mee te werken aan voorwaarden betreffende zijn gedrag. Zo dient hij mee te werken aan het verkrijgen van dagbesteding en, indien hiertoe aanleiding is, mee te werken aan begeleiding in een forensisch kader.

Verklaart verbeurd:

- Item 4940600: 1.00 STK Personenauto [kenteken] Mitsubishi Carisma 1997 Kl:Grijs

Gelast de teruggave aan verdachte van:

- Item 4940649: 1.00 STK Blaaspijp

Verklaart onttrokken aan het verkeer:

- Item 5036173: 1.00 STK Pistool nep

Beveelt de schorsing van het bevel tot voorlopige hechtenis met ingang van 9 maart 2017 voor onbepaalde tijd. Deze beslissing is afzonderlijk geminuteerd.

Dit vonnis is gewezen door

mr. H.P. Kijlstra, voorzitter,

mrs. R.A. Sipkens en M.F. Ferdinandusse, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. H.L.A. Haulo, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 9 maart 2017.