4.3Het oordeel van de rechtbank
Ten aanzien van de feiten 1 en 2
Op grond van de bewijsmiddelen die in bijlage 2 zijn vervat is de rechtbank van oordeel dat kan worden bewezen dat verdachte degene is geweest die de dreigmail, zoals in de tenlastelegging staat opgenomen, heeft verzonden aan verschillende mediabedrijven en daarmee heeft gedreigd explosieven te laten afgaan op verschillende locaties als niet tien miljoen euro zou worden betaald. De rechtbank overweegt als volgt.
Uit de bewijsmiddelen die zich in het dossier bevinden blijkt het volgende.
Op 13 juli 2015 om 3:01 uur (Nederlandse tijd) is aan de mediabedrijven Nu.nl, NOS en AT5 het volgende emailbericht gestuurd:
“In naam van Allah Akbar. Zoals u weet is er recent een grote hoeveelheid semtex en ontstekers door ons gestolen in Frankrijk. Ik meld u dat wij deze explosieven afgelopen weekend hebben geplaatst op 5 locaties in Nederland.
1. Delta Lloyd [straat 1]
2. ABN Amro [straat 2]
3. Belastingdienst Amsterdam
4. energieverdelingsnetwerk in Diemen
5. een kindvriendelijke plek.
Als u wilt dat wij de explosieven niet af laten gaan of de 5e locatie vrijgeven.
Dan dient u ervoor zorg te draaien Syrië strijders worden gevrijwaard van rechtsgang en uitzettingsprocedures, eveneens vrijgelaten worden verder wensen wij 10 miljoen euro, deze dient u te plaatsen onder het viaduct van de Wenckebachweg, voor 12 uur, is het er niet: Kaboom! Is het er dan wel dan krijgt u van ons te horen waar de 5e locatie is. Wij onderhandelen niet, er zijn al genoeg strijders verloren gegaan. IS”
Uit onderzoek is gebleken dat de dreigmail afkomstig was van het e-mailadres
[e-mailadres 1], toebehorende aan [ex-vriendin van verdachte] , de ex-vriendin van verdachte. Uit de systemen bleek dat zij woonachtig was in [plaats] en uit Thailand komt. Tevens bleek uit de politiesystemen dat zij in april 2015 bij de politie melding had gemaakt van diefstal van onder andere haar computer en inloggegevens door verdachte. [ex-vriendin van verdachte] was blijkens deze systemen de Nederlandse taal niet goed machtig, waardoor de politie het minder aannemelijk achtte dat [ex-vriendin van verdachte] de schrijfster was van de dreigmail en waardoor de aandacht op grond van al het voorgaande al op 13 april 2015 uitging naar verdachte.
Uit het onderzoek naar verdachte bleek dat verdachte gebruik maakte van een ABN AMRO rekening en dat hij op 13 april 2015 op deze rekening had ingelogd met het IP-adres [IP-adres 1] . Dit was tevens het IP-adres dat ook op 13 april 2015 werd gebruikt door het account
[e-mailadres 1], waarmee de dreigmail was verstuurd. Hierdoor was aannemelijk dat met hetzelfde apparaat de bankrekening van verdachte was bekeken én de dreigmail was verstuurd. Dit IP-adres gaf als indicatie voor een locatie aan: Nanning in China waar verdachte, naar hij ter terechtzitting heeft erkend, op dat moment verbleef.
Op 13 juli 2015 werden vanaf 12.09 uur (Nederlandse tijd) diverse mails over en weer gestuurd tussen een politieonderhandelaar en het e-mailadres
[e-mailadres 1]met betrekking tot het afgeven van tien miljoen euro. Op die momenten werd veelal met het IP-adres [IP-adres 1] op het e-mailadres
[e-mailadres 1]ingelogd, maar ook het IP-adres [IP-adres 2] , dat tevens uit Nanning in China kwam, werd een aantal keer gebruikt.
Op 21 juli 2015 is verdachte bij aankomst vanuit China op Schiphol aangehouden waarna zijn Toshiba laptop en zijn iPhone 6 in beslag werden genomen. Deze apparaten zijn onderzocht. Hieruit bleek dat verdachte de daadwerkelijke gebruiker was van de laptop. De rechtbank gaat er overigens vanuit dat de Toshiba laptop waarover in het dossier wordt gesproken, dezelfde laptop is die onder verdachte in beslag is genomen en merkt het koppelen van deze laptop aan verschillende beslagnummers aan als een administratieve fout. Onderzoek maakte ook duidelijk dat verdachte het e-mailadres
[e-mailadres 1]kende. Het betreffende zoekwoord kwam immers een aantal keren in zijn computer voor. Dat verdachte gebruik maakte van en toegang had tot dit e-mailadres nu hij beschikte over het wachtwoord, heeft verdachte ter zitting van 20 april 2016 bekend. Verder bleek dat verdachte het wachtwoord van dit e-mailadres had geprobeerd te veranderen. Achterhaald is namelijk dat hij op 13 juli 2015 om 2.56 uur had ingelogd op een website om het mailaccount te resetten. Ook dit is door verdachte ter zitting bekend. Tevens bleek dat in de laptop op 14 juli 2015 is gezocht naar de volgende woorden: maximale straf, terrorisme, dreiging, terwijl in het geheugen van de computer onder meer de volgende e-mailadressen zijn aangetroffen:
- [e-mailadres NOS]
- [e-mailadres mediabedrijf 4]
- [e-mailadrse politie]
De iPhone 6 van verdachte bleek met deze computer gekoppeld te zijn geweest.
Ook de in beslag genomen iPhone 6 van verdachte is onderzocht. Daaruit bleek dat hiermee op 13 juli 2015 contact was gemaakt met de volgende e-mailadressen:
- [e-mailadres Nu.nl] (2 keer)
- [e-mailadres Telegraaf] (2 keer)
- [e-mailadres AT5] (2 keer)
- [e-mailadres NOS] (2 keer)
- [e-mailadrse politie] (5 keer)
Hierop heeft de officier van justitie op 2 september 2015 toestemming verleend om de iPhone van verdachte te jailbreaken. Bij het uitlezen van de telefoon is het e-mailadres
[e-mailadres 1]aangetroffen. De berichten van 13 juli 2015 waren gewist. Onder de map ‘Uncategorized’, die niet toegankelijk is zonder speciale software, stonden evenwel zowel de dreigmail als het mailverkeer met de politieonderhandelaar. Onderzoek heeft uitgewezen dat alleen mailberichten die met een iPhone worden verzonden, sporen van aanwezigheid nalaten in deze voor de gebruiker ontoegankelijke map. Tevens is de “User Dictionary” van de telefoon onderzocht op woorden die in de dreigmail en de e-mailwisseling met de politieonderhandelaar zijn gebruikt. Hieruit is gebleken dat de meeste woorden uit de dreigmail en de e-mailwisseling voorkwamen in de “User Dictionary” waaronder de woorden: Allah Akbar, Delta Lloyd, ABN, energie verdelingsnetwerk, explosieven, speurhond, kapitalisten, beloofde paradijs, gehackte email, bancair, fiscus, semtex, Angels Place, Kaboomkaboom, Timboektoe, strijder Allah, Syriëgangers, drop off en schietbaan. Onderzoek wees uit dat alleen de daadwerkelijk door de gebruiker van de iPhone daarin getypte woorden in de iPhone worden opgeslagen in de ‘User Dictionary’.
Verdachte ontkent de dreigmail te hebben geschreven en verstuurd en met de politie te hebben onderhandeld. Het is heel goed mogelijk, aldus verdachte, dat een ander of anderen dit heeft of hebben gedaan.
Verdachte noemt allereerst de mogelijkheid dat zijn computer dan wel bankrekening dan wel emailadres is gehackt zodat een hem onbekende persoon buiten zijn weten met gebruikmaking van het meergenoemde e-mailadres de berichten heeft verzonden, zoals ook een hem onbekende persoon buiten zijn weten heeft beschikt over zijn ABN AMRO rekening. Dat hacken is waarschijnlijk, aldus verdachte, omdat hij voorafgaand aan 13 juli 2015 allerlei virussen op zijn computer heeft aangetroffen.
De rechtbank acht dit alternatieve scenario dermate onwaarschijnlijk dat zij dit scenario als volstrekt onaannemelijk terzijde schuift. Uit niets is gebleken dat een ander dan verdachte buiten diens wil gebruik heeft gemaakt van het emailadres
[e-mailadres 1]terwijl verdachte zelf in zijn verhoor op 22 juli 2015 heeft aangegeven dat hij het wachtwoord van dat account in de nacht van 13 juli 2015 heeft veranderd. Ook is niet gebleken dat iemand de bankrekening van verdachte heeft gehackt. Op 14 juli 2015 is op de rekening van verdachte € 10.000 gestort. Verdachte erkent dat hij dat geld zelf in China heeft opgenomen, zoals ook uit de bankafschriften in het dossier blijkt. Een melding aan de bank dat zich voordien onregelmatigheden met de rekening hadden voorgedaan, ontbreekt, terwijl verdachte kennelijk ook geen aanleiding heeft gezien om de rekening te blokkeren.
Daar komt bij dat met gebruikmaking van het meergenoemde Chinese IP adres (van waaruit ook de dreigmail en de daarop gevolgde berichten aan de politie zijn verzonden) in de periode van 23 juni 2015 tot en met 13 juli 2015 meermalen is ingelogd op de bankrekening, terwijl dit veelal gebeurde met behulp van eenzelfde iPhone 6 plus, versie iOS 8.4 als die welke verdachte, naar hij erkent, gebruikte en die onder hem in beslag is genomen.
De rechtbank wijst erop dat in het geheugen van die iPhone de dreigmail en daarop gevolgde e-mailwisseling met de politie is teruggevonden.
Met het tweede door verdachte geschetste scenario beoogt verdachte in het bijzonder voor dit laatste een verklaring te bieden die hem vrijpleit. Verdachte zegt te hebben bemerkt dat een ander zijn e-mailadres
[e-mailadres 1]had overgenomen, dat hij de door die ander via dat adres verzonden dreigmail en de daarop gevolgde correspondentie met de politie live heeft kunnen volgen en dat hij vervolgens deze mail en een deel van die correspondentie heeft doorgestuurd naar iemand om hem van advies te dienen, omdat verdachte wel begreep dat er een goede kans bestond dat hij ervan zou worden beschuldigd de dreigmail te hebben verstuurd en vervolgens met de politie te hebben onderhandeld. Vandaar dat de mail en een deel van de correspondentie in het geheugen van de iPhone van verdachte zijn teruggevonden, aldus verdachte.
Ook dit alles is te onaannemelijk om als deugdelijk alternatief scenario te dienen. Allereerst is niet duidelijk hoe iemand zonder medeweten van verdachte het emailadres
[e-mailadres 1]kan gebruiken als verdachte het wachtwoord van dat account heeft veranderd, zoals verdachte heeft verklaard. Ten tweede verklaart dat niet waarom in de “User Dictionary” van de iPhone de woorden van de dreigmail en de e-mailwisseling met de politie zijn teruggevonden. Deze kunnen daarin alleen terechtkomen als die woorden op dat apparaat zijn ingetypt en zijn dus niet, zoals verdachte beweert, door het overnemen en doorsturen van tekstblokken in de “User Dictionary” terechtgekomen. In de derde plaats heeft verdachte de naam van de persoon van wie hij het advies wenste, niet willen noemen zodat verificatie niet mogelijk is.
Voorts oppert verdachte dat [ex-vriendin van verdachte] degene is geweest die de dreigmail al dan niet met hulp van een ander heeft verstuurd. Dat wordt echter weersproken door het feit dat [ex-vriendin van verdachte] de Nederlandse taal onvoldoende beheerst om de mails op te stellen, maar verder ook niet in de nabijheid van verdachte was toen de mails werden verzonden. Die mails, zo volgt uit het voorgaande, zijn opgesteld door de gebruiker van de iPhone van verdachte en het was verdachte die de iPhone in China tot zijn beschikking had. Ten slotte was [ex-vriendin van verdachte] op 13 april 2015 vanaf ongeveer 15 uur in tegenwoordigheid van de politie en zou zij tijdens de rit naar het politiebureau en zelfs ook tijdens haar verhoor op het politiebureau met de politie-onderhandelaar moeten hebben gemaild. Dit is niet waarschijnlijk, te meer daar op haar telefoon het emailaccount
[e-mailadres 1]niet is aangetroffen.
De rechtbank acht op grond van al het voorgaande bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan feit 1 en feit 2.
De rechtbank verwerpt het tegen bewezenverklaring van feit 2 aangedragen verweer dat het oogmerk op wederrechtelijke bevoordeling ontbrak. Verdachte had een motief want hij had flinke schulden, terwijl verdachte nog niet zo lang geleden naar China was verhuisd. De rechtbank verwerpt ook het verweer dat hij in Nederland niet over de contacten zou kunnen beschikken die hem bij het incasseren van het opgeëiste geld behulpzaam konden zijn. Uit het dossier blijkt immers dat verdachte wel beschikte over contacten in Nederland.
Op grond van de bewijsmiddelen die in bijlage 2 zijn vervat is de rechtbank van oordeel dat kan worden bewezen dat verdachte de 9 kinderpornografische films die op de Toshiba laptop zijn aangetroffen in Nederland heeft ingevoerd en daarnaast dat verdachte het kinderpornografische materiaal dat is aangetroffen op de Toshiba laptop, de harde schijven en de Cooler Master laptop, in zijn bezit had, zowel de ‘accessible’ bestanden als de ‘deleted’ bestanden. De rechtbank overweegt hiertoe als volgt.
Uit het dossier blijkt allereerst dat een deel van de op de diverse apparaten van verdachte aangetroffen foto’s, te weten 581 bestanden met foto’s, en films, te weten 38 films, ‘accessible’, dus toegankelijk waren. Deze bestanden zijn zonder speciale software door de gebruiker te benaderen en het zijn zichtbare bestanden. De rechtbank is daarom van oordeel dat verdachte deze ‘accessible’ bestanden in zijn bezit had. Onder deze bestanden bevinden zich 2 bestanden, aangetroffen op de Coolermaster pc, die allebei accessible waren, en dateren van 25 juli 2007 ( [bestandsnaam] en [bestandsnaam] ). De stelling van verdachte dat hij medio 2007 alle kinderpornobestanden op zijn computer heeft gewist, is in zoverre niet juist.
Daarnaast blijkt uit het dossier dat een groot deel van de foto’s (12.134) en films (1220) zich bevond in de ‘deleted items’ van de gegevensdragers. De ‘deleted items’ bevatten volgens het dossier zogenaamde ‘gewiste bestanden die zonder daarvoor bestemde software niet meer eenvoudig door de gebruiker te benaderen zijn’. Met behulp van speciale software is het in veel gevallen mogelijk een deel van de door de gebruiker verwijderde bestanden en mappen te herstellen en weer te geven. Uit het dossier blijkt niet dat onder verdachte software is aangetroffen om de bestanden in de ‘deleted items’ te benaderen. De rechtbank leidt hieruit af dat verdachte op het moment van de inbeslagname van de gegevensdragers niet langer de beschikkingsmacht had over deze kinderpornografische afbeeldingen en films die zich in de ‘deleted items’ bevonden. Toen had verdachte de hier bedoelde afbeeldingen en films dus niet meer in zijn bezit.
Dit neemt niet weg dat verdachte ooit wel de beschikkingsmacht over deze bestanden heeft gehad want hij heeft ze op enig moment verwijderd. Verdachte moet - anders dan verdachte aanvoert - deze bestanden voordien bewust hebben opgeslagen en hij moet - eveneens anders dan hij aanvoert - er zich tenminste gedurende enige tijd van bewust zijn geweest dat de gegevensdragers deze bestanden bevatten. Dat leidt de rechtbank af uit het gegeven dat bij deze gewiste bestanden van 25 juli 2007 tot begin 2015 enige handeling heeft plaatsgevonden, met een nadruk op de jaren 2012, 2013 en 2014. Dit laatste blijkt uit de per bestand opgeslagen ‘last created date’ en ‘last modified date’, te weten voor wat betreft de in de tenlastelegging gegeven voorbeelden: 25-7-2007, 13-2-2012, 10-11-2012, 19-12-2012, 28-12-2012, 2-1-2013, 13-6-2013, 14-6-2013, 5-12-2013, 26-9-2014, 10-10-2014, 12-10-2014, 17-10-2014, 6-2-2015, 7-2-2015. De stelling van verdachte dat hij, na zijn veroordeling door het gerechtshof te Arnhem op 8 augustus 2007 voor het bezit van kinderporno, terstond alle kinderpornobestanden heeft gewist, wordt hiermee niet ondersteund. Integendeel, de rechtbank leidt uit de veelheid van data van het laatste gebruik van de gewiste bestanden af dat verdachte kennelijk met enige regelmaat enige handeling met kinderpornobestanden uitvoerde. Alhoewel niet meer exact is te achterhalen wat verdachte met die bestanden heeft gedaan voordat zij zijn gewist, acht de rechtbank het niet aannemelijk dat hij op al deze data alleen maar per abuis behouden bestanden uit 2007 heeft gewist, zoals verdachte heeft verklaard. Dit blijkt ook uit het feit dat uit de ‘file created date’ blijkt dat er bestanden in 2012 of later op de desbetreffende gegevensdrager zijn aangemaakt.
Verdachte heeft mitsdien op enig moment in de ten laste gelegde periode handelingen verricht met betrekking tot de hier bedoelde kinderpornobestanden.
Verder merkt de rechtbank nog op dat verdachte - anders dan hij heeft aangevoerd - zich wegens de genoemde veroordeling niet kan beroepen op het ne bis in idem beginsel, nu de feiten waarvan hij wordt verdacht, volgens de tenlastelegging zijn gepleegd in een andere periode dan de feiten, waaraan hij zich volgens die veroordeling heeft schuldig gemaakt.
Tot slot heeft verdachte aangevoerd dat de kinderpornobestanden mogelijk al zo oud waren dat de personen die op de bestanden zijn te zien, inmiddels al de volwassen leeftijd van achttien jaar hebben bereikt, en het bezit van deze bestanden om die reden niet strafbaar is.
De rechtbank verwerpt dit verweer omdat deze stelling geen steun vindt in het recht nu het er bij kinderporno immers om gaat dat de
afgebeeldepersonen kennelijk jonger dan achttien jaar oud zijn. Bovendien doet het feit dat de personages die figureren in de bestanden inmiddels mogelijk geen kinderen meer zijn, niet af aan het kinderpornografische karakter van deze bestanden.
Op grond van al het voorgaande en met uitzondering van hetgeen hierna wordt overwogen, is de rechtbank van oordeel dat verdachte zich vanaf 25 juli 2007 tot en met 21 juli 2015, de dag van de aanhouding, schuldig heeft gemaakt aan het invoeren en het in zijn bezit hebben van kinderporno.
Verdachte dient te worden vrijgesproken van de aangetroffen bestanden onder de map ‘temporary internet file’. Voor een bewezenverklaring van het in het bezit hebben van kinderporno moet immers vast komen te staan dat verdachte in meer of mindere mate bewust is geweest van de aanwezigheid van deze afbeeldingen op zijn gegevensdragers. In het bestand ‘temporary internet file’ worden gegevens, waaronder afbeeldingen van gezochte internetpagina’s, opgeslagen opdat die pagina’s bij hernieuwd bezoek sneller worden weergegeven. Het computerprogramma dat het bezoek van internetpagina’s mogelijk maakt, bewerkt deze opslag automatisch. Een bijzondere handeling van de gebruiker is voor die opslag niet vereist. Uit de aanwezigheid van kinderpornografisch materiaal in deze map kan worden afgeleid dat verdachte de wil had om te kijken naar kinderporno, maar dat is in Nederland niet strafbaar. Uit het onderzoek is niet gebleken dat verdachte bewust op zoek is geweest naar deze bestanden en dat verdachte zelf een handeling heeft verricht waardoor deze afbeeldingen op de gegevensdragers werden opgeslagen, waardoor de rechtbank niet kan vaststellen dat verdachte deze kinderporno met opzet en dus bewust in zijn bezit heeft gehad.
Dit geldt ook voor de bestanden die in de map ‘other’ zijn aangetroffen. Blijkens de verklarende woordenlijst bevat deze map bestanden die zonder daarvoor bestemde software niet eenvoudig door de gebruiker zijn te benaderen. Op grond hiervan is de rechtbank van oordeel dat verdachte ook deze bestanden niet bewust in zijn bezit heeft gehad.
Verder zal verdachte worden vrijgesproken van bezit van het bestand [naam 1] .jpg, omdat bij dit bestand geen beschrijving is vervat, en in de tenlastelegging dezelfde omschrijving is gebruikt als voor het bestand [naam 2] .jpg, Tevens zal verdachte worden vrijgesproken van bezit van het bestand [naam 3] , omdat hier geen datum is vermeld waarop het bestand is gemaakt, gewijzigd of gewist. Deze bestanden zijn aangetroffen op de Coolermaster PC.
Tot slot dient verdachte te worden vrijgesproken van de twee films waarop zijn zoon en zijn buurmeisje in de badkamer zijn te zien nu hiervan het kinderpornografisch karakter niet is gebleken.