De uitzending van 10 maart 2012 hield, ten aanzien van het item Pretium Telecom, het volgende in:
(Studio)
Presentatrice: “Nog steeds klachten over telefoonbedrijf Pretium. Wij gingen er mee naar de directeur.
[..]bent u klant bij Pretium Telecom, praat dan mee op Twitter via #Kassatv.
We krijgen al tijden klachten over het telefoonbedrijf Pretium Telecom. Tussen 2007 en 2009 hebben we er al een paar keer aandacht aan besteed, maar nog steeds gaat er in veel gevallen iets mis.”
Dan volgt een filmpje over de zaak [gedupeerde 2] . Het filmpje bestaat uit beelden van de nicht van [gedupeerde 2] , (hierna: [nicht] ) die, terwijl stemmige muziek onder de beelden is gemonteerd, het graf bezoekt van [gedupeerde 2] , afgewisseld met beelden van een interview met [nicht] , een foto van [gedupeerde 2] , een bordje op de begraafplaats met haar naam en haar geboorte- en sterftedatum en opnamen gemaakt in verzorgingshuis [zorgcentrum] .
[nicht]: “Ze was heel verdrietig dat zij niet kon bellen. Ze had echt het idee ik verlies alle contact met mijn familie, met de wereld.”
Het was eigenlijk heel jammer dat ze op deze manier haar contacten verloor.”
Voice over: “Het nichtje van [gedupeerde 2] kan er nóg niet over uit. Haar 87-jarige tante heeft noodgedwongen de laatste weken van haar leven zónder telefoon gezeten. Ze heeft daardoor geen goed afscheid van haar naasten kunnen nemen.”
[nicht]: “Toen hebben we het geprobeerd met een heel klein mobiel toestel, maar daar kon ze niet mee werken. Dat was haar gewoon te moeilijk en dan deed ie het weer niet en dan was ze het weer vergeten. Dat ging gewoon niet.”
Voice over: “De telefoon van tante [gedupeerde 2] werk niet meer na een verhuizing naar het woonzorgcentrum [zorgcentrum] in [adres] .”
[nicht]: “En toen moest ook de telefoon uiteraard meeverhuizen.”
Voice over: “Wanneer [gedupeerde 2] de verhuizing wil doorgeven, komt de familie er achter dat tante [gedupeerde 2] abonnee is bij Pretium.”
[nicht]: “Zij zei: ‘ze hebben toen gebeld of ik telefoon wilde hebben en dat ze een leuk aanbod hadden voor mij en toen heb ik ja gezegd. En het was van de KPN’.”
Voice over: “Tante blijkt, zonder dat ze het zelf wist, al veel langer klant te zijn van Pretium. Wanneer [nicht] met Pretium belt met het verzoek om tantes telefoon in [zorgcentrum] zo snel mogelijk te activeren, krijg ze de volgende reactie.”
[nicht]: “Krijg je daar een hele onaardige meneer vind ik aan de lijn, die je dus eigenlijk heel onheus bejegent en die zegt dan ‘Weet u de geboortedatum van uw tante?’ Nou ik zeg, dat weet ik zo niet. ‘Mevrouw wij spelen geen lotto, wij spelen geen bingo.’ Nou ik zeg, moet ik even kijken. Ik zeg, ik heb het nu hoor. Dat is dan en dan ‘Oh Bingo! maar ik trap hier niet in,’ zegt ie ‘iedereen kan wel zeggen dattie voor z’n tante belt.’ Hij zegt: ‘mevrouw daar doen we niet aan’ klets boem de haak d’r op.”
Voice over: “Door die behandeling stuurt ze een aangetekende brief naar Pretium, met het vriendelijke verzoek om het abonnement ongedaan te maken.”
[nicht]: “Uiteindelijk hebben wij met een aangetekende brief door de tante laten ondertekenen en hebben wij de gewoon opgezegd dat wij niet langer bij hun wilden zijn en dat wij naar een andere provider gingen, dat wij maar de KPN teruggingen.”
Voice over: “De reactie van Pretium Telecom bevreemdt haar zeer.”
[nicht]: “Ze hebben daar helemaal niet op gereageerd verder in de goeie zin van, prima mevrouw dit is opgezegd, nee ze deden net of hun neus bloedde gewoon. Dus dat is gewoon volkomen genegeerd.”
Voice over: “Omdat Pretium wel geld wil zien, maar geen werkende telefoonlijn levert, trekt de familie de machtiging tot inning van het Pretium abonnementsgeld in.”
[nicht]: “Pretium vond dat helemaal niet fijn dus die schrijft dan weer brieven dat wij moeten betalen en die beginnen dus te zeggen dat je de deurwaarder wel eens kunt krijgen, maar het was gewoon een heel, heel vervelend geheel.”
Voice over: “ Pretium weet dat tante [gedupeerde 2] half december is overleden, toch is de rekening voor februari al in de bus gevallen.”
[nicht]: “Toen heb ik tegen die mevrouw gezegd die aan de telefoon zat, waar ik zei mijn tante is overleden, dan moet u dus een akte van overlijden sturen, ik zeg dat doe ik niet, ik zeg maar u kunt ook drie keer ja zeggen, ik zeg dan is het ook klaar, want zo krijgt u ook de klanten binnen, drie keer ja zeggen.”
(Beeld Studio)
Presentatrice:“Na zeven brieven van zijn advocaat mocht we de directeur van Pretium interviewen”.
(Opname interview met [naam 1] )
Presentatrice:“Waarom neemt u zo’n klacht niet serieus, een opzegging?”
[naam 1]: “Dat verhaal is compleet anders. [gedupeerde 2] is abonnee sinds 2009. En [gedupeerde 2] heeft sinds 2009 alle facturen betaald en zij is dus 2009, 2010, 2011 is zij abonnee.
Ik vind het buitengewoon vervelend dat u vertelt dat [gedupeerde 2] die drie jaar lang gedacht heeft dat ze met KPN belde. Ik kan het me nauwelijks voorstellen.”
Voice over: “Volgens [naam 1] heeft Pretium de verhuizing correct doorgevoerd en kon hij er niks aan doen dat er een storing was, waardoor de telefoon niet werkte.”
[naam 1]: “Deze verhuizing is daadwerkelijk doorgevoerd binnen de drie weken die er voor staan, namelijk op 10 november. Op 14 november is er een, een storingsbericht gekomen van dit telefoonnummer…”
Presentatrice: Maar het gaat even niet om de feiten het gaat om het gevoel, mevrouw heeft dus de ervaring dat ze door Pretium niet gehoord wordt.”
[naam 1]: “Das dus onjuist.”
Presentatrice: “Maar een ervaring is per definitie lijkt me niet onjuist, dat is haar gevoel, dus hoe komt het dat Pretium haar het gevoel geeft dat zij tegen dichte deuren aanloopt. Kunt daar dat, heeft u daar een verklaring voor?”
[naam 1]: “Nee.”
(Studio gesprek met een dame in het publiek)
Presentatrice: “ [gedupeerde 15] , dat gevoel dat je tegen een dichte deur aanloopt, als je een klacht hebt over Pretium, herkent u dat?”
[gedupeerde 15] : “Ja, dat herken ik zeker.”
Presentatrice: “Hoe ging dat bij u.”
[gedupeerde 15] : “Ik zag bij mijn moeder, een demente hoog bejaarde dame, ineens rekeningen komen van een bedrijf dat ik niet kende. Dus die ben ik zelf gaan bellen en verteld ‘Nee maar mevrouw wilde abonnee worden hoor, bij ons.’ Ik zeg ‘ja maar het gaat om een demente hoog bejaarde dame, weliswaar een dame, maar zeer dement, dus die weet niet wat ze zegt. Kan ik het terugdraaien.’ Nou op een gegeven moment, 10 minuten aan de telefoon en toen werd er gezegd: nu we hebben wel genoeg alles besproken en de telefoon werd er opgelegd. Ik heb toen opnieuw weer gebeld. En toen kreeg ik het verhaal van oh maar dat kan ook via de coulanceregeling. Nou uiteindelijk, er zijn vele brieven zijn er heen en weer gegaan, tot dat ik het uiteindelijk voor mekaar kreeg, maar het is net als of je in de Engelse pudding trapt. Je krijgt helemaal geen houvast. Ze praten een beetje met je mee, ze praten een beetje tegen je in en als ze er genoeg van hebben wordt de telefoon erop gelegd.”
Presentatrice: “Ja. Meneer [naam 1] begrijpt het niet, zulke ervaringen, zegt hij.”
[gedupeerde 15]: “Ja kijk, als hij op de klachten gaat zeggen van deze mevrouw is keurig behandeld en het wordt teruggeluisterd, ja wat ik al zei, mijn moeder is een keurige dame, dus die zegt keurig: ‘ja meneer, nee meneer, goed meneer, best meneer’ die weet niet waar het over gaat. Maar als er iemand komt, en daar maak ik mij zo boos over, iemand die weerloos is, daar wordt zo’n abonnement door de strot gedouwd, maar als iemand komt die gaat vertellen: ‘hé kan dat niet even anders’ en ‘dit is toch niet helemaal zo als het hoort’, dan zijn ze niet thuis.”
Presentatrice: “We hebben nog meer klachten gekregen ook vanuit [zorgcentrum] , waar [gedupeerde 2] heeft gewoond. Daar zijn nog meer mensen door Pretium abonnee gemaakt, zonder dat ze dat wilden.”
(Opnamen [zorgcentrum] )
Voice over: “ [naam 2] is door verschillende bewoners van het woonzorgcentrum [zorgcentrum] , in [adres] om hulp gevraagd, nadat ze door Pretium abonnee waren gemaakt, zonder dit zelf te beseffen.”
[naam 2]: “Op het moment dat ze gebeld werden hadden ze het niet in de gaten, waar het over ging en hadden ze dat dus absoluut niet in de gaten tot dat ze dus de brief kregen met de post, waarin dus stond dat hun nieuwe provider dus de Pretium was en niet KPN. Die voelden zich dus beetgenomen en bedonderd door dingen die zij dus op dat op dat moment niet hebben geaccepteerd en waarvan zij niet in de gaten hadden dat het gebeurde.”
Voice over: “Omdat de bewoners zich schamen tegenover hun familie, vragen ze [naam 2] om te proberen hun Pretiumcontract te ontbinden. Dus belt [naam 2] vol goede moed naar Pretium.”
[naam 2] : “Ik heb dus verschillende keren moeten bellen met Pretium, om dus voor hun te regelen, te proberen te regelen, want het is dus allemaal uiteindelijk niet gelukt, en ik heb dus schriftelijk ook een brief gestuurd naar Pretium om het dus de beide abonnementen op te zeggen.”
Voice over: “De behandeling aan de telefoon door de klantenservice van Pretium is volgens [naam 2] beneden alle peil.”
[naam 2]: “Toen dus de telefoniste begreep waarvoor ik belde, werd ze niet vriendelijk en was ze niet aardig aan de telefoon. Waar ik mij mee bemoeide en of ik gemachtigd was voor die bewoner om dit telefoontje te plegen en waarom de bewoner niet zelf belde en dat soort zaken werd mij dus gezegd.”
(Studio)
Presentatrice: “De reactie van Pretium.”
(Interview [naam 1] )
[naam 1]: “We hebben van [naam 2] , hebben we op 28 december 2010, ik kan u hier de brieven laten zien, hebben wij een brief gekregen waarin verzocht wordt om het telefoonnummer van deze mevrouw terug te zetten naar KPN. Daarbij geeft ze een verkeerd telefoonnummer. Dat telefoonnummer, deze mevrouw was op dat moment bij ons abonnee, dat hele telefoonnummer was bij ons niet bekend. Ze geeft met precies dezelfde brief, in dezelfde enveloppe, stuurt ze ons een verzoek, om de persoon waar we het nu nog over moeten hebben…”
Presentatrice: “Ja.”
[naam 1]: “die dus bij wijze van spreken met ons belt en weg wil, om deze ook terug te zetten naar KPN, al hoewel hij op dat moment geen abonnee bij ons was, maar daarbij zetten ze het telefoonnummer van deze betreffende mevrouw. Ik heb hier de twee brieven. Dus met andere woorden. [naam 2] …”
Presentatrice: “Maar als dan zo iets mis gaat hè is er dan een werknemer van Pretium die contact opneemt met [naam 2] van goh we zien dat u een verkeerd nummer heeft door gegeven, vergist u zich niet en kunnen we u helpen om het goeie nummer te zoeken?”
[naam 1]: “Moeten wij..”
Presentatrice: “U ziet in uw eigen administratie dat het nummer niet correspondeert met de naam. Daar kan u [naam 2] toch van op de hoogte stellen? Ik zie dat u wilt opzeggen, maar zullen we even kijken of we het goeie nummer voor ogen hebben.”
[naam 1]: “Maar [naam 2] heeft daarna voor mevrouw, de betreffende mevrouw, helemaal niet meer opgetreden. Wij hebben te maken gehad met anderen en met de erven en helemaal niet met [naam 2] .”
Presentatrice: “Dit is een opzegging alleen heeft ze het verkeerde nummer doorgegeven. Waarom heeft u dan niet even contact opgenomen?”
[naam 1]: “Het is geen opzegging.”
Presentatrice: “Wat is dit dan?”
[naam 1]: “Het is een verzoek tot het tot het overzetten van een nummer naar KPN.”
Presentatrice: “Ja, dat is dan toch een opzegging bij Pretium..”
[naam 1]: “Nee het is geen opzegging.”
Presentatrice: “..als je vraagt kan ik naar KPN, is toch een opzegging bij Pretium?”
[naam 1]: “Nee, een opzegging bij Pretium is, bij wijze van spreken, dat iemand zegt: ‘ik zeg hierbij mijn abonnement op’ en die kan dan een verzoek doen om, bij wijze van spreken, naar KPN gezet te worden.”
(Studio)
Presentatrice: “Volgens meneer [naam 1] valt Pretium dus niets te verwijten.
Hier zitten [naam 5] van de ouderenbond ANBO en [naam 6] van de SP in de Tweede Kamer. Hartelijk welkom. [naam 6] , wat denkt u als u dit ziet.”
[naam 6] :“Nou ja, je hart breekt natuurlijk als je meekrijgt wat deze oude mensen overkomt op hun, ja soms zelfs op hun sterfbed. Het is heel erg triest. Ik ben er blij mee dat de meeste ondernemers in Nederland zich realiseren dat dit echt geen fatsoenlijke manier van zaken doen is. Dit is echt heel onfatsoenlijk. Het komt toch heel erg over van als zo gauw als we je geld binnen hebben dan kun je wat dat betreft daarna barsten, zo komt het op mij over. Ik vond het heel erg.”
Presentatrice: “ [naam 5] beide gevallen spelen zich af in een zorgcentrum voor ouderen, is dat toeval?”
[naam 5]: “Ja, het is natuurlijk wel heel opvallend als een bedrijf zo veel klachten krijgt uit en groep die boven de 80 is. Want dat is de praktijk. En ja ik denk dat, het is ook niet voor niets dat ze ook een coulance regeling voor ouderen hebben dus dat zegt wel wat.”
Presentatrice:” Met het belabonnement zelf van Pretium is niets mis, maar veel mensen hebben een klacht over de manier waarop ze benaderd zijn door Pretium.”
(Filmpje met meneer [gedupeerde 1] )
Voice over: “ [gedupeerde 1] wordt op 27 december thuis gebeld door een voor hem onbekende beller.”
[gedupeerde 1]: “Toen werd ik benaderd, ik dacht door KPN, voor een actie, dat ik goedkoper uit was en daar ben ik in meegegaan.”
Voice over: “ [gedupeerde 1] gaat dus akkoord met het telefonische aanbod, maar hij krijgt later argwaan en hij vermoedt dat hij wel eens door Pretium Telecom benaderd kon zijn.”
[gedupeerde 1]: “Dus toen heb ik 2 januari meteen gebeld dat ik niet wou veranderen en dat ik bij KPN wou blijven.”
Voice over: “Maar de toegezegde schriftelijke bevestiging van zijn opzegging komt maar niet met de post binnen.”
[gedupeerde 1]: “Het duurde dagen en ik hoorde maar niks en ik kreeg ook geen post van Pretium, dus ik dacht laat me eens bellen. Toen zeien ze mij: ‘We hebben niks doorgekregen van een afzegging’.”
Voice over: “Dus stuurt [gedupeerde 1] direct een aangetekende brief naar Pretium, waarin hij weer zijn abonnement opzegt.”
[gedupeerde 1]: “11 januari kreeg ik dus van Pretium bericht dat het abonnement per 1 februari inging.”
Voice over: “Dus in plaats van een opzegging krijgt ie een nota in de bus. [gedupeerde 1] hoopt nog dat hij gebruik kan maken van Pretiums coulanceregeling voor ouderen vanaf 72 jaar.”
[gedupeerde 1]: “Ik dacht als ik nu kenbaar maak dat ik in ’34 geboren ben met een afdruk van mijn indentiteitsbewijs, dan voldoe ik aan de voorwaarden die hun stellen. Maar omdat ik niet aan de voorwaarden voldeed, heb ik weer bericht gekregen dat die coulanceregeling van mij niet van toepassing was.”
Voice over: “Iedere oudere die van de coulanceregeling gebruik wil maken moet van Pretium namelijk een bewijs van handelingsonbekwaamheid overleggen. Meneer [gedupeerde 1] is na al zijn opzegpogingen geen stap verder gekomen.”
[gedupeerde 1]: “Laat ik nu alleen maar vertellen dat ik er nachten van wakker gelegen heb. Het zat me niet lekker en dat ik er dan helemaal niet vanaf kan komen, met netjes opzeggen telefonisch, met een paar aangetekende brieven en dat ik dan gewoon een briefje binnen krijg van u abonnement gaat in per 1 februari, klaar, af, uit.”
(Studio)
Presentatrice: “De reactie van de directeur.”
(Interview [naam 1] )
[naam 1]: “Meneer [gedupeerde 1] , in alle eerlijkheid, daar kan ik kort over zijn. Daar hebben wij, daar is bij ons ook iets fout gegaan. We hebben namelijk, hij heeft tijdig gebruik gemaakt van zijn opt out alleen in ons systeem is dat verkeerd gegaan. En dus hij hoefde helemaal niet van zijn coulanceregeling gebruik te maken. We hebben het onderzocht en we gaan hem terugzetten naar zijn oude aanbieder.”
(Studio)
Presentatrice: “De volledige reactie van Pretium op deze zaken staat op onze site. [naam 5] de laatste tijd vraagt Pretium dus die dat bewijs van handelingsonbekwaamheid om in aanmerking te kunnen komen voor de coulanceregeling, want vindt u daarvan?”
[naam 5]: “Ja, wij vinden als ANBO dit echt te zot voor woorden. En we vinden eigenlijk dat een bedrijf die dat soort dingen vraagt echt over de schreef gaat. Want je hebt het dus over het iemand onder curatele stellen en dat doe je niet voor een dag en niet om een abonnement op te zeggen, dus ja wij vinden dit echt veel te ver gaan..”
Presentatrice: “Mag het wel?”
[naam 5]: “Officieel mag het. Een bedrijf, de coulanceregeling hebben ze ook zelf ingesteld en officieel kan een bedrijf dit soort dingen verlangen, maar het gaat echt veel te ver als je dus iemand onder curatele moet laten stellen. Dat gaat dus via de rechter, dat kost je ook geld. Maar sowieso om een abonnement op te zeggen om dat dan te vragen dat vinden wij echt veel te ver gaan.”
Presentatrice: “Wij hebben Pretium gevraagd waarom een verklaring van handelingsonbekwaamheid nodig is om in aanmerking te komen voor die coulanceregeling.”
(Interview [naam 1] )
[naam 1]: “We hebben gemerkt in 2011 dat een van onze grootste concurrente oneigenlijk gebruik van onze coulanceregeling maakte om daarmee klanten terug te winnen. We hebben toen op een gegeven moment eind vorig jaar hebben we een proef gedaan om een bewijs van handelsonbekwaamheid en dat heeft geen goeie resultaten opgeleverd. Dat heeft op een gegeven moment geleid tot verwarring en onduidelijkheid. Het was ongeveer 600 mensen. Deze mensen zijn inmiddels gebeld of worden nog gebeld en worden alsnog gebruik gemaakt kunnen nog aangeboden worden, of die worden aangeboden om van de coulanceregeling gebruik te maken. Dus onze coulanceregeling blijft gewoon opereren zoals we ook in het veleden gedaan hebben.”
(Studio)
Presentatrice: “Ja, meneer [naam 1] zegt net: ‘zo’n verklaring is niet meer nodig’. Ik zie u heel hard lachen.”
Tribunegast 1: “Ja zo’n verklaring, zo’n verklaring is niet nodig. [naam 1] , want ik noem hem gewoon ook [naam 1] en ik blijf hem ook [naam 1] noemen, die vindt het nodig dat mensen handelingsonbekwaam zijn en om dat aan te moeten tonen. Ik vraag mij af waar hij het recht vandaan haalt. Hij komt ongevraagd bij mensen binnen, sluit abonnementen af met mensen die hij niet kent, van wie hij de naam ook verkeerd spelt en vraagt dan om een handelingsonbekwaamheidsverklaring. Ik vind het te zot voor woorden.”
Presentatrice: “Ik zie u knikken, ja. Vanaf nu is het dus niet meer nodig zo’n verklaring.”
Tribunegast 2: “Het is gewoon te zot voor woorden. Mijn moeder is dus half doof en zij heeft dus niet goed begrepen wat er gezegd werd. Nou en dan word je gewoon zoiets aangesmeerd. Ze krijgt gewoon een welkomstmap van: Hartelijk gefeliciteerd u bent welkom bij Pretium. En vervolgens probeer ik op te zeggen en dat kan helemaal niet. Dus met andere woorden als zij bijvoorbeeld ernstig ziek was geworden of zij zou zijn overleden. Wat zou der dan gebeuren? Dan kan ik dus niet opzeggen? Ik vind het echt te zot voor woorden, wat ze doen met oude mensen.”
Presentatrice: “Is er iemand opgelucht die zegt nou dan kom ik misschien nu in aanmerking, wel in aanmerking, voor die coulanceregeling? Nee?”
Tribunegast 3: “Je kunt proberen wat je wilt, maar je komt er gewoon niet vanaf. We hebben twee weken geleden op maandagmorgen een hele morgen gebeld, alles geprobeerd, maar je krijgt nul op je rekest. Je komt er niet van af.”
Presentatrice: “Ja meneer [naam 1] zegt over uw klacht, want die hebben we ook voorgelegd: ‘Zijn niet gegrond’.”
Tribunegast 3: “Maar wat kun je dan doen, een brief schrijven het helpt allemaal niets. Je wordt afgewimpeld. D’r werd trouwens ook nog gezegd: ‘Als uw schoonmoeder zelf belt dán kan ze opzeggen.’ Nou, dat heeft ze gedaan, met zonder resultaat.”
Presentatrice: “Meneer zegt wat kun je dan doen, [naam 6] , wat kun je nog doen?
[naam 6]: “Ja, je zou natuurlijk op een gegeven moment de krachten kunnen bundelen en zeggen van we gaan hier toch mee naar de rechter. Maar dat zou eigenlijk niet nodig moeten zijn. We zijn hier ook in de politiek, en daarom ben ik hier ook heel erg verbolgen over, echt al jaren mee bezig. Sinds 2009 al ligt er een uitspraak van de Kamer die zegt wij willen dat mensen hun handtekening zetten, als ze op zo’n manier benaderd worden en een contract aangesmeerd krijgen..”
Presentatrice: “Een handtekening op papier?”
[naam 6]: “Een handtekening op papier of digitaal, dat zou dan ook nog mogen. Maar bij deze doelgroepen zal het meestal om een handtekening op papier daarom gaan. Het is belachelijk dat dit nog steeds kan. Ik bedoel wij hebben niet voor niets een OPTA, een Consumentenautoriteit en die moeten hier gewoon handhavend optreden.”
Presentatrice: “Maar gaat dat nog een keer gebeuren, dat idee van u om die handtekening te moeten zetten alvorens je aan een contract vastzit?”
[naam 6]: “Ja, dat gaat wel gebeuren, maar ik moet heel eerlijk zeggen dat er door het kabinet niet heel veel haast mee wordt gemaakt. Ik heb nog even de papieren der weer bij gepakt. Met de meest recente berichten van de minister van economische zaken, want die gaat erover en die heeft eigenlijk ja voor zichzelf de tijd gesteld tot november 2013. Ja ik denk dat wij echt niet zo lang kunnen wachten. Zoals ik al zei in 2009 heeft de Tweede Kamer gezegd: ‘Dit kan niet meer, dit willen we niet meer, het gaat iedere keer fout, het blijft ook fout gaan.’ Dit moet gewoon heel erg snel opgelost worden.”
Presentatrice: “Stel nu dat dat in 2013 dan wel geregeld wordt, hebben deze mensen daar dan nog iets aan?”
[naam 6]: “Nou ja dat is natuurlijk mosterd na de maaltijd. Dus dat is heel erg triest en zeker ook, nou ja dat eerste filmpje dat hakt er natuurlijk flink in. Als je dan mee krijgt dat zo’n oude dame de laatste paar weken dat ze hier op aarde was beroofd was van haar telefoon, Ja Nee daar doe je niets meer aan dus..”
Presentatrice: “Kan de ANBO nog iets beteken hierin, als organisatie?”
[naam 5]: “Nou ja wij springen natuurlijk op de bres, in de bres voor mensen en tot nu toe is het ons meestal gelukt om dingen terug te draaien, maar in principe kan een bedrijf als Pretium zelf doen wat ze willen met zo’n coulanceregeling. En ja het blijft voor ons onbegrijpelijk hoe je zo klantonvriendelijk bent. Dat je niet luistert naar je klanten en dat je dit imago neer zet. Je zou veel meer kunnen investeren in mensen helpen. Mensen die achteraf zeggen: ik wil hier mee stoppen, regel dat dan.
Presentatrice: “Nou in het gunstigste geval moeten we nog wel twee jaar wachten tot je echt pas na een handtekening ergens aan vastzit. Dat is behoorlijk lang. Wat te doen tot die tijd?”
Tribunegast 4: “Nou bij ons is het wel gelukt om op te zeggen. En wij hebben dat gedaan om door Pretium op hun fouten te wijzen..”
Presentatrice: “En dat hielp?”
Tribunegast 4: “En dat hielp. Want uiteindelijk als je maar blijft volhouden dus als ze geen welkomstbrief sturen en dat ze dus een afspraak maken over het betalen en niet duidelijk maken dat je een financiële transactie voert, nou dan zo zijn er meer dingen die je kunt nagaan.”
Presentatrice: “Wat zijn nog ander dingen? Heeft u nog ideeën.”
Tribunegast 5: ”Ja. Telefonisch kun je ze niet benaderen, dat werkt niet. Ik heb op een gegeven moment maar een stuk of 70 faxen aan ze gestuurd en ...”
Presentatrice: “70 faxen?!”
Tribunegast 5: “Ja ik heb gewoon de blaadjes aan elkaar geplakt en een soort loop gemaakt en de faxmachine maar laten draaien. En ze hebben uiteindelijk gereageerd dat ze die fax hebben ontvangen. Maar ik hoorde net nog van iemand anders, die had een nog veel beter idee. Die zei je moet een brief met niks sturen aan hun antwoordnummer. Dan moeten ze in elk geval moeten ze daar de postzegels voor betalen.”
Presentatrice: “Nou der worden hier wat ideeën van de hand gedaan. Wat u allemaal kunt doen als u ongewenst abonnee bent gemaakt kunt u op onze site nalezen en als u geen internet heeft kunt u die informatie ook per post aanvragen natuurlijk, postbus 3000, 1200 CZ in Hilversum. Mag ik u allemaal heel hartelijk danken?”
[..]