ECLI:NL:RBAMS:2008:BE9549

Rechtbank Amsterdam

Datum uitspraak
2 juli 2008
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
371937
Instantie
Rechtbank Amsterdam
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Civiel recht
Procedures
  • Eerste en enige aanleg
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Beroep op dwaling bij aankoop schade-auto met gestolen onderdelen

In deze zaak heeft de Rechtbank Amsterdam op 2 juli 2008 uitspraak gedaan in een geschil tussen de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Handelmaatschappij Tano B.V. en de naamloze vennootschap London Verzekeringen N.V. Tano had een schade-auto, een Mercedes C 220 CDI, gekocht via de restwaardebeurs van Iteb. Na de aankoop bleek de auto samengesteld te zijn uit gestolen onderdelen en betrokken te zijn geweest bij een ernstig schade-evenement. Tano beroept zich op dwaling, omdat zij niet was geïnformeerd over deze gebreken bij de aankoop. De rechtbank oordeelt echter dat Tano zelf verantwoordelijk is voor het niet nader onderzoeken van de auto, ondanks het advies om dit te doen. De rechtbank stelt vast dat het risico van dwaling voor rekening van Tano komt, aangezien zij als professionele opkoper op de hoogte had moeten zijn van de risico's van online aankopen van schadeauto's. De vordering van Tano wordt afgewezen, en zij wordt veroordeeld in de proceskosten van London Verzekeringen, die zijn begroot op EUR 1.071,00. De uitspraak benadrukt de verantwoordelijkheden van professionele partijen in de schadeauto-handel en de noodzaak om zelf onderzoek te doen bij twijfel over de staat van een voertuig.

Uitspraak

vonnis
RECHTBANK AMSTERDAM
Sector civiel recht
zaaknummer / rolnummer: 371937 / HA ZA 07-1620
Vonnis van 2 juli 2008
in de zaak van
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
HANDELMAATSCHAPPIJ TANO B.V.,
gevestigd te Rotterdam,
eiseres,
procureur mr. I.M.C.A. Reinders Folmer,
tegen
de naamloze vennootschap
LONDON VERZEKERINGEN N.V.,
gevestigd te Amsterdam,
gedaagde,
procureur mr. M.R. Lauxtermann.
Partijen zullen hierna Tano en London Verzekeringen genoemd worden.
1. De procedure
1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding van 5 juni 2007, met producties,
- de conclusie van antwoord,
- het tussenvonnis van 5 september 2007, waarin een comparitie is bepaald,
- het proces-verbaal van comparitie van 25 februari 2008, met de daarin genoemde stukken.
1.2. Ten slotte is vonnis bepaald.
2. De feiten
2.1. Tano is een onderneming die zich bezig houdt met de handel in reparabele schadeauto’s. Tano is een zogenaamde eerstelijns opkoper, te weten een bedrijf dat rechtstreeks van verzekeraars schadeauto’s, schademotoren of andere schadevoertuigen koopt.
2.2. ITEB B.V. (hierna: Iteb), een zustermaatschappij van London Verzekeringen, is een expertisebureau dat zich bezig houdt met het verlenen van diensten op het brede terrein van schadeservices. Onder meer biedt Iteb op de zogenaamde restwaardebeurs voor schadeauto’s in opdracht van schadeverzekeringsmaatschappijen totaal verlies en ex-diefstal voertuigen te koop aan. Hierbij treedt Iteb ook op als schade-expert.
2.3. Tano heeft in maart 2005 met Iteb een overeenkomst gesloten op basis waarvan Tano vanaf 14 februari 2005 het recht heeft gekregen deel te nemen aan de restwaardebeurs van Iteb via het online biedingsysteem “Dispatch”.
2.4. London Verzekeringen heeft begin maart 2006 een schadeauto van het merk Mercedes C 220 CDI met kenteken … (hierna: de Mercedes) te koop aangeboden op de restwaardebeurs van Iteb. Bij de aanbieding op Dispatch heeft Iteb de schade van de Mercedes als volgt omschreven:
Vernield cq beschadigd is: l.zijde, r.voorzijde, airbags, etc. Voertuig svp zelf bekijken.
2.5. De Rijksdienst voor het Wegverkeer (RDW) heeft de Mercedes op 26 oktober 2005 gekeurd. De RDW keurt zowel op veiligheid als op identitieit.
2.6. Tano heeft als hoogste bieder op Dispatch de Mercedes van London Verzekeringen gekocht, op 16 maart 2006 opgehaald en enige dagen later doorverkocht aan een autobedrijf.
2.7. Na het ophalen van de Mercedes zijn problemen van technische aard geconstateerd en heeft Tano DEKRA Nederland B.V. (hierna: Dekra) opdracht gegeven de Mercedes nader te onderzoeken. Dekra heeft in haar rapport van 6 maart 2007 onder meer geconstateerd dat de Mercedes was samengesteld met gebruikmaking van gestolen onderdelen en dat de Mercedes begin 2005 al bij een ernstig schade-evenement betrokken was geweest, waarbij de auto ter water was geraakt. Dekra heeft de kosten van herstel teneinde de Mercedes verhandelbaar te maken begroot op EUR 9.500,00.
3. Het geschil
3.1. Tano vordert, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, veroordeling van London Verzekeringen tot betaling aan Tano van:
- een bedrag van EUR 9.500,00,
- vertragingsrente, gelijk aan de wettelijke rente, vanaf de datum van sommatie tot aan die der algehele voldoening,
- buitengerechtelijke kosten, voorlopig begroot op EUR 2.609,88 aan kosten schaderapportage en EUR 1.425,00 aan kosten juridische bijstand,
een en ander met veroordeling van Tano in de proceskosten.
3.2. Tano legt aan haar vordering ten grondslag dat zij heeft gedwaald omtrent de eigenschappen van de Mercedes. Tano wenst op grond van artikel 6:230 eerste lid van het Burgerlijk Wetboek (BW) opheffing van het nadeel te verkrijgen dat zij door deze dwaling heeft ondervonden. Volgens Tano is London Verzekeringen tekortgeschoten in haar informatieplicht door niet de werkelijke schade van de Mercedes bij de aanbieding op Dispatch te melden.
3.3. London Verzekeringen betwist dat zij is tekortgeschoten in haar informatieplicht jegens Tano en voert hiertoe het volgende aan. Het systeem van de online handel in schadeauto’s brengt risico’s met zich, waarvan de opkopers, als professionele partijen, op de hoogte zijn. De schade-expertise wordt in hoog tempo afgewikkeld en bij de gemiddelde schade-expertise is er geen tijd voor grondig onderzoek. London Verzekeringen heeft in deze omstandigheden slechts een beperkte informatieplicht en het is aan de opkoper een inschatting te maken van de marge die hij op het aangeboden voertuig kan maken. London Verzekeringen hoefde niet op de hoogte te zijn van de door Dekra aangetroffen gebreken van de Mercedes. De gebreken zijn voorts van een zodanige aard dat die een beroep op dwaling niet rechtvaardigen. Bovendien is Tano uitgenodigd het voertuig zelf te komen bekijken, hetgeen zij niet heeft gedaan. Tenslotte is ook bij de keuring door de RDW kort voor het schadevoorval (zie onder 2.5) niets van deze gebreken geconstateerd. Daarnaast betwist London Verzekeringen de hoogte van de schade en de buitengerechtelijke incassokosten.
4. De beoordeling
4.1. Vaststaat dat de eigenschappen van de Mercedes bij de aanbieding op Dispatch niet volledig vermeld stonden. Slechts een summiere omschrijving van de schade is op Dispatch gegeven, terwijl het feit dat de Mercedes met gebruikmaking van gestolen onderdelen was samengesteld in het geheel niet was vermeld. Vaststaat voorts dat Tano bij de aankoop van de Mercedes niet van de volledige schade op de hoogte was en dus in zoverre heeft gedwaald bij de aankoop van de Mercedes. Niet gesteld of gebleken is dat London Verzekeringen bij de aanbieding van de Mercedes van de later door Dekra geconstateerde gebreken op de hoogte was. Ter beoordeling staat dan ook of –zoals Tano stelt en London Verzekeringen betwist- London Verzekeringen hiervan op de hoogte had behoren te zijn.
4.2. Ter beantwoording van de vraag voor wiens rekening de dwaling komt wordt het volgende vooropgesteld. Van de auto’s die op de restwaardebeurs worden verhandeld is reeds vastgesteld dat het totaalverlies voertuigen zijn. De schade die door Iteb is vastgesteld wordt gemeld bij het aanbieden van de auto’s op Dispatch. Niet betwist is de stelling van London Verzekeringen dat de restwaardemarkt zich kenmerkt door de relatief hoge snelheid waarmee transacties worden afgewikkeld en dat er bij de gemiddelde schade-afwikkeling geen tijd is voor grondig onderzoek. Evenmin is door Tano betwist dat alleen bij een vermoeden dat er iets mis is met de auto door de aanbieder wordt besloten tot uitgebreid onderzoek.
4.3. Het geschil tussen partijen spitst zich toe op de vraag of Iteb namens London Verzekeringen in het geval van de Mercedes aanleiding had moeten zien de auto nader te onderzoeken alvorens deze aan te bieden op Dispatch, zodat meer gebreken aan het licht zouden zijn gekomen. London Verzekeringen heeft onder verwijzing naar het karakter van de handel op de restwaardebeurs als hiervoor vermeld gesteld dat er geen enkele reden was waarom Iteb nader onderzoek had moeten doen, terwijl Tano hiertegenover stelt dat Iteb had moeten en kunnen weten dat er meer met de auto aan de hand was.
4.4. In dit kader is van belang dat Tano weliswaar heeft aangevoerd dat London Verzekeringen in het zichtbare schadebeeld aanleiding had moeten zien om nader onderzoek te doen, maar dat ter comparitie de heer A, directeur van Tano (hierna: A), het volgende heeft verklaard:
Als ik zelf om de auto heen zou zijn gelopen, zoals ik dat doe als ik aanleiding heb om zelf de auto te komen bekijken, zou ik ook niets afwijkends hebben geconstateerd en ik ga er vanuit dat Iteb dat ook niet zou hebben geconstateerd.
Deze verklaring ondersteunt de stelling van London Verzekeringen dat er voor Iteb geen aanleiding was de Mercedes nader te onderzoeken.
Ter comparitie heeft A nog verklaard dat Iteb eenvoudig met een druk op de knop in haar systeem had kunnen achterhalen wat de voorgeschiedenis was van de Mercedes en dat het om een samengestelde auto ging. Deze stelling wordt echter door London Verzekeringen betwist en is verder onvoldoende feitelijk onderbouwd, zodat daaraan wordt voorbijgegaan.
Voorts is van belang dat onweersproken vaststaat dat de RDW bij de keuring van de Mercedes op 26 oktober 2005 niets omtrent de identiteit en veiligheid van de Mercedes heeft geconstateerd, terwijl dit wel onderdeel van haar keuring uit maakt.
4.5. Op grond van al het voorgaande kan de stelling dat Iteb namens London Verzekeringen de Mercedes aan een grondiger onderzoek had moeten onderwerpen niet als juist worden aanvaard. Het standpunt van Tano dat London Verzekeringen van de later geconstateerde gebreken aan de Mercedes op de hoogte had behoren te zijn wordt dan ook verworpen. Van een tekortkoming in de informatieplicht aan de zijde van London Verzekeringen is geen sprake.
4.6. Overigens wordt nog opgemerkt dat Tano zelf het risico van dwaling heeft vergroot door de auto, ondanks de expliciete aanbeveling van London Verzekeringen daartoe en de niet limitatief opgesomde schade in het aanbiedingsbericht, niet zelf te onderzoeken. Een professionele opkoper als Tano maakt met het oog op haar winstmarges afwegingen over het al dan niet besteden van tijd aan zelfonderzoek van de op te kopen auto’s. De risico’s die met het afzien van een dergelijk onderzoek gepaard gaan, dienen echter wel voor eigen rekening te blijven. Gelet op hetgeen onder 4.1 tot en met 4.4 is overwogen dient de dwaling voor rekening van Tano te komen en kan geen beroep worden gedaan op het in artikel 6:228 juncto 6:230 BW bepaalde. De vordering van Tano zal dan ook worden afgewezen.
4.7. Tano zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van London Verzekeringen worden begroot op:
- vast recht 303,00
- salaris procureur 768,00 (2,0 punten × tarief EUR 384,00)
Totaal EUR 1.071,00
5. De beslissing
De rechtbank
5.1. wijst de vorderingen af,
5.2. veroordeelt Tano in de proceskosten, aan de zijde van London Verzekeringen tot op heden begroot op EUR 1.071,00,
5.3. verklaart dit vonnis wat betreft de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.
Dit vonnis is gewezen door mr. S.P. Pompe en in het openbaar uitgesproken op 2 juli 2008.?