Uitspraak
vonnis
RECHTBANK TE ALKMAAR
Sector civiel recht
zaaknummer / rolnummer: 117073 / HA ZA 10-90
Vonnis van 28 juli 2010
in de zaak van
[eiser]
wonende te Hornhuizen,
eiser,
advocaat mr. J.S. Knot te Lopendediep,
tegen
de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
[gedaagde],
gevestigd te Alkmaar,
gedaagde,
advocaat mr. E.M. Olinga te Hoogeveen.
Partijen zullen hierna Eiser en Gedaagde genoemd worden.
De procedure
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- het tussenvonnis van 31 maart 2010
- het proces-verbaal van comparitie van 18 mei 2010.
Ten slotte is vonnis bepaald.
De feiten
Eiser heeft op 24 maart 2009 een offerte aangevraagd bij Gedaagde voor het vervoer van een door hem gekochte keuken van Sittard naar []. Gedaagde heeft aangeboden de keuken voor euro 435,- incl. BTW te vervoeren, welk aanbod Eiser heeft aanvaard.
Gedaagde heeft in reactie op de aanmelding van Eiser onder meer het volgende gemaild:
"Wij vervoeren volgens AVC en CMR condities (...)."
Eiser heeft daarop bij mail gereageerd met:
"We approve your price and conditions for the afhalen & bezorgen of Kavel nr. 1084-154 from Sittard to []."
Art. 13 lid 1 van de Algemene Vervoerscondities 2002 (AVC) luidt:
"De schadevergoeding die de vervoerder wegens het niet-nakomen van de op hem uit hoofde van artikel 9 lid 2 rustende verplichting is verschuldigd, is beperkt tot een bedrag van 3,40 euro per kilogram; voor andere schade dan schade ten gevolge van verlies van of schade aan de zaken, zoals gevolgschade, bedrijfsstilstand of immateriële schade, is de vervoerder uit hoofde van de vervoersovereenkomst niet aansprakelijk."
De keuken is op 2 april 2009 afgeleverd. Na aflevering van de keuken bleek deze tijdens het transport c.q. het lossen te zijn beschadigd. De koopsom van de keuken bedroeg euro 8.972,60 incl. BTW. De schade is op een niet betwiste wijze vastgesteld volgens een herstelkostenberekening op euro 8.249,- ex BTW.
Het geschil
Eiser vordert, samengevat:
I.verklaring voor recht dat de algemene voorwaarden niet van toepassing zijn op de tussen partijen gesloten overeenkomst, dan wel dat Eiser niet aan het bepaalde in art. 13 van de Algemene Vervoerscondities is gebonden, subsidiair vernietiging van de algemene voorwaarden;
II.veroordeling van Gedaagde tot betaling van een bedrag van euro 9.816,63 incl. BTW, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 2 april 2009;
III.veroordeling van Gedaagde tot betaling van de buitengerechtelijke kosten van euro 452,-;
IV.veroordeling van Gedaagde in de proceskosten.
Eiser stelt daartoe dat Gedaagde aansprakelijk is voor de gehele schade aan de keuken. De algemene voorwaarden, waarop Gedaagde zich ter beperking van haar aansprakelijkheid beroept, zijn niet van toepassing omdat zij niet zijn aanvaard. Bovendien zijn de algemene voorwaarden vernietigbaar omdat aan Eiser geen redelijke mogelijkheid is geboden er kennis van te nemen. Tot slot is de beperking van de aansprakelijkheid onredelijk bezwarend. Gedaagde is derhalve voor de gehele schade aansprakelijk.
Gedaagde voert verweer.
Volgens Gedaagde beloopt de maximale aansprakelijkheid op grond van art. 13 lid 1 AVC een bedrag van euro 5.321,- (1.565 kg × euro 3,40). Mochten de AVC niet van toepassing zijn, dan volgt de limitering van de aansprakelijkheid uit art. 8:105 Burgerlijk Wetboek (BW).
Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
De beoordeling
Als niet betwist staat vast dat Gedaagde is tekort geschoten in de hoofdverplichting uit de overeenkomst (art. 8:1095 BW). Gedaagde is daarom aansprakelijk voor de door Eiser geleden schade, die zoals hiervoor is overwogen euro 8.249,- bedraagt.
De vraag of de aansprakelijkheid beperkt dient te worden, zoals door Gedaagde is bepleit, wordt ontkennend beantwoord. Gelet op de ernst en de aard van de schade zoals gebroken glazen, deuren c.q. panelen en krassporen daarop, alsmede de omvang van die schade alsmede de hoogte van genoemd schadebedrag, moet worden geconcludeerd dat de betreffende keuken zo goed als teniet is gegaan. Wordt daarbij in ogenschouw genomen dat de keuken door Eiser gekocht is op een (internet)veiling en de waarde daarvan op zijn minst gelijk doch eerder hoger is dan de door Eiser betaalde koopsom, dan is het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat Gedaagde haar aansprakelijkheid zou kunnen beperken als door haar bepleit en dient Eiser volledige schadeloosstelling te genieten. Dat betekent dat het gevorderde als na te melden zal worden toegewezen en voornoemd artikel 13 van de AVC zal worden vernietigd.
De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten zijn eveneens toewijsbaar nu voldoende is gebleken van werkzaamheden die meer handelingen hebben omvat dan die waarvoor artikel 241 Rv een vergoeding pleegt in te sluiten, niet (voldoende) heeft weersproken, terwijl de rechtbank daarenboven de hoogte van bedoelde kosten, mede in relatie tot het rapport "Voor-werk II", niet buitensporig voorkomt.
Gedaagde dient als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten te worden veroordeeld
De beslissing
De rechtbank
Vernietigt art. 13 van de AVC.
Veroordeelt Gedaagde om aan Eiser tegen kwijting te betalen een bedrag van euro 9.816,31 incl. BTW, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 2 april 2009.
Veroordeelt Gedaagde om aan Eiser te betalen een bedrag van euro 452,- ter zake van buitengerechtelijke kosten.
Veroordeelt Gedaagde om aan Eiser te betalen de proceskosten tot op heden aan de zijde van Eiser begroot op euro 401,93 voor verschotten en euro 768,- voor salaris advocaat
Dit vonnis is gewezen door mr. P.G. Vroom en in het openbaar uitgesproken op 28 juli 2010.